Küçük ölçekli balıkçılığı yönetmek için yerel toplulukların güçlendirilmesi
Bu çözüm, 26 deniz rezervinden oluşan bir ağda yerel deniz kaynakları yönetimine yönelik aşağıdan yukarı / yukarıdan aşağı ikili bir yaklaşım benimsemektedir. Yerel balıkçıların hakları için resmi ulusal tanınma ve balıkçı toplulukları arasında geleneksel sosyal sözleşmeler (dina) sağlayan deniz kıyısı ölçekli bir kıyı balıkçılığı ortak yönetim planı geliştirmiştir. Balıkçılar, deniz kaynakları yönetimindeki rollerini artırmak ve yetersiz kaynaklara sahip Devlet kurumlarını telafi etmek için düzenlemeleri ve dina'yı uygulamak için kaynak sağlandı.
Bağlam
Ele alınan zorluklar
- Sahiplik duygusu ve yasal tanınma eksikliği
- Çoğunluğu yoksul 100.000 kırsal kesim insanı, geçimlerini sağlamak için Antongil Körfezi'nin zengin sularına güveniyor
- Artan insan nüfusu, yıkıcı balıkçılık uygulamaları ve av araçlarının kısıtlamalarına uyulmaması nedeniyle aşırı avlanma, kıyı habitatının ve balıkçılığın bozulmasına, ayrıca mercan resiflerinin kaybına ve balık ve omurgasızların azalmasına neden olmaktadır.
Konum
Süreç
Sürecin özeti
Yönetim planı (BB 1) ulusal düzeyde bir çerçeve sunar ve toplulukların rol ve sorumluluklarını Hükümet'teki karar vericilerin gözünde meşrulaştırmak için gereklidir. Bu aynı zamanda doğal kaynak yönetimindeki rollerinin ciddiye alındığını anlayan yerel topluluklarda gurur ve sorumluluk yaratır. Buna ek olarak, topluluk haklarının ulusal mevzuatta yer almasını sağlayarak bu hakların genel yapısına uzun vadeli sürdürülebilirlik kazandırır. Dinabe (BB 2), sürdürülebilir kaynak kullanımı ile ilgili topluluk sahipliğini ve anlayışını geliştirmeyi amaçlayan aşağıdan yukarıya, yerel bir süreçtir. Topluluklar tarafından anlaşıldığı ve onların gözünde meşruiyete sahip olduğu için önemli bir tamamlayıcıdır. Ayrıca Hükümete yerel toplulukların katılımı ve yönetim ve karar alma rolü için istekli olduklarına dair bir sinyal gönderir. Kontrol ve Gözetim Komiteleri (BB 3) önemli bir destekleyici sütunu temsil eder ve birincil sorumluluğa sahip yerel toplulukların önemli rolüne dayanan basit, duyarlı ve yakın bir yaptırım mekanizması sağlar. Bu uygulama olmadan, yönetim ve dinalar sadece yasal olarak tanınan ancak gerçek bir değeri olmayan raftaki raporlar olacaktır.
Yapı Taşları
Antongil Körfezi Balıkçılık Ortak Yönetim Planı (ABFMP)
Antongil Körfezi Balıkçılık Ortak Yönetim Planı (ABFMP), yerel toplulukların yönetim haklarını tanıyan ulusal düzeyde bir yasal çerçevedir. WCS, kaynak kullanıcıları ve Hükümet arasındaki önemli işbirliği çabalarıyla geliştirilmiştir. Sonuç, Madagaskar'da 3.746 km2 deniz habitatını kapsayan ve yerel topluluklara resmi olarak balıkçılık yönetimi yetkisi veren ilk deniz manzarası ölçeğindeki geleneksel, zanaatkar ve endüstriyel balıkçılık ortak yönetim planı olmuştur. Plan, kaynakların geri kazanımı için Antongil Körfezi deniz rezervlerinin rolünü kabul etmekte ve geleneksel, zanaatkar ve endüstriyel balıkçılık çabaları için maksimum seviyeleri belirlemektedir. ABFMP'yi kabul eden kararname, balıkçı birliklerine yerel bağlama uyarlanmış düzenlemeler geliştirme, düzenlemelere uyulmasını sağlamak için pratik önlemleri belirleme ve uygulama, yerel balıkçıları kaydetme ve onlara lisans verme ve yerel olarak yönetilen balıkçılık alanları içinde farklı bölgeler oluşturma ve uygulama haklarını vermektedir. Yerel balıkçı birlikleri ABÇYP'nin uygulanmasından resmi olarak sorumludur ve denetim, gözetim ve izleme faaliyetlerine aktif olarak katılırlar.
Etkinleştirici faktörler
- Uzun bir süre boyunca önemli paydaş istişaresi (108 toplantı, 6 çalıştay, 7 ay boyunca 1466 katılımcı)
- Yerel toplulukların deniz kaynaklarının ve ekosistem işleyişinin sosyal, ekonomik ve koruma değeri ile ilgili farkındalıklarını artırmaya yönelik eşzamanlı çabalar, böylece tartışma ve müzakerelere aktif olarak katılabilecek bilgiye sahip olmaları
- Değişim ve tartışma için bir platform sağlamak üzere çok ortaklı bir birliğin (PCDDBA) kurulması yoluyla farklı düzeylerdeki paydaşlar arasında işbirliğinin kolaylaştırılması
Çıkarılan dersler
- Süreçteki tüm aktörlerin aynı ve eşit düzeyde bilgiye sahip olmasını ve özellikle yerel toplumun aktif katılım kapasitesine sahip olmasını sağlamak esastır
- Kaçınılmaz gecikmeleri absorbe edebilmek ve süreci sonuna kadar götürebilmek için uzun vadede sürece eşlik edecek kaynakların planlanmasına ihtiyaç vardır
- Böyle bir sürecin uygulanmasından olumlu sonuçlar elde edilmesine yönelik zamanlama konusunda toplum ve Hükümet beklentilerinin yönetilmesine ihtiyaç vardır
- Marjinal grupların (yoksul haneler, yerel balıkçılar, kadınlar, gençler vb.) tam katılımının önünde engel teşkil eden geleneksel ve kültürel engellerin aşılması için sürecin dikkatli bir şekilde kolaylaştırılması gerekmektedir.
Dinabe: Yerel topluluklar arasında bir sosyal sözleşme
Dina, Madagaskar topluluklarında yaşamın düzenlenmesine yardımcı olan geleneksel bir sosyal sözleşmedir. Yerel toplulukların belirli bir dizi durumu yönetmek için bir dizi kural ve düzenleme geliştirmesini sağlar ve genellikle doğal kaynak yönetimi ile ilgili olarak kullanılır. Dinalar katılımcı bir şekilde geliştirilir ve yerel mahkemelerde onaylanarak yasal ağırlık kazandırılır. Bunların uygulanması yerel topluma aittir. Antongil Körfezi örneğinde, yerel olarak yönetilen her deniz rezervindeki her balıkçı birliği için bir tane olmak üzere 26 dinas oluşturulmuştur. Dinalar şunları kapsamaktadır:
- Temel ihlaller için bir dizi düzenleme (tahrip edici teçhizat, minimum balık boyutu, vb.),
- yerel bağlama uygun bir dizi düzenleme (tabular, gece balıkçılığı düzenlemeleri, vb.) ve
- bir dizi yaptırım getirmiştir.
Yerel dinalara ek olarak, 26 deniz rezervinin yerel toplulukları, bireysel dinaları birleştirmeyi amaçlayan ve körfez genelindeki yönetim planını tamamlayıcı bir şekilde körfezdeki deniz kaynaklarının ve kıyı alanlarının sürdürülebilir kullanımı için genel bir çerçeve sağlayan bir "dinabe" oluşturmayı kabul etti.
Etkinleştirici faktörler
- Toplulukların dinaların içeriği hakkında karar vermek için gerekli bilgiye sahip olmalarını sağlamak için bir bilgi yayma ve eğitim süreci şarttı.
- Süreçte topluluk liderliğini sürdürürken, sürecin ilerleyen aşamalarında engellerle karşılaşılması riskini en aza indirmek için Hükümetin en başından itibaren sürece dahil olması önemliydi.
- Sosyal sözleşmelerin yasal olarak tanınması, hem toplum hem de Hükümet nezdinde meşruiyet kazanmaları için gereklidir.
Çıkarılan dersler
- Tanınmış bir sözcünün olmaması nedeniyle bunu başarmak zor olsa da, göçmen ya da dışarıdan gelen balıkçıların (yerel topluluklar için münhasır balıkçılık haklarının ilkelerini belirleyen) Körfez çapında yönetim planının hazırlanması sürecine dahil edilmesi, dinabe'nin homologasyon süreci üzerindeki olumsuz etkilerinin azaltılmasına yardımcı olabilirdi.
- Tüm taraflar balıkçılık haklarının yerel yönetimini desteklemeyebilir ve beklenmedik durumlar ya da muhalefet ortaya çıkabilir - nihai dinabenin homologasyonunu engelleyen bir grup dış balıkçıda olduğu gibi.
- Süreç boyunca tüm paydaşlar arasında kurulan ilişkiler, yönetim planı ve dinabe kadar önemli bir sonuçtur ve sorunların üstesinden gelmek için güçlü bir temel sağlar. Yönetim planı ve dinabe geliştirme süreci, daha önce var olmayan ve şu anda dinabenin homologasyonu sorununu çözmek için birlikte çalışan bir ortaklar ağı oluşturdu.
Kontrol ve Gözetim Komitesi (CCS)
WCS'nin desteği ve Hükümetin balıkçılık uygulama kurumunun rehberliğinde, her dernek, Hükümet tarafından resmi olarak tanınan ve kayıtlı, numaralı bir kimlik rozeti verilen gönüllü toplum korucularından oluşan yerel bir Kontrol ve Gözetim Komitesi (CCS) kurmuştur. CCS, hem yönetim planında hem de dinalarda belirtilen kural ve düzenlemelerin uygulanmasını ve yürütülmesini sağlar. Korucular gözetim ve uygulama görevlerini yerine getirmek üzere donatılmış ve eğitilmişlerdir ve şu konularda eğitim almışlardır: yönetmelik bilgisi; bilinçlendirme yöntemleri; caydırma/yaptırımlar; baskı; suçların kaydı; ve gözetim ve kontrol görevleri için stratejilerin ve organizasyonun tanımlanması. Korucular farklı sosyal çevrelerden gelmekte ve aralarında erkekler ve kadınlar, köy muhtarları, geleneksel ve dini yetkililer, özel sektör işletmecileri, okul öğretmenleri ve balıkçılar bulunmaktadır. CCS, değişen programlara göre ve koşullara bağlı olarak, daha geniş alanları kapsamak için birkaç dernek tarafından ortak devriyeler veya önemli ihlaller gözlemlendiğinde CCS korucuları ve Devlet balıkçılık uygulama temsilcilerinin ortak misyonları ile görevler yürütmektedir.
Etkinleştirici faktörler
- Hükümetin belirli uygulama sorumluluklarını resmi olarak topluluklara devretme ve yerel toplulukların rolünü resmi olarak tanıma konusunda istekli olması.
- İlk aşamalarda, sistemlerin kurulması, pilot uygulaması ve ilk uygulaması için önemli ölçüde dış destek sağlayabilecek teknik ve mali bir ortak.
- Uygulayıcı rolünü oynamaya istekli ve bunun sonucunda elde edilecek faydaları anlayan topluluklar.
Çıkarılan dersler
Uzun vadeli finansmanı göz önünde bulundurmak ve proje geliştirmenin başlangıcından itibaren finansal sürdürülebilirlik için sistemler kurmak gereklidir. Aynı şekilde CCS'ler için teknik özerkliğin planlanması önemlidir, böylece teknik ortaklar aşamalı olarak geri çekilebilir. Bu tür toplum liderliğindeki sistemlerin birçok olumlu yönü vardır - yakınlık, esneklik, katılım vb. - Ancak bunların Hükümetin düzenleyici rolünü kopyalamaya veya değiştirmeye çalışacak şekilde geliştirilmemesini sağlamak önemlidir. Bu durum özellikle Madagaskar gibi Hükümet temsilcilerinin önemli ölçüde yetersiz kaynaklara sahip olduğu ve düzenli saha tabanlı uygulama faaliyetlerinden büyük ölçüde yoksun olduğu durumlarda geçerlidir. Pratik açıdan üniformalar ve rozetler, koruculara topluluklar içinde yüksek bir statü kazandırarak saygı görmelerini sağlamak ve diğerlerini CCS'ye katılmaya teşvik etmek açısından son derece önemlidir.
Etkiler
Kaynak kullanıcıları, WCS ve Hükümetin ortak çabalarının önemli bir başarısı, 2006 yılında Hükümet tarafından kumsalda gırgır avcılığının yasaklanması olmuştur. Antongil Körfezi de dahil olmak üzere Analanjirofo Bölgesi, Madagaskar'da bu yıkıcı balıkçılık araçlarının kanunen yasaklandığı tek yerdir. Balıkçılığın geçici olarak kapatılması ve av araçlarını düzenleyen yasaların uygulanması sonucunda, yerel topluluk üyeleri birim çaba başına av miktarında artış; yakalanan balık boyutunda artış; yavru balık bolluğunda artış; bazı türlerin yeniden ortaya çıkması; habitatların kademeli olarak restorasyonu; kaynaklarını yönetmek için yerel kapasitede artış; yerel topluluklar ve yerel yetkililer arasındaki ilişkilerin iyileşmesi; kıyı gırgırlarının kullanımında azalma ve balıkçılıktan elde edilen ekonomik gelirde artış olduğunu belirtmişlerdir. İzleme çalışmaları, 2013 ve 2015 yılları arasında kısıtlı alanlarda yüzgeçli balık biyokütlesinde on kat artış olduğunu gösterirken, LMMA'ların avlanmaya kapalı bölgelerindeki yüzgeçli balık biyokütlesi aynı dönemde iki katına çıkmıştır. Yönetim planı aynı zamanda Madagaskar'ın ilk köpekbalığı koruma alanını da yasal olarak Antongil Körfezi'nde kuruyor. Antongil Körfezi köpekbalıkları için önemli bir habitat alanı ve hasat edildiği bilinen en az 19 tür var ve bunların üçte biri yok olma tehlikesiyle karşı karşıya.
Yararlanıcılar
Antongil Körfezi'ndeki 26 Yerel Olarak Yönetilen Deniz Alanından (LMMA) 100.000 kişi.
Sürdürülebilir Kalkınma Hedefleri
Hikaye
Antongil Körfezi'ndeki yerel olarak yönetilen deniz rezervleri, 26 rezervden oluşan bir ağ şeklinde organize edilmiştir ve bu ağ da yerel olarak yönetilen deniz rezervlerinden oluşan ulusal bir ağın - MIHARI ağının bir parçasını oluşturmaktadır. Ekim 2015'te Antongil Körfezi çevresindeki topluluklar, yıllık ulusal forum için ülkenin dört bir yanından gelen 150'den fazla MIHARI ağı üyesine ev sahipliği yapma onurunu yaşadı. Antongil Körfezi'ndeki balıkçı dernekleri, hem Madagaskar'ın dört bir yanından gelen diğer yerel topluluklara yaptıkları çalışmaları hem de yönetim planı, dinalar ve ülkede türünün ilk örneği olan CCS'ye katılımları yoluyla elde ettikleri her şeyi göstermekten inanılmaz derecede gurur duyuyorlardı. Bir hafta süren forum boyunca atmosfer şenlik havasındaydı! Hükümet yetkilileri, yerel olarak yönetilen deniz rezervlerinin iyi gelişmiş bir yönetim aracı olduğu Pasifik'ten gelen ziyaretçiler, yerel topluluklar, gençler ve STK temsilcileri çadırlarda, çimlerde, kumda, köy kulübelerinde bir araya gelerek deniz rezervleri için iyileştirilmiş yerel yönetim ortak hedefine ulaşmada en iyi nasıl ilerlenebileceği konusunda resmi ve gayri resmi tartışmalar yaptılar. Yerel toplulukların birçoğu ilk kez Antananarivo'dan (Madagaskar'ın başkenti) gelen üst düzey Hükümet yetkilileriyle doğrudan ve eşit düzeyde tartışma fırsatı buldular ve çalışmalarının bu düzeyde tanınmasından duydukları memnuniyet çok büyüktü. Yapılan bazı tartışmaların doğrudan bir sonucu olarak Hükümet, yerel olarak yönetilen deniz koruma alanlarına ilişkin yeni bir ulusal kararnamenin hazırlıklarını başlattı ve şu anda bu kararname son halini alıyor. Etkinliğin sonunda, Antongil Körfezi'nin mevsimsel olarak avlanmaya kapalı bölgelerinde yetiştirilen en büyük ahtapot için bir yarışma düzenlendi ve kazanan 6.2 kg ağırlığında bir ahtapot oldu.
