Citizen science heeft het beheer van hulpbronnen beïnvloed, bijgedragen aan een beter overheidsbeleid en gemeenschappen beter in staat gesteld om milieuproblemen aan te pakken. Burgerwetenschap heeft ook bijgedragen aan natuurbehoud, het vastleggen van biodiversiteit en het mondiger maken van gemeenschappen door barrières tussen wetenschap en maatschappij te slechten.

Citizen science wordt aangedreven door technologie en digitale platforms, die helpen om informatie te verzamelen, te organiseren en voor iedereen beschikbaar te maken. Het NaturaLista-initiatief is bijvoorbeeld een digitale ruimte voor het vastleggen en organiseren van natuurwaarnemingen door middel van foto's, het ontmoeten van andere enthousiastelingen en het leren over de natuur van Mexico en de wereld. Via dit platform heeft het in gemeenschappen het bewustzijn over biodiversiteit vergroot en de verkenning van lokale omgevingen bevorderd. Zo kunnen vissers en vissersvrouwen bijdragen door soorten te registreren en deel uit te maken van de verandering, contact te houden met onderzoekers en samen te werken aan verschillende projecten.

Vissersgemeenschappen zijn dagelijks getuige van de gevolgen van wereldwijde veranderingen. Vissersgemeenschappen in Mexico zijn zich ervan bewust dat dit gevolgen heeft voor de visbestanden en de mariene ecosystemen aantast. Daarom zijn ze geïnteresseerd geraakt in een beter begrip van de effecten van klimaatverandering en andere lokale veranderingen, zodat ze betere beslissingen kunnen nemen op het gebied van verzachting, preventie en aanpassing.

Door middel van citizen science en samenwerking met academici is er sinds 2011 in 19 vissersgemeenschappen in Mexico een programma geïmplementeerd voor het monitoren van oceanografische sensoren vanuit de gemeenschap. Zowel vrouwen als mannen zijn getraind, betrokken en verantwoordelijk voor het verzamelen en analyseren van gegevens. Het is bewezen dat de training van gemengde teams de integratie van vrouwen mogelijk maakt in ruimtes die traditioneel als mannelijk worden gezien (zoals onderwateractiviteiten), wat bijdraagt aan gendergelijkheid.

Vandaag de dag weten vissersvrouwen en vissers hoe oceanografische sensoren werken, downloaden ze de verzamelde informatie, interpreteren ze de resultaten en gebruiken ze om beslissingen te nemen over het gebruik van visbestanden, met een duurzame aanpak en op zoek naar oplossingen om zich aan te passen aan de klimaatverandering.

Er moesten verschillende allianties worden gesloten om het programma te laten slagen. Samenwerking was noodzakelijk tussen de volgende belanghebbenden:

• Lokale en provinciale overheid en bestuurlijke autoriteiten
• Sociale groepen zoals jeugdclubs, vrouwengroepen, landbouwcomités
• Comités voor bos- en landbescherming
• Lokale, regionale en nationale bedrijven uit de particuliere sector
• Diverse experts, onderzoekers en wetenschappers in deze sector

De reikwijdte van de Ocean Economy, die in de Portugese Ocean Satelite Account (OSA) wordt beschouwd, groepeert activiteiten in twee hoofdgebieden: "gevestigde activiteiten" en "opkomende activiteiten" die op hun beurt zijn onderverdeeld in groepen. Er zijn negen groepen, waarvan er acht overeenkomen met gevestigde activiteiten (groepen 1 tot en met 8). De laatste groep (groep 9) omvat nieuwe vormen van gebruik en hulpbronnen van de oceaan, waarin opkomende activiteiten zijn ondergebracht (zie figuur). Het gekozen criterium voor de classificatie van economische activiteiten als gevestigd of opkomend volgt de internationale logica van het volwassenheidsniveau van de markten, namelijk wat in de EU wordt gevolgd in de studie "Blauwe groei" ten behoeve van internationale vergelijkingen.

In het algemeen hebben we gekozen voor een waardeketenlogica die onder andere rekening houdt met het niveau van uitsplitsing naar bedrijfstak dat is toegestaan door het Nationaal Statistisch Systeem. Gezien deze beperking was de methodologische optie om Maritieme diensten en Diensten voor uitrusting van zeeschepen als onafhankelijke groepen te beschouwen, met inbegrip van kruis-economische activiteiten in andere groepen.

De gemeenschapsbosbouw in Nepal heeft een aantal voordelen opgeleverd, waaronder een stijging van het inkomen. Het heeft geholpen om illegale houtkap tegen te gaan door duidelijke regels op te stellen voor de toegang tot hout en door een sterk systeem van bosbewaking. De bestaansmiddelen van de gemeenschappen zijn ook verbeterd door een betere toegang tot brandhout en veevoer, een betere gezondheidszorg en een betere toegang tot energie, bijvoorbeeld door geld uit ecotoerisme en subsidies voor hernieuwbare energie.

Op behoud gerichte gemeenschapsbosbouw is in essentie een participatief proces dat sterke technische ondersteuning vereist op het gebied van zowel beleid als implementatie. Het uitbreiden van de eigendomsrechten van lokale gemeenschappen op hulpbronnen en hen voorzien van kennis, informatie, middelen, technologieën en de vereiste vaardigheden voor bosbeheer en institutionele opbouw zijn basisbouwstenen voor gemeenschapsbosbouw. Bij het opstellen van het programma wordt rekening gehouden met gender- en rechtvaardigheidsaspecten, zodat de armen, vrouwen en gemarginaliseerden eerlijk kunnen profiteren van het programma.

Deze gids is het hulpmiddel voor het verzamelen van gegevens over in het wild levende dieren op wegen om de impact ervan vast te stellen en maatregelen aan te bevelen voor Costa Rica. De gids kan worden gebruikt voor nieuwe wegprojecten en voor bestaande wegen. Sinds 2015 wordt deze gids gebruikt door de Costa Ricaanse overheid om maatregelen te nemen bij nieuwe wegenprojecten. We zijn begonnen met de implementatie op bestaande wegen sinds 2020.

In 2017 waren 28 Batwa-huishoudens (inheemse volken van Burundi) betrokken bij activiteiten om 33 km van de grens en 15 km interne paden te onderhouden, 2 km toeristische paden te openen en bosbranden en stroperij te bestrijden.

Alleen door de overheid goedgekeurde mensen mogen deze activiteiten uitvoeren, maar we betrekken ook niet-goedgekeurde duikers en niet-duikers bij koraalherstel om te helpen met onderhoudswerk waarbij geen koraalfragmenten worden verzameld of getransplanteerd (zoals het schoonmaken van koraaltags, enz.).

Koraalfragmenten worden verzameld aan de rand van het rif. Deze "kanskoralen" zijn gebroken fragmenten die uiteindelijk zullen sterven als we ze niet verzamelen. Eenmaal verzameld worden ze getransplanteerd naar kunstmatige structuren om de koraaldiversiteit en -populatie te helpen vergroten.

Sommige koralen worden geadopteerd als onderdeel van ons Adopteer een Koraal Programma. Het geadopteerde koraal wordt getransplanteerd en krijgt een naam, en wordt vervolgens elke 3 maanden gecontroleerd, gefotografeerd en gemeten. De gegevens worden online gepubliceerd en zijn vrij beschikbaar voor onderzoek naar de groei van koralen. Dit programma levert ook gegevens over de groei en gezondheidstoestand van koralen.

In sommige van onze programma's wordt koraal getransplanteerd. In Thailand is het illegaal om koraal aan te raken of te beschadigen, dus moesten we voor sommige van onze programma's toestemming vragen.

Om goedkeuring te krijgen van de overheid hebben we eerst een voorstel ingediend voor een koraalrifherstelgebied. Bij dit voorstel horen ook de transplantatietechnieken, de betrokken mensen en hun ervaring en kwalificaties, en een langetermijnplan voor monitoring en onderhoud.

Het DMCR heeft onze herstelgerelateerde activiteiten volledig goedgekeurd en we voeren transplantatieonderzoek uit en voorzien hen van die gegevens.