Naast het herstel werden technieken voor ecosysteembeheer van de weidegronden geïntegreerd met lokale gewoonterechten en -benaderingen om het duurzame beheer van gedeelde weidegronden te verbeteren. Het ecosysteembeheerproces was gericht op het behoud van belangrijke ecologische diensten van het grasland en het herstel van natuurlijke hulpbronnen, terwijl tegelijkertijd tegemoet werd gekomen aan de sociaaleconomische en culturele behoeften van lokale gemeenschappen. Enkele van de gebruikte benaderingen waren

• Oprichting van milieubeheercomités van gemeenschappen, training van deze comités en toerusting van deze comités voor het beheer van natuurlijke hulpbronnen.
• Integratie van lokale kennis en gewoonten in de ontwikkeling van lokale verordeningen en gedragscodes voor het beheer van de weidegronden.
• Integreren van duurzaam gebruik van alle hulpbronnen op het land, inclusief struiken, grassen, waterbronnen en lokale wilde dieren door het toepassen van behoudstechnieken in combinatie met het verankeren van traditioneel duurzame begrazingspatronen.
• Koppeling van lokale milieubeheercomités met het districtspatroon van technische hulpbronnen van relevante departementen voor duurzame ondersteuning en sterk beheer van hulpbronnen.

Jarenlange overbegrazing en slecht graslandbeheer hebben geleid tot de degradatie van grote delen van het ecosysteem van de graslanden rond de berg Kulal, een essentiële hulpbron voor de lokale gemeenschappen die voor hun levensonderhoud grotendeels afhankelijk zijn van veeteelt.

Dit project past op de gemeenschap gebaseerde technieken en benaderingen voor ecosysteemherstel toe om graaslanden te helpen herstellen. Dit is het proces van hulp bij het herstel van een ecosysteem dat is aangetast, beschadigd of vernietigd door een combinatie van verschillende technieken. In dit project werden de volgende technieken gebruikt:

• Omheining van weilanden om delen van het grasland de kans te geven zich te herstellen zonder verstoring en om lokale grassen de kans te geven om te rijpen en hun zaad af te zetten voor natuurlijke regeneratie.
• Doorzaaien van zwaar aangetast grasland met lokale grassoorten om het herstel na de regen te bevorderen.
• Gewoontegetrouw door de gemeenschap beheerde begrazingspatronen in het natte en droge seizoen om duurzame exploitatie van grasland en seizoensherstel mogelijk te maken.

Het tafelbankaspect van het project was een antwoord op de behoeften van de gemeenschap om toegang te krijgen tot betaalbare leningen voor zakelijke en landbouwactiviteiten.

We ondersteunden de groep bij trainingen over financieel beheer en verantwoording.

Het tafelbankieren heeft jongere mensen aangetrokken die geïnteresseerd zijn in het boerenbedrijf. Dit heeft geholpen om de voedselzekerheid te verbeteren.

Gemeenschappen in twee districten vormden een Community Forest Association (CFA), die werd versterkt door middel van training en duurzaam gebruik van andere bosproducten dan hout.

Ze werden ook getraind in toezicht houden en rapporteren, waarbij ervoor gezorgd werd dat overheidsfunctionarissen nauw samenwerken met deze groepen en tijdig actie ondernemen naar aanleiding van rapportages.

Boeren worden geholpen bij de preventie en het herstel van aangetast land en ecosystemen, wat leidt tot meer grondproductie, een hoger gezinsinkomen en een betere levensstandaard.

Het Seed Sovereignty Project heeft samengewerkt met boerinnen om nuttige en traditionele zaadvariëteiten te herstellen die verloren waren gegaan, zoals sorghum, gierst, peulvruchten en andere graangewassen.

Praktische implementatiestappen zijn onder andere:

• Locatiekeuze en betrokkenheid van de gemeenschap;
• Techniek en ontwerp;
• Beoordeling watergebruik;
• Graafwerkzaamheden en bouw;
• Gebruik en onderhoud (opzetten van een waterbeheerproces, inclusief: Watercomité, verzorgers en het geven van trainingen)
• Toezicht en evaluatie

Na de decentralisatie van Kenia in 2010 heeft PELUM Kenia zichzelf verdeeld in zes netwerkzones, namelijk: Central Rift Valley Zone, Lower Eastern and Coastal Zone, Nairobi/Central Zone, Upper Eatern and Northern Kenya Zone, Western Zone en Nyanza Zone.

PELUM Kenia heeft zich daarom gericht op een zone tijdens de uitvoering van de Groene Actieweek campagnes als een manier om horizontale netwerken te bevorderen. De leden van een zone zijn betrokken bij de planning, implementatie en monitoring van de campagnes waarbij een van de lidorganisaties de leidende lidorganisatie is en in nauwe coördinatie door het secretariaat van PELUM Kenia en het zonale personeel. Dit biedt een platform voor leren en delen tussen de lidorganisaties.

De campagne maakt gebruik van een multistakeholderbenadering door ervoor te zorgen dat relevante belanghebbenden, waaronder de relevante ministeries, scholen, de particuliere sector, boeren, media, lidorganisaties van PELUM Kenia en andere maatschappelijke organisaties bij de campagnes worden betrokken als strategie om de duurzaamheid van het project na de projectperiode te vergroten.

Het project richt zich op het bredere publiek door het creëren van massabewustwording om het bewustzijn te vergroten over de noodzaak om biologisch voedsel te verbouwen en te eten.

De media worden ingezet om het bredere publiek te bereiken via zowel elektrische als gedrukte media. Dit houdt in dat de social media sites van PELUM Kenia voortdurend worden bijgewerkt met boodschappen over biologisch voedsel en biologische landbouw. Mediaprofessionals worden ook uitgenodigd om de verschillende activiteiten te verslaan en uit te zenden.

Het doel is ook om capaciteit op te bouwen bij kleinschalige boeren om biologisch voedsel en biologische landbouw verder te omarmen voor een gezond milieu en gezonde mensen. Dit wordt gedaan door middel van uitwisselingsbezoeken aan succesvolle biologische bedrijven en biologische tentoonstellingen.

Om de netwerkgeest binnen het PELUM Kenia netwerk te versterken, zijn alle lidorganisaties van PELUM Kenia in de focusgebieden betrokken bij alle aspecten van dit project.

Via het mechanisme van retributie voor ecosysteemdiensten (MRSE) wordt de duurzaamheid van de ontworpen aanpassingsmaatregelen nagestreefd. Om de contribuanten (die de ecosysteemdienst leveren) en retribuanten (gebruikers van de dienst die middelen bijdragen) te identificeren, werd een snelle hydrologische diagnose opgesteld, die ook het deelstroomgebied karakteriseerde en de prioritaire ecosysteemdienst en de vraag naar water identificeerde. Om tot afspraken te komen was het nodig om beide partijen bewust te maken van de voordelen en hun verantwoordelijkheden. De contribuanten zijn: de autoriteiten, gebruikers van de water- en sanitaire dienstverlener van Huancayo (SEDAM Huancayo), individuele boeren en organisaties in het deelstroomgebied en de contribuant is de Acopalca gemeenschap.

Vervolgens werd de MRSE-stuurgroep gevormd met deelname van de betrokken instellingen. In dit kader werd een overeenkomst getekend waarbij de stedelijke bevolking (Huancayo) de gemeenschap van Acopalca terugbetaalt voor het behoud van het ecosysteem door een fonds te creëren om projecten voor duurzaam ecosysteembeheer te ontwikkelen. Op dezelfde manier neemt SEDAM Huancayo in de update van haar geoptimaliseerde masterplan de MRSE op, inclusief investeringsprojecten voor herstel, behoud en duurzaam gebruik.