Institutionele overeenkomsten voor het regelen van compensatiemechanismen

Los acuerdos de compensación por servicios ecosistémicos hídricos parten desde lo local, insertándose en un marco más amplio. La combinación entre participación comunitaria y la inserción en una red de actores gubernamentales y de apoyo le da un respaldo significativo a los acuerdos negociados entre usuarios del agua y propietarios del bosque. Bovendien zijn de compensaties die worden geboden door de comunidades de escasos recursos niet toereikend voor de gevraagde compensaties. En este sentido, las redes conformadas alrededor de los mecanismos permitieron la movilización de recursos adicionales (monetarios y no monetarios) para la compensación, y abrieron la opción a extender las contribuciones al fondo de compensación a cascos urbanos adyacentes. In la práctica se involucraron municipalidades, mancomunidades e institutos especializados, ya desde el inicio del proceso. Tijdens het onderhandelingsproces over de compensatiemechanismen hebben ze belangrijke bijdragen geleverd, zoals de vrijstelling van invoerrechten op onroerende goederen voor bosbezitters. Estas colaboraciones son respaldadas por llamados acuerdos institucionales, que les dan legalidad. Hieruit ontstonden comités de monitoreo de los mecanismos, conformados por las organizaciones comunitarias así como las entidades asociadas.

  • Interesse van de aanwezige entiteiten in het gebied om deel te nemen aan een iniciativa de protección del bosque
  • Vertrouwen in de capaciteiten van de gemeenschappen om een belangrijke rol te spelen bij het beheer van een compensatiefonds en het toezicht op andere compensatiemechanismen
  • Voortgezette technische ondersteuning, met name voor lokale organisaties
  • En las comunidades de escasos recursos en las cuales se trabajó, los aportes adicionales realizados por los usuarios del agua no fueron suficientes para responder a las demandas de compensación por los servicios ecosistémicos hídricos - por ej. de los propietarios de bosque. Las aportaciones, aunque pequeñas, a un fondo de compensación, fueron no obstante la prueba de compromiso real para los otros actores involucrados (municipalidades, mancomunidades, institutos forestales, etc.).
  • Dankzij de lange duur van de technische ondersteuning boden we een continue follow-up van de ontwikkeling van nieuwe activiteiten, waarbij we twijfels oplosten en de oplossing van problemen ondersteunden.
  • De samenwerking met hulporganisaties (bijv. ONG, internationale samenwerkingsprojecten) was zeer nuttig voor het beheer van punctuele compensaties: bijv. capacitaciones para prevención y control de incendios forestales, plantones, material para cercar. Los mecanismos y su comité de monitoreo se mantuvieron no obstante independientes de estas, en vista de no caer en dependencia.
Sensibilisatie voor de nauwe relatie tussen bos en water

En las comunidades dominaba la convicción del agua como gratuita, ya que cae del cielo. La sensibilización a la estrecha relación entre bosque y agua apuntó a transferir conocimientos y crear conciencia sobre esta vinculación. Daarnaast was het belangrijk om samen met de gemeenschap de vergoeding voor de watervoorziening te definiëren, evenals de aanvullende compensatiebijdrage. Er werd gewerkt aan drie onderdelen.

  • Plan voor milieueducatie. We werkten samen met scholen om activiteiten te organiseren op speciale momenten (bijv. de internationale dag van het water) en met kinderen, jongeren en jongeren in de microcuenca.
  • Communicatieplan. Lokale communicatiemedia en opinieleiders die in de gemeenschappen zijn geïdentificeerd, werden erbij betrokken. Estos fueron invitados a actividades claves (giras de demarcación de áreas críticas, mediciones biofísicas, etc.), en vista de asegurar una mayor difusión y opinión pública favorable.
  • Transversale sensibilisering. Giras con las organizaciones locales a la microcuenca, abiertas a cualquier interesado, se aprovecharon para señalar la importancia de la protección y resaltar descuidos. Daarnaast droegen de participatieve biofysische en socio-economische medicatie en de beschikbaarheid van gegevens en gecertificeerde informatie bij aan de bewustwording en acceptatie van het proces.
  • Formadores de opinión en las comunidades (líderes) abiertos a apoyar la solución
  • Apertura a la conversación y la reflexión sobre la situación de la microcuenca
  • Beschikbaarheid van middelen (materiaal, mensen, geld) voor het uitvoeren van biologische medicatie
  • La implementación de una estrategia de motivación, comunicación y educación ambiental orientada, en particular los usuarios del agua, fue clave para construir respaldo así como asegurar apropiación y sostenibilidad de la solución. Het is aan te bevelen om het vanaf het begin van een proces te implementeren en het te integreren in andere activiteiten.
  • La realización de mediciones biofísicas de forma participativa en las microcuencas detonó el interés colectivo, y una zichtbare apropiación del proceso por las comunidades.
  • In een microcuenca piloto, la urgencia de actuar para proteger el bos en vista de asegurar el abastecimiento de agua a las comunidades no es muy tangible. Una gira de intercambio a other zona, en la cual los habitantes sí vivían escasez de agua, marcó un profundo cambio.
  • La diferenciación entre diferentes usos dados al agua según grupos de usuarios, permitió enfocar las sensibilizaciones y proporcionar conocimiento según la relación cotidiana con el agua y el medioambiente. Esto incrementó la interiorización y apropiación por los usuarios.
Vrijwilligheid en betrokkenheid van de gebruikers van het water

El empoderamiento y fortalecimiento de organizaciones comunitarias es la piedra angular de la solución. We ontwikkelden organisatorische en menselijke capaciteiten om ervoor te zorgen dat de gemeenschappen in de gebieden waar de natuur wordt hersteld, voorvechters en hoofdrolspelers worden van de bescherming van het bos. In de eerste plaats werden organisaties geïdentificeerd die een representatief mandaat hadden en zich bezighielden met het beheer van natuurlijke hulpbronnen en het water. Metodología de aprender-haciendo, las organizaciones se fortalecieron en campos conjuntamente identificados, tanto administrativos, organizacionales como técnicos. La dotación en recursos y el fortalecimiento de capacidades, en vista de asegurar el abastecimiento de agua a los usuarios, fue clave para propiciar su reconocimiento por la comunidad (legitimidad). Este respaldo facilitó los acuerdos a nivel de las comunidades para el efectivo pago del servicio de agua y la definición de una contribución adicional para un fondo de compensación. Bovendien zijn de organisaties van de lokale gemeenschap de facilitators van de lokale overeenkomsten (gebruikers van het water - eigenaren van het bos) en van de samenwerking met gespecialiseerde en ondersteunende instanties. Un comprensión común del propósito de la solución entre todos los involucrados es clave para su éxito.

  • Rekening houden met bestaande en legitieme organisatiestructuren op het niveau van de gemeenschappen
  • Technisch personeel voor de begeleiding van het proces met kennis van de gebieden, en de mogelijkheid om regelmatig naar de gemeenschappen te gaan, in sommige gevallen erg moeilijk.
  • Recursos para asegurar, sobre todo al principio, mejoramientos en el abastecimiento de agua (reparación o instalación de conductos de agua)
  • La metodología del aprender-haciendo generó aceptación, confianza y una mayor apropiación de los procesos que comprenden los mecanismos de compensación por servicios ecosistémicos hídricos.
  • El decidido involucramiento de mujeres y hombres, de varias edades, en puesto de toma de decisión dentro de las organizaciones comunitarias así como las nuevas estructuras creadas para el monitoreo de los mecanismos de compensación fue clave para la consolidación y la sostenibilidad del modelo. El tema estuvo así presente en todas los "universos" de las comunidades.
  • Toen ze eenmaal in staat waren om hun capaciteiten te benutten, werden de samenwerkende organisaties van de gemeenschap het centrum dat de oplossingen en vooral de bescherming van het bos regelde.
  • In elke microcuenca was de weg naar de consolidatie van de oplossing, of naar een goed functioneren van de compensatiemechanismen en het comité voor toezicht, anders. Afhankelijk van de factoren die het proces vergemakkelijken (bijv. capaciteiten die aanwezig zijn in organisaties, eerdere ervaringen, organisatorische entorno) verliep het proces meer of minder snel.
Waardering van PA's en natuurlijke hulpbronnen

Om de natuurlijke hulpbronnen effectief in stand te houden en duurzame ontwikkeling mogelijk te maken, moet er een verschuiving in de perceptie plaatsvinden, zodat gemeenschappen en regeringen de natuurlijke hulpbronnen gaan zien als productieve eenheden van de economie, in plaats van hulpbronnen die worden aangevallen door ontwikkelingssectoren en lokale gemeenschappen. In de lagere Mekong-landen is de houding aan het veranderen en beginnen regeringen PA's te zien als economische goederen die zorgvuldig worden beschermd vanwege de ontwikkelingsvoordelen die ze bieden. Hoewel deze verschuiving nog steeds gaande is, evolueren regeringen naar een situatie waarin het natuurlijk kapitaal in de PA's regelmatig wordt geïnventariseerd en de resultaten worden weerspiegeld in het BBP en de begrotingen. Lidstaten begrijpen dat investeren in PA's en natuurlijk kapitaal ervoor zorgt dat hulpbronnen in stand worden gehouden, hersteld en uitgebreid zodat ze ecosysteemdiensten blijven produceren die van vitaal belang zijn voor ontwikkeling en economische expansie.

Om deze bouwsteen succesvol te laten zijn, moeten burgers en industrieën direct profiteren van het behoud van natuurlijke hulpbronnen en de uitbreiding van PA-netwerken. Directe voordelen kunnen de vorm aannemen van waterfiltratie, overstromingsbeheer, visserijproductie, enz. Als burgers en industrieën geen direct voordeel hebben, zullen ze de waarde van de uitbreiding van natuurgebieden niet inzien. Het succes hangt ook af van de bereidheid van regeringen om financieel te investeren in het onderhoud en de uitbreiding van PA's en hun hulpbronnen.

De waarden van alle PA's moeten worden uitgedrukt in economische termen die kunnen worden gecommuniceerd in jaarlijkse en langetermijnbegrotingen. Waarderingen moeten deel uitmaken van beheerplannen voor PA's en milieubeoordelingen in verband met ontwikkelingsvoorstellen die van invloed zijn op PA's.

Elke sector moet zich bewust worden van de ontwikkelingsvoordelen die ze uit de PA's halen of kunnen halen.
Die voordelen en het behoud ervan moeten worden erkend in sectorplannen en begrotingen.

Er is behoefte aan een meer systematische toepassing van de 'de begunstigde of de gebruiker betaalt'-benadering in alle sectoren, waarvoor ondersteunend economisch beleid en ondersteunende economische instrumenten nodig zijn. Reeds uitgevoerde proefprojecten, bijvoorbeeld de waterkrachtheffingen in Laos, moeten consequent worden toegepast en navolging krijgen in de buurlanden.

Gebruikers van natuurbeschermingsgebieden moeten betrokken worden bij het beheer en de bescherming ervan. Er zullen nieuwe gezamenlijke beheersbenaderingen nodig zijn met betrekking tot specifieke gebieden, hulpbronnen en toegangsrechten en tot de diensten en producten die de PA's leveren.

Aan al deze nieuwe richtingen ligt de noodzaak ten grondslag om de capaciteit, vaardigheden en budgetten van PA-beheerders op te bouwen.

Samen plannen en beheren van PA's en natuurlijke hulpbronnen

Natuurlijke systemen zijn niet gebonden aan nationale grenzen en zouden de basis moeten vormen voor regionale ontwikkeling over de grenzen heen, waarbij mogelijkheden worden geboden voor politieke, technische en culturele samenwerking die leidt tot wederzijdse economische voordelen. Het partnerschap in de lagere Mekong-regio verenigde vier lidstaten en breidde zich uit naar de hogere Mekong-landen en bood het kader voor gerichte beschermingsovereenkomsten tussen de landen.

De lidstaten begonnen met het uitvoeren van nationale evaluaties van hulpbronnen en beleid, waarbij sectoroverschrijdende werkgroepen van overheidsinstanties, instanties voor economische planning en financiën, ontwikkelingssectoren en natuurbeschermingsorganisaties betrokken waren. De nationale beoordelingen leidden tot een regionaal actieplan om te bepalen hoeveel en welke delen van de regio in hun natuurlijke staat moeten worden gehouden voor de beste ontwikkelingsresultaten. Lidstaten werkten samen bij de beoordeling van kwesties die gezamenlijk beheer vereisten en namen dezelfde doelen en doelstellingen aan om vergelijkende analyse en regionale samenwerking te vergemakkelijken. De nationale beoordelingen legden de basis voor informatie en richtingen die de regeringen van de regio willen inslaan, en de resultaten zullen worden geïntegreerd in het beleid, de programma's en de praktijk van elk land en van hun internationale partners.

Samenwerkers moeten gemeenschappelijke doelen en doelstellingen hebben en alle leden moeten in gelijke mate profiteren van de bereikte overeenkomsten. Bovendien moeten overeenkomsten zo worden opgesteld dat ze kunnen worden bijgewerkt om rekening te houden met de snel veranderende toestand van het milieu en de menselijke ontwikkeling.

Geleerde lessen om verschillende ontwikkelingsprioriteiten te overwinnen:

  • De vier landen hebben niet dezelfde ontwikkelingsvooruitgang, doelstellingen en prioriteiten. Thailand is bijvoorbeeld meer ontwikkeld en meer gericht op natuurbehoud dan Cambodja, waar economische ontwikkeling een prioriteit is. Deze verschillen moeten worden erkend om ervoor te zorgen dat de nationale ontwikkelingsdoelen en -prioriteiten overeenkomen met de gedeelde doelen en doelstellingen voor het gezamenlijk plannen en beheren van PA's. Dit vereiste intensief overleg, discussie en onderhandelingen.

Geleerde lessen voor het overwinnen van verschillen in PA-beheersbevoegdheid en -capaciteit bij het ontwikkelen van samenwerkingsplannen:

  • Lessen in het oplossen van potentiële tegenstrijdigheden tussen het ontwikkelen van (of moeilijkheden bij het implementeren van) een samenwerkingsplan voor het beheer van PA's op nationaal overheidsniveau en nationale processen van decentralisatie in het beheer van PA's? Of misschien verschillen in wie beslist en wie betrokken is bij het beheer van de natuurgebieden.
Innovatieve maatregelen voor aanpassing aan klimaatverandering

De aanpassingsmaatregelen aan de klimaatverandering zijn initiatieven en acties die worden ondernomen om de schade te voorkomen of te beperken, of om de gunstige effecten van de klimaatverandering te benutten. Het ACCES-project bevordert innovatieve aanpassingsmaatregelen in overleg met de bevolking:

- Cultures adaptées au changement climatique: l'utilisation des semences de cultures adaptées à la sècheresse ou aux fortes pluies permet de renforcer la résilience des populations.

- Beheersing van risico's en preventie van rampen: om de kwetsbaarheid van de

bevolking van Burundaise tegen extreme weersomstandigheden te verminderen, is het opzetten van een informatiesysteem dat de bevolking toegang geeft tot météorologische voorzorgsmaatregelen en tot vroegtijdige waarschuwing in het geval van extreme weersomstandigheden, van het allergrootste belang.

- Toilettes Akasuga : La latrine écologique appelée AKASUGA permet la récupération séparée des excrétas humains solides et liquides.pour améliorer la fertilité des sols.

- Foyers améliorés à bois : la diffusion et l'utilisation des foyers améliorés contribuent à l'allègement de la déforestation et de la dégradation des ressources ligneuse

- Voorspellingen voor de komende jaren: de verspreiding van PS is een bepalende factor bij beslissingen van landbouwers.

-Planification participatives et accompagnement des mesures ACC avec la population et l'administration locale pour une bonne acceptation

-Integratie van de dimensie genre in alle activiteiten ACC zodat vrouwen een belangrijke rol kunnen spelen bij de uitvoering van deze maatregelen

-Sensibilisering, opleiding en versterking van capaciteiten hebben verschillende actoren en begunstigden in staat gesteld om de nieuwe ACC-maatregelen toe te passen.

  • Ne pas reculer devant certains tabous culturels ou craintes mais écouter, comprendre et expliquer à la population les atouts d'une telle mesure (cas des latrines akasuga) qui rencontre maintenant un vif succès après s'être heurtée aux réticences de la population et de l'administration communale.
Handhaving van de bescherming van een afgelegen beschermd marien gebied

Aldabra Atol is al bijna 40 jaar wettelijk en in de praktijk beschermd. Via het onderzoeksstation van Aldabra is de Seychelles Islands Foundation actief aanwezig op de site. Bovendien wordt er maandelijks gepatrouilleerd op de meeste stranden van Aldabra, en bij andere onderzoeksactiviteiten wordt het personeel wekelijks naar verschillende delen van het atol gebracht. Hierdoor is er een sterke aanwezigheid rond het atol. Omdat Aldabra zo'n afgelegen locatie is, schrikt deze actieve en voortdurende aanwezigheid schildpaddenstropers af van het atol en maakt het ook mogelijk stropers te stoppen als ze betrapt worden op illegale activiteiten.

De activiteiten op Aldabra worden gefinancierd uit de entreegelden voor bezoekers aan Vallée de Mai, het tweede Werelderfgoed van de Seychellen dat ook door SIF wordt beheerd. Boten en brandstof zijn nodig om toegang te krijgen tot de meeste stranden voor het uitvoeren van patrouilles. Gekwalificeerd personeel, getraind in schipperen en ervaren in het navigeren op Aldabra, is essentieel om stranden te bereiken die ver weg liggen van het onderzoeksstation.

Om operaties succesvol te laten verlopen en om veiligheidsredenen is training en kennisoverdracht een essentieel onderdeel bij het werken in een afgelegen zeegebied. Een grondige kennis van milieuomstandigheden zoals getijden en stromingen en geomorfologische elementen, zoals kustlijnen en locaties van eilandjes, is van vitaal belang voor het uitvoeren van verplaatsingen op Aldabra. Vaardigheden en kennis worden aan al het nieuwe personeel dat op Aldabra werkt doorgegeven door meer ervaren personeel, voordat ze verre locaties bezoeken en patrouilles uitvoeren. Bovendien moet het personeel op de hoogte zijn van het wettelijke kader voor de bescherming van het atol om te weten hoe ze stropers kunnen onderscheppen.

Evaluatie van de MSC (Marine Stewardship Council) Visserijstandaard.

Deze bouwsteen heeft betrekking op een externe en objectieve beoordeling van de visserij volgens een breed gevalideerde duurzaamheidsstandaard (in dit geval de MSC Visserijstandaard). Het uitvoeren van een voorafgaande beoordeling genereert een diagnose van meerdere aspecten van de visserij, die het mogelijk maakt om een routekaart op te stellen voor de belanghebbenden die betrokken zijn bij de visserij, zoals regelgevers en directe gebruikers, om elk geïdentificeerd aspect te verbeteren. Het vergemakkelijkt de werkagenda van elke stakeholder om het gemeenschappelijke doel van duurzaamheid van de visserij te bereiken.

Op basis van deze eerste evaluatie van de steenkrabvisserij is een Visserijverbeteringsproject (FIP) ontworpen en uitgevoerd met alle belanghebbenden. In dit proces zijn de noodzakelijke acties om de MSC duurzaamheidsstandaard te bereiken gepland voor de komende drie jaar. Dit omvat het identificeren van verantwoordelijkheden en financieringsbronnen voor het uitvoeren van de activiteiten.

- Het is noodzakelijk om andere instellingen, zoals NGO's, stichtingen, ontwikkelingsagentschappen van de overheid en onderzoeksorganisaties bij het proces te betrekken, waardoor de noodzakelijke acties om de doelen te bereiken kunnen worden gekatalyseerd.

- Een vlotte communicatie tussen de belanghebbenden is belangrijk om gezamenlijke acties voor het algemeen belang te plannen.

- Het MSC programma voor capaciteitsopbouw biedt een reeks hulpmiddelen en trainingsinitiatieven om visserijen te helpen op weg naar duurzaamheid en certificering, waaronder een sjabloon voor pre-evaluatie en een benchmarking tool.

De organisatorische capaciteit en de mate van betrokkenheid van de sociale groep die de oplossing zal leiden, is van fundamenteel belang. Een gefragmenteerde organisatie zal niet de verbintenissen bereiken die nodig zijn voor deze oplossing.

Het uitvoeren van duurzaamheidstrainingen in de sociale groep die aan het hoofd van de oplossing staat, was van cruciaal belang omdat dit voor de eerste keer vertrouwen genereerde in het voordeel van de oplossing.

De implementatie van de oplossing verloopt in het begin langzaam, omdat er overtuigingswerk moet worden verricht voor de verschillende belanghebbenden, maar naarmate ze de verbeteringen visualiseren, wordt de weg lichter en wordt er sneller vooruitgang geboekt.

Gendergelijkheidsbenadering

Om een nauwkeuriger beeld te krijgen van de situatie in de gemeenschappen waar een verandering van landgebruik naar agroforestrysystemen overwogen werd, werd een participatieve analyse uitgevoerd met de gezinnen. Uit de analyse bleek dat vrouwen voornamelijk verantwoordelijk waren voor reproductieve activiteiten (zorgen voor het huishouden, de kinderen en mensen in nood). Mannen waren verantwoordelijk voor productieve activiteiten (teelt, beheer van hulpbronnen). Op basis van wat werd geobserveerd, werden vier werkgebieden gedefinieerd om de oplossing duurzamer te maken:

  • Sensibilisering van technisch personeel, zowel betrokken bij de oplossing als strategische partners, voor genderkwesties en maatregelen om gelijke toegang tot kennis en middelen te bevorderen;
  • Sensibilisering en reflectie in de gemeenschappen over genderpatronen;
  • Vaststelling van quota voor vrouwen onder begunstigden; en
  • Implementatie van positieve maatregelen en flexibiliteit om de toegang voor vrouwen te vergemakkelijken, zoals de definitie van familiebedrijfsplannen, aanpasbare roosters en locaties, aanmoediging van de deelname van vrouwen in leidinggevende posities, flexibiliteit in termen van het vergezellen van kinderen of partners naar evenementen, versterking van vrouwengroepen georganiseerd rond gewassen.
  • Betrokkenheid en toenemend begrip, niet alleen bij een gespecialiseerde expert, maar bij alle betrokkenen, van gendergelijkheidskwesties.
  • Bewustmaking en reflectiemethoden in plaats van dwangmaatregelen (bijv. door middel van workshops over rolverdeling met producenten en hun partners).
  • Gendergevoelige monitoring die de effecten controleert van inspanningen om de genderkloof te verkleinen
  • Bereidheid tot en daadwerkelijke toewijzing van middelen om de uitvoering van een genderbenadering te garanderen
  • Door de deelname van vrouwen aan kennisoverdrachtactiviteiten aan te moedigen en hun toegang tot middelen te vergemakkelijken, werd een grotere acceptatie en implementatie van milieuvriendelijke landbouwpraktijken waargenomen.
  • Het opbouwen van zelfvertrouwen was een geleidelijk proces. Motivatie en aanmoediging om uit te blinken en nieuwe dingen te proberen, evenals openheid voor dialoog van de kant van de technicus waren belangrijk.
  • Het weerspiegelen van genderpatronen in de gemeenschappen was een belangrijke stap naar een grotere acceptatie van verandering in de gemeenschappen.
Afstemming op en koppeling met actoren in het gebied

De gemeenschappen waarin het opzetten van agroforestrysystemen gepromoot en begeleid werd, zijn geïsoleerd: ze zijn niet institutioneel aanwezig en moeilijk bereikbaar. Om de agroforestrysystemen en het gebruik van agroecologische praktijken op termijn duurzamer te maken, werden de gemeenschappen opgenomen in een ondersteunend netwerk. Door contacten te leggen met gouvernementele, niet-gouvernementele en private actoren ontwikkelden de kleine boeren hun agroforestrysystemen en hun oogst-, verwerkings- en verkoopcapaciteiten in het algemeen. Aanvankelijk werden de contacten met de verschillende actoren aangemoedigd en actief begeleid door technische bijstand. Geleidelijk groeide de belangstelling voor deze geïsoleerde gemeenschappen en zochten de kleine producenten zelf ook naar banden. Op deze manier werd belangrijke steun verkregen als contacten voor de begunstigde kleine producenten. Een vrouwencoöperatie voor de verwerking van perziken kreeg bijvoorbeeld belangrijke investeringen in haar verwerkingsinfrastructuur. Een ander voorbeeld is de koppeling van kleine koffieboeren in Guatemala met de nationale koffieassociatie, die hen regelmatig trainingen geeft.

  • Concreet doel in de link tussen producenten en actoren in het gebied.
  • Aanwezigheid van actoren die bereid zijn om hun interventiegebied uit te breiden.
  • Openheid en bereidheid van technici, experts en managers om activiteiten te coördineren.
  • Het opbouwen van vertrouwensrelaties door het nakomen van overeenkomsten en het ontwikkelen van een gemeenschappelijk begrip was de sleutel tot het succesvol benutten van synergieën.
  • De uitvoering van concrete activiteiten met specifieke kortetermijnresultaten bevorderde een grotere betrokkenheid bij het opbouwen van samenwerkingsrelaties.