Schildpaddeneieren-voor-voedsel uitwisselingsprogramma

De meeste verzamelaars van zeeschildpaddeneieren zijn mannen en vaak wordt het inkomen uit de verkoop van eieren uitgegeven aan alcohol of komt het op een andere manier niet ten goede aan het gezin. Met behulp van voedingssupplementen van de overheid en van andere donoren heeft ARCAS een ei-voor-voedselprogramma opgezet waarbij schildpadeieren worden geruild voor basisvoedsel. Dit programma is succesvol geweest in het verbeteren van de lokale voedselzekerheid en voeding (in een land waar systemische ondervoeding voorkomt) en het proberen de deelname van vrouwen en kinderen in het eierverzamelingsprogramma te vergroten.

  • Mogelijkheid tot fondsenwerving.
  • Vrijwilligers betrekken bij de uitwisseling.
  • Het belang van het programma uitleggen aan gemeenschappen en sponsors.

Het ei-voor-voedselprogramma is erg succesvol geweest in het betrekken van vrouwen en kinderen bij het verzamelen van zeeschildpaddeneieren en het proberen ervoor te zorgen dat de hele familie van het programma profiteert, niet alleen de mannen. De uitwisseling moet zorgvuldig worden beheerd en er moet hard worden gewerkt om ervoor te zorgen dat het voedsel naar de familie gaat. Het programma is ook van fundamenteel belang geweest bij het demoniseren van de handel in zeeschildpaddeneieren en het verminderen van de rol van tussenpersonen.

Milieu-educatieprogramma in lokale gemeenschappen

Milieu-educatie is een van de fundamenten van al onze inspanningen voor natuurbehoud. In ons programma in de regio Hawaï werkt ARCAS samen met zes gemeenschappen en voeren we verschillende activiteiten uit, zoals strandopruiming, het vrijlaten van broedsels, herbebossing, milieubeurzen, excursies en presentaties op plaatselijke scholen. We geven prioriteit aan het informeren van de lokale kinderen over het belang van zorg voor hun hulpbronnen. De lokale gemeenschappen zijn goed voorgelicht door ARCAS.

Het Guatemalteekse openbare schoolsysteem is erg zwak en er is een grote vraag naar samenwerking door leraren, ouders en bestuurders. Vrijwilligers dragen bij aan educatieve activiteiten door het geven van Engelse lessen over milieuonderwerpen en het organiseren van strandopruimingen.

Milieueducatie is een prioriteit in lokale gemeenschappen. De kinderen zijn degenen die in de toekomst voor de wilde dieren zullen zorgen. Het is ook belangrijk om een verantwoordelijke en constante partner te zijn van lokale scholen, studenten en leerkrachten, en om de doeltreffendheid van de educatieve inspanningen te evalueren.

Betrokkenheid van vrijwilligers

Vrijwilligers van over de hele wereld helpen ons bij het uitvoeren van de beschermingsactiviteiten van ons programma: zeeschildpaddennesten zoeken om de eieren te beschermen tegen stropers, de broederij onderhouden, ondersteuning bieden bij ons milieu-educatieprogramma, onderzoeksgegevens analyseren die we voortdurend genereren en helpen bij de rehabilitatie van soorten die we in het centrum hebben opgevangen.

  • Vrijwilligers worden getraind door professionele experts
  • Transparant zijn over inkomsten, gegevens en resultaten
  • Vrijwilligers worden bewust gemaakt van het belang van hun voortdurende steun voor het succes van de programma's.
  • Gezien het gebrek aan overheidsmiddelen, zouden we zonder hen niet de financiële middelen en mankracht hebben die nodig zijn om de uitdagingen waar we voor staan aan te gaan

Uit onze ervaring blijkt dat vrijwilligers graag werken en zich verantwoordelijk voelen voor de resultaten van een project. Ze ervaren graag nieuwe uitdagingen en voelen zich onderdeel van het team. Veel vrijwilligers hebben echter weinig of geen ervaring met het werken in ontwikkelingslanden en moeten goed worden georiënteerd en gemanaged zodat ze bijdragen aan de projectdoelen, zich bewust zijn van de lokale culturele normen en de ARCAS-methodologie volgen. Een succesvol vrijwilligers/stagiair/ecotour programma vereist constant management, planning en communicatie.

Milieueducatie en -bewustzijn van de gemeenschap

Om het bewustzijn en een algemeen begrip van het lokale en mondiale belang van het mangrove-ecosysteem voor de Gazi Bay-gemeenschap te bevorderen, werden er tijdens het begin, de ontwikkeling en de uitvoering van het project verschillende fora gehouden om belanghebbenden bij het project te betrekken. Er werden bijeenkomsten op dorpsniveau georganiseerd waar het Mikoko Pamoja-team gedetailleerde presentaties gaf over de waarden van het mangrove-ecosysteem, de bedreigingen en de mogelijke beperkende maatregelen. Het team introduceerde ook het concept van koolstoffinanciering, de voordelen ervan voor mens en milieu en zocht steun bij de gemeenschap. Daarnaast hield het team een aantal focusgroepdiscussies om meer inzicht te krijgen in de perceptie en houding van de gemeenschap ten opzichte van het behoud en beheer van mangrovebronnen. Deze bijeenkomsten hebben cumulatief vertrouwen opgebouwd tussen de gemeenschap, de overheid en het Mikoko Pamoja-team. Dit wordt verder onderbouwd door de jaarlijkse verkoop van koolstofkredieten die door de mangroves worden vastgelegd.

  • Aanwezigheid van een gestructureerd leiderschap in de deelnemende dorpen waarbij de voorzitter van het dorp zijn eigen team heeft dat zorgt voor het bestuur van gemeenschapszaken
  • Transparantie in dienstverlening: alle activiteiten van de groep worden gepubliceerd op mededelingenborden van de gemeenschap die strategisch in de dorpen zijn geplaatst
  • Aantoonbare voordelen van het koolstofproject
  • Ondersteuning van gemeenschapsprojecten met inkomsten uit de verkoop van koolstofkredieten, waaronder water- en sanitaire voorzieningen, onderwijs en milieubehoud
  • Het concept en de technische aspecten van koolstofhandel zijn voor sommige leden van de gemeenschap moeilijk te begrijpen
  • Het is altijd een uitdaging om een consensus te vinden over de verdeling van de baten
  • De schommelende prijzen van wereldwijde koolstofkredieten hebben een negatieve invloed op het moreel van de gemeenschap om de mangrovebronnen in hun gebied duurzaam te beheren
  • Er is dringend behoefte aan meer educatie en bewustwording van de gemeenschap, die verder gaat dan koolstof uit mangrovebossen en in plaats daarvan de hele ecosysteemdiensten van mangrove omvat, zoals visserij en kustbescherming.
  • Er is een grote behoefte om strategieën te ontwikkelen voor het herstel van aangetaste mangrovegebieden buiten de Mikoko Pamoja-locaties.
Koolstofkennis door sterk partnerschap

Initiatieven voor koolstofcompensatie vereisen een sterke wetenschappelijke basis om koolstofvoorraden en basislijnen te bepalen. Mikoko Pamoja profiteert van een sterk partnerschap met het Kenya Marine and Fisheries Research Institute (KMFRI), dat onderzoek heeft gedaan om de noodzakelijke basisgegevens voor het koolstofcompensatieproject te leveren.

KMFRI biedt nu technische ondersteuning tijdens de implementatie van Mikoko Pamoja. Een lid van KMFRI heeft zitting in de Mikoko Pamoja stuurgroep om verslag uit te brengen over de resultaten van het toezicht. Vervolgens wordt er een jaarverslag ingediend bij Plan Vivo Organization waarin de ondernomen projectactiviteiten gedetailleerd worden beschreven. De positie van KMFRI is cruciaal voor het bepalen van de nauwkeurigheid van de informatie die bij Plan Vivo wordt ingediend.

  • Sterke aanwezigheid van KMFRI in de projectlocatie Gazi Bay: Het instituut houdt zich al sinds de jaren 1980 bezig met mangroveonderzoek en heeft een veldstation in Gazi.
  • Sterke technische knowhow en langdurige betrokkenheid bij nationale en internationale netwerken (Earthwatch Institute, International Blue Carbon Scientific Working Group)
  • Vaste medewerkers en studenten in het KMFRI Gazi station
  • Sterk partnerschap met de lokale gemeenschap tijdens de ontwikkeling en implementatie van mangroveactiviteiten
  • Initiatieven voor koolstofcompensatie vereisen een sterke wetenschappelijke basis om koolstofvoorraden en basislijnen te bepalen
  • Goede relaties tussen wetenschappers, overheidsinstanties en gemeenschappen zijn nodig voor de duurzaamheid van projecten
  • Transparantie is vereist in alle stadia van de ontwikkeling van koolstofprojecten. Dit zorgt ervoor dat er geen oververwachtingen zijn bij de gemeenschap, zelfs wanneer de koolstofprijzen fluctueren.
  • De verdeling van de baten moet van tevoren worden vastgesteld tijdens de ontwikkelingsfase van het project. Dit zorgt voor harmonie tussen de projectpartners
  • Het sterke partnerschap tussen KMFRI en de Gazi gemeenschap heeft een snelle realisatie van de koolstofvoordelen mogelijk gemaakt.
  • Mikoko Pamoja heeft lokale en internationale partners zoals Earthwatch Institute (VK), Napier Edinburgh University (Schotland), die een centrale rol hebben gespeeld in het koppelen van de gemeenschap aan koolstofkopers.
Bosbeheerovereenkomst

De bosbeheerovereenkomst is een juridisch instrument tussen de Community Forest Association (CFA) en Kenya Forest Service (KFS) voor de implementatie van het participatieve bosbeheerplan, dat pas van kracht wordt na ondertekening van de overeenkomst. Deze overeenkomst zorgt ervoor dat de gemeenschap officieel eigenaar wordt van de koolstofkredieten en is dus een voorwaarde voor een succesvol koolstofproject.

Kortom, de bosbeheerovereenkomst is het middel om het participatieve bosbeheerplan operationeel te maken.

  • Het proces is verankerd in nationale wetgeving, Boswet (2005)
  • Inzicht van de gemeenschap in de waarden van mangrovegoederen en -diensten
  • Bereidheid van de gemeenschap om deel te nemen aan gezamenlijk mangrovebeheer met de overheid
  • Registratie van een gemeenschapsbosvereniging (CFA)
  • Goedgekeurd participatief bosbeheerplan voor het bosecosysteem
  • Consensusvorming is nodig voor de ondertekening van een bosbeheerovereenkomst tussen de overheid en de lokale gemeenschap.
  • De overeenkomst bevestigt dat de gemeenschap eigenaar is van een aangewezen bosgebied en vergroot zo hun participatie
  • Mangrovebeheer moet worden nagestreefd op een geïntegreerde manier; in plaats van te veel nadruk te leggen op koolstofvoordelen ten koste van andere goederen en diensten die voortkomen uit het systeem.
  • Bosbeheerovereenkomst moet in eenvoudige taal zijn opgesteld die volledig begrijpelijk is voor de gemeenschap
Participatief bosbeheerplan

Om een gemeenschap te laten participeren in het beheer van staatsbossen (zoals mangroves), moet deze een bosbeheerovereenkomst (FMA) ondertekenen met de overheidsinstantie die verantwoordelijk is voor de sector, in dit geval de Kenya Forest Service (KFS). De ondertekening van de FMA wordt voorafgegaan door de vorming van een Community Forest Association (CFA) en de ontwikkeling van een Participatory Forest Management Plan (PFMP) voor het gebied. Zoals de naam al aangeeft, is de ontwikkeling van het plan een participatief proces waarbij meningen en zorgen van verschillende belanghebbenden worden verzameld en geanalyseerd. Het uiteindelijke beheerplan bevat een zoneringskaart die de activiteiten van verschillende belanghebbenden in het aangewezen bosgebied laat zien. Het participatieve bosbeheerplan wordt operationeel zodra de directeur van de Kenya Forest Service, de overheidsinstantie die verantwoordelijk is voor het bosbeheer in Kenia, het heeft goedgekeurd. Het plan voor Mikoko Pamoja werd in mei 2013 goedgekeurd, gevolgd door de ondertekening van de bosbeheerovereenkomst in oktober 2013.

  • Betere voorlichting en bewustwording van de gemeenschap over de waarde van de goederen en diensten van mangroves.
  • Toegenomen bedreiging van mangrovebronnen door ontbossing en aantasting van bossen.
  • Bereidheid van de gemeenschap om samen met de overheid mangrovebossen te beheren.
  • Oprichting van een gemeenschapsbosvereniging in Gazi.
  • Sterke steun van de overheid, de particuliere sector, NGO's en onderzoeksorganisaties.
  • Een duidelijk bestemmingsplan voor elke gebruikersgroep binnen de CFA.
  • De ontwikkeling van een participatief bosbeheerplan moet een transparante en allesomvattende activiteit zijn.
  • Het proces is tijdrovend, vooral wanneer je rekening moet houden met uiteenlopende standpunten.
  • Planning is een dynamisch proces; het is daarom gemakkelijker om zo snel mogelijk een consensus te bereiken en ruimte te voorzien voor toekomstige wijzigingen.
  • Voor een volledige implementatie van het managementplanningsproces is het van cruciaal belang dat de gemeenschap zich het proces eigen maakt.
  • Er moeten middelen worden vrijgemaakt voor de ontwikkeling van het bosbeheerplan, aangezien dit een vrij duur proces kan zijn. De kosten voor de ontwikkeling van een PFMP voor Gazi Bay werden geschat op US$ 30.000, waarvan een groot deel ging naar onderhandelingen met de gemeenschap en capaciteitsopbouw.
Gezamenlijk toezicht op en handhaving van MPA's

Autoriteiten in beschermde gebieden voeren surveillancepatrouilles en strategische operaties uit. Acties kunnen worden uitgevoerd door één agentschap of door een gecombineerde taskforce en kunnen worden onderverdeeld in drie soorten: surveillance, handhaving en inlichtingen.

  • Geschikte personele en financiële middelen
  • Ervaring in het veld
  • Interinstitutionele coördinatie
  • Wederzijds vertrouwen
  • Technische capaciteiten om informatie te verzamelen en te analyseren
  • Toezicht en handhaving in beschermde gebieden vallen onder de verantwoordelijkheid van de overheidsinstantie. Toch hebben we ontdekt dat interinstitutionele samenwerking een grotere aanwezigheid en handhaving in het gebied bevordert. Door de krachten te bundelen met het Secretariaat voor de Zee zijn de operationele capaciteiten en de veiligheid van de betrokken personen verbeterd.
  • Niettemin is leiderschap van een verantwoordelijke belanghebbende vereist (in ons geval CONANP).
  • De oprichting van een platform voor het systematiseren van verzamelde veldgegevens maakt het mogelijk om waardevolle informatie te genereren die de evaluatie en aanpassing van de werkprogramma's ondersteunt.
Langetermijnfinanciering voor het beheer van MPA's

Mexicaanse beschermde gebieden worden meestal gefinancierd met publieke middelen. Het toevoegen van particuliere fondsen of het ontwikkelen van een systeem met gemengde fondsen kan met name relevant zijn bij het beheren van middelen voor projecten op de korte en middellange termijn. Mogelijkheden voor andere bronnen om het beheer van de beschermde gebieden te financieren zijn onder andere fondsen die worden gefinancierd door milieuboetes en toegangsprijzen voor beschermde gebieden.

NA

  • Particuliere middelen op korte of middellange termijn zijn van fundamenteel belang geweest om de aanpak op te zetten, te systematiseren en te bewijzen dat hij uitvoerbaar is.
  • Succes op lange termijn hangt af van overheidsinvesteringen of van het bestaan van specifieke financiering via erfgoedactiva. Beide zijn ook nuttig voor de levering van apparatuur en de nodige infrastructuur.
Capaciteitsopbouw voor MPA-regelgeving

Maatregelen voor capaciteitsopbouw omvatten training voor federale inspecteurs, visserijofficieren, zeemachten en parkwachters. Dit omvat training over en verspreiding van de regelgeving voor beschermde gebieden voor zowel gebruikers van als personeel dat toezicht houdt op de beschermde gebieden.

  • Duidelijke en precieze informatie
  • Regelmatige trainingen
  • Evaluatie en opvolging
  • Vertrouwen scheppen
  • De autoriteiten die verantwoordelijk zijn voor toezicht en handhaving zijn geïnteresseerd in gedetailleerde informatie over de beschermde gebieden, dus de trainingen worden altijd goed bezocht. #
  • Evaluatie van de kennis voor en na de trainingsworkshops maakt het mogelijk om hiaten in de kennis te identificeren en vooruitgang te documenteren. Het is belangrijk om regelmatig evaluaties te houden om ervoor te zorgen dat deelnemers de belangrijkste informatie begrijpen en onthouden.
  • Het is nuttig om naast technische documenten ook persoonlijke verhalen en uitleg te gebruiken.
  • Het integreren van een oefening of het gebruik van videomateriaal zorgt voor actieve deelname.
  • Kustvissers zijn niet erg vertrouwd met het gebruik van kaarten, dus moeten er andere middelen worden ontwikkeld om informatie over beheerplannen over te brengen.