Instrument voor effectbeoordeling biodiversiteit (BiA)

Om automatisch en onmiddellijk onderzoek naar de gevolgen voor de biodiversiteit mogelijk te maken, is de BiA-tool ontwikkeld om landplanners en andere geïnteresseerde partijen via het Azure-platform onderzoek te laten doen. De BiA-tool legt een overlay over de gevraagde locatie of regio (of bestaande bouwprojecten) met meerdere geografische lagen, waaronder de verspreiding van soorten en het bereik van beschermde gebieden, om te onderzoeken of de locatie of regio binnen een bepaalde afstand (bijv. 3 km, 5 km) ligt van en invloed kan hebben op de habitat van bedreigde soorten en/of beschermde gebieden. De beoordelingsrapporten illustreren ecologische en milieurisico's van bouwprojecten voor besluitvormers en kunnen hen hopelijk stimuleren om rekening te houden met biodiversiteit.

Een korte tijdlijn van de BiA-tool:

  • Apr-jun 2020: teamvorming, communicatie over vereisten, systeemontwikkelingsplan
  • Jul-sept 2020: ontwikkeling tool
  • Okt 2020: test, toepassing en verspreiding
  • (in voorbereiding) apr-sept 2022: systeemupgrade
  • Jarenlange accumulatie van gegevensverzameling en constant nadenken over benaderingen voor gegevenstoepassing.
  • Theoretische en technische basis die is opgebouwd uit langetermijnonderzoek en conserveringspraktijk.
  • Promotie van het BiA-hulpmiddel naar potentiële gebruikers, zoals overheden, investeerders en bedrijven.
  • Bijhouden van de werking van de tool en feedback van gebruikers om de tool verder te verbeteren.
  • De toepassing van gegevens is de belangrijkste stap in de hele gegevensworkflow, waarbij de gegevens worden omgezet in waardevolle informatie voor belanghebbenden. Effectieve datatoepassingsrapporten moeten het publiek in gedachten houden (bijv. beknopt en gericht zijn).
  • De volledige ontwikkeling en vrijgave is niet de laatste stap voor een tool. Potentiële gebruikers vinden en hen overtuigen om de tool te gebruiken is ook heel belangrijk. Een tool moet gebruikt worden om de meeste waarde te bieden.
Workflows ontwerpen en implementeren

ArcGIS Online biedt een veilig en flexibel kader voor zowel het implementeren van nuttige toepassingen als het integreren van andere conserveringstechnologie om op holistische wijze workflows te ondersteunen die gerelateerd zijn aan elk initiatief dat wordt geïmplementeerd door een beschermd gebied. De basis van alle workflows omvat tools voor gegevensverzameling zoals mobiele enquêteformulieren (Survey123), gegevensvisualisatie (dashboards of webapplicaties), analyses en rapportage. Daarnaast geeft de ArcGIS Living Atlas of the World u toegang tot de belangrijkste verzameling geografische informatie van over de hele wereld om uw workflows te ondersteunen, waaronder de nieuwste satellietbeelden en producten zoals bosverlies.

Er zijn verschillende vooraf geconfigureerde workflows voor initiatieven die direct kunnen worden uitgepakt en geïmplementeerd. Deze initiatieven omvatten:

  • Illegale activiteiten opsporen.
  • Wilde dieren bewaken.
  • Conflicten tussen wilde dieren verminderen.
  • Parkinfrastructuur onderhouden.

De workflows zijn configureerbaar en gebruikers kunnen ze aanpassen aan hun behoeften. Organisaties hebben ook toegang tot alle benodigde bouwstenen om geheel nieuwe workflows te ontwikkelen voor hun eigen initiatieven, zoals initiatieven op het gebied van community outreach of publieksparticipatie.

  • Luister naar en werk samen met de mensen uit de praktijk om het probleem te begrijpen en de vereisten te definiëren voordat u de workflow ontwerpt en implementeert.
  • Er zijn verschillende configureerbare toepassingen beschikbaar op ArcGIS Online. Begrijpen hoe ze werken en hoe ze aan elkaar gekoppeld kunnen worden is cruciaal bij het ontwikkelen van effectieve workflows.
  • Volg de ontwerp-, implementatie-, exploitatie- en evaluatiestrategie om een workflow te ontwikkelen en de impact ervan te maximaliseren.
  • Prototype en test voordat je het uitrolt.
  • Stel essentiële procedures en richtlijnen op.
  • Volg de best practices en trends.
  • Ervaring met ArcGIS is enorm nuttig, maar maak ook gebruik van implementatiepartners om het proces eenvoudiger en effectiever te maken.
  • Maak gebruik van de ArcGIS Community en online trainingsbronnen.
ArcGIS Online

De Protected Area Management Solution en workflows zijn gebouwd met ArcGIS Online als basis. ArcGIS Online is een cloudgebaseerde kaart- en analyseoplossing. Het geeft gebruikers toegang tot workflowspecifieke apps, kaarten en gegevens van over de hele wereld en tools om mobiel te zijn in het veld. Gebruikers kunnen het gebruiken om kaarten te maken, gegevens te analyseren en om te delen en samen te werken. Uw gegevens en kaarten worden opgeslagen in een veilige en privé-infrastructuur en kunnen worden geconfigureerd om aan uw cartografische en IT-eisen te voldoen.

  • Organisaties kunnen voordelige toegang tot ArcGIS Online aanvragen via het Esri Conservation Program door de Technology assistance application in te vullen. Als alternatief kunnen licenties worden aangeschaft via een lokale Esri-distributeur.
  • ArcGIS Online is software-as-a-service (SaaS) in de cloud en vereist een internetverbinding. De tools zijn echter ontworpen om standaard offline te werken. Zodra enquêtes zijn gedownload, worden de vastgelegde gegevens opgeslagen op het apparaat zodat ze later kunnen worden gesynchroniseerd.
  • Met ArcGIS Online kunt u een geweldige centrale bestemming creëren voor alle monitoringgegevens van uw organisatie.
  • ArcGIS Online kan ontmoedigend zijn om te configureren als je niet bekend bent met GIS.
  • Er zijn veel bronnen om ArcGIS Online te leren kennen, maak daar gebruik van, vooral de gratis Esri Training.
  • Groot Esri Community Forum voor ArcGIS Online waar u vragen kunt stellen.
  • Er zijn verschillende gebruikerstypes beschikbaar op basis van de behoeften en vereisten van de leden. Het gebruikerstype bepaalt de privileges die aan het lid kunnen worden toegekend. Het is belangrijk om goed te weten welke en hoeveel gebruikerstypes uw organisatie nodig heeft.
  • Deel uw leden in goed gedefinieerde groepen in om activiteiten en gegevenstoegang te organiseren.
Opzetten van partnerschappen tussen onderzoeksinstellingen en beheersautoriteiten

Het World Heritage Leadership Programme (WHLP) publiceerde een open oproep tot het indienen van sollicitaties voor Research-Practice Teams die geïnteresseerd zijn in het samenwerken aan beheerskwesties van het Werelderfgoed in het experimentele Heritage Place Lab. De Research-Practice Teams moesten bestaan uit een groep onderzoekers (2-4) en een groep site managers (2-4). De onderzoeksgroep kon bestaan uit faculteitsleden, postdoctorale en afgestudeerde studenten, gevestigd in een of meer onderzoeksinstellingen, op het gebied van cultureel erfgoed en/of natuurlijk erfgoed. De groep van sitemanagers kon bestaan uit 2-4 leden die betrokken zijn bij het beheer van een werelderfgoedsite, die kon toebehoren aan een of meer instellingen (beheersautoriteiten, gemeente, gemeenschap, enz.), en die deel uitmaakten van het beheersysteem van de werelderfgoedsite. Het WHLP moedigde onderzoekspracticeteams aan om regio-overschrijdend en in multi- en interdisciplinaire groepen te werken, en daarbij ook rekening te houden met gender en evenwicht tussen de generaties als prioriteiten. Onderzoekspraktijkteams moesten zich ertoe verbinden om samen te werken voor de duur van de pilootfase van het Heritage Place Lab en de opvolgingsactiviteiten (ook tussen de 6 incubator online workshops in).

- Bestaande onderzoeks- en praktijknetwerken op het gebied van werelderfgoed, met name die netwerken die verband houden met het WHLP, waaronder die van adviesorganen van de Werelderfgoedconventie: UNESCO-leerstoelen, universiteitsfora, internationale wetenschappelijke comités van ICOMOS, IUCN-commissies en -specialistengroepen en initiatieven zoals het ICOMOS-IUCN Connecting Practice Project en het World Heritage Site Managers Forum;

- Belangstelling voor toegepast onderzoek door sitebeheerders en onderzoekers;

- Belangstelling van erfgoedbeoefenaars om intersectoraal en internationaal met elkaar in contact te komen.

In het proces van oproepen en overleg met potentiële Research-Practice Teams werd duidelijk dat de inzet voor een dergelijk project het volgende zou vereisen:

- Institutionele steun van de kant van onderzoeksinstellingen en managementautoriteiten;

- Potentiële financiële steun om de betrokkenheid van beide groepen in een team te garanderen;

- Speciale prikkels voor onderzoekers die verder gaan dan financiële prikkels, zoals wetenschappelijke publicaties;

- concrete resultaten opleveren die nuttig zijn voor de beheersautoriteiten, zoals de ontwikkeling van een onderzoeksagenda die gebruikt kan worden in combinatie met beheersplannen.

Regelgevende garanties

Voordat de ernstig bedreigde Pahrump-poolvis kon worden overgeplaatst naar een actief grondwaterputtenveld in het hart van Las Vegas, had het Las Vegas Valley Water District garanties nodig van de regelgevende instanties dat de normale activiteiten doorgang zouden vinden. Daarom duurde het drie jaar om met de Amerikaanse Fish and Wildlife Service een veilige havenovereenkomst voor de Pahrump Poolfish te sluiten met een looptijd van 15 jaar en een bijbehorende vergunning voor verbetering van de overlevingskansen.

Communicatie was de belangrijkste factor om de angst van de verschillende interne en externe belanghebbenden weg te nemen. Toen het project eenmaal was goedgekeurd door het interne managementteam, draaide het regelgevende deel van het project om het opstellen van een uitgebreid juridisch document met een gedetailleerde lijst van de onder het project vallende activiteiten, nuttige beheeractiviteiten, vermijdings- en beperkende maatregelen en de verantwoordelijkheden van beide partijen.

Hoewel het opstellen van de Pahrump poolfish Safe Harbor Agreement slechts drie maanden in beslag nam, duurde het nog eens drie jaar voor interne en externe beoordeling door biologen, management en juridische teams en om unanieme goedkeuring te krijgen van het bestuur van het Las Vegas Valley water District voordat het document door beide partijen werd bekrachtigd.

Rewilding voor het herstel van belangrijke soorten en hun ecologische rol in een aangetast ecosysteem

We hebben het Iberá Rewilding Programma ontwikkeld, gericht op
het herstellen van duurzame populaties van alle lokaal uitgeroeide
fauna. Deze herintroducties zijn voornamelijk gericht op ecologisch herstel in plaats van het herstel van individuele soorten die met uitsterven worden bedreigd. Door ons te richten op het herstel van belangrijke soorten die een sterker effect hebben in het ecosysteem, garanderen we het herstel van hun rol en het herstel van een gezond en evenwichtig ecosysteem.

- Planning, haalbaarheidsstudies en vergunningen

-Herkomst van dieren

- Quarantainefase en fokken met de hand

-Fase voorafgaand aan vrijlating

-Vrijlating van individuen

- Monitoring van individuen

- Monitoring van geherintroduceerde populatie en demografische evaluatie

- Demografische evaluatie

- Communicatie en programma-evaluatie

We erkennen twee belangrijke organisatorische sterke punten die
die ons hebben geholpen om onze resultaten op het gebied van herbebossing in Iberá te behalen: de beschikbaarheid van grote gebieden met hoogwaardige en goed beschermde habitat voor
vrijgelaten dieren (waarvan sommige in ons bezit en beheer waren),
en het bestaan van langetermijnfinanciering waardoor we meer dan 10 jaar konden werken.
meer dan 10 jaar konden werken. Deze voordelen zijn niet altijd beschikbaar
voor herintroductieprojecten, die meestal problemen hebben met hun habitat
en beschikbaarheid van financiering.

Eén gezondheidsbeoordeling

Om een volledig beeld te krijgen van de gezondheidsrisico's die de ontwikkeling van woningen op het land rondom de grot met zich mee zou brengen, werd een One Health-beoordeling uitgevoerd, een diepgaande blik op de intrinsieke verbanden tussen de gezondheid van mensen, dieren en het milieu in het gebied. Onder leiding van EcoHealth Alliance werd de ecologie van de vleermuizen en hun interacties met hun omgeving belicht, waarbij de aandacht werd gevestigd op het unieke karakter van deze kolonie en de verschillende manieren waarop ze zouden overlappen met menselijke verblijfplaatsen. Dit rapport werd gebruikt om een grote coalitie van bezorgde belanghebbenden te mobiliseren - door een licht te schijnen op de risico's die mensen zouden lopen, sloten voorheen niet-geïnvesteerde individuen zich nu aan bij de inspanning om te voorkomen dat de ontwikkeling doorgang zou vinden. Een One Health-aanpak vergrootte het potentiële publiek, genereerde meer aandacht en fondsen en leidde tot succes waar een geïsoleerde aanpak zou hebben gefaald.

Een succesvolle One Health Assessment werd mogelijk gemaakt doordat de bezorgdheid verder reikte dan de kwesties die waren opgenomen in de standaardbeoordeling die voor ontwikkeling werd uitgevoerd. De belanghebbenden concentreerden zich op de veiligheid van mensen, dieren of het milieu, maar de erkenning dat deze kwesties sterker waren als ze samen werden bekeken, maakte een uitgebreidere evaluatie mogelijk.

Door de traditionele effectbeoordeling uit te breiden met een One Health-lens wordt een beter begrip verkregen van zowel de potentiële risico's van een ontwikkeling als de potentiële voordelen van het behoud van het land. Als een natuurlijk systeem (en de wilde dieren die er leven) op zichzelf niet genoeg sociale of financiële waarde heeft om menselijke aantasting te voorkomen, kan het benadrukken van de bescherming van de menselijke gezondheid die het biedt, het de extra waarde geven die nodig is om bescherming te krijgen. De One Health-benadering vestigt de aandacht op ecosysteemdiensten die voorheen niet werden erkend, zoals de regulering van ziekten en de vermindering van risico's op spillover. Bijkomende diensten die vleermuizen leveren, zoals bestuiving, zaadverspreiding en vectorcontrole, bieden nog meer voordelen voor de volksgezondheid die ook in toekomstige beoordelingen kunnen worden meegenomen. Een grotere en meer diverse groep belanghebbenden die investeert in natuurbescherming maakt behoudsinspanningen haalbaarder en succesvoller.

Partnerschap tussen sectoren

Toen werd aangekondigd dat het Galo-district zou worden ontwikkeld tot woongebied, was dit een bron van zorg voor partijen uit verschillende sectoren. Natuurbeschermers en vleermuiswetenschappers zagen dit plan als het creëren van een conflict tussen mens en dier waar dat voorheen niet bestond, wat een bedreiging vormde voor de gezondheid en het welzijn van zowel de natuur als de menselijke populaties. De lokale overheid, in het bijzonder gemeenteraadslid Ron Nirenberg, had haar bezorgdheid geuit over het plan, dat vooral gericht was op de nabijgelegen aquifer en het drinkwater in de regio. Om de grote afwegingen van het woningbouwplan volledig te kunnen beoordelen, nam de lokale overheid de stap om verschillende partners en hun dwarsverbanden tussen belangen te verenigen. Door een gemeenschappelijke basis te vinden in het einddoel, het behoud van het gebied rondom de Bracken Bat Cave, konden belanghebbenden uit verschillende sectoren hun individuele zorgen omzetten in een grootschalig wederzijds belang.

Hoewel de groep belanghebbenden die samenkwamen om het Galo tractaat aan te kopen, waaronder groepen met voorheen tegenstrijdige belangen, verschillende motivaties hadden, zorgde hun openheid voor samenwerking ervoor dat ze een gemeenschappelijke basis konden vinden. Door hun wederzijdse belangen te erkennen en vast te stellen waar hun zorgen elkaar raakten, werd een partnerschap ontwikkeld en een gezamenlijk doel bereikt.

Alle belanghebbenden bij dit project hadden hun eigen individuele zorgen over de geplande woningbouw in het gebied rond de Bracken Bat Cave. Hoewel elke kwestie, inclusief maar niet beperkt tot waterveiligheid, behoud van wilde dieren en risico's voor de menselijke gezondheid, op zichzelf al zorgwekkend was, kon geen enkele belanghebbende een zaak creëren die sterk genoeg was om de ontwikkeling tegen te houden. De lokale overheid zag de waarde in van samenwerking en creëerde een ruimte waar voorheen gescheiden sectoren bij elkaar konden komen. Door samenwerkingsverbanden te ontwikkelen waar voorheen hiaten bestonden, met name tussen de sectoren milieu en volksgezondheid, werd de grotere oplossing van de aankoop van het land en het creëren van een behoud mogelijk.

Innovatieve oplossingen voor luchtvervuiling

Transdisciplinaire co-creatiebenaderingen waarbij gebruik wordt gemaakt van methoden zoals interviews, verhalen vertellen, participatief in kaart brengen, theater, speelse activiteiten en muziek kunnen bijdragen aan de bewustwording van luchtvervuiling en oplossingen voor een betere luchtkwaliteit. Deze benadering houdt rekening met lokale kennis, culturele praktijken en prioriteiten van de beoogde ontvangers van interventies, waardoor deze interventies en het desbetreffende beleid ter bestrijding van luchtvervuiling effectiever en inclusiever worden.

  • Het gebruik van een mix van kwalitatieve, participatieve en creatieve benaderingen om een breed scala aan belanghebbenden te betrekken, kan leiden tot een beter begrip van luchtvervuiling (en de effecten ervan op de gezondheid van mens en ecosysteem) en de geschiktheid van de respectieve oplossingen.
  • Communicatie tussen getroffen gemeenschappen en beleidsmakers op gelijkwaardig en waarderend niveau
  • Tegenstrijdige definities van luchtvervuiling
  • Onverwachte oplossingen voor het probleem
  • Verschillende percepties van wie verantwoordelijk was voor het invoeren van oplossingen
  • Algemene opvatting dat luchtvervuiling niet los kan worden gezien van andere sociaal-milieuproblemen waarmee bewoners van nederzettingen te maken hebben
Oplossingen die rekening houden met lokale kennis, culturele gebruiken en prioriteiten

Benaderingen voor een betere luchtkwaliteit door het terugdringen van emissies die bijdragen aan een betere volksgezondheid, een gezonder milieu, voedselzekerheid (door betere oogstopbrengsten) en klimaatbescherming moeten actief rekening houden met de deelname van het bredere publiek om op passende wijze tegemoet te komen aan de behoeften van de getroffenen en om hun kennis en bewustzijn van deze bedreiging voor het milieu te vergroten. Dit kan alleen worden bereikt door de ontwikkeling en implementatie van benaderingen die rekening houden met lokale kennis, culturele praktijken en prioriteiten van de beoogde ontvangers van interventies.

  • Een breed scala aan lokale belanghebbenden betrekken bij pilotstudies
  • Gebruik een gezamenlijk ontwikkelde transdisciplinaire benadering van (luchtvervuiling) bewustwording met behulp van methoden die door de betrokken gemeenschappen worden gewaardeerd, zoals interviews, verhalen vertellen, participatief in kaart brengen, theater, ludieke activiteiten en muziek

Contrasterende definities van het probleem (luchtvervuiling), onverwachte oplossingen voor het probleem, verschillende percepties van wie verantwoordelijk was voor het uitvoeren van oplossingen en een algemene opvatting dat het probleem (luchtvervuiling) niet los gezien kan worden van andere problemen waar bewoners van de nederzetting mee te maken hebben, waren de belangrijkste lessen die uit het project werden getrokken.