Ontwikkeling van coöperaties en coöperatieve ondernemingen

Het doel van het groeperen van de huishoudens in coöperaties is om ervoor te zorgen dat alle producten van de huishoudens worden opgekocht en gecommercialiseerd door het werk van de coöperatie. Dit moet ervoor zorgen dat de coöperatieleden hun producten tegen een hogere prijs kunnen verkopen. Ook zal de coöperatie sparen via de Biodiversity Community Trust (BCT) en zal de coöperatie microkrediet krijgen om investeringsactiviteiten uit te voeren. In dit stadium gaan alle baten (100%) terug naar de coöperatie voor herinvestering. Om de continuïteit van de coöperatie te waarborgen zal de Environment and Rural Development Foundation (ERuDeF) via haar Social Business Division (Silver Back Company Limited) vervolgens alle producten van de coöperatie opkopen tegen een hogere prijs dan de kostprijs, zodat de coöperatie enige winst kan maken.

Er is samenwerking tussen leden van de gemeenschap en de Stichting Milieu en Plattelandsontwikkeling.

Leden van de gemeenschap begrijpen het belang van de coöperatieve vereniging voor de lokale economische ontwikkeling.

Leden van de gemeenschap hebben capaciteit opgebouwd met betrekking tot het beheer van coöperaties en coöperatieve ondernemingen.

Betrokkenheid van de leden van de gemeenschap bij de bescherming van hun omgeving.

De geleerde lessen zijn onder andere: meer fondsen nodig om de implementatie te intensiveren, gebrek aan samenwerking door sommige leden van de gemeenschap,

Financiering voor nestsponsoring door broederijrondleidingen

We bieden al onze gasten die op Rimba verblijven een gratis rondleiding door de broederij. Hier leggen we uit waarom broederijen noodzakelijk zijn voor Pulau Sibiu en welke processen erbij komen kijken. Ze horen in detail hoe schildpadden van nature nestelen en welke natuurlijke bedreigingen ze moeten vermijden om te overleven.

We leggen hen uit hoe we meer dan de marktwaarde betalen voor de eieren om de lokale bevolking aan te moedigen ze aan ons te verkopen en hoe dit geld wordt gefinancierd door groepen of individuen. Vanaf hier is het aan de gasten of ze het project financieel willen steunen door een nest te adopteren.

Het is nooit een "harde verkoop", maar de vraag rijst meestal - "hoe wordt dit gefinancierd?". We leggen uit dat de "adoptieouders" in ruil daarvoor een video krijgen van het uitkomen van hun nest, t-shirts en een certificaat van adoptie.

Door een gratis educatieve rondleiding door de broederij te geven, vergroten we het bewustzijn over de strijd van de schildpadden en bieden we toeristen tegelijkertijd een manier om het behoud te steunen.

We hebben een constante stroom van donateurs, sommigen komen alleen om het resort te bezoeken en anderen leren via vrienden of sociale media over onze inspanningen voor natuurbehoud. Dankzij deze mensen kunnen we het project financieren. We zijn volledig zelfvoorzienend, maar kunnen alleen succesvol draaien op basis van externe financiering.

We hebben geleerd dat het een spel van nummers is - hoe meer broederijrondleidingen je geeft, hoe meer nestsponsors je ontvangt.

Sociale media voor materialen

Via onze sociale mediapagina's plaatsen we een paar keer per jaar een post waarin we vragen om donaties van gasten en donateurs. We vragen om materialen die gebruikt kunnen worden in de natuurbeschermingsclub, zoals knutselmaterialen. We geven aan dat dingen zoals glitters niet nodig zijn omdat ze niet milieuvriendelijk zijn. We vragen ook om ze niet speciaal voor ons mee te brengen, maar spullen die niet meer nodig zijn en een nieuw thuis kunnen gebruiken. We ontvangen verf, lijm, stoffen enz. Dit helpt ons bij ons ethos van hergebruik. Spullen die normaal gesproken in de vuilnisbak zouden belanden, worden nu door de kinderen hergebruikt om er iets zinvols mee te maken.

Sociale media zijn echt een opmerkelijk middel waarmee we duizenden mensen op elk moment van de dag kunnen bereiken. We hebben ook iemand in de stad Johor die bereid is om een donatiepunt te zijn of om inzameling te regelen die op ons eiland wordt afgeleverd.

In onze eerste social media drive ontvingen we veel glitter die we niet kunnen gebruiken (microplastics). We hadden dus een voorraad glitter die opnieuw gedoneerd moest worden, omdat de opties waren: storten of gebruiken en mogelijk als microplastic in de oceanen terechtkomen. Nu geven we aan dat er geen glitter gedoneerd mag worden.

Bouwen aan een fonds voor duurzaam beheer van beschermde gebieden van de gemeenschap

Financiële duurzaamheid is een overkoepelend doel voor het beheer van het YUS-landschap. Woodland Park Zoo heeft, met de hulp van Conservation International's Global Conservation Fund en andere donoren, in 2011 een schenking van twee miljoen dollar opgericht voor het Tree Kangaroo Conservation Program en het YUS Conservation Area. De niet-inkrimpende schenking wordt beheerd door Woodland Park Zoo (WPZ) en volgt procedures die zijn beschreven in de Operations Manual van WPZ. Vier procent van de rente die de schenking oplevert, wordt jaarlijks door WPZ uitgekeerd in overeenstemming met de jaarplannen en de begroting van TKCP-PNG die in december van elk jaar worden geformuleerd.

  • Samenwerking met organisatie die expertise heeft in het opzetten van schenkingen voor beschermde gebieden.
  • Institutionele langetermijnsteun voor het beheer van schenkingsfondsen (Woodland Park Zoo).
  • Het is belangrijk om de toewijzing van fondsen te koppelen aan duidelijke resultaten in de jaarplannen van TKCP-PNG en aan de langetermijndoelen van het YUS Landscape Plan.
  • Het is noodzakelijk om aanvullende financieringsstromen te blijven aantrekken voor de rest van de kernprogramma's, niet-kernprogramma's en operationele kosten die niet worden gedekt door de uitbetalingen van de schenkingsfondsen (WPZ en TKCP blijven hiervoor financieringsvoorstellen indienen bij donoren).

Verbetering van het levensonderhoud van gemeenschappen door duurzame, natuurvriendelijke producten

Om de duurzaamheid van het YUS CA op de lange termijn te garanderen, moeten lokale gemeenschappen deelnemen aan en profiteren van de bescherming ervan. Om de betrokkenheid van de gemeenschap en duurzame ontwikkeling te stimuleren, bouwt TKCP partnerschappen op om te voorzien in de lokale behoeften op het gebied van levensonderhoud, gezondheid, onderwijs en vaardigheidstraining.

Het YUS Conservation Coffee-programma is een geïntegreerde aanpak om het aanbod voor een duurzaam gewas te optimaliseren en tegelijkertijd verbindingen op te bouwen met internationale markten. Door rechtstreeks aan Caffé Vita en andere kopers te verkopen, verdienen YUS koffieboeren inkomsten die meer dan 35% hoger liggen dan de lokale marktprijzen. Door de productie- en transportkosten voldoende te dekken, is de export van premium koffie een economisch levensvatbare bedrijfstak geworden voor de YUS-gemeenschappen. TKCP is nu bezig om dit succes te herhalen onder cacaoboeren door samen te werken met de PNG Cocoa Board en chocolatiers om de lokale cacaokwaliteit te verbeteren en nieuwe markten te vinden. Daarnaast faciliteert TKCP de oprichting van een YUS Conservation Coffee and Cocoa Cooperative om het beheer en de marketing van de twee gewassen te versterken.

De programma's van TKCP voor levensonderhoud in de gemeenschappen hebben de betrokkenheid van de gemeenschappen bij natuurbehoud bevorderd. Dit wordt verder versterkt door milieueducatie en inspanningen op het gebied van gezondheid in de gemeenschappen, waardoor de sociale en culturele duurzaamheid van TKCP wordt gegarandeerd.

  • Holistische benadering om te voorzien in de behoeften van mensen en de ecosystemen waarvan ze afhankelijk zijn.
  • Een breed scala aan nationale en internationale partnerschappen (overheid, particuliere sector, academische wereld en de NGO-sector) om te voorzien in de economische en sociale behoeften van lokale gemeenschappen.
  • Langdurig engagement om samen te werken met lokale gemeenschappen (TKCP bestaat sinds 1996).

  • Erkenning dat YUS een levend landschap is waar menselijk welzijn het resultaat is van milieubescherming.
  • Begrijpen dat de boomkangoeroe een speciale soort is voor YUS. De Matchie's boomkangoeroe wordt met uitsterven bedreigd, voornamelijk door de druk van de jacht, een complexe en belangrijke culturele praktijk in YUS. De garantie van zijn voortbestaan op de lange termijn is wat de landeigenaren van YUS ertoe aanzette om een beschermd landschap te creëren.
  • Erkenning van de noodzaak om een langetermijnverplichting aan te gaan om succes te boeken met initiatieven voor duurzaam levensonderhoud.
  • Toezegging om de mensen van YUS een leiderschapsrol te laten spelen in het creëren van een visie op wat er nodig is om een plek te creëren waar wilde dieren kunnen gedijen en waar mensen baat hebben bij het zorgen voor het land en de zee die hen ondersteunen.
Opschaling en duurzaamheid van aanpassingsmaatregelen

Het promoten van EbA-maatregelen met een hoge mate van betrokkenheid van de gemeenschap en binationale banden was een effectieve manier om meer interactie te bereiken tussen de gemeenschap, gemeentelijke en nationale actoren, en ook tussen gelijken (netwerk van veerkrachtige producenten; ontmoeting met de lokale overheid). De resultaten zijn enerzijds een grotere lokale empowerment en anderzijds een opschaling van EbA-maatregelen, zowel verticaal als horizontaal. Zo wordt bijgedragen aan het institutionaliseren van EbA en het scheppen van voorwaarden voor de duurzaamheid ervan. De replicatie van het model van de integrale boerderij kwam voort uit netwerken tussen producenten, gemeenschappen en lokale overheden, en uit een regionaal project met de Binationale Commissie van het Rivierbekken van de Sixaola (CBCRS) die voor de financiering zorgde. De Agrobiodiversiteitsbeurs, het werk van producenten als netwerk en de Binationale Herbebossingsevenementen, die nu allemaal onder auspiciën van lokale en nationale instellingen plaatsvinden, waren belangrijke mobiliserende krachten van verandering en ruimtes voor uitwisseling en leren. In verticale zin omvatte de opschaling van EbA ook de samenwerking met de CBCRS om EbA te integreren in het Strategisch Plan voor grensoverschrijdende territoriale ontwikkeling (2017-2021), en met het MINAE in het nationale klimaatveranderingsaanpassingsbeleid van Costa Rica.

  • Veel van het werk is tot stand gekomen dankzij de kanaliserende en sturende rol van het CBCRS (opgericht in 2009) als binationeel platform voor bestuur en dialoog, en het ACBTC als lokale ontwikkelingsorganisatie. Beiden komen op voor lokale en territoriale belangen en kennen de hiaten en behoeften die in het gebied bestaan. Met dit project konden ze de uitdagingen waar gemeenschappen voor staan aanpakken en het bestuur in het stroomgebied verbeteren door een ecosysteembenadering en een brede participatie van actoren te bevorderen.
  • Het coördineren van de inspanningen via het CBCRS heeft aangetoond dat het kosteneffectiever is om te werken met bestaande structuren en bestuursorganen, met bevoegdheden en belangen in het goede beheer van natuurlijke hulpbronnen en in het bereiken van een passende vertegenwoordiging van belangrijke actoren, dan te streven naar het creëren van nieuwe groepen of comités om EbA-kwesties te behandelen.
  • De verbetering van multilevel en multisectoraal bestuur is een fundamenteel onderdeel van doeltreffende aanpassing. Hier moet de rol van subnationale overheden (zoals gemeenten) worden benadrukt, aangezien zij een mandaat hebben in het beheer van het grondgebied, maar ook verantwoordelijkheden hebben in de implementatie van nationaal aanpassingsbeleid en nationale programma's (bijv. NDC's en NAP's).
  • De identificatie van woordvoerders en leiders (onder mannen, vrouwen en jongeren) is een belangrijke factor om de acceptatie en opschaling van EbA effectief te bevorderen.
Eigen inbreng van de gemeenschap in aanpassingsmaatregelen op basis van ecosystemen en biodiversiteit

De gemeenschappen hebben zich de volgende EbA-maatregelen eigen gemaakt, nadat deze als prioriteit waren aangemerkt en op participatieve wijze in het stroomgebied waren geïmplementeerd:

  1. Herstel van oeverbossen. Er worden grensoverschrijdende herbebossingsevenementen gehouden waarbij lokale gemeenschappen en scholen betrokken zijn. Deze inspanningen verminderen erosie, verminderen het risico op overstromingen en versterken grensoverschrijdende samenwerking en lokale empowerment, ook van jongeren. De duurzaamheid van deze actie is geïntegreerd in een herbebossingsstrategie voor het middenbekken.
  2. Integrale boerderijen / agroforestrysystemen. Praktijken worden geïntegreerd om ecosysteemdiensten te beheren en een grote diversiteit aan producten te genereren (landbouw, bosbouw en energie). Bodembeschermingspraktijken en een overgang naar agroforestrysystemen met diversificatie van gewassen en bomen, tropische boomgaarden, inzaai van basisgranen en eiwitbanken worden bevorderd.
  3. Herstel en waardering van autochtone zaden en variëteiten. Er worden agrobiodiversiteitsbeurzen georganiseerd om het behoud van genetische diversiteit(criollozaden ) en hun traditionele kennis te promoten. De impact die aan de beurs wordt toegeschreven kan worden gezien in de toename van: deelname (exposanten), diversiteit van soorten (> 220) en aanbod van producten met toegevoegde waarde.
  • De Agrobiodiversiteitsbeurs is ontstaan uit de behoefte van gemeenschappen om het belang van genetische diversiteit voor lokale bestaansmiddelen en aanpassing te benadrukken.
  • Sinds de eerste organisatie in 2012 wordt de beurs berucht en geconsolideerd, met de betrokkenheid van steeds meer instellingen (inheemse verenigingen; gemeenten; overheidsinstellingen zoals ministeries, instituten voor plattelandsontwikkeling, onderwijs of landbouwonderzoek; universiteiten; en het CBCRS) evenals bezoekers.
  • Lokale wijsheid met betrekking tot klimaatvariabiliteit en extreme gebeurtenissen komt voort uit traditionele kennis over veerkracht en aanpassing, en is een belangrijk ingrediënt bij het opbouwen van een antwoord van de gemeenschap op klimaatverandering.
  • Het werken met families was een effectief model, net als het promoten van 9 demonstratieve integrale boerderijen (gerepliceerd in 31 nieuwe boerderijen). De integrale boerderij produceert een grote diversiteit aan producten (landbouw, bosbouw en energie) en optimaliseert het beheer van natuurlijke hulpbronnen. Als dit productiemodel op landschapsniveau wordt opgezet, versterkt het de EbA-benadering en vergemakkelijkt het de opschaling ervan.
  • De Agrobiodiversiteitsbeurs bleek een waardevolle ruimte te zijn voor producenten; ze kunnen er directe contacten leggen voor het uitwisselen van ervaringen, informatie en genetisch materiaal, en zo is er een groeiend aantal exposanten afkomstig uit steeds meer gemeenschappen.
  • Het niveau van institutionele betrokkenheid dat werd waargenomen bij de betrokken organisaties, geeft belang aan het behoud en de redding van inheemse zaden en hun relatie met aanpassing.
Actieleren' en monitoring om capaciteiten en kennis te vergroten

Naast het trainen en ondersteunen van gemeenschappen om EbA maatregelen te implementeren via hun productieve praktijken, is het doel om bewijs te genereren over de voordelen van deze maatregelen en voorwaarden te scheppen voor de duurzaamheid en opschaling ervan.

  • De sociaal-ecologische kwetsbaarheid van 7 gemeenschappen in het Sixaola stroomgebied wordt onderzocht om vervolgens EbA maatregelen te identificeren en te prioriteren.
  • Er worden diagnoses gesteld (productief, sociaaleconomisch en agro-ecologisch) om families te identificeren die hun boerderijen willen transformeren en om die families te selecteren met het grootste potentieel om integrale boerderijen te worden.
  • Er wordt technische ondersteuning geboden aan gemeenschappen, aangevuld met traditionele kennis, om ervoor te zorgen dat EbA-maatregelen bijdragen aan voedsel- en waterzekerheid.
  • Er worden uitwisselingen en trainingen georganiseerd voor producenten (mannen en vrouwen), inheemse autoriteiten, jongeren en gemeenten over klimaatverandering, voedselzekerheid, beheer van natuurlijke hulpbronnen, organische meststoffen en bodembehoud.
  • Monitoring en evaluatie worden uitgevoerd om inzicht te krijgen in de voordelen van EbA-maatregelen en om te informeren over horizontale en verticale opschaling.
  • Activiteiten, zoals de Agrobiodiversiteitsbeurs en binationale herbebossingsevenementen, worden samen met lokale actoren uitgevoerd.
  • De jarenlange samenwerking van IUCN en ACBTC met de lokale gemeenschappen was een belangrijke faciliterende factor om effectieve en inclusieve participatieprocessen te garanderen, een hoge mate van eigenaarschap van EbA-maatregelen te bereiken en belanghebbenden (in dit geval producenten, gemeenschapsgroepen, gemeenten en ministeries) mondiger te maken.
  • De bilaterale overeenkomst tussen Costa Rica en Panama (uit 1979 en vernieuwd in 1995) vergemakkelijkt het werk op binationaal niveau en de intersectorale coördinatie, en bekrachtigt de bilaterale commissie voor Sixaola die sinds 2011 actief is.
  • Zelfdiagnose van kwetsbaarheden in het licht van klimaatverandering (in dit geval via de CRiSTAL-methodologie) is een krachtig hulpmiddel dat gemeenschappen in staat stelt om gezamenlijk prioriteiten te stellen voor wat het meest urgent en belangrijk is en grotere collectieve voordelen oplevert.
  • Door de aanpak van "actieleren" op gemeenschapsniveau toe te passen, kunnen meerdere concepten met betrekking tot EbA beter worden begrepen en kan een praktijkgemeenschap worden gecreëerd die aanpassingsmaatregelen waardeert en zich eigen maakt.
  • Het is belangrijk om de complementariteit tussen wetenschappelijke en traditionele kennis voor de implementatie van EbA-maatregelen te erkennen.
Gemeenschapsbeheer van een beschermd gebied

PNG is een van de meest diverse plekken op aarde - een land met meer dan 850 talen en talloze bergketens die historisch gezien het contact tussen clans hebben beperkt. Deze clans beheren traditioneel hun eigen land op hun eigen manier. Maar in de afgelopen twintig jaar hebben gemeenschappen verspreid over het Huon Peninsula de traditie getrotseerd door de handen ineen te slaan en een gemeenschapsgroep op te richten die collectief beheert wat in 2009 bekend werd als het YUS Conservation Area (YUS CA), het eerste wettelijk beschermde gebied in zijn soort in Papoea-Nieuw-Guinea. YUS strekt zich uit over 75.000 hectare en omvat nevelwoudtoppen die 4000 meter hoog zijn, koraalrif aan de kust eronder en tropisch regenwoud ertussenin. Het YUS CA beschermt niet alleen de Matschie's boomkangoeroe, de vlaggenschipsoort van TKCP, maar ook een groot aantal bedreigde diersoorten en een kritieke habitat waarvan lokale gemeenschappen afhankelijk zijn voor landbouw, schoon water en de jacht.

Het YUS Conservation Area wordt beheerd door TKCP, de YUS-gemeenschap en de overheid van Papoea-Nieuw-Guinea. TKCP beheert het YUS Conservation Ranger Team en het Ecological Monitoring Program zorgt voor bewustwording van de gemeenschap, brengt het gebied in kaart en faciliteert het YUS Conservation Area Management Committee.

  • Een breed scala aan nationale en internationale partnerschappen (overheid, particuliere sector, academische wereld en de NGO-sector).
  • Langdurige tijdsbesteding aan het werken met lokale landeigenaren om de behoeften van de gemeenschap te begrijpen.
  • Samenwerken met lokale landeigenaren en hun families bij natuurbeschermingsinspanningen;
  • Voortdurende inspanningen om de gemeenschap bewust te maken van het belang van YUS natuurbehoud;
  • Oprichting van het YUS Conservation Ranger Team;
  • Oprichting van het YUS Ecologisch Monitoring Programma; en
  • Oprichting van een YUS Conservation Area Management Committee.

Om het ontwerp, de oprichting en het langetermijnbeheer van een beschermd gebied in Papoea-Nieuw-Guinea te bevorderen, zijn maatregelen nodig die passen bij de unieke lokale omstandigheden. Lessen die zijn geleerd voor het behoud van wilde dieren zijn onder andere:

  • Aanzienlijke planning en analyse moeten voorafgaan aan de verbintenis met een gebied voor natuurbehoud.
  • Succes op lange termijn vereist een lange tijdsinvestering (het duurde meer dan tien jaar om het YUS Conservation Area op te richten).
  • Het is essentieel om een vertrouwensvolle en respectvolle relatie met landeigenaren op te bouwen.
  • De behoeften van de gemeenschap moeten worden opgenomen in de instandhoudingsdoelen.
  • Het is nodig om relaties op te bouwen met alle niveaus van de overheid van Papoea-Nieuw-Guinea als belanghebbenden bij het project.
Beheer van toerisme

In mei 2016 besloot de Nationale Commissie van Natuurlijke Beschermde Gebieden (CONANP) om het bezoek aan Playa del Amor tijdelijk op te schorten vanwege de impact van ongereguleerde toeristische activiteiten in het Nationaal Park. Dit besluit dwingt de belanghebbenden om de manier waarop toerisme in het beschermde natuurgebied zal worden uitgevoerd opnieuw te definiëren.

Er werden meerdere bijeenkomsten gehouden met alle toeristische dienstverleners, autoriteiten en academici om nieuwe regels op te stellen, afspraken te maken over de gebruiksrechten van het strand en gezamenlijke investeringen toe te zeggen.

De belangrijkste regels die werden vastgesteld waren de draagkracht (116 mensen per dag), het aantal mensen dat tegelijkertijd op het strand mag zijn (15), de maximale verblijfsduur (30 minuten), het verbod op het gebruik van vinnen en de verplichting om een helm en vest te dragen om het strand te betreden, en het exclusieve gebruik van het strand voor toeristische dienstverleners met boten met maximaal 15 passagiers.

Aan de andere kant worden er tijdens de sluiting van de toeristische activiteit activiteiten uitgevoerd voor koraalherstel, het schoonmaken van de zeebodem en het monitoren van de samenstelling en structuur van de rifgemeenschappen.

Deze bouwsteen wordt geleid door de overheid, in dit geval CONANP.

De vastberaden beslissing van CONANP om de sluiting uit te voeren dwong iedereen om rond de tafel te gaan zitten om te onderhandelen en snel tot afspraken te komen, zodat het ANP heropend kon worden.

Het leiderschap, de geloofwaardigheid en het vertrouwen van de directeur van het beschermde natuurgebied (ANP) tegenover de verschillende belanghebbenden.

Het eerdere professionele werk van het ANP-management op de Marietas-eilanden.

De deelname van PST en alle betrokken overheidsinstanties.

De Mexicaanse staat, via CONANP, zou de toeristische activiteit in NPA's moeten reguleren om de duurzaamheid van de activiteit te waarborgen, maar zou geen beheersacties moeten subsidiëren om de activiteit in stand te houden. Het zijn de TSP's die de kosten kunnen en moeten dekken die geassocieerd worden met het beheer van hun activiteit. Islas Marietas en zijn SVP's worden een nationale pionier in het bereiken hiervan door hun mechanisme voor het innen van inkomsten.

Beheersbeslissingen, zoals het sluiten van stranden, moeten worden genomen op basis van wetenschappelijke informatie die relevant is voor de kwestie en met uitgebreide communicatie met belanghebbenden.