Gebruik van IMET- en SAPA-beoordelingsinstrumenten om prioriteiten voor actie in het Bouche du Roy-reservaat vast te stellen

De IMET- en SAPA-evaluaties zijn gemeenschapsgebaseerde en participatieve processen die de betrokkenheid van lokale gemeenschappen vereisen om de kwaliteit van de evaluatie te waarborgen. Daarom werkten we voor de start van de evaluatieworkshops en -vergaderingen samen met de locatiemanagers om alle belanghebbenden te identificeren die informatie zouden kunnen hebben die essentieel is voor de evaluatie. Al deze belanghebbenden werden van meet af aan op de hoogte gebracht van de geplande actie, van de verschillende fasen van de evaluatie, de nagestreefde doelstellingen en de verwachte resultaten, en tot slot van het toekomstige gebruik dat van de verkregen resultaten zou worden gemaakt. Deze informatie- en inspraakfase heeft ervoor gezorgd dat de lokale gemeenschappen volledig aan boord waren en effectief deelnamen aan alle fasen van de evaluatie.

Het beoordelen van sociale effecten met behulp van de SAPA-tool vereist het opzetten van een multidisciplinair facilitatieteam dat verschillende spelers en vaardigheden samenbrengt om het proces tot een succesvol einde te brengen. Dit team moest worden gecoördineerd door een expert die gespecialiseerd is in de SAPA-methode. Aangezien er op lokaal niveau geen expert in de SAPA-methode aanwezig was, hebben we ons gewend tot een expert op regionaal niveau. Na contact te hebben gelegd met de SAPA-expert werd het lokale team samengesteld, bestaande uit zes personen met verschillende maar complementaire vaardigheden in het beheer van beschermde gebieden. Het lokale team kreeg verschillende trainingssessies op afstand over de SAPA-methodologie om de specifieke kenmerken van deze beoordeling beter te begrijpen. Het succes van deze fase in het opzetten van het facilitatieteam was doorslaggevend voor het beoordelingsproces en de kwaliteit van de resultaten.

De beoordeling van de sociale gevolgen was gebaseerd op een participatieve methode waarbij eerst lokale gemeenschappen werden geraadpleegd over hun perceptie van de gevolgen van het bestaan van het beschermde gebied, vervolgens een grondige analyse van deze gevolgen werd uitgevoerd door middel van een enquête onder een steekproef van huishoudens en een actieplan werd opgesteld. In elke fase van de raadpleging van de belanghebbenden wordt aan de geraadpleegde belanghebbenden verslag uitgebracht over de verkregen resultaten en de volgende stappen. De IMET-evaluatie bracht dezelfde groepen belanghebbenden samen als de SAPA-evaluatie, maar in kleinere aantallen en met behulp van een andere methode op basis van een reeks evaluatievragen. Aan het einde van het proces leidde elke evaluatie tot actievoorstellen op basis van de vastgestelde hiaten. Hoewel ze door verschillende teams en met verschillende methoden werden uitgevoerd, waren de meeste acties die door de twee evaluatiemethoden werden voorgesteld vergelijkbaar. Dit weerspiegelt de kwaliteit van de uitgevoerde onderzoeken, een goede toepassing van de methodologie en een goede analyse van de resultaten. We kunnen ook concluderen dat deze twee methoden, hoewel ze zich respectievelijk richten op sociale effecten en beheereffectiviteit, complementair kunnen zijn bij de evaluatie van beschermde gebieden.