Gemeenschappen leiden duurzaam visserijbeheer
De kustbevolking van Costa Rica is cultureel en economisch nauw verbonden met de kust en sterk afhankelijk van de ambachtelijke visserij. Geblokkeerde toegang tot mariene hulpbronnen, aangetaste en vervuilde habitats en afnemende visbestanden bedreigen echter de bestaansmiddelen en vergroten de lokale armoede. De coöperatie van ambachtelijke vissers CoopeTárcoles R.L. moedigde de gemeenschap aan om de lokale mariene hulpbronnen duurzaam te gebruiken en zo hun economische toekomst en culturele manier van leven veilig te stellen. Ze leidden een dialoog met de semi-industriële vloot om overeenkomsten te bereiken over het gebruik van het zeegebied. Ze hebben een collaboratief bestuursmodel gepromoot voor het beheer van het mariene territorium van het land, waarin vissers en overheid samenwerken aan verantwoorde visserij en verbetering van de levenskwaliteit van de gemeenschappen.
Foto- en videogalerij
Context
Uitdagingen
Beperkte toegang tot mariene hulpbronnen, afnemende visbestanden en toenemende armoede. Plattelandsgemeenschappen in Costa Rica zoals Tárcoles zijn voor hun levensonderhoud sterk afhankelijk van de ambachtelijke visserij. De snel groeiende vastgoedontwikkeling en zelfs sommige initiatieven voor het behoud van de zee zonder een op mensenrechten gebaseerde aanpak, beperken de toegang tot de kust- en mariene hulpbronnen. Lokale vissers zijn getuige van afnemende visbestanden als gevolg van vervuiling, illegale visserij en overbevissing. Aangetaste habitats verminderen belangrijke voedsel- en inkomstenbronnen, waardoor de lokale armoede toeneemt.
Locatie
Proces
Samenvatting van het proces
De oprichting van de mariene beheerde zone (MMA) en de wettelijke erkenning ervan door de overheid en alle betrokken actoren zijn cruciale eerste stappen in het proces. Participatief bestuur zorgt ervoor dat alle belanghebbenden betrokken zijn bij het vaststellen van de regels en ook bij de handhaving ervan. Dit schept ook vertrouwen en verbetert de langetermijnrelaties tussen de verschillende actoren. De visserijdatabase maakt gegevensgestuurde beheersacties mogelijk en zorgt ervoor dat vissers een integrerend onderdeel van het proces zijn. De invoering van verantwoorde visserijpraktijken leidt tot een duurzamere exploitatie van mariene hulpbronnen en helpt bij het herstel van overbeviste bestanden. Ecotoerisme biedt vissers een alternatief inkomen en kan de visserijdruk in het MMA verlichten, hoewel het van cruciaal belang is om regels op te stellen die ervoor zorgen dat toeristische activiteiten duurzaam blijven, zowel voor de lokale gemeenschappen en hun bestaansmiddelen als voor het mariene ecosysteem.
Bouwstenen
Door de gemeenschap beheerd zeegebied
Het beleid dat de erkenning van mariene verantwoorde visserijgebieden (MRFA's) regelt, valt onder de controle van INCOPESCA, het nationale instituut voor visserij en aquacultuur. In 2009 verzocht CoopeTárcoles R.L. de Costa Ricaanse overheid om een MRFA in hun visgebied te erkennen, wat in 2011 werd goedgekeurd.
De erkenning van dit gebied en de rechten van de vissers draagt bij aan het behoud van zowel de mariene biodiversiteit als de culturele identiteit van de lokale gemeenschap.
Sleutelfactoren
- Een traditie van milieubewustzijn bij de lokale bevolking - Vissers erkennen de noodzaak om het natuurlijk erfgoed in stand te houden. - Beleidsincidentie en dialoog en onderhandeling tussen vloten. Collectieve actie en organisatie.
Geleerde les
1.- Dialoog en overeenkomsten voor verantwoorde visserij en duurzaam gebruik zijn op de lange termijn veel productiever en efficiënter dan het uitsluiten van vloten.
2.- Organisatie en collectieve actie zijn cruciaal voor het duurzame gebruik van hulpbronnen.
3.- Traditionele kennis is cruciaal voor het beheer van kleinschalige visserij.
Onderhandeling en wettelijke erkenning
Er werd een participatief proces opgestart met artisanale vissers van Coope Tárcoles R.L., overheidsinstanties vertegenwoordigd door INCOPESCA en CoopeSoliDar R.L. als facilitator van het proces, voor de ontwikkeling van het MRFA visbeheersplan.
Artisanale vissers en semi-industriële trawlers kwamen overeen dat semi-industriële trawlers 3 mijl uit de kust zouden blijven. In 2009 stelden de semi-industriële trawlers voor om zich terug te trekken uit watergebieden met een diepte van 15 meter of minder, maar ze vroegen de ambachtelijke garnaalvissers om zich ook aan dit visverbod te houden zodat de witte garnaalpopulatie zich sneller kon herstellen.
Er was ook een overeenkomst voor een eenjarig verbod op de vangst van garnalen door de ambachtelijke en commerciële vloten, dat in 2012 door de raad van bestuur van INCOPESCA werd omgezet in een nationaal decreet (AJDIP-193) zoals bepaald in het MRFA-decreet.
Na het verbod vroeg Coope Tárcoles R.L. vergunningen aan voor de garnalenvisserij. Dit verzoek werd gesteund door de onderzoeksafdeling van INCOPESCA en goedgekeurd en de semi-industriële trawlers voor de garnalenvisserij werd verzocht om permanent buiten de overeengekomen 15 meter-zone te blijven. Later stemden de garnalentrawlers ermee in om het gebied 5 zeemijl uit de kust te verlaten om duurzame garnalenpopulaties te ondersteunen.
Sleutelfactoren
- Samenwerking met en hulp door Coope Solidar
Overheid en garnalenvisserij bereid tot dialoog
Geleerde les
Voorafgaande geïnformeerde toestemming is belangrijk
Capaciteitsversterking en respect voor lokale opvattingen en culturele identiteit is cruciaal
Langetermijnrelatie
Vertrouwen en begrip tussen actoren
Participatief lokaal bestuur
MRFA's worden gedefinieerd als "gebieden waar visserijactiviteiten zijn gereguleerd om het duurzame gebruik van hulpbronnen op lange termijn te garanderen en waar de instandhoudings-, gebruiks- en beheersactie van INCOPESCA kan rekenen op de steun van kustgemeenschappen en andere instellingen". (Uitvoerend Decreet nr. 35502 van 1 oktober 2009).
Deze nieuwe wetgeving erkende de inspanningen van de vissers voor een gezamenlijk bestuursmodel voor het beheer van het mariene territorium.
De lokale gemeenschap ontwikkelde een visserijbeheersplan op basis van hun traditionele kennis. Een commissie, bestaande uit leden van de visserscoöperatie en overheidsinstanties, is verantwoordelijk voor het verdere beheer van het gebied.
Sleutelfactoren
- Een traditie van milieubewustzijn bij de lokale bevolking
- De noodzaak om natuurlijk erfgoed te behouden wordt erkend.
- Respect voor en opname van lokale en traditionele kennis voor beheer.
Geleerde les
Erkenning van traditionele kennis is cruciaal voor het beheer en behoud van een marien gebied.
Vissers kunnen onderzoek doen als een proces om nieuwe dingen te leren.
Het is beter om dingen te doen dan ze te zeggen zonder ze in de praktijk te brengen.
Erkenning van bestuursmodellen op basis van samenwerking (zoals de "Marine Responsible Fishing Areas") zijn cruciaal voor het toekomstige behoud van de zee. Erkenning van deze andere bestuursmodellen door overheden is cruciaal voor de toekomst van het behoud van de zee.
Identiteit, participatie en capaciteitsversterking van kleinschalige vissers in de richting van verantwoord vissen en een mensenrechtenbenadering van het behoud van de zee is erg belangrijk voor het behoud.
Visserijdatabase
Elke visser registreert zijn dagelijkse visvangst, methoden en locaties en voert deze informatie in een database in. Deze informatie helpt bij het monitoren van de overvloed en diversiteit van belangrijke soorten en dient als een belangrijk beheersinstrument. De gegevens worden geanalyseerd door technici/wetenschappers en de resultaten worden besproken met de vissers.
Sleutelfactoren
Langetermijnvisie op het proces.
Gegevens worden verzameld door vissersorganisaties en worden bewaard als een collectief bezit.
Onderzoeksvragen die met de gegevensbank worden beantwoord, beantwoorden aan de behoeften van de vissers.
Geleerde les
Informatie is macht.
Participatieve informatieverzameling is belangrijk voor praktisch en direct beheer van de visserij.
Vertrouwensrelatie tussen technici van instellingen en vissers.
Basiskennis/training is belangrijk.
Gedragscode voor verantwoorde visserij
De vissers hanteren vrijwillige normen voor verantwoord vissen op basis van aanbevelingen van de FAO. De lokale gedragscode voor verantwoorde visserij helpt bij het behoud en duurzaam gebruik van kust- en mariene hulpbronnen en werd toegepast zodra het gebied voor verantwoorde visserij werd erkend.
Sleutelfactoren
- Een traditie van milieubewustzijn bij de lokale bevolking
- De noodzaak om natuurlijk erfgoed te behouden wordt erkend.
- Samenwerkingsmodel voor bestuur ingevoerd en participatief beheerplan ontwikkeld.
Geleerde les
Vrijwillige acties kunnen zeer effectief zijn als iedereen ermee instemt en ze begrijpt.
De ecosysteembenadering van de visserij werkt.
Bronnen
Duurzaam ecotoerisme
Cultureel toerisme zorgt voor een extra bron van inkomsten voor de lokale gemeenschap. Rondleidingen promoten de tradities van de gemeenschap, de kunst van het vissen en de rijkdom aan natuurlijke hulpbronnen. Echter, als het niet goed gecontroleerd wordt en niet gebaseerd is op sterke waarden en regels, kan recreatievisserij niet duurzaam zijn en een bron van lokale conflicten.
Het Consorcio Por la Mar R.L. heeft rondleidingen ontwikkeld om meer te leren over de cultuur van de kleinschalige visserij in Costa Rica.
Sleutelfactoren
Culturele identiteit
Herstel van natuurlijke hulpbronnen
Traditionele kennis
Geleerde les
Recreatievisserij kan een nieuwe bedreiging vormen voor het duurzame beheer van het zeegebied als het niet goed wordt gecontroleerd.
Culturele identiteit en traditionele kennis zijn erg belangrijk voor duurzame bestaansmiddelen.
Normen en regels moeten worden opgesteld voordat nieuwe activiteiten kunnen beginnen.
Erkenning van het werk van vrouwen in de visserij is belangrijk en zeer belangrijk voor dit proces.
Investeringen in opleiding zijn niet echt nodig, aangezien de vissers precies weten wat kleinschalige visserij inhoudt.
Invloeden
- Erkenning van een marien gebied voor verantwoorde visserij - Lokale code voor verantwoorde visserij en participatief model voor in kaart brengen en beheer dat rekening houdt met wetenschappelijke en traditionele kennis - Vissers uit Tárcoles en naburige gemeenschappen nemen actief deel aan het zoneringsproces. - Milieubeheerplan voor betere visverwerkingspraktijken en schone lokale strandkusten - Database ontwikkeld om alle geëxploiteerde soorten in het gebied rond Tárcoles te controleren - Geïnstitutionaliseerde duurzame visserij beschermt de economische toekomst van de gemeenschap - Coöperatie komt ten goede aan werknemers in verwante beroepen - vaak vrouwen en jongeren - Collectieve actie zorgt voor een eerlijke en rechtvaardige verdeling van de voordelen. - Ontwikkeling van een lokale onderneming die begeleide bezoeken promoot om meer te leren over de lokale vispraktijken - Uitbreiding van ecotoerisme zorgt voor alternatieve inkomstenbronnen. - Voorstel voor de erkenning van een bestuursmodel van de gemeenschap om het gezamenlijke beheer van MPA's door gemeenschappen en overheid te garanderen. - Oprichting van een op de gemeenschap gebaseerd Marien Gebied van Verantwoorde Ambachtelijke Visserij van Tárcoles (MARAFT) - Het verenigen van ambachtelijke vissers voor politieke doeleinden door middel van bezoeken aan de plaatsen in Tárcoles. - Tárcoles is een vlaggenschipproject voor het opzetten van een nationaal netwerk van verantwoorde visgebieden.
Begunstigden
lokale gemeenschappen, ambachtelijke vissers, semi-industriële visserij en toerisme
