Bij medebestuur van MPA's zal het bepalen van wie er deelneemt vanuit de gemeenschap succes op lange termijn beperken of mogelijk maken. Vrouwen en mannen hebben verschillende rollen, prioriteiten, behoeften en kennis rond het beheer van kustrijkdommen en zullen daarom verschillende ideeën inbrengen in en voordelen halen uit MPA-beheer. Mensen van alle geslachten, ongeacht of ze al dan niet een direct inkomen uit de visserij halen, moeten in gelijke mate betrokken worden bij capaciteitsopbouw en beheermogelijkheden voor MPA's om de behoeften en prioriteiten van de gemeenschap volledig vast te leggen en brede steun van de gemeenschap te bevorderen.
Sleutelfactoren
Het bestaan van een gemeenschap die van plan is de visbeperkingen van een MPA te monitoren en te handhaven is een integraal onderdeel van het succes. Vrouwen en mannen in hun verschillende rollen kunnen helpen bij het verspreiden van informatie over en het handhaven van het beleid en zullen helpen bij het bereiken van een bredere gemeenschap. Daarnaast kan steun van donororganisaties die de inclusie van vrouwen waarderen en de lokale genderdynamiek begrijpen, helpen om genderstereotypen te veranderen en ervoor te zorgen dat vrouwen en mannen in gelijke mate worden betrokken.
Geleerde les
Sommige gemeenschappen in de Filippijnen hebben al MPA's sinds de jaren 1970 en veel van deze werden opgericht met alleen mannelijke vissers. Dit betekent dat er lang gekoesterde stereotypen en lokale tradities bestaan die vrouwen ervan weerhouden om deel te nemen. In het geval van Caticugan vormden deze stereotypen een grote belemmering voor de formele deelname van vrouwen aan het beheer van de MPA's, waardoor hun inkomen en empowermentmogelijkheden werden beperkt. Omgekeerd waren vrouwen in Maite en Bino-ongan aanwezig en leidden ze vaak initiatieven en het beheer van MPA's, wat leidde tot nieuwe mogelijkheden om inkomsten te genereren en effectief behoud van ecosysteembronnen. Aangezien MPA's ondersteund blijven worden door wereldwijde NGO's en betaald worden met overzeese hulp, moeten de gebruikte evaluatiekaders gendergelijkheid integreren om de huidige hiaten in de participatie van vrouwen volledig te kunnen beoordelen. Als er in een financieringsplan en evaluatiekader geen rekening wordt gehouden met gendergelijkheid, dan is het minder waarschijnlijk dat vrouwen wier levens beïnvloed zullen worden het beheer zullen steunen.