Op stimuli gebaseerd visserijbeheer op hilsa
Volledige oplossing
Vissen in de Meghna
IIED
De oplossing Incentive-based Hilsa Fisheries Management omvat een reeks activiteiten die direct en indirect gerelateerd zijn aan het herstel van de hilsavisbestanden in Bangladesh. De regering van Bangladesh koppelde een seizoensgebonden visverbod en de oprichting van hilsareservaten aan voedsel- en inkomensgerelateerde sociale steunregelingen; het doel was om het herstel van de visstand te maximaliseren en de last voor vissers te minimaliseren door hun toegang tot deze cultureel en economisch belangrijke vis te beperken. De bestanden van hilsa en andere soorten zijn toegenomen en het vangstgewicht van hilsa is sinds de start van het beheerplan ongeveer verdubbeld. Gemeenschappen worden ondersteund wanneer vissen niet mogelijk is, met name door middel van een op voedsel gebaseerde regeling. Deze oplossing is gepubliceerd als onderdeel van het project Ecosystem-based Adaptation; strengthening the evidence and informing policy, gecoördineerd door IIED, IUCN en UN Environment WCMC.
Laatst bijgewerkt: 16 Dec 2020
3987 Weergaven
Foto- en videogalerij
Context
Uitdagingen
Hilsa vis heeft een economische, sociale en culturele betekenis in Bangladesh. De productie van hilsa is sinds de jaren zeventig gedaald door een gebrek aan goed beheer (overbevissing) en klimaatveranderingsgerelateerde invloeden, tot het punt waarop instorting van de hele populatie wordt gevreesd. Veranderingen in het seizoen, verzilting van het water, erosie van de rivieroevers, hogere temperaturen, verzilting en meer extreme weersomstandigheden leiden allemaal tot degradatie van de broedplaats en habitat en veranderingen in de riviermorfologie, waardoor de kans op paaisucces afneemt en de migratieroutes van de hilsa worden beïnvloed. De afname van het hilsabestand heeft een directe en indirecte negatieve invloed op de armsten in Bangladesh, aangezien het grootste deel van de hilsavisserij ambachtelijk wordt bedreven en hilsa voor de armen de meest betaalbare en favoriete vis is. Hilsa is vanuit voedingsoogpunt cruciaal voor zo'n 250 miljoen Bengaalse mensen. Het is ook de nationale vis van Bangladesh, met een enorme culturele betekenis in de Bengaalse cultuur.
Locatie
Bangladesh
Zuid-Azië
Proces
Samenvatting van het proces
De landelijke visverboden voor hilsa (BBI) in Bangladesh bieden tijd voor ononderbroken paaien van deze economisch en cultureel belangrijke vis. Om de stress van de visverboden voor de armste vissers, die vaak het meest afhankelijk zijn van de hilsa, te minimaliseren, biedt een ondersteunende compensatieregeling (BBII) de vissers een buffer tegen de stress van het verlies van hun levensonderhoud, door voedselgranen of alternatieve inkomenstraining te bieden aan direct getroffen vissersgezinnen.
BBIII, een voorgesteld trustfonds voor natuurbehoud, zou activiteiten ondersteunen zoals beschreven in BBI en BBII, en zou helpen een aantal problemen op het gebied van handhaving en dienstverlening aan te pakken, zoals hieronder beschreven.
Bouwstenen
Tenuitvoerlegging van een landelijk visverbod voor hilsa
Elk jaar is er een landelijk verbod op het vangen, verkopen, vervoeren, verhandelen of in bezit hebben van jonge hilsa van 1 november tot 30 juni, 2-3 maanden volledig verbod op alle vormen van visserij met inbegrip van jonge hilsa doelsoorten in 5 reservaatgebieden (riviergedeelten) in de belangrijkste hilsa kraamgebieden en een extra kort verbod van 15 dagen in september/oktober op vier hilsa paaiplaatsen. Dit om het hilsavisbestand te beschermen en het paaien ononderbroken te laten verlopen. Er wordt gebruik gemaakt van bootbijeenkomsten om het bewustzijn en de steun voor de visverboden te vergroten, en van massamedia, folders en posters om het belang van het behoud van de hilsa uit te leggen.
Sleutelfactoren
De centrale overheid moet de wil en de middelen hebben om een landelijke regeling als deze in te voeren - in Bangladesh bestaat een reeks wetten die het wettelijke kader vormen voor het beheer van de hilsavisserij.
- Om het visverbod effectief te kunnen handhaven, moet er een goede coördinatie zijn tussen alle centrale overheidsinstanties met jurisdictie over de visserij.
- Een goede kwaliteit van de ecologische basisgegevens over de paaiperiode is een essentiële vereiste voor de ontwikkeling van een passend visverbodschema
Geleerde les
De illegale visserij op jonge hils issinds 2011 toegenomen; een belangrijke reden hiervoor is het gebrek aan beschikbare middelen om nachtelijke handhavingsoperaties voor het verbod te ondersteunen. Corruptie (omkoping) belemmerde ook de handhaving van het verbod. Dergelijke kwesties schaden de gepercipieerde legitimiteit van de hele regeling voor visserijbeheer.
- Decentralisatie en deconcentratie van het beheer en de magistratuur zouden dergelijke problemen kunnen verminderen.
- Gebrek aan uitrusting en voorraden, zoals boten en voedsel, belemmeren de capaciteit van het personeel om handhavingsactiviteiten uit te voeren, zelfs overdag.
- Er is een gevoel dat sommige kosten en baten van het visserijbeheersplan niet eerlijk worden verdeeld: men heeft bijvoorbeeld de indruk dat vissers in aangrenzende landen profiteren van de toename van het visbestand als gevolg van visverboden die alleen gevolgen hebben voor Bengaalse vissers.
Compensatieregeling voor vissers op basis van voedsel en inkomen
Ter ondersteuning van het algehele beheersplan voor de hilsavisserij wordt er voedselcompensatie of training in het genereren van alternatieve inkomsten geboden aan huishoudens die rechtstreeks worden getroffen door het visverbod voor de hilsavisserij. Huishoudens ontvangen ofwel een maandelijks rantsoen rijst gedurende de lange periode (vier maanden) van het visverbod, of ze krijgen training en materiaal om hun inkomen te diversifiëren. Als ze dat laatste ontvangen (aangeduid als AIGA - alternatieve inkomstengenererende activiteiten), hebben huishoudens meestal geen recht op rijstcompensatie. In het kader van AIGA worden trainingen aangeboden zoals veeteelt, naaien, landbouw en het maken van netten.
Sleutelfactoren
Zowel de voedselgranenregeling als de AIGA-regeling zijn overheidsregelingen die al vóór de visserijregeling waren ingesteld, wat betekent dat deze regelingen gemakkelijk aan de visserijregeling konden worden gekoppeld.
Geleerde les
- Omdat de voedselgranen- en AIGA-regelingen dateren van vóór het nationale visserijbeheersplan, waren geen van beide noodzakelijkerwijs geschikt om de complexe problemen van op visserij gebaseerde bestaansmiddelen aan te pakken.
- Huishoudens die AIGA ontvingen, hadden over het algemeen geen recht op voedselgranen, en het gebruik van de AIGA-regeling was erg laag - rond 2014 ontving slechts ongeveer 0,5% van de huishoudens dit soort steun.
- Participatie vanaf het begin van het ontwerp van de compensatieregeling zal helpen om dit probleem aan te pakken door ervoor te zorgen dat rekening wordt gehouden met lokale behoeften en wensen.
- Veel niet-monetaire voordelen en kosten, waaronder opportuniteitskosten, kunnen zeer moeilijk te verantwoorden en te waarderen zijn.
Stichting Behoud Hilsa
De Hilsa Conservation Foundation zou fungeren als een conservation trust fund (CTF). Het CTF zou voor enige financiële stabiliteit zorgen in het algehele visserijbeheerprogramma voor de hilsa in Bangladesh, waarvan de effectiviteit is aangetast door een gebrek aan middelen. Een succesvol CTF zou een financieringsbron bieden die stabiel en betrouwbaar blijft, zelfs in tijden van nationale economische of politieke schokken, voor de ondersteuning van zowel ecologische als sociale activiteiten die gerelateerd zijn aan het beheer van de hilsavisserij, zoals BBI en BBII.
Sleutelfactoren
In 2015 werd een multistakeholderworkshop gehouden om de belangrijkste doelstellingen van een CTF voor hilsa vast te stellen: deze omvatten de duurzaamheid van instandhoudingsprogramma's, een brede dekking van vissers die nadelige gevolgen ondervinden van visserijbeheeractiviteiten voor hilsa, een eerlijke verdeling van de voordelen van het behoud van de hilsa, acties om herstel en behoud te bevorderen en de ontwikkeling van alternatieve bestaansactiviteiten voor hilsavissers. Participatie vanaf het begin is essentieel om ervoor te zorgen dat CTF's contextspecifieke, relevante en geschikte doelstellingen hebben.
Geleerde les
- Om succesvol te zijn, moeten CTF's voldoen aan bepaalde ontwerpcriteria. Dit kan een gedetailleerde haalbaarheidsanalyse inhouden, de vaststelling van een duidelijke focus en instandhoudingswaarde, een participatieve bestuursstructuur en vastgelegde controle- en evaluatienormen.
- Er zijn verschillende financieringsopties beschikbaar voor CTF's - dit kunnen belastinginkomsten uit visexport zijn, vergoedingen voor begunstigden, putten uit bestaande klimaatfondsen, putten uit een storting in een fonds met een eerlijk dividendpercentage, enz. Welk mechanisme geschikt is, hangt af van de context
- Denk goed na over wat voor soort institutionele mechanismen goed bestuur in CTF's zouden garanderen - bijvoorbeeld een gevarieerde raad van bestuur (met inbegrip van hooggeplaatste regering, NGO's, visserijverenigingen, de particuliere sector) zou kunnen helpen om een CTF te isoleren van politieke agenda's.
Invloeden
Een hele reeks groepen profiteerde van de ecologische verbeteringen en de daaruit voortvloeiende toegenomen mogelijkheden om een inkomen te verdienen met de visserij - niet alleen de vissers zelf, maar ook degenen die betrokken zijn bij het uitlenen van geld, groothandel, detailhandel, arbeid en het maken van netten en boten. Vooral vrouwen, kinderen en ouderen, die tot de armste bevolkingsgroepen van Bangladesh behoren, profiteren van het herstel van de voorraden van deze favoriete vis. Een hoger inkomen stelt meer kinderen in staat om onderwijs te blijven volgen en beschermt vissers tegen economische crises, zodat ze gemakkelijker hun leningen kunnen aflossen. Een grotere beschikbaarheid van visbestanden verbetert de voeding. Ecologisch gezien is niet alleen de hilsa, maar ook andere vissoorten toegenomen in Bangladesh en mogelijk ook in India en Myanmar (hoewel de grootste toename van de vangst wordt gemeld aan degenen die in de buurt van visreservaten wonen). Het vangstgewicht van de hilsa is in 10 jaar tijd ongeveer verdubbeld sinds de invoering van de visserijbeheeractiviteiten. In het algemeen heeft het visserijbeheerprogramma voor de hilsa de veerkracht en het aanpassingsvermogen van de gemeenschappen verbeterd, waardoor ze minder kwetsbaar zijn geworden voor klimaatverandering en de daarmee gepaard gaande uitdagingen.
Begunstigden
Van de hilsa afhankelijke vissersgemeenschappen in Bangladesh; vissers van andere vis- en schaaldiersoorten.
Duurzame Ontwikkelingsdoelen
SDG 1 - Geen armoede
SDG 2 - Honger nul
SDG 6 - Schoon water en sanitaire voorzieningen
SDG 12 - Verantwoord consumeren en produceren
SDG 14 - Leven onder water
