Uitdaging voor Micronesië: Een regionale verbintenis voor het beheer van beschermde gebieden
De Micronesië Challenge is een verbintenis van de vijf Micronesische landen en gebieden en de partners van hun regionale ondersteuningsteams om de natuurlijke hulpbronnen te behouden die cruciaal zijn voor het voortbestaan van de tradities, culturen en bestaansmiddelen in de Stille Oceaan. Het algemene doel van de uitdaging is om tegen 2020 ten minste 30% van de mariene hulpbronnen aan de kust en 20% van de hulpbronnen op het land in heel Micronesië effectief te behouden.
Foto- en videogalerij
Context
Uitdagingen
De eilanden van Micronesië zijn voorbeeldige microkosmossen voor natuurbehoud en veerkracht, met sommige habitats en natuurlijke gemeenschappen die nergens anders op aarde te vinden zijn. Toch maken deze kenmerken hen ook bijzonder kwetsbaar voor bedreigingen van het milieu, zoals niet-duurzame vispraktijken, invasieve soorten en ontbossing - allemaal verergerd door klimaatverandering.
Locatie
Proces
Samenvatting van het proces
Bouwstenen
Politiek leiderschap en engagement op hoog niveau
De aankondiging van de Micronesia Challenge in 2006 was het hoogtepunt van tientallen jaren werk door mensen en organisaties in Micronesië om het bewustzijn te vergroten en de capaciteit in deze regio te versterken om natuurlijke hulpbronnen te behouden en duurzaam te beheren. Begin 2006 ondertekenden de Chief Executives van elk van de rechtsgebieden de Micronesia Challenge en presenteerden deze aan de internationale gemeenschap tijdens een evenement op hoog niveau op de 8e Conferentie van de Partijen (COP8) bij het VN-Verdrag inzake Biologische Diversiteit (CBD) in maart 2006 in Brazilië. Het decennialange voorbereidende werk in combinatie met de juiste timing en publiciteit tijdens de COP8 creëerde een moment waarop politieke leiders elkaar uitdaagden om deze ambitieuze verbintenis aan te gaan. Ze waren veel ambitieuzer dan zelfs de Aichi-doelen die in 2011 zouden volgen (17% terrestrisch en 10% marien tegen 2020). Het feit dat politieke leiders op het hoogste niveau en in de hele regio zich verbonden hebben tot dit doel, katalyseert zowel de lokale implementatie als de internationale financiering van het behoud in Micronesië. Nu is de Micronesia Challenge een gevestigd instituut geworden, dat is geïntegreerd in de prioriteiten van de overheid en dat in elk van de vijf deelnemende jurisdicties door de bomen het bos niet meer ziet.
Sleutelfactoren
- Politieke wil en toewijding van individuele eilandleiders, die coördineren via het MC Regional Office (MC Regional Coordinator en de MC Steering Committee benoemd door de chief executives van de jurisdicties)
- Steun van het Regionale Ondersteuningsteam (RST) van de Micronesia Challenge, dat nationale en internationale partners omvat, evenals lokale natuurbeschermings-NGO's op elk eiland, en de Werkgroep Maatregelen die indicatoren ontwikkelt en de voortgang bijhoudt.
Geleerde les
- Toegewijde en actieve leiders samenbrengen op het hoogste niveau kan een momentum creëren voor ambitieuze verbintenissen die krachtiger zijn dan de verbintenissen van individuele landen.
- Sterke partnerschappen op lokaal en regionaal niveau om versnelde vooruitgang in de richting van de verbintenis te ondersteunen.
- Regionale verbintenissen zoals de Micronesia Challenge kunnen worden overgenomen in andere regio's met sterk leiderschap. Via het Global Island Partnership heeft de MC andere uitdagingen geïnspireerd, zoals het Caribbean Challenge Initiative (CCI), de Western Indian Ocean Coastal Challenge (WIOCC), de Aloha+ Challenge, het Two Samoas Initiative en het Coral Triangle Initiative.
Sterke partnerschappen opbouwen met regionale identiteit & GLISPA
De Micronesia Challenge omvat 5 jurisdicties, duizenden eilanden en meer dan 650.000 mensen die 12 verschillende talen spreken. Veel belangrijke partners (zie hierboven) werken samen aan de Micronesia Challenge om een gezamenlijke inzet in de hele regio te ondersteunen en te implementeren. Het gebruik van de gedeelde regionale en culturele identiteit van Micronesië is een krachtige manier geweest om duurzame partnerschappen te creëren tussen lokale en basisorganisaties om ervaringen uit te wisselen en een gevoel van een gemeenschappelijk doel te krijgen. Bovendien trekt de betrouwbare en vastberaden inzet van de hoogste politieke leiders internationale partners aan om tijd en middelen te investeren in het opbouwen van nieuwe relaties, omdat investeerders en partners weten dat natuurbehoud de volledige steun heeft van het politieke leiderschap.
Sleutelfactoren
Gedeeld cultureel erfgoed zorgt voor een regionale identiteit als Micronesië, wat helpt om verschillende belanghebbenden en jurisdicties te verenigen. Het Global Island Partnership (GLISPA), geleid door de president van Palau samen met de president van de Seychellen en de premier van Grenada, speelt een belangrijke rol bij het onder de aandacht brengen van de Micronesia Challenge op het internationale toneel. Dit hielp het momentum te behouden voor de implementatie van de MC en inspireerde andere leiders om vergelijkbare verbintenissen aan te gaan, zoals het Caraïbisch Uitdagingsinitiatief en de Aloha+ Uitdaging.
Geleerde les
- Het vereist voortdurende inspanningen om de MC-partnerschappen in stand te houden en de natuurbeschermingsactiviteiten in de regio te coördineren. De brede steun op lokaal en hoog niveau, de ambitieuze doelen en het gevoel van een gemeenschappelijke zaak in de regio motiveren de partners om samen te werken, van elkaar te leren en ernaar te streven om de Micronesia Challenge waar te maken.
- Een sterk netwerk van partners inspireert nieuwe en benut bestaande regionale mogelijkheden om extra partners en financiering naar de regio te halen die verder gaan dan de MC-doelen. Voorbeelden zijn 's werelds eerste regionale haaienreservaat in Palau, het Micronesia Biosecurity Plan om het risico van verspreiding van invasieve soorten aan te pakken, het Young Champions Internship Program, de Duitse Lifeweb Support voor aanpassing aan en veerkracht van het klimaat op gemeenschapsniveau, de NOAA Partnership Agreements voor het behoud van koraalriffen en de RARE Pride Social Marketing Campaigns.
Duurzame financiering: PAN-fondsen en schenkingen
Ten eerste heeft elke jurisdictie duurzame financieringsplannen ontwikkeld, inclusief financieringsdoelen, strategieën en de oprichting van PAN-fondsen (Protected Area Network). Palau heeft bijvoorbeeld een groene heffing ingesteld en de FSM en RMI werken aan wetgeving voor een tonijnvergunning en een toerismeheffing om de duurzame financiering van de Micronesia Challenge te ondersteunen. Pohnpei en Kosrae zijn bezig met het opzetten van PAN-fondsen en evalueren een wijziging van de luchthavenbelastingwet zodat een deel van de vertrekbelasting naar het Micronesia Challenge Endowment Fund van de FSM kan gaan. Daarnaast zijn of worden er verschillende andere duurzame financieringsregelingen opgezet (bijv. de Yela Conservation Easowment Endowment, het Awak Sustainable Community Development Revolving Fund, het Nett Water Fund). Een schenking voor de MC is een ander belangrijk onderdeel van duurzame financiering. Rente-inkomsten uit een schenking van ongeveer $ 56 miljoen ($ 17 miljoen in 2015) zullen nodig zijn als aanvulling op lokale bronnen voor de duurzaamheid op lange termijn van de MC in alle vijf rechtsgebieden. Hoewel de schenkingsfondsen gezamenlijk worden geïnvesteerd, heeft elke jurisdictie zijn eigen subrekening en zal elke jurisdictie zijn eigen mechanismen ontwikkelen voor de verspreiding van de rente-inkomsten.
Sleutelfactoren
- De Micronesia Conservation Trust (opgericht in 2002) beschikte al over een structuur en relaties voordat het geld werd ontvangen, wat een belangrijke component was voor het succes van het project. Eerdere successen met pass-through subsidies hielpen bij het opbouwen van geloofwaardigheid.
- De Endowment werd gevoed met meer dan $ 11 miljoen van de Global Environment Facility, The Nature Conservancy (TNC) en Conservation International en zorgde voor extra middelen uit de landen.
- Innovatieve financieringsideeën worden ontwikkeld in elk van de vijf rechtsgebieden en op gemeenschapsniveau.
Geleerde les
- Regionale natuurbehoudstrusts kunnen een krachtig mechanisme zijn voor het opbouwen van capaciteit en het creëren van een hub voor regionale netwerken en partnerschappen, en MCT heeft als model gediend voor andere regionale fondsen, zoals het Caribische Biodiversiteitsfonds (CBF) dat in 2012 is opgericht.
- De Micronesia Challenge stimuleert langetermijnplanning, omdat criteria zoals het opstellen van beheerplannen vereist zijn voordat de schenkingsfondsen kunnen worden aangesproken.
- Innovatieve financieringsmechanismen die in één rechtsgebied of door één gemeenschap zijn ontwikkeld, kunnen op andere plaatsen worden overgenomen en opgeschaald, omdat de Micronesia Challenge het delen van informatie om een regionaal doel te bereiken aanmoedigt.
Invloeden
1. Meer gebied onder effectieve bescherming: De MC heeft bijgedragen aan de oprichting of versterking van 150 beschermingsgebieden. Micronesië ligt op koers voor de 2020-doelstellingen om 30% van de mariene hulpbronnen en 20% van de terrestrische hulpbronnen te beschermen (meer dan de helft van deze gebiedsdoelen is al bereikt). De MC Measures Working Group heeft ook de Managed and Protected Area Management Effectiveness (MPAME)-tool ontwikkeld. Gemeenschappen gebruiken deze tool om hun beheer te verbeteren door de effectiviteit van PA's in 12 categorieën te vergelijken en bij te houden op basis van gegevens uit langetermijncontroleprogramma's. 2. Duurzame financiering: Voor effectief behoud is een reeks financieringsmechanismen op lokaal en nationaal niveau nodig, zoals groene vergoedingen, vergoedingen voor toerisme of vergoedingen voor tonijnvergunningen. Daarnaast wordt een schenking van $ 56 miljoen gecreëerd om jaarlijks extra fondsen te genereren die nodig zijn om beheersactiviteiten te ondersteunen. Vanaf 2019 heeft de schenking bijna 20 miljoen dollar bereikt. 3. Replicatie in andere regio's: Sinds 2006 heeft de Micronesia Challenge bewezen een succesvolle en schaalbare oplossing te zijn. Het initiatief voor de Koraaldriehoek (CTI) volgde in 2008, het initiatief voor de kust in de westelijke Indische Oceaan (WIOCC) in 2012 en het initiatief voor de Caribische Uitdaging (CCI) in 2013.
Begunstigden
- Gemeenschappen en huishoudens in Micronesië die voor hun levensonderhoud afhankelijk zijn van hulpbronnen aan de kust, in zee en op het land
- Grote oceaaninitiatieven in andere regio's (WIOCC, CCI, CTI, Aloha+)
Duurzame Ontwikkelingsdoelen
Verhaal
Wanneer één eiland twee wordt - het verhaal van Ben In 2005 stond Ben Namakin op Dekehtikin, zijn favoriete kleine atol voor de kust van Pohnpei, FSM, en kon zijn ogen niet geloven. Het eiland waar hij als middelbare scholier met zijn vrienden picknickte en snorkelde, was in tweeën gespleten. De oceaan stroomde nu over wat ooit droog land was en spoelde met elke golf kostbare aarde en zand weg. Voor Ben had het dreigende spook van de klimaatverandering nu een nieuwe en veel persoonlijkere betekenis. "Ja, het kan natuurlijk zijn," zegt Namakin, "maar misschien hebben mensen er ook iets mee te maken. Ik ben gewoon erg bezorgd over toekomstige generaties." Sindsdien is de zachtaardige 28-jarige vastbesloten om zijn ervaringen en de verhalen van andere eilandbewoners in de Stille Oceaan te delen met iedereen die maar wil luisteren. Namakin besloot een video over Dekehtikin te maken en stuurde deze naar Greenpeace, die er meteen op inging. Voor hij het wist, was hij in Montreal, Canada om deel te nemen aan de VN-conferentie over klimaatverandering als de enige jongerenafgevaardigde van de eilanden in de Stille Oceaan. Na het bezoeken van verschillende internationale conferenties met een hoog profiel, zegt Namakin dat zijn grootste frustratie het internationale onderhandelingsproces en het algemene gebrek aan actie is. Hij zegt dat iedereen wel positief praat en doet, maar dat er zelden iets concreets uit die bijeenkomsten voortkomt. Hij legt zich neer bij het trage tempo van de internationale klimaatonderhandelingen en concentreert zich liever op waar hij een directer verschil kan maken voor de kwetsbare gemeenschappen in Micronesië. De oprichting en implementatie van de Micronesia Challenge heeft Namakin enorm geholpen. "Ik gebruik het als ondersteuning voor mijn campagne over klimaatverandering," zegt hij. "Ik kijk naar de internationale gemeenschap en zeg 'jullie grote landen doen niets, maar onze leiders van deze kleine koraallanden hebben deze overeenkomst ondertekend en proberen onze hulpbronnen te sparen en onze kwetsbaarheid te verminderen'. De MC laat de wereld zien dat we ons zorgen maken over de problemen en dat we het zelf proberen op te lossen." Hij gelooft dat initiatieven zoals de Micronesia Challenge het goede voorbeeld geven en laten zien dat landen die kwetsbaar zijn voor klimaatverandering hun eigen zelfbeschikking kunnen uitoefenen als het gaat om het beperken van de gevolgen van de stijgende zeespiegel en veranderende klimaatpatronen. Voor het volledige verhaal, zie http://mc.aubs.biz/success.php
