Kenya'da Doğal Kaynak Yönetimi konusunda toplum öncülüğünde politika savunuculuğu

İlk adım, su kıtlığı, azalan otlak alanları, gıda kıtlığı, toprak erozyonu, toprak kayması veya sel gibi yerel çevresel zorlukların topluluk düzeyinde belirlenmesini içerir. NACOFA, olası çözümlere ilişkin topluluk girdilerini toplar ve bu zorluklar ile orman veya çevresel bozulma arasındaki bağlantıları araştırır.

Daha sonra NACOFA, bu sorunları ele alabilecek mevcut yasa ve politikaları inceler, boşlukları tespit eder veya daha fazla uygulama veya yaptırım gerekip gerekmediğini belirler. Bu süreç NACOFA'nın işbirliği yapacağı sorumlu devlet kurumlarını, kilit yetkilileri, STK'ları, ortakları ve topluluk gruplarını belirlemesini sağlar.

Paydaş haritalaması, hem yerel hem de ulusal düzeyde çeşitli sektörlerdeki paydaşların farklı çıkarlarının gözden geçirilmesini içerir. Bu süreç mümkün olduğunca kapsamlı olmalı ve kimlerin doğrudan veya dolaylı olarak sürece dahil edileceğini belirlemek için mevcut etki ve güç yapılarının haritasını çıkarmalıdır. Paydaş haritalamasından önce, sorunları ve bunların toplum için neden önemli olduğunu tam olarak anlamak için mevcut politikaların kapsamlı bir analizi yapılır. Bu anlayış daha sonra paydaş haritalama faaliyetini bilgilendirerek kiminle ilişki kurulacağını daha net hale getirir.

Politika formülasyonu ve geliştirilmesi, toplulukların, hükümetin, politikacıların, dış ortakların ve yatırımcılar ve faydalanıcılar da dahil olmak üzere kamuoyunun desteğini gerektiren karmaşık ve zaman alıcı bir süreçtir. Sabır ve esneklik gerektirir ve genellikle mevcut politikalardan yararlananların direnciyle karşılaşır.

NACOFA'nın deneyimleri bu zorlukların altını çizmektedir. Orman Yasası 2005'in geliştirilmesi ve Orman Koruma ve Yönetim Yasası 2016'ya revize edilmesi dört yıl sürmüştür. Orman Teşvikleri ve Fayda Paylaşımı Yönetmeliği 14 yıldır, Doğal Kaynaklar ve Fayda Paylaşımı Yasa Tasarısı ise 2014 yılından bu yana Parlamento'da beklemektedir. Koruma çalışmalarından toplum yararının sağlanması için elzem olan bu kritik politikalar, birbiriyle rekabet eden çıkarlar nedeniyle önemli gecikmelerle karşı karşıya kalmaktadır.

NACOFA, politika oluşturma sürecinde sabırlı olmanın ve uyum sağlamanın çok önemli olduğunu öğrenmiştir. Bu süreç genellikle bir topluluğun çevresel zorlukları ele alma ihtiyacı ile başlar ve gelecek nesiller için istikrarlı bir çevresel mal ve hizmet arzı sağlayarak temel nedenlerle mücadele etmeyi amaçlar. Mevcut siyasi yönelimlere, ulusal ve küresel taahhütlere uygun olmalı ve paydaşların desteğini almalıdır.

NACOFA, Geçiş Dönemi Uygulama Planlarının (TIP'ler) ilçe düzeyinde uygulanmasında da zorluklarla karşılaşmış ve bu sorunları ilçeye özgü NRM yönetmelikleri, orman yönetim planları, kapasite geliştirme ve kırılgan ekosistemlerin korunması ve doğaya dayalı işletmelerin geliştirilmesi için kılavuzlar aracılığıyla ele alma fırsatları sunmuştur.

Kenya'daki doğal kaynak sektörü, toplumun yaşam tarzını ve geçim kaynaklarını doğrudan etkileyen karmaşık bir yasalar ve politikalar ağı tarafından yönetilmektedir. Ancak pek çok topluluk üyesi bu yasalar hakkında bilgi sahibi olmadığından, özellikle de farklı devlet daireleri çelişkili yönetmelikler uyguladığında kafa karışıklığına yol açmaktadır.

NACOFA, toplulukları kendilerini etkileyen ilgili yasalar hakkında bilgilendirme ve eğitme sorumluluğunu üstlenmiştir. Bunu yaparak NACOFA, toplulukları devlet memurlarının yersiz eylemlerinden korumaya yardımcı olmaktadır. Katılımcı Orman Yönetim Planlarının (PFMP'ler) ve Orman Yönetim Anlaşmalarının (FMA'lar) geliştirilmesi ve uygulanması buna bir örnektir. Bu anlaşmalar KFS ve çeşitli CFA'lar arasında imzalanmış olmasına rağmen, KFS'nin taahhütlerini yerine getirmediği durumlar yaşanmakta, bu da topluluk bilincini hesap verebilirlik açısından kritik hale getirmektedir.

Etkili politika lobiciliği ve savunuculuğu, amaçlanan hedeflere ulaşmalarını sağlamak için hem mevcut hem de yeni sonuçlandırılan politikaların uygulanmasını ele almalıdır. Bu, ilerlemeyi izlemek ve politika uygulamasının etkinliğini değerlendirmek için sürekli izlemeyi içerir. Bir program veya politikaya dahil olan tüm ortaklar, hedeflerle uyumu sağlamak ve gerektiğinde stratejileri uyarlamak için bu devam eden sürece katılmalıdır.