Beleidsbeïnvloeding door de gemeenschap op het gebied van beheer van natuurlijke hulpbronnen in Kenia

De eerste stap bestaat uit het identificeren van lokale milieuproblemen op gemeenschapsniveau, zoals watertekorten, afnemende graasgebieden, voedselschaarste, bodemerosie, aardverschuivingen of overstromingen. NACOFA verzamelt de inbreng van de gemeenschap over mogelijke oplossingen en onderzoekt het verband tussen deze uitdagingen en bos- of milieudegradatie.

Vervolgens bestudeert NACOFA de bestaande wetten en het bestaande beleid om deze problemen aan te pakken, eventuele hiaten op te sporen en te bepalen of een betere uitvoering of handhaving nodig is. Dit proces stelt NACOFA in staat om de verantwoordelijke overheidsinstellingen, sleutelfunctionarissen, maatschappelijke organisaties, partners en gemeenschapsgroepen aan te wijzen om mee samen te werken.

Het in kaart brengen van belanghebbenden houdt in dat de verschillende belangen van belanghebbenden in verschillende sectoren op zowel lokaal als nationaal niveau in kaart worden gebracht. Dit proces moet zo uitgebreid mogelijk zijn, waarbij bestaande invloed- en machtsstructuren in kaart worden gebracht om te bepalen wie er direct of indirect bij betrokken moet worden. Voorafgaand aan het in kaart brengen van de stakeholders wordt een grondige analyse van bestaand beleid uitgevoerd om volledig te begrijpen wat de problemen zijn en waarom ze belangrijk zijn voor de gemeenschap. Dit inzicht vormt vervolgens de basis voor het in kaart brengen van de stakeholders, waardoor het duidelijker wordt met wie de dialoog moet worden aangegaan.

Beleidsformulering en -ontwikkeling is een complex, tijdrovend proces dat de steun vereist van gemeenschappen, overheid, politici, externe partners en het publiek, inclusief investeerders en begunstigden. Het vergt geduld en flexibiliteit en stuit vaak op weerstand van degenen die profiteren van het huidige beleid.

De ervaringen van NACOFA onderstrepen deze uitdagingen. De ontwikkeling van de Forest Act 2005 en de herziening ervan tot de Forest Conservation and Management Act 2016 namen elk vier jaar in beslag. De Forest Incentives and Benefit Sharing Regulations liggen al 14 jaar stil en de Natural Resources and Benefit Sharing Bill ligt al sinds 2014 bij het parlement. Deze cruciale beleidsmaatregelen, die van essentieel belang zijn om de gemeenschap te laten profiteren van de natuurbeschermingsinspanningen, hebben te kampen met aanzienlijke vertragingen als gevolg van tegenstrijdige belangen.

NACOFA heeft geleerd dat geduld en aanpassingsvermogen cruciaal zijn bij het formuleren van beleid. Dit proces begint vaak met de behoefte van een gemeenschap om milieuproblemen aan te pakken en is gericht op het aanpakken van de onderliggende oorzaken, zodat een stabiele aanvoer van milieugoederen en -diensten voor toekomstige generaties wordt gewaarborgd. Het beleid moet worden afgestemd op de huidige politieke richtingen, nationale en mondiale verplichtingen en moet de steun krijgen van belanghebbenden.

NACOFA is ook geconfronteerd met uitdagingen bij de implementatie van Transition Implementation Plans (TIP's) op districtsniveau, wat mogelijkheden biedt om deze problemen aan te pakken door middel van districtspecifieke NRM-verordeningen, bosbeheerplannen, capaciteitsopbouw en richtlijnen voor het behoud van kwetsbare ecosystemen en de ontwikkeling van op de natuur gebaseerde ondernemingen.

De natuurlijke hulpbronnensector in Kenia wordt beheerst door een complex web van wetten en beleidslijnen die een directe invloed hebben op de levensstijl en het levensonderhoud van de gemeenschap. Veel gemeenschapsleden hebben echter geen kennis van deze wetten, wat tot verwarring leidt, vooral wanneer verschillende overheidsdepartementen tegenstrijdige regels handhaven.

NACOFA heeft de verantwoordelijkheid op zich genomen om gemeenschappen te informeren en voor te lichten over de relevante wetten die hen aangaan. Door dit te doen, helpt NACOFA gemeenschappen te beschermen tegen ongerechtvaardigde acties van overheidsfunctionarissen. Een voorbeeld hiervan is de ontwikkeling en implementatie van participatieve bosbeheerplannen (PFMP's) en bosbeheerovereenkomsten (FMA's). Ondanks het feit dat deze overeenkomsten tussen KFS en verschillende CFA's zijn ondertekend, komt het voor dat KFS de afspraken niet nakomt.

Effectief lobbyen en pleiten voor beleid moet gericht zijn op de implementatie van zowel bestaand als nieuw beleid om ervoor te zorgen dat de beoogde doelen worden bereikt. Dit betekent een voortdurende controle om de voortgang te volgen en de effectiviteit van de beleidsimplementatie te beoordelen. Alle partners die betrokken zijn bij een programma of beleid moeten deelnemen aan dit voortdurende proces om ervoor te zorgen dat ze op één lijn zitten met de doelstellingen en om strategieën waar nodig aan te passen.