Hin Nam No rangers kunnen indringers arresteren door dorpsmilitie in te schakelen
GIZ Hin Nam No Project
Extra lokale mankracht verbetert de effectiviteit van het beheer van beschermde gebieden
Volledige oplossing
Dorpswachters in actie in Hin Nam No National Proctected Area
GIZ Hin Nam No Project
Er werden een beheerseenheid en co-managementstructuren opgezet waarbij 244 mensen uit verschillende groepen belanghebbenden betrokken waren (beheer van het Hin Nam No National Protected Area in de Democratische Volksrepubliek Laos). Eerder werkten slechts 9-12 mensen aan het beheer van het gebied van 82.000 hectare. Door de extra mankracht en kennis van de lokale dorpelingen is de totale effectiviteitsscore van het beheer van Hin Nam No NPA in twee jaar tijd met 13% gestegen. De oplossing werd door de lokale organisatie AFC opgeschaald naar andere gebieden in Laos.
Laatst bijgewerkt: 02 Oct 2020
8359 Weergaven
Context
Uitdagingen
gebrek aan rechtshandhaving, kennis, vaardigheden en een ontoereikend budget maken het beheer van de PA's in Laos tot een papieren parkaanpak vanwege onvoldoende budget en personeelstoewijzing door de overheid. Ook heeft Hin Nam No geen speciale beheerseenheid met fulltime personeel en zijn de verantwoordelijkheden verdeeld over verschillende departementen. Er is een gebrek aan informatie, wetshandhaving, capaciteit, kennis en vaardigheden om de PA effectief te beheren en te monitoren.
Locatie
Provincie Khammouane, Laos
Zuidoost-Azië
Proces
Samenvatting van het proces
Het opzetten van de managementstructuur en het opstellen van de taakomschrijvingen voor de verschillende eenheden door de PA-autoriteit hielpen bij het beschrijven van de taken die gedaan moeten worden om de Hin Nam No PA effectief te beheren. Aangezien de PA-autoriteit slechts 2-3 districtsambtenaren per eenheid kon toewijzen, werd het duidelijk dat bepaalde taken aan de lokale bevolking moesten worden gedelegeerd. Dit werd ook bevestigd door de basisbeoordeling van het bestuur. De behoefte aan medebeheer kwam dus van de PA-autoriteiten en de lokale bevolking accepteerde dit graag, aangezien ze deelnamen aan het opstellen van medebeheerovereenkomsten met duidelijke stimulansen voor hun deelname, gebaseerd op gewoonterechten over bepaalde gebieden. De capaciteitsontwikkeling van de PA-autoriteiten en de dorpelingen stelde hen in staat om hun taken beter uit te voeren. De officiële goedkeuring van de verticaal gecoördineerde beheerstructuur en de medebeheerovereenkomsten door de gouverneur van het district heeft de aanpak gelegitimeerd. De 13% toename in effectiviteit van het beheer na twee jaar heeft de belanghebbenden overtuigd om door te gaan met dit partnerschap. AFC heeft delen van het model geïmplementeerd in andere gebieden van Laos en bepaalde bouwstenen gerepliceerd door gebruik te maken van trainingsmateriaal waarin de bouwstenen in detail worden uitgelegd.
Bouwstenen
Participatieve zonering op basis van gewoonterechten en kennis
De Laotiaanse wet vereist zonering binnen Nationale Beschermde Gebieden om totale beschermde zones (TPZ) te identificeren voor de bescherming van de biodiversiteit en om beperkte toegang en gebruik te reguleren tot gecontroleerde gebruikszones (CUZ). Participatieve zonering op basis van lokale kennis en bestaande gewoonterechten is een essentieel instrument voor lokale gemeenschappen om deel te nemen aan medebeheer. Om het werk te verdelen over de 19 dorpen rondom het park was het nodig om duidelijk te maken welk gebied door welk dorp gecontroleerd en gebruikt moest worden en de grenzen werden bepaald op basis van gebruikte paden en gewoonterechten van de dorpen. De dorpswachters brachten de paden in kaart en verzamelden gegevens over belangrijke kenmerken, biodiversiteit en bedreigingen. Op basis van de gemaakte padenkaarten werd dorpsbewoners gevraagd om gebieden aan te wijzen die ze nodig hadden voor het verzamelen van NTFP's en aquatische producten. Ze werden ook gevraagd om gebieden aan te wijzen die ontoegankelijk zijn en gebieden die met rust gelaten moeten worden om de wilde dieren te beschermen. In totaal stellen de dorpen die land binnen de HNN NPA beheren voor om 87% van het gebied als TPZ en 13% als CUZ aan te wijzen.
Sleutelfactoren
Respect voor kennis en belangen van de bewakingsdorpen door het organiseren van goed gefaciliteerde bijeenkomsten - Districtfunctionarissen werden in staat gesteld om te luisteren en lokale kennis en belangen te waarderen - GIS-ondersteuning zorgde voor duidelijke kaarten op basis van de informatie die door de dorpelingen was verzameld. Beide partijen hebben geleerd om kennis en beslissingen te visualiseren en te delen op basis van kaarten en lokale namen die voor beide partijen (dorpelingen en autoriteiten van beschermde gebieden) begrijpelijk zijn.
Geleerde les
Het proces van het participatief in kaart brengen van de paden en de daaropvolgende selectie van de belangrijkste paden voor regelmatige controle leidde tot een duidelijke overeenkomst over welk gebied door welk dorp gecontroleerd zou moeten worden. Dit leidde tot een feitelijke afbakening van de verantwoordelijkheidsgebieden van de dorpen binnen de Hin Nam No PA. De basisregels en voorschriften voor toegang en gebruik van de voorgestelde TPZ en CUZ zijn vastgelegd in de bosbouwwet en in de medebeheerovereenkomsten die zijn goedgekeurd door de gouverneur van het district Bualapha. De CUZ kan door de dorpelingen gebruikt worden voor levensonderhoud volgens hun gewoonterechten. Er zijn meer discussies nodig om deze gebruiksregels in de toekomst verder uit te werken om niet-duurzaam gebruik door dorpelingen en buitenstaanders te voorkomen. Ouderen hebben belangrijke kennis en banden, vooral als gevolg van de Ho Chi Min oorlog toen veel mensen zich 9 jaar lang in grotten moesten verbergen.
Lokale mensen als extra PA-management mankracht
De aanpak is erop gericht om de lokale dorpelingen actief te betrekken bij het beheer van het park vanwege hun bereidheid en beschikbaarheid om deel te nemen en de beperkte middelen die door de overheid ter beschikking worden gesteld. In totaal zijn er 96 gekozen leden van de medebeheercomités, verdeeld over 19 dorpen en 5 dorpsclusters die betrokken zijn bij participatieve planning en rapportage. Een andere belangrijke strategie is het betalen van dorpswachters voor het maken van regelmatige uitstapjes naar het park om waarnemingen van wilde dieren en bedreigingen te registreren en om betrokken te raken bij het patrouilleren voor wetshandhaving. De vergoeding voor het monitoren van de biodiversiteit en het patrouilleren is via onderhandelingen overeengekomen en gebaseerd op een eerlijke compensatie voor het zware en gevaarlijke werk van het klimmen in de bergen. Een team van 77 rangers uit de dorpen is opgeleid in het gebruik van GPS-apparatuur en in het registreren van waarnemingen in gecodeerde boekjes. Alle gegevens en informatie uit het veld worden in het SMART-systeem ingevoerd. Verder zijn er 35 huishoudens in 4 dorpen betrokken bij het aanbieden van diensten op het gebied van ecotoerisme, zoals gidsen, bootmannen, gastenverblijven en thuisverblijven. De dienstverleners in de dorpen zijn getraind om goede diensten te verlenen.
Sleutelfactoren
Beschikbaarheid en bereidheid van mensen om deel te nemen omdat ze niet zoveel alternatieven hebben (de mogelijkheden voor landgebruik zijn beperkt in dit gebied vanwege de ruigheid van de kalksteenformatie en de vele niet-ontplofte munitie (wapens) die in het gebied liggen en die de landbouwopties of opties voor landtransformatie beperken). Beschikbare lokale kennis van het gebied op het gebied van het opsporen van wilde dieren, het gebruik van natuurlijke hulpbronnen, overleving, enz. Beoordeling van trainingsbehoeften voor de training van personeel en dorpsbewoners.
Geleerde les
Lokale parttime dorpswachters lijken effectiever te zijn dan fulltime overheidswachters. Dit werd aangetoond door een toename van het patrouillegebied en de biodiversiteitsmonitoring en enkele succesvolle wetshandhavingsinterventies. Bovendien zijn ze om de volgende redenen effectiever: - Vertrouwen op hun eigen voedselvoorziening omdat ze hun rijstvelden en landbouwactiviteiten hebben. - Ze bevinden zich dicht bij het gebied en kunnen snel handelen, zodat het niet nodig is om aparte rangerstations op te zetten. - Weten of er overtreders zijn omdat ze naast het gebied wonen dat ze beheren. Het systeem om gebruik te maken van gidsen van lokale toeristische diensten werkt ook omdat het een extra inkomen is voor de mensen die naast het gebied wonen dat ze goed kennen. Gezien het beperkte aantal toeristen is het belangrijk dat de toeristische dienstverleners in het dorp voor hun levensonderhoud niet alleen afhankelijk zijn van inkomsten uit toerisme.
Bestuursbeoordeling via participatief overleg
In februari 2014 werd een basisbeoordeling van het bestuur uitgevoerd op dorps-, dorpscluster-, districts- en provinciaal niveau om gegevens te verzamelen over het bestuur en beheer van het Hin Nam No NA tot nu toe. Deze participatieve oefening bood een platform om teleurstellingen en problemen te uiten en gaf ideeën over de richting en strategische visie van het Hin Nam No NA door verschillende belanghebbenden samen te brengen. De basisbeoordeling van het bestuur omvatte ook een oefening om de effectiviteit van het beheer en goed bestuur te meten op basis van een zelfbeoordelingsmethode ontwikkeld door het ASEAN Centre for Biodiversity (Mardiastuti et al. 2013) en een vragenlijst ontwikkeld door het Hin Nam No project en gebaseerd op bijlage 3 van de IUCN publicatie "Governance of Protected Areas" (Borrini-Feyerabend et al. 2013).
Sleutelfactoren
Persoonlijke dialoog. Creëren van gemeenschappelijk begrip en opbouwen van vertrouwen in bijeenkomsten tussen overheids- en niet-overheidsstakeholders. Solide, transparant en goed gedocumenteerd proces, dat niet kan worden genegeerd door lokale autoriteiten omdat er veel mensen en belanghebbenden bij betrokken zijn. Facilitering door neutrale facilitator die de partijen bij elkaar brengt. Sterk leiderschap door beleidsmakers op nationaal, provinciaal en districtsniveau.
Geleerde les
De gebruikte methoden voor het meten van de effectiviteit van het management en goed bestuur zijn relatief eenvoudig en kosteneffectief en daarom geschikt voor jaarlijkse herhaling. De methodologie past goed in de Laotiaanse context. Discussies rond elke indicatorvraag zijn net zo valide als het uiteindelijke monitoringsresultaat. De methodologie van jaarlijkse zelfevaluaties in verschillende groepen is een eenvoudige manier van sociale monitoring waarbij kwalitatieve indicatoren kunnen worden gekwantificeerd en vergeleken in de tijd. De instrumenten zijn geschikt voor verdere actieplanning door eerst de gebieden te identificeren waar relatief gemakkelijk een verbetering kan worden bereikt. De beperkte middelen worden voornamelijk toegewezen aan deze gebieden in plaats van te focussen op gebieden waar het beschermde gebied een beperkt potentieel voor verandering heeft. De resultaten kunnen ook gemakkelijk worden gepresenteerd aan externe belanghebbenden om te proberen verbeteringen aan te brengen op gebieden die buiten de invloedssfeer van het parkmanagement liggen.
Het opzetten van een verticaal gecoördineerde managementstructuur
De beheerstructuur van de Hin Nam No PA en zijn zes technische eenheden werd in 2013 opgezet met de hulp van de Nationale Universiteit van Laos. Voor elke eenheid werd een concepttaakomschrijving ontwikkeld en er werd bepaald welke taken aan de dorpelingen moesten worden gedelegeerd. Na een proeffase is het belangrijk om de structuur officieel goed te keuren. Op dorpsniveau hebben dorpsbewoners democratisch verkozen dorpscomités voor gezamenlijk beheer (VCMC) en dorpsclustercomités voor gezamenlijk beheer (VCCMC) gevormd, die officieel het mandaat hebben gekregen om natuurlijke hulpbronnen te beschermen en te beheren via officiële overeenkomsten. Op districtsniveau brengt een districtscobeheercomité (DCMC) overheidsinstanties en belanghebbenden samen, voornamelijk op districtsniveau, evenals leden van de dorpsclusters. Bottom-up rapporteren dorpen aan de dorpsclusters, die op hun beurt rapporteren aan het hogere niveau. Top-down: strategische beslissingen die op een hoger niveau worden genomen, houden rekening met de input van de dorpsniveaus en de te nemen maatregelen worden teruggekoppeld naar de operationele niveaus. Dit proces zorgt ervoor dat alle belanghebbenden hun behoeften kenbaar kunnen maken en kunnen deelnemen aan de besluitvorming.
Sleutelfactoren
Basisbeoordeling bestaand bestuur Scheiding van beheerstructuur (dagelijks) en beheerstructuur (sturing; overzicht); Goedkeuring van comités voor gezamenlijk beheer door gouverneur van het district (leiderschap) Gebruik van de Nationale Universiteit van Laos en neutrale facilitator bij het opzetten van de structuur.
Geleerde les
Het management van Hin Nam No heeft de taken verdeeld tussen een algemeen management en zes technische eenheden, waardoor het management effectiever is geworden. Districtsfunctionarissen doen hun eigen activiteitenplanning, rapportage en zijn verantwoordelijk voor alle financiële transacties, en niet de projectadviseurs. Dit heeft het eigenaarschap van de PA-autoriteit vergroot. Het is belangrijk dat er op lagere niveaus democratisch medebeheercomités worden gekozen op basis van selectiecriteria. Belangrijk dat de institutionele opzet officieel wordt erkend (legitimiteit) door de lokale overheid. Leiderschap bij het opzetten van het institutionele ontwerp van de PA-autoriteit met hulp van een sterke neutrale facilitator. Op aanbeveling van nationaal en provinciaal niveau wordt de leiderschapsfunctie officieel gedelegeerd naar het district. Balans tussen de noodzaak om mensen te betrekken die het werk in het bos doen (rangers) en de noodzaak om mensen te betrekken die beslissingen kunnen valideren (dorpshoofden).
Medebeheerovereenkomsten
De eerste 9 dorpen die bezig waren met het opzetten van dorpscomités voor gezamenlijk beheer stelden de overeenkomsten op in dorpsbijeenkomsten met de hulp van een neutrale facilitator. Op basis van de eerste participatieve ontwerpovereenkomsten besloten de lokale autoriteiten één uniforme medebeheerovereenkomst op te stellen in de vorm van een districtsverordening. Omdat de verschillen tussen de 9 voorgestelde overeenkomsten klein waren, werd een compromis gevonden tijdens een workshop die in juli 2014 werd gehouden en werd voorgezeten door de vice-districtsgouverneur. Het voorgestelde consensusdocument dat uit deze bijeenkomst voortkwam, werd later in 2014 ook gepresenteerd aan de 10 dorpen die hun dorpscomités voor gezamenlijk beheer oprichtten. Bovendien heeft het document op verzoek van de lokale autoriteiten verschillende bijeenkomsten en due diligence processen doorlopen waarbij wettelijke overheidsinstanties betrokken waren voordat het officieel werd goedgekeurd door de gouverneur van het district. De definitieve versie werd verspreid naar alle 19 dorpen en ook over de grens in Vietnam naar de autoriteiten van het beschermde gebied en de rangers van het Phong Nha-Ke Bang National Park.
Sleutelfactoren
Overeenkomsten geformuleerd in een participatief proces met stimulansen voor lokale belanghebbenden om deel te nemen, gebaseerd op gewoonterechten. Proces wordt als eerlijk beschouwd omdat het een open discussie was in een openbare vergadering Due diligence-proces door districtsgouverneur om te zien of dit is wat de mensen willen (100% bevestigd) Due diligence-proces door districtsgouverneur: documenten werden juridisch geverifieerd door relevante departementen Officiële delegatie voor goedkeuring aan districtsgouverneur door nationaal + provinciaal niveau Officiële goedkeuring van wettelijke districtswet door districtsgouverneur.
Geleerde les
De uitvoering van wetshandhaving zonder onderschreven overeenkomsten gaf problemen omdat de dorpswachters zich onzeker/niet veilig voelden bij het uitvoeren van hun werk. Nu zijn de boetes voor stropers overeengekomen via medebeheerovereenkomsten die op een participatieve manier zijn ontwikkeld. Het due diligence proces door de gouverneur van het district duurde lang, maar was belangrijk omdat er nu duidelijk leiderschap en eigenaarschap is van de lokale overheid en de lokale dorpelingen duidelijk worden aangemoedigd om het uit te voeren. Aangezien het beschermde gebied slechts in één district ligt, verliep het proces relatief snel omdat het gemakkelijker is om een districtsverordening goed te keuren dan overeenkomsten/verordeningen op hoger niveau. De initiële basisbeoordeling van het bestuur was belangrijk om richting te geven aan de ontwikkeling van de overeenkomsten.
Opschaling van het model
AFC schaalde een model op voor gemeenschappen om te participeren in het beheer van beschermde gebieden, ontwikkeld met GIZ tussen 2013-2016 in de Hin Nam No NPA. AFC ondersteunde drie maatschappelijke organisaties om het model elders te implementeren, onder andere door middel van co-management trainingsmodules, bewustwording op nationaal niveau, uitwisselingsbezoeken aan Hin Nam No, lokale capaciteitsopbouw en beleidsbeïnvloeding. Er zijn nu 21 officieel goedgekeurde dorpscobeheerovereenkomsten, die betrekking hebben op 204.747 ha dorpsbos.
Sleutelfactoren
Eerdere ervaring van AFC met het beheer van beschermde gebieden maakte de ontwikkeling van het Hin Nam No-model en de opschaling naar elders mogelijk. AFC is lokaal gevestigd en werkt wijdverspreid in Laos, waardoor de opschaling verder kon gaan dan de vaak korte levensduur van een project.
Geleerde les
Modellen voor gedeeld bestuur hebben veel tijd nodig om ontwikkeld te worden en hebben voortdurende ondersteuning nodig die vaak langer duurt dan de levensduur van een project. Daarom is het belangrijk dat kortetermijnprojecten vanaf het begin samenwerken met lokale organisaties om samen modellen te ontwikkelen, ze te implementeren en de geleerde lessen te documenteren. Op deze manier kan de opschaling van zogenaamde proefprojecten van internationale organisaties worden gewaarborgd, wat anders niet mogelijk is binnen de looptijd van het project.
Bronnen
Upscaling
Invloeden
Behoud van soorten: Er zijn dorpswachters opgericht, opgeleid en in staat om zelf te patrouilleren en de biodiversiteit in de gaten te houden. Aantal waargenomen wilde dieren: 2561 (1844 indicatordieren). Er kon een constante populatie wilde dieren en een afname van illegale activiteiten (stroperij, illegale houtkap) worden waargenomen. Voordelen voor dienstverleners in het dorp: 793.000 LAK (uitgangswaarde) plus 8,8% (37% voor vrouwen) extra maandelijks inkomen voor alle betrokken huishoudens (35 huishoudens in 4 dorpen) uit ecotoeristische diensten. Er is een toename van 465 bezoekers in het droge seizoen (2013/14) naar 2520 bezoekers in het droge seizoen (2015/16). In 2015 hebben in totaal 110 getrainde dorpsrangers 1523 km patrouille gelopen waarbij 60% van het park werd bestreken. Hiervoor werd een kostendekkend totaal van 12.000 US$ betaald aan de dorpswachters. Verbeterd beheer: Stijging van 15% in Good Governance score en 13% hogere Management Effectiveness score in 2016 vergeleken met 2014. Co-management overeenkomsten zijn participatief opgesteld voor 19 dorpen en 5 dorpsclusters en zijn goedgekeurd en ondertekend tijdens een district follow-up. Daarmee zijn parkbeheertaken officieel gedelegeerd aan de dorpelingen van 19 dorpen. AFC ondersteunde drie maatschappelijke organisaties om het model elders in Laos te implementeren (nog eens 21 officieel goedgekeurde dorpscobeheerovereenkomsten, die 204.747 ha dorpsbossen bestrijken).
Begunstigden
Beheersautoriteit van het beschermde gebied en omliggende dorpelingen met gewoonterechten
Verhaal
Sinds dorpswachters regelmatig toezicht houden op de wilde dieren en bedreigingen in het Hin Nam No park, worden er steeds vaker stropers gearresteerd. Op maandag 28 juli 2014 voerde een team van 8 dorpsrangers van het dorp Ban Dou hun reguliere bospatrouille uit, toen ze een team van vijf Vietnamese stropers tegenkwamen in het gebied Kuan Nong. Deze locatie ligt op een dag lopen van het dorp en drie dagen lopen van de Vietnamese grens. Deze stropers hadden veel remkabels voor motorfietsen bij zich, wat een populair materiaal is om vallen van te maken, evenals explosieven en graafuitrusting. Ze waren op zoek naar de wortels van waardevolle rozenhoutsoorten en verwachtten apen en andere wilde dieren te kunnen vangen om op te eten. De rangers van het dorp arresteerden de stropers, bonden ze vast met hun eigen kabels en leidden ze terug naar het dorp. De stropers werden overgedragen aan de militaire grenspost in Ban Dou, die ze drie dagen vasthield. De relevante autoriteiten werden erbij gehaald en er werd een vergadering gehouden om de zaak te beoordelen. De beoordelingscommissie besloot tot een boete van US$3000, omdat de stropers op heterdaad werden betrapt, maar geen illegaal hout of wilde dieren hadden verzameld die in beslag konden worden genomen. De stropers werden gewaarschuwd dat ze geluk hadden dat de zaak op het niveau van het dorpscluster werd opgelost. Als de zaak was doorverwezen naar de provincie, zou het proces veel langer hebben geduurd en de boete minstens drie keer zo hoog zijn geweest. Familieleden van de stropers aan de Vietnamese kant van de grens kregen te horen dat de stropers waren gearresteerd en pas zouden worden vrijgelaten als de boete was betaald. De familieleden arriveerden binnen een dag en betaalden de hele boete contant. De stropers werden vervolgens vrijgelaten en keerden dezelfde dag nog terug naar hun woonplaats Phong Nha in de naburige provincie Quang Binh. Het hele proces duurde 4 dagen. De boete van $3.000 werd verdeeld onder de verschillende belanghebbenden bij de wetshandhaving. De dorpswachters die de stropers vonden en arresteerden kregen een beloning van $124 per gearresteerde stroper, in totaal $620. Nog eens $200 werd besteed aan de kosten voor het voeden van de rangers en hun gevangenen. Het resterende bedrag van $2180 werd gelijk verdeeld tussen ambtenaren van het lokale dorpscluster van Ban Dou en de District Park Authority.
