Adopteer-een-zaailing (AAS) programma

Het AAS-programma van de Forests for Life Movement slaat een brug tussen de steun van bedrijven en individuele donateurs en de gemeenschapspartners ter plekke. AAS wordt aangeboord door de Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen (MVO) programma's van de verschillende bedrijven en ondersteund door betrokken individuele donateurs en vrijwilligers. Deze partners verschaffen middelen om de fasen van bosherstel uit te voeren, van zaailingenproductie, voorbereiding van het terrein, het planten van de bomen zelf en het drie jaar durende onderhoud en toezicht.

Bewustwording van de publieke sector en het bedrijfsleven over de noodzaak om bij te dragen aan het herstel van de Filippijnse bossen en het behoud van biodiversiteit.

Communicatie, educatie en bewustwording is cruciaal om de betrokkenheid van de verschillende sectoren van de samenleving te krijgen om de doelen van de beweging te bereiken: het herstellen van de Filippijnse bossen en het voorzien in duurzaam levensonderhoud voor de lokale gemeenschappen.

Onderhoud op gemeenschapsbasis voor een duurzaam bestaan

Het op de gemeenschap gebaseerde onderhoud begon met het opleiden en capaciteren van de partnergemeenschappen die verantwoordelijk zullen zijn voor het succesvol overleven van de bomen in de regenwoudaanplant. Het capaciteitsopbouwprogramma van de lokale partnergemeenschap hield in dat de deelnemers landbouwtechnieken, controle-instrumenten en organisatorische ontwikkelingsvaardigheden leerden om een duurzaam partnerschap en een hoge overlevingskans van de geplante bomen te garanderen.

Naast de capaciteitsopbouw van de gemeenschapspartners is er de mogelijkheid om extra inkomen te verdienen, niet alleen door de activiteiten voor herstel, maar ook door andere activiteiten voor levensonderhoud die aansluiten bij de doelstellingen van de beweging, zoals de productie van zaailingen. Dit vervangt het risico van de lokale gemeenschap om illegale activiteiten te ontplooien of toe te staan, wat hen extra inkomsten oplevert. Bovendien heeft de overheid, via het Ministerie van Milieu en Natuurlijke Hulpbronnen, bevolkingsorganisaties ingezet om inheemse boomzaailingen te produceren ter ondersteuning van het Nationale vergroeningsprogramma. Dit droeg bij aan een stabielere en blijvende vorm van levensonderhoud voor de begunstigden van het project.

Het opbouwen van partnerschappen met de belangrijkste belanghebbenden om een participatieve aanpak te garanderen bij het bereiken van een waardig ecosysteem en menselijk welzijn door goed herstelde bossen. Boeren en gemeenschappen die afhankelijk zijn van het bos werden bijgestaan en ondersteund vanwege hun cruciale rol als belangrijkste actoren ter plaatse. Door de gemeenschap de juiste hersteltechnologie te bieden en het behoud van biodiversiteit en biodiversiteitsvriendelijke landbouw te promoten, is de kans groter dat de ecologische voordelen die moeten worden behouden, worden behaald.

De selectie van een geschikte gemeenschapspartner is ook van vitaal belang voor het succes van de herstelinitiatieven. Met het besef dat landclaims welig tieren in openbare gebieden, is het belangrijk om voorrang te geven aan locaties waar eeuwige bescherming kan worden gegarandeerd (d.w.z. beschermde gebieden). In feite dicteert het sociale aspect van herstel in hoge mate het succes of falen ervan dan het biofysische aspect, omdat deze (sociale factoren) onvoorziene problemen met zich mee kunnen brengen als er niet zorgvuldig naar wordt gekeken. Men moet altijd onthouden dat bossen op natuurlijke wijze kunnen worden hersteld door natuurlijke processen, alleen menselijke (sociale) interventies verhinderen deze natuurlijke processen. Het is ook belangrijk om ervoor te zorgen dat de steunverlening is afgestemd op de belangrijkste activiteiten van de gemeenschapspartners en de doelstellingen van de beweging bevordert.

Bossen voor Leven Beweging (Netwerkopbouw)

Forests For Life is een milieubeschermingsbeweging/netwerk dat streeft naar het herstel van Filippijnse regenwouden met behulp van inheemse boomsoorten en met steun van verschillende sectoren. Het begon als een beweging genaamd ROAD to 2020, die samenwerkte met gemeenschappen, lokale overheden, inheemse volken, de academische wereld, gelijkgestemde groepen en de jeugd om de verloren gegane bossen terug te brengen. Door middel van de beweging was Haribon in staat om lokale gemeenschappen te versterken, inheemse boomkwekerijen te bouwen, begeleiding te bieden bij het opzetten van beschermingsgebieden, invloed uit te oefenen op het beleid, boomplantacties te organiseren en het publiek aan te moedigen om deel te nemen aan citizen science. Tot nu toe zijn er 13.416 vrijwilligers en 14 gemeenschapspartners in 30 gemeenten gemobiliseerd, wat het bewustzijn over biodiversiteit aanzienlijk heeft vergroot.

Een Rain Forest Restoration Initiative (RFRI) Network werd gevormd tijdens de nationale consultatie over het herstel van het regenwoud in november 2005, dat sinds 2006 inspanningen heeft gedaan om het regenwoud te herstellen; beleidsnota van de overheid Circular 2004- 06; Executive Order 23 en 26; steun van lokale overheidsinstanties, bevolkingsorganisaties; donaties van bedrijven en individuen.

De duidelijke doelstellingen om de ecologische goederen en diensten van onze bossen voor de huidige en volgende generaties in stand te houden, kunnen alleen worden bereikt als we onze bossen herstellen met inheemse bomen. Betrokkenheid van de verschillende sectoren van de samenleving is van vitaal belang. Dit kan worden bereikt als belanghebbenden dezelfde visie delen en begrijpen hoe biodiversiteit onderling verbonden is en hun dagelijks leven beïnvloedt. Het is belangrijk dat het bedrijfsleven en lokale overheden begrijpen dat ze een grote rol spelen bij het bieden van hulp aan de verschillende belanghebbenden, wat op zijn beurt niet alleen de duurzaamheid van de lokale gemeenschappen ten goede komt, maar ook die van de hele bevolking. Overheidsprioriteiten en -beleid die het levensonderhoud en de capaciteiten van de gemeenschappen verbeteren, zullen bijdragen aan het succes van herstelinitiatieven.

Consolidatie van inclusief bestuur voor aanpassing

De belanghebbenden van het microwatershed van de rivier de Esquichá worden geconfronteerd met bestuurlijke uitdagingen op het gebied van aanpassing, zoals onvoldoende coördinatie tussen de gemeenschap, gemeenten, departementale niveaus en de sectoren. In de Raad van het microwaterschip van de rivier de Esquichá zijn gemeenten, gemeenschappen en de gemeentelijke kwekerijcommissies vertegenwoordigd. Er wordt op meerdere niveaus technische ondersteuning geboden om duurzaamheid te garanderen:

  1. Met technische ondersteuning heeft het comité geleerd over EbA-maatregelen en heeft het deze opgenomen in het beheersplan voor de micro-waterscheiding. Er is technische ondersteuning geboden om de inspanningen voor de implementatie en financiering te identificeren (bijv. stimuleringsmaatregelen voor de bosbouw). Op deze manier heeft het comité, nu met een grotere organisatorische capaciteit, invloed gehad op andere instanties (gemeentelijke en departementale raden, INAB) en heeft het bereikt dat er fondsen zijn toegewezen voor de EbA-maatregelen.
  2. Technische bijstand verleend voor het beheer van gemeentelijke boskwekerijen.
  3. Implementatie van een genderbenadering die vrouwen actief betrekt bij capaciteitsopbouw en besluitvorming. Vrouwen zijn getraind in communicatievaardigheden om hun leiderschapscapaciteiten te verbeteren (https://www.iucn.org/node/29033).
  4. Ondersteuning van de gemeente Tacaná om aanpassingsmaatregelen te integreren in de lokale planning (gemeentelijk ontwikkelingsplan).
  • In het kader van Guatemala's systeem van ontwikkelingsraden bestaat de Esquichá-riviermicro-waterschapraad uit de gemeenschapsontwikkelingsraden van de microbekkengemeenschappen, die het mogelijk maken om op een georganiseerde manier te werken en invloed uit te oefenen op hogere niveaus (bijv. gemeenteraden).
  • CORNASAM, dat in 2004 is opgericht als platform voor departementale coördinatie, heeft een gearticuleerde dialoog mogelijk gemaakt tussen de gemeenten van San Marcos, de organisaties van het stroomgebied en de micro-waterschappen.
  • Genderbenadering om vrouwen actief te betrekken bij de besluitvorming en capaciteitsopbouw.
  • De verbetering van de leiderschapsvaardigheden van lokale vrouwen heeft een langetermijneffect op het beheer van natuurlijke hulpbronnen en de sociale cohesie van gemeenschappen. Vrouwen hadden het gevoel dat ze veel konden bijdragen; nu ze zich deze ruimten eigen hadden gemaakt, nam ook hun zelfvertrouwen toe om in andere kringen op te treden. Bij navraag gaven vrouwen aan dat ze na de gender- en communicatietraining "de angst om zich uit te spreken in vergaderingen waar mannen aanwezig zijn, kwijt zijn" en dat ze zich bewust zijn van hun recht om deel te nemen als belangrijke actoren bij het bevorderen van bosherstel in waterwingebieden als maatregel ter aanpassing aan de klimaatverandering.
  • Governance voor adaptatie moet open, rechtvaardige, respectvolle en effectieve participatie bevorderen, zodat plannings- en besluitvormingsmechanismen worden verrijkt door inclusieve participatie.
  • De implementatie van EbA-maatregelen is gebaseerd op participatie van gemeenschappen en lokaal leiderschap. Gemeenschappen worden bijeengeroepen door hun leiders. Deze aanpak heeft een grotere kans om duurzaamheid in de tijd en repliceerbaarheid van EbA-maatregelen te garanderen.
Upcycling van glazen flessen op het toeristische en feesteiland Gili Trawangan

De Gili Eco Trust creëerde in 2012 een dienst en product dat binnen een circulaire economie blijft en dat niet alleen de werkgelegenheid in afvalbeheer op Trawangan voor de lokale gemeenschap vergrootte, maar ook begon met het drastisch verminderen van de omvang van de vuilnisbelt, terwijl het prachtige handgemaakte unieke gepersonaliseerde producten aanbiedt aan zowel bedrijven als toeristen. Bovendien wordt al het glas dat niet kan worden geupcycled tot nieuw glaswerk, serviesgoed en geschenken, vermalen tot zand, dat vervolgens wordt gebruikt voor de productie van bakstenen (mengen van glaszand, vers water, een beetje lijm en cement). De "glaszandstenen" worden vervolgens op Gili Trawangan verkocht voor gebouwen. Dit betekent dat 100% van al het glasafval dat op Gili Trawangan wordt geproduceerd, kan worden gebruikt in andere projecten, om dit oorspronkelijk eenmalig te gebruiken materiaal opnieuw uit te vinden als een waardevol product. Door deze verschillende technieken te gebruiken, bieden we niet alleen werkgelegenheid aan de lokale gemeenschap in de snelgroeiende afvalverwerkingssector, we verminderen ook de hoeveelheid glas die naar stortplaatsen gaat en we leren de lokale bedrijven waarom en hoe ze al hun afval kunnen scheiden om een nul-afval-naar-stort-initiatief te creëren.

Het succes van deze bouwsteen is de combinatie van projecten die garanderen dat glasafval volledig wordt hergebruikt, gerecycled en geupcycled en niet op de vuilnisbelt belandt. Alleen lokale bierflesjes (BINTANG) worden opnieuw gevuld, alle andere glazen flessen en potten belanden op de vuilnisbelt, zonder toekomst behalve dat ze zich opstapelen. Om deze glasprojecten mogelijk te maken, hebben we geleerd over het upcyclen van glas en geïnvesteerd in machines om de flessen te snijden, polijsten en pletten. We trainden 5 mensen om veilig met glas om te gaan en nu zijn ze trots op hun projecten.

Onze enige bedoeling met onze campagnes voor het upcyclen van glas is om de hoeveelheid glas die op de vuilnisbelt belandt te beperken, nu we hebben bewezen dat we 100% van het glasafval dat we produceren kunnen recyclen. Vroeger ontvingen we glasafval van buureiland Gili Meno. Daarom besloten we hen een training te geven in het snijden en upcyclen van glas. We hebben hen ook een glasbreker gedoneerd om hun zelfstandige werk te vergemakkelijken. Dit laat zien dat deze campagnes kunnen worden gedeeld, uitgebreid en op veel verschillende locaties kunnen werken, waardoor lokale gemeenschappen een bron van inkomsten en een oplossing krijgen voor afval dat voorheen niet kon worden gerecycled en afgebroken.

- Glazen flessen upcyclen tot glaswerk en glaszand

- Beschermend materiaal voor onze werknemers zodat ze geen glasstof inademen

- Voorlichting geven aan lokale gemeenschappen over de mogelijkheden van upcycling van glazen flessen en potten

- Marketing en promotie van ons geüpcyclede glaswerk en glaszandstenen voor een inkomen uit afval.

- Empowerment van lokale gemeenschappen met nieuwe vaardigheden en banen uit afval

Colombiaanse en internationale gemeenschappen zijn zich bewust van SAMP - Communicatie en voorlichting

Er werden houdings- en gedragsbeoordelingsonderzoeken ontwikkeld die gericht waren op specifieke groepen (bijv. bezoekers, lokale gemeenschappen en productieve sectoren) die MPA's bezoeken of in de buurt ervan verblijven en die op verschillende tijdstippen werden uitgevoerd. Er werd een webgebaseerde "Vrienden van de SMPA-Vereniging" opgezet die bestaat uit nationale en internationale wetenschappers en leden van het maatschappelijk middenveld. Het project ontwikkelde een specifieke informatieverspreidings- en communicatiestrategie over mariene onderwerpen, die de bevolking zal informeren over MPA's via gedrukte media, audiovisuele media (radio, tv, kranten en internet) en verspreidingsbijeenkomsten. De belangrijkste activiteiten waren: a) verspreidingscampagnes; b) implementatie van de SAMP-webpagina; c) bewustmakingscampagnes in educatieve centra (scholen en universiteiten); en d) opzetten van een databank met afbeeldingen en video's tweetalig (Spaans en Engels). SAMP werd gepromoot in internationale en nationale evenementen van wetenschappelijke aard, zoals seminars, congressen, nevenevenementen in COP van Biodiversiteit, enz. Belangrijkste resultaten: 11% stijging ten opzichte van de baseline van gedrags- en attitudetestscores; 5 nieuwe financieringsvoorstellen als hefboom gebruikt door de "Friends of the SMPA Society"; nationale erkenning aan het einde van het GEF-project bevorderde een participatieve routekaart voor duurzaamheid van de komende 5 jaar.

Verwachtingen over MPA's en de iconische onderwerpen over mariene kwesties

Verschillende doelgroepen hebben verschillende benaderingen, verschillende materialen en verschillende media nodig om hun informatie of ervaringen te verspreiden.

Protocol van intenties

In 2012 werd de Legado das Águas erkend als een Privé Reservaat voor Duurzame Ontwikkeling (PSDR) door een partnerschap met de Staatsregering van São Paulo. Sindsdien heeft Votorantim S.A. een protocol van intenties ondertekend, waarin het zich verplicht tot de bescherming van het gebied dat de Legado das Águas vormt. Een van de voorwaarden in de overeenkomst is het voorstel voor gedeeld beheer tussen Votorantim Reserves LTDA en de regering van de staat São Paulo, waardoor vooruitgang in wetenschappelijke studies, milieueducatie, openbaar gebruik, bescherming van bedreigde diersoorten, sociaaleconomische ontwikkeling van de regio en vooral bosbehoud mogelijk wordt.
Het doel van dit partnerschap is het versterken van het werk dat is ontwikkeld in de Legado das Águas en het erkennen van het belang van het gebied voor het behoud van de Braziliaanse biodiversiteit door de overheid.

Om dit protocol door beide belanghebbenden te laten vieren, is het noodzakelijk dat het document het belang beschrijft van het behoud van het gebied om het voortbestaan van de biodiversiteit te garanderen en de verschillende voordelen die worden gegenereerd door de diensten die het gebied levert, zowel lokaal, regionaal als mondiaal.

De betrokkenheid van de publieke macht is een essentieel element voor de consensus in de viering van het protocol van intenties. Deze betrokkenheid is echter te danken aan het begrip van het nieuwe model voor het beheer van particuliere beschermde gebieden, geassocieerd met het begrip van de doelstellingen die de acties van het bedrijf sturen, in het geval van Reservas Votorantim LTDA, en hoe deze doelstellingen in synergie zijn met de behoeften van de publieke macht.

Lokale capaciteitsopbouw voor de financiering van beschermde gebieden

Aan de andere kant versterkt het Monarch Fonds (MF) de lokale capaciteiten van 33 ejidos en gemeenschappen om te voldoen aan de fiscale en bancaire voorwaarden met betrekking tot de jaarlijkse instandhoudingsbetalingen onder de modaliteit van gelijktijdige fondsen. In samenwerking met Conafor, Conanp, FMCN en bosadviseurs ondersteunt het MF de ontwikkeling van 29 Best Management Practices for Conservation Programs (BMPCP). De BMPCP is bedoeld als een document om de uitvoering van activiteiten gericht op het behoud van bosecosystemen te begeleiden, om de levering van milieudiensten in gebieden met financiële stimuleringsmaatregelen te behouden of te verbeteren. Daarnaast zijn de BMPPC bedoeld om begunstigden in staat te stellen middelen uit andere overheidsprogramma's te verkrijgen om de daarin voorgestelde activiteiten uit te voeren.

Om de MF strategie binnen de ejidos en gemeenschappen te versterken, begeleidde de MF coördinator het ontwerp van verspreidingsmateriaal met informatie over de nieuwe fase van de MF .

Tot slot ondersteunt het FMCN, in coördinatie met de United States Forest Service en het Monarch Network, aanvullende beschermingsactiviteiten in de kerngebieden op het gebied van brandbeheer, watermonitoring, brandbeveiliging en herstel van aangetaste gebieden.

Zoals voorgesteld in de case study Funding for Forest and Biodiversity Conservation in the Monarch Butterfly Biosphere Reserve: the Monarch Fund, moeten we in de toekomst blijven erkennen dat bossen een essentiële rol spelen bij het genereren van de milieudiensten die het MBBR levert, zodat het behoud van kerngebieden een zeer belangrijke component is. Het moet echter duidelijk zijn dat "het behoud van ecosysteemdiensten ook vereist dat het duurzaam gebruik van het grondgebied in het hele beschermde natuurgebied en de directe invloedssfeer wordt gewaarborgd".

Bouwen aan een fonds voor duurzaam beheer van beschermde gebieden van de gemeenschap

Financiële duurzaamheid is een overkoepelend doel voor het beheer van het YUS-landschap. Woodland Park Zoo heeft, met de hulp van Conservation International's Global Conservation Fund en andere donoren, in 2011 een schenking van twee miljoen dollar opgericht voor het Tree Kangaroo Conservation Program en het YUS Conservation Area. De niet-inkrimpende schenking wordt beheerd door Woodland Park Zoo (WPZ) en volgt procedures die zijn beschreven in de Operations Manual van WPZ. Vier procent van de rente die de schenking oplevert, wordt jaarlijks door WPZ uitgekeerd in overeenstemming met de jaarplannen en de begroting van TKCP-PNG die in december van elk jaar worden geformuleerd.

  • Samenwerking met organisatie die expertise heeft in het opzetten van schenkingen voor beschermde gebieden.
  • Institutionele langetermijnsteun voor het beheer van schenkingsfondsen (Woodland Park Zoo).
  • Het is belangrijk om de toewijzing van fondsen te koppelen aan duidelijke resultaten in de jaarplannen van TKCP-PNG en aan de langetermijndoelen van het YUS Landscape Plan.
  • Het is noodzakelijk om aanvullende financieringsstromen te blijven aantrekken voor de rest van de kernprogramma's, niet-kernprogramma's en operationele kosten die niet worden gedekt door de uitbetalingen van de schenkingsfondsen (WPZ en TKCP blijven hiervoor financieringsvoorstellen indienen bij donoren).

Verbetering van het levensonderhoud van gemeenschappen door duurzame, natuurvriendelijke producten

Om de duurzaamheid van het YUS CA op de lange termijn te garanderen, moeten lokale gemeenschappen deelnemen aan en profiteren van de bescherming ervan. Om de betrokkenheid van de gemeenschap en duurzame ontwikkeling te stimuleren, bouwt TKCP partnerschappen op om te voorzien in de lokale behoeften op het gebied van levensonderhoud, gezondheid, onderwijs en vaardigheidstraining.

Het YUS Conservation Coffee-programma is een geïntegreerde aanpak om het aanbod voor een duurzaam gewas te optimaliseren en tegelijkertijd verbindingen op te bouwen met internationale markten. Door rechtstreeks aan Caffé Vita en andere kopers te verkopen, verdienen YUS koffieboeren inkomsten die meer dan 35% hoger liggen dan de lokale marktprijzen. Door de productie- en transportkosten voldoende te dekken, is de export van premium koffie een economisch levensvatbare bedrijfstak geworden voor de YUS-gemeenschappen. TKCP is nu bezig om dit succes te herhalen onder cacaoboeren door samen te werken met de PNG Cocoa Board en chocolatiers om de lokale cacaokwaliteit te verbeteren en nieuwe markten te vinden. Daarnaast faciliteert TKCP de oprichting van een YUS Conservation Coffee and Cocoa Cooperative om het beheer en de marketing van de twee gewassen te versterken.

De programma's van TKCP voor levensonderhoud in de gemeenschappen hebben de betrokkenheid van de gemeenschappen bij natuurbehoud bevorderd. Dit wordt verder versterkt door milieueducatie en inspanningen op het gebied van gezondheid in de gemeenschappen, waardoor de sociale en culturele duurzaamheid van TKCP wordt gegarandeerd.

  • Holistische benadering om te voorzien in de behoeften van mensen en de ecosystemen waarvan ze afhankelijk zijn.
  • Een breed scala aan nationale en internationale partnerschappen (overheid, particuliere sector, academische wereld en de NGO-sector) om te voorzien in de economische en sociale behoeften van lokale gemeenschappen.
  • Langdurig engagement om samen te werken met lokale gemeenschappen (TKCP bestaat sinds 1996).

  • Erkenning dat YUS een levend landschap is waar menselijk welzijn het resultaat is van milieubescherming.
  • Begrijpen dat de boomkangoeroe een speciale soort is voor YUS. De Matchie's boomkangoeroe wordt met uitsterven bedreigd, voornamelijk door de druk van de jacht, een complexe en belangrijke culturele praktijk in YUS. De garantie van zijn voortbestaan op de lange termijn is wat de landeigenaren van YUS ertoe aanzette om een beschermd landschap te creëren.
  • Erkenning van de noodzaak om een langetermijnverplichting aan te gaan om succes te boeken met initiatieven voor duurzaam levensonderhoud.
  • Toezegging om de mensen van YUS een leiderschapsrol te laten spelen in het creëren van een visie op wat er nodig is om een plek te creëren waar wilde dieren kunnen gedijen en waar mensen baat hebben bij het zorgen voor het land en de zee die hen ondersteunen.