Opschaling en duurzaamheid van aanpassingsmaatregelen

Het promoten van EbA-maatregelen met een hoge mate van betrokkenheid van de gemeenschap en binationale banden was een effectieve manier om meer interactie te bereiken tussen de gemeenschap, gemeentelijke en nationale actoren, en ook tussen gelijken (netwerk van veerkrachtige producenten; ontmoeting met de lokale overheid). De resultaten zijn enerzijds een grotere lokale empowerment en anderzijds een opschaling van EbA-maatregelen, zowel verticaal als horizontaal. Zo wordt bijgedragen aan het institutionaliseren van EbA en het scheppen van voorwaarden voor de duurzaamheid ervan. De replicatie van het model van de integrale boerderij kwam voort uit netwerken tussen producenten, gemeenschappen en lokale overheden, en uit een regionaal project met de Binationale Commissie van het Rivierbekken van de Sixaola (CBCRS) die voor de financiering zorgde. De Agrobiodiversiteitsbeurs, het werk van producenten als netwerk en de Binationale Herbebossingsevenementen, die nu allemaal onder auspiciën van lokale en nationale instellingen plaatsvinden, waren belangrijke mobiliserende krachten van verandering en ruimtes voor uitwisseling en leren. In verticale zin omvatte de opschaling van EbA ook de samenwerking met de CBCRS om EbA te integreren in het Strategisch Plan voor grensoverschrijdende territoriale ontwikkeling (2017-2021), en met het MINAE in het nationale klimaatveranderingsaanpassingsbeleid van Costa Rica.

  • Veel van het werk is tot stand gekomen dankzij de kanaliserende en sturende rol van het CBCRS (opgericht in 2009) als binationeel platform voor bestuur en dialoog, en het ACBTC als lokale ontwikkelingsorganisatie. Beiden komen op voor lokale en territoriale belangen en kennen de hiaten en behoeften die in het gebied bestaan. Met dit project konden ze de uitdagingen waar gemeenschappen voor staan aanpakken en het bestuur in het stroomgebied verbeteren door een ecosysteembenadering en een brede participatie van actoren te bevorderen.
  • Het coördineren van de inspanningen via het CBCRS heeft aangetoond dat het kosteneffectiever is om te werken met bestaande structuren en bestuursorganen, met bevoegdheden en belangen in het goede beheer van natuurlijke hulpbronnen en in het bereiken van een passende vertegenwoordiging van belangrijke actoren, dan te streven naar het creëren van nieuwe groepen of comités om EbA-kwesties te behandelen.
  • De verbetering van multilevel en multisectoraal bestuur is een fundamenteel onderdeel van doeltreffende aanpassing. Hier moet de rol van subnationale overheden (zoals gemeenten) worden benadrukt, aangezien zij een mandaat hebben in het beheer van het grondgebied, maar ook verantwoordelijkheden hebben in de implementatie van nationaal aanpassingsbeleid en nationale programma's (bijv. NDC's en NAP's).
  • De identificatie van woordvoerders en leiders (onder mannen, vrouwen en jongeren) is een belangrijke factor om de acceptatie en opschaling van EbA effectief te bevorderen.
Gemeenschapsbeheer van een beschermd gebied

PNG is een van de meest diverse plekken op aarde - een land met meer dan 850 talen en talloze bergketens die historisch gezien het contact tussen clans hebben beperkt. Deze clans beheren traditioneel hun eigen land op hun eigen manier. Maar in de afgelopen twintig jaar hebben gemeenschappen verspreid over het Huon Peninsula de traditie getrotseerd door de handen ineen te slaan en een gemeenschapsgroep op te richten die collectief beheert wat in 2009 bekend werd als het YUS Conservation Area (YUS CA), het eerste wettelijk beschermde gebied in zijn soort in Papoea-Nieuw-Guinea. YUS strekt zich uit over 75.000 hectare en omvat nevelwoudtoppen die 4000 meter hoog zijn, koraalrif aan de kust eronder en tropisch regenwoud ertussenin. Het YUS CA beschermt niet alleen de Matschie's boomkangoeroe, de vlaggenschipsoort van TKCP, maar ook een groot aantal bedreigde diersoorten en een kritieke habitat waarvan lokale gemeenschappen afhankelijk zijn voor landbouw, schoon water en de jacht.

Het YUS Conservation Area wordt beheerd door TKCP, de YUS-gemeenschap en de overheid van Papoea-Nieuw-Guinea. TKCP beheert het YUS Conservation Ranger Team en het Ecological Monitoring Program zorgt voor bewustwording van de gemeenschap, brengt het gebied in kaart en faciliteert het YUS Conservation Area Management Committee.

  • Een breed scala aan nationale en internationale partnerschappen (overheid, particuliere sector, academische wereld en de NGO-sector).
  • Langdurige tijdsbesteding aan het werken met lokale landeigenaren om de behoeften van de gemeenschap te begrijpen.
  • Samenwerken met lokale landeigenaren en hun families bij natuurbeschermingsinspanningen;
  • Voortdurende inspanningen om de gemeenschap bewust te maken van het belang van YUS natuurbehoud;
  • Oprichting van het YUS Conservation Ranger Team;
  • Oprichting van het YUS Ecologisch Monitoring Programma; en
  • Oprichting van een YUS Conservation Area Management Committee.

Om het ontwerp, de oprichting en het langetermijnbeheer van een beschermd gebied in Papoea-Nieuw-Guinea te bevorderen, zijn maatregelen nodig die passen bij de unieke lokale omstandigheden. Lessen die zijn geleerd voor het behoud van wilde dieren zijn onder andere:

  • Aanzienlijke planning en analyse moeten voorafgaan aan de verbintenis met een gebied voor natuurbehoud.
  • Succes op lange termijn vereist een lange tijdsinvestering (het duurde meer dan tien jaar om het YUS Conservation Area op te richten).
  • Het is essentieel om een vertrouwensvolle en respectvolle relatie met landeigenaren op te bouwen.
  • De behoeften van de gemeenschap moeten worden opgenomen in de instandhoudingsdoelen.
  • Het is nodig om relaties op te bouwen met alle niveaus van de overheid van Papoea-Nieuw-Guinea als belanghebbenden bij het project.
Effectieve inspectie en bewaking

Deze bouwsteen wordt in detail beschreven in de oplossing"Een holistische strategie voor het beheer van beschermde gebieden", bouwstenen 1, 2, 3 en 5. De andere vier bouwstenen die in deze oplossing worden beschreven, maken deel uit van bouwsteen 4(Langetermijnfinanciering voor het beheer van MPA's) van de holistische oplossing.

De eerste stap is een diagnose van inspectie en toezicht in het beschermde gebied door middel van interviews met deskundigen en veldbezoeken.

De tweede stap is het bevorderen van interinstitutionele coördinatie, zodat de verantwoordelijke en bevoegde autoriteiten op het water zitten.

De derde stap is het beschikken over de benodigde middelen, apparatuur, technologie en capaciteit om aanwezig te zijn.

De vierde en cruciale stap is gezamenlijk opereren op zee, om ervoor te zorgen dat de regelgeving wordt nageleefd. Dit wordt gedaan door de National Commission of Natural Protected Areas (CONANP) alleen (Marietas) of met de steun van andere autoriteiten (Cabo Pulmo en Loreto) en lokale organisaties (Espiritu Santo). De informatie van elke tocht wordt gesystematiseerd in een mobiele applicatie en er worden rapporten gegenereerd om operationele beslissingen te nemen en het goede gebruik van middelen te controleren.

De leiding van deze bouwsteen wordt uitgevoerd door de autoriteiten en/of de lokale organisatie.

Samenwerkingsovereenkomsten tussen organisaties en de overheid.

Door binnen een beschermd gebied te werken, kan de verantwoordelijke autoriteit worden geïdentificeerd.

Pronatura Noroeste en het Red de Observadores Ciudadanos werken al meer dan zeven jaar samen om de inspectie en bewaking in sommige van deze gebieden te versterken.

Alliantie met partners met expertise in geografische informatiesystemen en mobiele toepassingen om het online logboek te ontwerpen.

Particuliere financiering van organisaties die hun blijvende deelname mogelijk maken.

De georganiseerde burgermaatschappij kan meerdere rollen spelen bij het versterken van de inspectie en bewaking van beschermde natuurgebieden.

Alternatieve financieringsmechanismen maken aanzienlijke vooruitgang in deze bouwsteen mogelijk.

Technologie kan een zeer belangrijke rol spelen bij het verlagen van de operationele kosten en het verhogen van de effectiviteit van acties. Het is belangrijk om voor de locatie geschikte technologie aan te schaffen die gemakkelijk te gebruiken en te repareren is.

Het betrekken van gemeenschappen bij het toezicht op zee kan succesvol zijn als er exclusieve rechten zijn om de hulpbronnen te gebruiken en er een rechtsstaat is, anders leidt het tot frustratie bij de gebruikers.

Beheer van toerisme

In mei 2016 besloot de Nationale Commissie van Natuurlijke Beschermde Gebieden (CONANP) om het bezoek aan Playa del Amor tijdelijk op te schorten vanwege de impact van ongereguleerde toeristische activiteiten in het Nationaal Park. Dit besluit dwingt de belanghebbenden om de manier waarop toerisme in het beschermde natuurgebied zal worden uitgevoerd opnieuw te definiëren.

Er werden meerdere bijeenkomsten gehouden met alle toeristische dienstverleners, autoriteiten en academici om nieuwe regels op te stellen, afspraken te maken over de gebruiksrechten van het strand en gezamenlijke investeringen toe te zeggen.

De belangrijkste regels die werden vastgesteld waren de draagkracht (116 mensen per dag), het aantal mensen dat tegelijkertijd op het strand mag zijn (15), de maximale verblijfsduur (30 minuten), het verbod op het gebruik van vinnen en de verplichting om een helm en vest te dragen om het strand te betreden, en het exclusieve gebruik van het strand voor toeristische dienstverleners met boten met maximaal 15 passagiers.

Aan de andere kant worden er tijdens de sluiting van de toeristische activiteit activiteiten uitgevoerd voor koraalherstel, het schoonmaken van de zeebodem en het monitoren van de samenstelling en structuur van de rifgemeenschappen.

Deze bouwsteen wordt geleid door de overheid, in dit geval CONANP.

De vastberaden beslissing van CONANP om de sluiting uit te voeren dwong iedereen om rond de tafel te gaan zitten om te onderhandelen en snel tot afspraken te komen, zodat het ANP heropend kon worden.

Het leiderschap, de geloofwaardigheid en het vertrouwen van de directeur van het beschermde natuurgebied (ANP) tegenover de verschillende belanghebbenden.

Het eerdere professionele werk van het ANP-management op de Marietas-eilanden.

De deelname van PST en alle betrokken overheidsinstanties.

De Mexicaanse staat, via CONANP, zou de toeristische activiteit in NPA's moeten reguleren om de duurzaamheid van de activiteit te waarborgen, maar zou geen beheersacties moeten subsidiëren om de activiteit in stand te houden. Het zijn de TSP's die de kosten kunnen en moeten dekken die geassocieerd worden met het beheer van hun activiteit. Islas Marietas en zijn SVP's worden een nationale pionier in het bereiken hiervan door hun mechanisme voor het innen van inkomsten.

Beheersbeslissingen, zoals het sluiten van stranden, moeten worden genomen op basis van wetenschappelijke informatie die relevant is voor de kwestie en met uitgebreide communicatie met belanghebbenden.

Inzamelmechanismen

Het initiatief heeft verschillende strategieën en mechanismen voor fondsenwerving onderzocht, zoals polsbandjes, de verkoop van souvenirs, donaties op de website, het plaatsen van stembussen in hotels, etc. Tot nu toe is het toeristische polsbandje het meest succesvol.

De armband

In Islas Marietas werd een donatie van $40 per toerist afgesproken. Aanbieders van toeristische diensten (TSP's) doneren evenredig aan het aantal verwachte toeristen en krijgen in ruil daarvoor de bijbehorende armbandjes en een donatiebon. Toeristen ontvangen hun armbandje wanneer ze hun tour boeken.

In plaatsen als Cabo Pulmo en Loreto leek dit mechanisme niet afdoende en we testen andere opties.

Andere mechanismen

  • Gelimiteerde haaien, mantaroggen en opgezette booby birds te koop online en op evenementen. In sommige gevallen kopen PST's ze in grote hoeveelheden.
  • Module op de Paralelo 28 website om online donaties te ontvangen.
  • Installatie van dozen in hotels om donaties van toeristen te vergemakkelijken. In één geval gaat dit gepaard met een communicatiecampagne van het hotel.
  • In Cabo Pulmo stemden sommige PST's en winkels ermee in om maandelijks tussen de 1.000 en 2.000 pesos te doneren.

Deze bouwsteen wordt geleid door de PST's, de lokale organisatie en Paralelo 28.

  • Het engagement van meer dan 95% van de SVP's om steun te verlenen via een eerlijk en rechtvaardig mechanisme.
  • Het gebruikelijke gebruik van de armband door SWP's in Marietas bevorderde een snelle en wijdverspreide goedkeuring.
  • Een goede communicatiecampagne, waarin de betekenis van de dubbele armband en het belang van TSP-bijdragen werd uitgelegd, hielp om steun te motiveren.

*Voor toegang tot beschermde natuurgebieden in Mexico moet betaald worden. In ruil voor deze betaling wordt een armband gegeven.

  • De armband is een heel goed mechanisme om donaties bij te houden, om ervoor te zorgen dat donaties eerlijk zijn en in verhouding staan tot het aantal toeristen dat elk bedrijf vervoert.
  • Online souvenirs verkopen vereist een aanzienlijke infrastructuur en operationele capaciteit die het team van Paralleo 28 te boven gaat (we hebben het opgeschort). Voorverkoop en volumeverkoop zijn in sommige gevallen een goede optie gebleken, maar worden niet algemeen geaccepteerd door eindverkopers.
  • Stembussen zijn een redelijk kosteneffectief mechanisme voor kleine uitgaven ter ondersteuning van campagnes.
  • In Mexico zijn online donaties zeldzaam. Het is noodzakelijk om de optie te hebben, maar de fondsenwervingsprognoses moeten conservatief zijn.
  • Vaste maandelijkse donatieovereenkomsten worden niet aanbevolen omdat het donateurs in moeilijkheden brengt tijdens daluren en de donatie niet gekoppeld is aan de inkomstengenererende capaciteit van het PST-huis.
  • Erkenning van bedrijven kan erg belangrijk zijn in gevallen waar het aandeel deelnemers laag is.
Verplichtingen en partnerschappen op lange termijn

Het langetermijnplan van OMY wordt niet alleen belichaamd door één particuliere ontwikkelaar, maar gezamenlijk geïnitieerd door een groep publiek-private belanghebbenden in de lokale zakenwijken. De Raad voor Gebiedsontwikkeling en Management van OMY, die in 2016 bestond uit 68 landeigenaren, 12 waarnemers en 8 speciale leden, richtte in 1996 samen met de Tokyo Metropolitan Government, Chiyoda Ward en East Japan Railway Company de Adviescommissie Gebiedsontwikkeling OMY op. Als eerste initiatief voor gebiedsbeheer in het land werkt het comité sinds 1998 regelmatig de richtlijnen voor herontwikkelingsactiviteiten bij. Deze richtlijnen bevatten 8 ontwikkelingsdoelen, belangrijke functies van zones, assen en knooppunten, ontwerpnormen voor wijken en lokale regels voor het coördineren van het stadsbeeld, het netwerken van openbare open ruimten en het overdragen van FAR's. Verder heeft de commissie een aantal initiatieven geïntroduceerd op het gebied van gebiedsbeheer en het creëren van een plek, zoals een gratis lusbusdienst, autovrije openbare ruimten, de oprichting van een vereniging op wijkniveau en verschillende stadsevenementen.

  • Raad voor Gebiedsontwikkeling en Beheer van OMY (bestaande uit 68 landeigenaren, 12 waarnemers en 8 speciale leden)
  • Coördinatie tussen de lokale overheid, het districtsbestuur en de spoorwegmaatschappij
  • Legalisatie van het initiatief voor gebiedsbeheer

Grootschalige herontwikkelingsprojecten vereisen doorgaans een complexe en nauwgezette coördinatie van eigendomsrechten tussen verschillende belanghebbenden. Het langetermijnengagement van grote ontwikkelaars en de oprichting van horizontale partnerschappen zijn essentieel voor intergenerationele herontwikkelingen en duurzaam gebiedsbeheer. Veel details van het stadsontwerp, de exploitatie en de inspanningen voor het creëren van een plek moeten op een specifieke lokale manier worden geïnitieerd en gestuurd.

Coöperatief netwerken

Vereniging Las Huacas heeft een samenwerkingsnetwerk ontwikkeld met verschillende partners uit de particuliere en openbare sector. Partnerschapsovereenkomst met GEOGES C.Ltda. (milieuadviesbureau), dat geïnteresseerd is in samenwerking met oude bevolkingsgroepen om de cultuur en tradities te behouden en de optimale omstandigheden voor de ontwikkeling en het behoud van de mangrove te herstellen.
De overeenkomst biedt de vereniging de technische capaciteiten van het Agentschap, zodat ze hulp kan krijgen bij het ontwerpen, implementeren en opvolgen van het beheerplan. De overeenkomst heeft ook gediend als een kader voor samenwerking op verschillende niveaus - gemeenschap, vereniging - om de organisatorische aspecten van beide instellingen te versterken, maar ook om alternatieve initiatieven voor productie of zelfstandig ondernemerschap voor te stellen en te ontwikkelen, en de kritische analyse van samenwerkingsinitiatieven van derden.

Het vinden van de juiste partner, relatieve doelstellingen en visie (van toepassing op beide zijden).

Volledige toewijding aan samenwerking, met volledige betrokkenheid van de leden bij de geplande activiteiten.

Follow-up op lange termijn, om gegevens te creëren en te registreren die toekomstige besluitvorming mogelijk maken.

Actieve deelname aan het identificeren van problemen en aan het planningsproces zorgt voor een beter begrip van de problemen en meer realistische manieren om ermee om te gaan.

Een proces van proberen en falen is ook nodig om de verschillende dynamieken die op dat moment spelen te begrijpen en om succesvolle volgende stappen te ontwikkelen.

Belang van natuurbehoud

Wetenschappers, die het gebied in de gaten hielden voordat het werd gesloten, schatten dat de biomassa in het gebied met 500% is toegenomen sinds de sluiting. Het gebied, dat voorheen bedekt was met zee-egels, is nu een bloeiende hotspot voor biodiversiteit met een hersteld evenwicht. De ouderen melden nieuwe soorten in de MPA die sinds mensenheugenis niet meer zijn gezien. Het koraal, dat voorheen door menselijke voeten werd vernietigd, heeft zich snel hersteld en het lagunegebied staat nu bekend als een van de beste snorkelbestemmingen aan de Keniaanse kust. Lokale en internationale studenten komen leren in ons levende zeeklaslokaal. Schildpadden voeden zich ongestoord met de zeegrasvelden en het aantal nesten is aanzienlijk toegenomen. Het gebied is van een zeewoestijn veranderd in een zeeparadijs en wereldwijd een cruciaal model dat laat zien hoe een arme gemeenschap kan helpen de natuur te behouden en er ook nog van kan profiteren. Grotere en betere vangsten buiten de MPA hebben gezorgd voor steun voor de permanente sluiting.

De MPA had niet van de grond kunnen komen zonder het geloof en het inzicht van de vissers in het gebied en de acceptatie om te geloven dat positieve verandering mogelijk was, zelfs in moeilijke omstandigheden. Lokale kennis van de ouderen zorgde ervoor dat een geschikte locatie voor de sluiting werd gekozen. Wetenschappelijk onderzoek ondersteunde ook de keuze als zijnde de locatie met het meeste potentieel voor verbetering op de lange termijn. Regelmatige updates over verbeteringen binnen de MPA hebben bijgedragen aan de overtuiging dat het een succesvol broedgebied is.

Dat de natuur veerkrachtig is en zich verbazingwekkend snel kan herstellen als ze met rust wordt gelaten. Het vaststellen van behoeften en het stimuleren van de bereidheid om veranderingen te omarmen, kan de bestaansmiddelen verbeteren. Het belang van het uitvoeren van een milieueffectrapportage over het gebied, ondersteund door onderzoek en lokale kennis, voordat het project van start ging, is een cruciale factor geweest voor het succes van de MPA. Constante bewustwording en updates van de verbetering in de MPA moeten worden teruggekoppeld naar de gemeenschap. Het analyseren van de informatie kan gebruikt worden om de sociaaleconomische impact in perspectief te plaatsen. Het belang van communicatie over onze vooruitgang naar de gemeenschap is iets wat we hebben moeten verbeteren. Als de gemeenschap de voordelen van verandering begrijpt en ziet, zijn ze begrijpelijkerwijs eerder bereid om de verandering te accepteren.

Beschermd zeegebied (MPA)

De erkenning van de gemeenschap dat er actie moest worden ondernomen om de afnemende visvoorraden te verbeteren, werd gevolgd door de identificatie van verschillende belanghebbenden die ons konden helpen om onze doelen te bereiken. Er werden communicatie-, outreach- en bewustmakingsprogramma's opgezet en in 2004 werd een bezoek gebracht aan een soortgelijk project in Tanzania, wat de gemeenschap aanmoedigde om de lokale mariene hulpbronnen duurzaam te gebruiken.

Er werd een democratisch besluit genomen om een overeengekomen lagunegebied te sluiten. Er werden wettelijke en beleidskaders opgezet en in 2006 werd de eerste LMMA in Kenia goedgekeurd door de National Environmental Management Authority. Hierna is er een gezamenlijk bestuursmodel ontstaan onder Beach Management Units (BMU's), waar vissers en overheid samenwerken aan duurzame visserij en een beter bestaan. Bij het opzetten van de MPA hebben we verschillende fasen doorlopen: conceptualisering, oprichting, implementatie, monitoring, beheer en doorlopend adaptief beheer.

Het besef in de gemeenschap dat er een belangrijke crisis dreigde en de vastberadenheid om te handelen in het belang van toekomstige generaties was een cruciale factor in het implementatieproces. Vertrouwen en geloof in een positieve uitkomst waren van het grootste belang. Initiële financiering voor alternatieve ondernemingen en steun van belangrijke partners was nodig voor technische en adviserende capaciteiten. Er werd een gebied gekozen dat een goed herstelpotentieel had, met hulp van een wetenschapper die eerder dat deel van de kust had gemonitord in combinatie met lokale kennis.

Vanaf het begin is een duidelijke strategie en beheerplan, opgesteld met maximale participatie van de leden van de gemeenschap, van cruciaal belang. Luisteren naar de ouderen binnen de gemeenschap creëert een essentiële link tussen verleden en heden. Doelen en doelstellingen moeten haalbaar zijn en er moeten duidelijke tijdschema's worden opgesteld en nageleefd om de steun van de gemeenschap te behouden. De hele gemeenschap moet kunnen profiteren van het project en de bestaansmiddelen moeten tastbaar verbeteren om de steun te behouden en een gevoel van eigenaarschap te creëren dat het project een lange levensduur geeft. Een welzijnsaspect voor de gemeenschap moet deel uitmaken van de strategie. Bewustwording, educatie en het delen van informatie moeten worden gehandhaafd en de bereidheid tot een adaptieve beheerbenadering is van vitaal belang. Leren van fouten, het delen van kennis en het vormen van nauwe allianties met andere soortgelijke organisaties helpt het project snel vooruit te komen. Het creëren van samenwerkingsverbanden en het volgen van duidelijke procedures en wettelijke richtlijnen versterken de structuur van elke entiteit. Goed bestuur vanaf het begin met een duidelijke grondwet die te allen tijde wordt nageleefd.

Bewustmakingscampagnes op lokaal niveau

In elk van de 9 kantons werden bewustmakingscampagnes gevoerd. Ze hadden betrekking op de volgende elementen:

  1. veld om te discussiëren over FLR en de planning van mogelijke activiteiten
  2. lokale bijeenkomsten met 77 dorpen om de bevindingen van de veldbezoeken te delen
  3. radioprogramma's in lokale talen
  4. uitwisselingssessies met de prefecturele directeur voor milieu,
  5. ontwerp en ontwikkeling van borden voor elk dorp

Na het participatief in kaart brengen en inventariseren werden de bevindingen gedeeld met de gemeenschappen door het plaatsen van overzichtstabellen in de dorpen zelf, zichtbaar en toegankelijk voor iedereen. Dit bracht interne discussies binnen de gemeenschappen op gang en maakte het mogelijk om per dorp één of twee goedkope herstelopties te identificeren die door de gemeenschappen zelf moesten worden uitgevoerd onder technisch toezicht van bosbeheermedewerkers. De voortdurende informatieverstrekking via verschillende bewustmakingsformats en participatieve bijeenkomsten om de prioritaire FLR-opties in elk van de kantons te identificeren, leidde tot een grote impuls en legitimiteit in de gemeenschappen om zich in te zetten voor herstel.

  • Openheid van landgebruikers om deel te nemen aangezien de meesten te kampen hebben met ernstige problemen (bijv. gebrek aan brandhout, bodemaantasting) en een direct voordeel zien in herstel.
  • Voorbereidende bezoeken aan restauratie hotspots en workshops inclusief overeenkomsten met prefecturele autoriteiten & traditionele stamhoofden
  • Lokale NGO's als zeer betrouwbare partners
  • Succesvolle activiteiten van GIZ in het grensoverschrijdende biosfeerreservaat van de Monodelta leverden overtuigende argumenten op voor steun aan herstel.
  • Het is essentieel maar ook een uitdaging om de juiste groepsgrootte te bepalen om zoveel mogelijk leden van de gemeenschappen te bereiken (dorps- of kantonnale niveau).
  • De inhoud van communicatieproducten en boodschappen moet worden aangepast aan de omstandigheden van elk kanton.
  • De juiste taal voor de communicatie is cruciaal: Al vroeg werd besloten om het lokale dialect te gebruiken voor een gemeenschappelijk begrip van iedereen.
  • De integratie van vrouwen in alle fasen van het proces was cruciaal voor het succes ervan.