Lokale en nationale capaciteit voor Eco-DRR ontwikkelen

Het project heeft aanzienlijk geïnvesteerd in capaciteitsopbouw voor de uitvoering van Eco-DRR. Ten eerste werd er op verschillende manieren aan bewustmaking gedaan voor verschillende doelgroepen (gemeenschappen in het projectgebied, overheid, universiteit en ander lokaal en nationaal publiek), zoals radio, conferenties, workshops, factsheets en posters, 3D-modellen en video.

Ten tweede werden er op lokaal niveau verschillende workshops over de uitvoering van Eco-DRR georganiseerd om instructies te geven over kwekerijbeheer, vroegtijdige waarschuwing en paraatheid, het beheer van het weerbaarheidscentrum van de gemeenschap en de opleiding van trainers. Velddemonstraties en praktische opleidingen op provinciaal en nationaal niveau dienden als basis voor het versterken van het begrip van de provinciale en nationale overheden van de praktijk van Eco-DRR om de toekomstige uitvoering en replicatie van Eco-DRR-maatregelen te ondersteunen.

Ten slotte werden universiteiten in Afghanistan betrokken bij nationale en provinciale EcoDRR-conferenties en -trainingen in een poging om Eco-DRR-concepten en praktische kennis te integreren in universitaire programma's.

Een langdurige relatie en samenwerking met lokale organisaties en actoren is belangrijk voor een goede communicatiestrategie en om capaciteitsopbouw mogelijk te maken. Bovendien maakte aanvullende financiering een leeruitwisseling mogelijk tussen Afghanistan, Tadzjikistan en Kirgizië om Eco-DRR en CCA in de regio te promoten.

Dialoog, het betrekken van belanghebbenden en het werken met lokale organisaties, het hebben van een lokaal pilot-demonstratieproject en veel investeren in het versterken van de capaciteit zijn essentieel voor duurzaamheid.

Veldinterventies op dorpsniveau

In elk dorp werden vier belangrijke interventies uitgevoerd:

  • Creatie van gemeenschappelijke boomkwekerijen
  • Aanplant van bomen/herbebossing
  • Oprichting van gemeenschapscentra voor veerkracht
  • Lokale capaciteitsopbouw voor Eco-DRR-activiteiten

Deze activiteiten waren gericht op het herstel van de boombedekking op hellingen en rivieroevers rond de dorpen om het overstromingsrisico te verminderen en tegelijkertijd directe voordelen op het gebied van levensonderhoud te bieden aan de beoogde huishoudens en belanghebbenden bij het project. De oprichting van gemeenschapscentra en procedures om voorbereid te zijn op rampen waren bedoeld om de blootstelling van huishoudens te verminderen door beschutting te bieden tegen extreme winterse omstandigheden. Het project bevorderde ook de replicatie en opschaling van Eco-DRR-activiteiten binnen Koh-e Baba, om de interventies op het terrein ook na de driejarige looptijd van het project te kunnen voortzetten.

De relatief stabiele veiligheidssituatie in de provincie Bamyan en de langdurige samenwerking tussen UNEP, Conservation Organization for Afghan Mountain Areas (COAM) en de doeldorpen vergemakkelijkten de uitvoering en monitoring van de veldactiviteiten.

Veldinterventies op een veel grotere geografische en tijdschaal zouden nodig zijn om bewijs te leveren van daadwerkelijke vermindering van het overstromingsrisico, wat buiten het bereik van dit project viel. Daarom was het meer de bedoeling om velddemonstraties te houden van bekende ecosysteemgebaseerde maatregelen die effectief zijn gebleken in ander veldonderzoek en in de wetenschappelijke literatuur om hun potentieel in hooggebergtegebieden van Afghanistan aan te tonen.

Een aantal uitdagingen zal de verdere invoering, replicatie en opschaling van de aanpak in het land belemmeren. Deze uitdagingen zijn onder andere de beperkte capaciteit van nationale en lokale overheden, het gebrek aan toegang tot openbaar land voor ecosysteemgebaseerde activiteiten op gemeenschapsniveau en de noodzaak om duidelijke economische voordelen van dergelijke activiteiten aan te tonen om lokale stimulansen voor navolging te bieden. Aanvankelijk was er inderdaad weerstand tegen het gebruik van privégrond voor kwekerijen, maar tegen het einde van het project was er vraag naar het repliceren van het opzetten van kwekerijen zodra men de voordelen zag.

Beheer van het milieu

Boeren beheren hun omgeving om verstoringen zoals overstromingen, droogte en ziekten te beperken.

Bossen en bomen in wetlands worden beschermd om het waterniveau te reguleren. Er worden praktijken toegepast, zoals eggen in het vroege voorjaar of het gebruik van zorggewassen of bomen voor schaduw, om het vochtgehalte van de bodem op peil te houden.

Ongedierte en onkruid worden bestreden door tussengewassen en gewasrotatie op velden, door afwisselende begrazing door verschillende soorten, door handmatige verwijdering en door het beschermen of creëren van habitat voor plaagbestrijdende soorten, bijv. vogels en insecten.

Wilde bomen, struiken en bloeiende planten, vooral belangrijk voor bestuivers, worden beschermd.

In een omgeving waar de natuurlijke habitat naast het agro-ecosysteem bestaat en beschermd is, kunnen ecosystemen functioneren en diensten leveren voor de landbouw.

Het beschermen en verbeteren van natuurlijke ecosysteemdiensten is essentieel voor een succesvolle landbouw in een veranderlijk en veranderend klimaat.

Gebruik van natuurlijke indicatoren

Om de variabiliteit en verandering van het ecosysteem te kunnen interpreteren en er effectief op te kunnen reageren, werden ook wilde flora en fauna als indicatoren gebruikt. Boeren observeerden de ontwikkeling van wilde planten en de ontwikkeling en het gedrag van wilde dieren en gebruikten deze informatie om het landbeheer te plannen en aan te passen. In Roslagen, Zweden, bijvoorbeeld, kan de grootte van berkenbladeren een indicatie geven van wanneer er gezaaid moet worden. De aanwezigheid van bepaalde plantensoorten geeft een indicatie van de bodemkwaliteit.

In een omgeving waar de natuurlijke habitat naast het agro-ecosysteem bestaat en beschermd is, kunnen natuurlijke indicatoren gebruikt worden.

In wisselende omstandigheden is de timing van planten en oogsten cruciaal. Natuurlijke indicatoren leggen meerdere gegevens vast die belangrijk zijn voor het welslagen van gewassen of op zijn minst het beperken van mislukkingen.

Beheer van meerdere soorten

Boeren deden aan polycultuur, waarbij ze gewassen mengden in dezelfde veldruimte (d.w.z. intercropping) en ze op verschillende tijdstippen teelden (d.w.z. wisselbouw).

Boeren erkenden ook dat boerderijdieren, niet-gecultiveerde planten, vogels en bodemflora en -fauna belangrijke componenten zijn in agro-ecosystemen en beschermden en beheerden deze dan ook. Ganzen werden bijvoorbeeld gebruikt om onkruid in tuinen te bestrijden en kippen om parasieten in vee te bestrijden. Niet-gecultiveerde planten werden gebruikt als primaire producenten, als schaduwplanten, als tijdelijke opslagplaatsen van voedingsstoffen en om de groei van viscerale parasieten te voorkomen. Bepaalde wilde fauna wordt ook beschermd (verbod op schade) omdat hun rol in het reguleren van plagen of in bestuiving wordt erkend.

Gewasrotatie revitaliseert de bodem en voorkomt plagen. Een typische vruchtwisseling in Roslagen bestaat uit meerjarige graslanden met stikstofbindende soorten. De timing en volgorde van de gewassen worden aangepast aan het bodemtype en de toestand van het veld. Intercropping met vlinderbloemigen verhoogt de beschikbaarheid van stikstof voor de plant.

Lokale praktijken van het mengen van soorten en variëteiten hebben gunstige effecten op de productie van gewassen, vooral door het bufferen van klimaatschommelingen en het verminderen van schade door plagen. Boeren noemden de volgende voordelen van intercropping:

1. Verhoogt de productie

2. Verbetert de toevoer van voedingsstoffen, vooral stikstof

3. Trekt insecten en vogels aan die plagen en ziekten bestrijden

4. Beschermt het gewas tegen schimmels door natuurlijk voorkomende chemische verbindingen

5. Weert schadelijke insecten af door geur

6. Verhoogt smaak en aroma in het gewas

7. Verhoogt het gehalte aan etherische oliën in kruiden

8. Verhoogt de gewaskwaliteit in groenten

9. Buffers voor mislukte oogsten tijdens onregelmatigheden in het klimaat

Uitwisseling van traditionele kennis

Bij het uitvoeren van een P3DM workshop op een plek met een hoog percentage van een inheemse gemeenschap (zoals Palau), is het nut van traditionele kennis van onschatbare waarde en onvervangbaar. Het formaat van een P3DM workshop kan helpen om traditionele kennis beter vast te leggen dan veel planningsoefeningen, en kan ervoor zorgen dat dergelijke kennis langdurig bewaard blijft door het op te slaan in een tastbaar model.

Het P3DM legt traditionele kennis vast door middel van georganiseerde, gestructureerde discussies rond het model. Een vroegtijdige planning om reclame te maken voor het evenement is belangrijk voor de mond-tot-mondreclame om de bewoners van meer geïsoleerde gemeenschappen te bereiken. Semigestructureerde interviews rond het model kunnen de meeste ideeën vastleggen; er moet aandacht worden geschonken aan stillere deelnemers die misschien terugschrikken voor het delen in menigten.

Vertegenwoordiging door de oudere gemeenschap; grote vraag naar een dergelijke workshop (hoe groter het enthousiasme, hoe groter de kennisinbreng); toegang tot onderzoek naar traditionele kennis vooraf door middel van enquêtes of literatuuronderzoek; vroegtijdige verspreiding van het nieuws over de workshop via mond-tot-mondreclame

- Betrek tijdens de workshop een proces waarbij ouderen rechtstreeks interactie hebben met de jongere generatie, zodat een dergelijke uitwisseling van kennis rechtstreeks en in realtime plaatsvindt.

- Ouderen beschikken meestal over meer traditionele kennis en kunnen belangrijke ruimtelijke informatie die in moderne bestemmingsplannen ontbreekt, aanvullen - het is van cruciaal belang om zoveel mogelijk betrokkenheid van hen te krijgen. Benader hen in een vroeg stadium

Workshop plannen

De workshop moet ruim van tevoren worden gepland, zodat mensen met een baan, school of huishoudelijke taken hun prioritaire behoeften kunnen vervullen. Een essentieel onderdeel van het succes is het participatieve karakter van deze workshop, en om deze workshop volledig participatief te maken, moeten er een coördinator en personeelstaken volledig zijn vastgesteld.

- Een projectcoördinator met goede communicatieve vaardigheden.

- Een goede outreachstrategie om het project onder de aandacht te brengen van alle potentiële deelnemers en het doel en de functie ervan bekend te maken.

Een verkenningstocht moet minstens twee weken van tevoren plaatsvinden om de voorbereiding te vergemakkelijken. Tijdens deze periode moeten verantwoordelijkheden worden gedelegeerd, zodat de deelnemers op tijd klaar zijn om te werken.

GIS/Technische planning

De technische aspecten van de tabel/model moeten zorgvuldig worden gepland door een GIS-specialist. Belangrijke overwegingen zijn: doel van het model, kwetsbare natuurlijke en sociale hulpbronnen, hoogte van het land, landoppervlak, mariene en waterkenmerken, ruimte om het model te hosten en toegang tot modelmaterialen.

Aan de hand van de ruimtelijke omvang en de hoogte van het land kan de GIS-specialist bepalen welke schaal moet worden gebruikt. De schaal heeft invloed op het aantal schuimlagen dat gebruikt moet worden en uiteindelijk op de hoeveelheid schuimmateriaal die nodig is om het model te maken. Ervaring met topografische kaarten en geospatiale analyse is vereist.

- De belangrijkste faciliterende factor is technische expertise op het gebied van cartografie/GIS.

- Als er op een afgelegen locatie wordt gewerkt, is toegang tot het modelmateriaal cruciaal en moet dit van tevoren worden geregeld.

- Het vermogen om complexe geospatiale vaardigheden om te zetten in praktische en creatieve oefeningen is een andere vaardigheid die zeer bevorderlijk is.

- Schuimplaten werken beter als fundering dan karton

- Er moet maanden voor de aankoop van materialen technische input van belanghebbenden worden ontvangen met betrekking tot de belangrijkste overwegingen hierboven.

- Als de hoogte van het land niet erg hoog is, kan het veranderen van de schaal een overdreven model creëren, wat gunstig is om de eigenschappen van het land en mogelijke problemen te visualiseren.

Recht van de mens op een gezond milieu

Door wettelijke rechten voor de natuur vast te leggen, kunnen we een begin maken met het herstellen van het evenwicht in onze relatie met de natuur, die nu gebaseerd is op uitbuiting, maar die kan evolueren naar een partnerschap waarin mens en natuur samen floreren. Een andere belangrijke bouwsteen is dus het recht van mensen op een gezond milieu, dat de rechten van de natuur ondersteunt en vice versa. De voorwaarden zijn (1) lokale pleitbezorgers die de rechten van de natuur ondersteunen, (2) wetgevers of rechters die bereid zijn om de rechten van de natuur te beschouwen als een alternatief voor het huidige juridische paradigma waarin de natuur eigendom is, en (3) professionele juridische ondersteuning van ervaren campagnevoerders voor rechten van de natuur (bijv. Earth Law Center).

De voorwaarden zijn (1) lokale voorstanders van natuurrechten, (2) wetgevers of rechters die bereid zijn om natuurrechten te beschouwen als een alternatief voor het huidige juridische paradigma waarin natuur eigendom is, en (3) professionele juridische ondersteuning van ervaren campagnevoerders voor natuurrechten (bijv. Earth Law Center).

Het hebben van een interne voorvechter is essentieel voor het succes van natuurrechtenwetten. In ons geval was een lid van de Santa Monica Environmental Task Force (een semi-overheidsorgaan geleid door burgers) extreem ondersteunend, wat ons hielp om een audiëntie te krijgen bij de stad Santa Monica. Daarnaast is een zorgvuldige juridische analyse en formulering noodzakelijk om een juridisch verdedigbare natuurrechtenwet te creëren. Een aspect dat beter zou kunnen werken is een specifieke tijdslijn voor de volledige implementatie van een natuurrechtenwet, evenals een specifiek financieringsmechanisme, omdat dit nodig is om ervoor te zorgen dat de natuurrechten daadwerkelijk worden gehandhaafd.

Wettelijke erkenning van de inherente rechten van de natuur door middel van de aardewet

De Verordening Duurzaamheidsrechten is gebaseerd op het concept dat de natuur inherente rechten heeft, net zoals mensen inherente mensenrechten hebben. De beweging voor natuurrechten groeit wereldwijd. In 2017 hebben bijvoorbeeld vier rivieren erkenning gekregen van hun rechtspersoonlijkheid (in Nieuw-Zeeland, India en Colombia).

De voorwaarden zijn (1) lokale voorstanders van natuurrechten, (2) wetgevers of rechters die bereid zijn om natuurrechten te beschouwen als een alternatief voor het huidige juridische paradigma waarin natuur eigendom is, en (3) professionele juridische ondersteuning van ervaren campagnevoerders voor natuurrechten (bijv. Earth Law Center).

Het hebben van een interne voorvechter is essentieel voor het succes van natuurrechtenwetten. In ons geval was een lid van de Santa Monica Environmental Task Force (een semi-overheidsorgaan geleid door burgers) extreem ondersteunend, wat ons hielp om een audiëntie te krijgen bij de stad Santa Monica. Daarnaast is een zorgvuldige juridische analyse en formulering noodzakelijk om een juridisch verdedigbare natuurrechtenwet te creëren. Een aspect dat beter zou kunnen werken is een specifieke tijdslijn voor de volledige implementatie van een natuurrechtenwet, evenals een specifiek financieringsmechanisme, omdat dit nodig is om ervoor te zorgen dat de natuurrechten daadwerkelijk worden gehandhaafd.