Het beheer van de Kisite Mpunguti MPA is gemandateerd aan de Kenya Wildlife Service en het Wildlife Research and Training Institute. Het was daarom van cruciaal belang om de managers van deze instellingen te betrekken bij de implementatie van projectactiviteiten, waaronder WIO-COMPAS. Dit zorgde voor de goedkeuring van het WIO-COMPAS programma en de daaropvolgende erkenning voor loopbaanontwikkeling.

Daarom werden de twee instellingen van begin tot eind bij het proces betrokken. Dit verzekerde het MPA-personeel ervan dat deze onderneming op individueel niveau waarde zou toevoegen aan hun carrière en niet alleen aan het MPA-management. Dit was cruciaal omdat het voorbereidingsproces voor de WIO-COMPAS beoordeling nogal ontmoedigend is en er een motiverende factor nodig is om hun deelname te verzekeren.

Kwesties van vergiftiging liggen soms gevoelig en mensen zijn soms terughoudend om de broodnodige informatie te delen. Om hun vertrouwen te winnen, heeft de uitvoerder de lokale overheid benaderd en een intentieverklaring getekend waardoor we in het gebied kunnen werken. Er werd ook een bijeenkomst gehouden met de lokale leiders (stamhoofden, hoofdmannen) om onze intentie als natuurbeschermingsorganisatie in het gebied te bespreken. Deze stappen hebben onze transparantie als eerlijke organisatie vergroot. Bouwen op deze sterke relaties en vertrouwen met lokale gemeenschappen is essentieel om ervoor te zorgen dat ze dergelijke informatie delen.

De samenwerking met lokale autoriteiten (stadhuis, leger en nationale politie) vereiste voorafgaande strategische bijeenkomsten en training van hun personeel. De training bereidde het militaire personeel voor op nachtelijke patrouilles gedurende het hele seizoen en zorgde voor veiligheid voor onze werknemers, terwijl ze ook werden gesensibiliseerd voor natuurbeschermingspraktijken. Dankzij deze ervaring en sensibilisering krijgen we vaak sollicitaties van militairen na hun diensttijd. Bijeenkomsten met het stadhuis en de nationale politie maken het mogelijk om de beschermingsstrategie te delen, waardoor er effectiever kan worden gereageerd op overtredingen tijdens het seizoen. Hoewel dit een ongebruikelijke gebeurtenis was, zorgden zelfs deze onregelmatige ontmoetingen voor betrokkenheid en sensibilisering van politieagenten en technici van de gemeente. De betrokkenheid van de gemeenschap door middel van initiatieven zoals het partnerschap met de lokale vissersverenigingen, was succesvol in het sensibiliseren van een belangrijke gemeenschap voor natuurbehoudspraktijken. Dit werd bereikt door het geven van stimulansen aan de vereniging (bijv. donatie van materiaal) in ruil voor vrijwillige patrouilles op een strand dat grenst aan de MPA van Costa Fragata.

De specifieke overeenkomst over het gebruik en beheer van hydrobiologische hulpbronnen en visserijactiviteiten in de moerassen van Tumaradó, die op 24 april 2012 is ondertekend door Los Katíos NP en de raad van de Tumaradó Minor-gemeenschap, is afgeleid van een eerdere overeenkomst (genaamd overeenkomst 001) tussen het park en de gemeenschappen van de lagere Atrato, die besloten om de hydrobiologische hulpbronnen te behouden en goed te gebruiken.

Beide overeenkomsten zijn ontstaan als onderdeel van de resultaten van een internationaal samenwerkingsproject waarvan de producten overeenkwamen met de ondertekening van twee overeenkomsten voor behoud met verschillende gemeenschappen; een daarvan was met de inheemse gemeenschap van Juín Phubuur, wat een wilsovereenkomst was, en de andere was de overeenkomst over het gebruik en beheer van Tumaradó.

Dankzij de naleving door het PNNC, de voortdurende communicatie en het werk met de gemeenschappen, en de voordelen in de vorm van nieuwe ervaringen, kennis en mogelijkheden, had de gemeenschap het nodige vertrouwen om tot een overeenkomst te komen die de afgelopen 10 jaar is gehandhaafd.

.

Blue Parks is sterk afhankelijk van samenwerking met andere natuurbeschermings-NGO's, communicatie- en marketingprofessionals, regeringsleiders, MPA-managers, wetenschappers en lokale oceaanvoorvechters. Voor de groei van het netwerk van Blue Parks en de versterking van de Blue Park standaard voor behoudseffectiviteit zijn veel partners nodig.

De AbE-maatregel die in Tomas is geïmplementeerd, omvat zowel groene als grijze infrastructuur. De groene infrastructuur, dat zijn de ecosystemen, wordt verbeterd door het bevorderen van de juiste beheerspraktijken voor grasland en vicuña en door het duurzaam beheerde gebied uit te breiden. De grijze infrastructuur is de omheining zelf.

De verbetering van de groen-grijze infrastructuur bestond dus uit de uitbreiding van het omheinde gebied voor het beheer van vicuña's in gemeenschappelijke weilanden (van 38 naar 241 hectare). Het proces om dit uit te voeren begon met de diagnose en het ontwerp van de AbE-maatregel, die werd gevalideerd in een gemeentelijke vergadering. Vervolgens werd het gebied dat omheind moest worden in kaart gebracht, werden de gaten gegraven en de houten palen geplant. Tot slot werd de hele omheining geschilderd.

Al deze acties werden uitgevoerd door middel van gemeenschapswerk, onder leiding van het vicuña comité.

Toen de omheining klaar was en de documentatie in orde, werd het vangen en scheren(chaku) van de vicuña's uitgevoerd. Op initiatief van de gemeenschap omvatte de voorbereiding van de chaku het brengen van een offer aan de berg om "toestemming en een goed voorteken te vragen".

Meer dan 200 mensen namen deel aan de chaku: kinderen, jongeren, vrouwen en mannen uit de gemeenschap en enkele buitenstaanders.

Als onderdeel van dit onderdeel werd een participatieve diagnose van de Tomas-gemeenschap uitgevoerd, waarbij gebruik werd gemaakt van participatieve instrumenten in workshops en veldbezoeken, waarbij lokale kennis werd geïntegreerd met die van externe onderzoekers op het gebied van agrostologie, hydrologie, archeologie en sociale wetenschappen. Na de evaluatie van verschillende mogelijkheden mondde de diagnose uit in de selectie en het ontwerp van de EbA-maatregel, waarbij prioriteit werd gegeven aan het werken met vicuña's, waarmee de gemeenschap in de jaren 2000 op kleine schaal was begonnen. Deze activiteiten droegen bij aan de consolidatie van de raad van bestuur van de gemeenschap en het Vicuña Comité, een organisatie van 6 leden die deel uitmaakt van de Tomas-gemeenschap en die verantwoordelijk is voor het organiseren van alle activiteiten met betrekking tot het beheer van de vicuña's die de gemeenschap in semi-gevangenschap fokt.

Het projectteam faciliteerde training over duurzaam beheer van vicuña's, weilanden en water, evenals de procedures voor het organiseren van de Chaku (voorouderlijke techniek voor het vangen en scheren van vicuña's), ziektebeheer en sanitaire behandeling. Er werd ook training gegeven over de vicuñawet en de procedures en wettelijke vereisten voor de verkoop van vicuñavezel, vanwege de status als nationaal beschermde diersoort.

Geconfronteerd met de invasie van koraalduivels heeft SCPP Cozumel samen met andere lokale gemeenschappen (Punta Allen en Punta Herrero) een oplossing geïmplementeerd om de koraalduivels onder controle te krijgen en te houden. Ze organiseerden zich om vistoernooien te promoten als een initiatief om: 1) grotere oogstgebieden te bestrijken (vooral van commercieel belang) door de inspanningen te bundelen met andere coöperaties, 2) de visserij-inspanning te gebruiken om de overvloed aan koraalduivels en de bescherming van prioritaire gebieden te berekenen, 3) vissers en vissersvrouwen aan te moedigen om interessante koraalduivels van verschillende grootte te vangen (jonge en volwassen exemplaren), 4) koraalduivelfilet te consumeren en ermee te experimenteren, 5) koraalduivels te gebruiken als voedselbron, 6) koraalduivels te gebruiken als voedselbron, en 7) koraalduivels te gebruiken als voedselbron, en 8) koraalduivels te gebruiken als voedselbron.4) consumeren en experimenteren met koraalduivelfilet om een receptenboek met verschillende gerechten te maken en de consumptie ervan te promoten, en 5) het product lokaal op de markt brengen.

Het volgen van een regionale strategie voor de bestrijding van koraalduivels helpt bij het monitoren, bestuderen en beheersen van een invasieve soort die de mariene biodiversiteit van de Mexicaanse Caraïben kan aantasten of veranderen. Sinds 2011 is, met de bijdrage van de Nationale Commissie voor Natuurbeschermde Gebieden (CONANP) en de Gemeenschap en Bioversity (COBI), een groep vissers en vissersvrouwen van de SCPP Cozumel gevormd en opgeleid om toezicht te houden in het gebied, de overvloed en grootte van koraalduivels in het water te registreren en biometrische gegevens te verzamelen bij het vangen. Op dit moment is de groep niet actief omdat de soort nu op grotere dieptes wordt aangetroffen, die onbereikbaar zijn voor de monitoringduikers, dus worden er alleen activiteiten uitgevoerd om de soort te extraheren, waarbij bewijsmateriaal wordt verzameld door middel van foto's.

Deze activiteit is ontwikkeld door een multisectorale inspanning tussen de vissersgemeenschappen, maatschappelijke organisaties, de overheid en de particuliere sector. De gemeenschappen zetten zich in voor dit initiatief en volgden de monitoring op om het succes ervan te garanderen. Er moet worden opgemerkt dat er geen monitoringactiviteiten voor de soorten werden uitgevoerd binnen het biosfeerreservaat.

In plaats van een top-downbenadering werd in het project het behoud van de mangrove getest door middel van een overeenkomst voor gezamenlijk beheer tussen lokale gemeenschappen en autoriteiten. In het kader van de partnerschapsovereenkomst hebben groepen gebruikers van hulpbronnen het recht om natuurlijke hulpbronnen duurzaam te gebruiken op een afgebakend stuk land dat eigendom is van de staat (beschermingsbos) en de verantwoordelijkheid voor het duurzaam beheren en beschermen van deze hulpbronnen.

Het project richtte zich op het betrekken van de gemarginaliseerde lokale bevolking bij het proces en hen in staat stellen actief deel te nemen(rechtvaardigheid van erkenning). Hiervoor was het belangrijk om de acceptatie van alle belanghebbenden te verkrijgen om het co-managementproces te testen. De andere twee belangrijke aspecten van klimaatrechtvaardigheid waar het project zich op richtte, waren: (1) hoe het proces te organiseren met verschillende belanghebbenden(procedurele rechtvaardigheid) en (2) hoe de voordelen en lasten of beperkingen van co-management te verdelen en een balans te vinden tussen de beschermende functie van de mangroven en productievoordelen(distributieve rechtvaardigheid). Dit resulteerde in een betere samenwerking tussen de lokale bevolking en de autoriteiten. Het leidde ook tot een toename van het mangrovebos, dat op zijn beurt de kust beter beschermde tegen erosie, overstromingen en stormen, terwijl de inkomsten uit duurzaam gebruik van de mangrovebossen en uit de visserij toenamen.