Snowchange werkt sinds 2017 in het Koitajoki stroomgebied. Het Koitajoki restauratieproject begon in 2022 en het rivierwachtersprogramma startte in 2023. Begin 2025 vertelde een van de rivierbeschermers dat pas na drie jaar de mensen in het gebied zich bewust werden van het herstelproject en het als iets goeds begonnen te zien. Acceptatie verwerven is een langzaam proces. Bovendien zorgt de continuïteit op lange termijn in de eigen waarnemingen van een rivierwachter voor motivatie, omdat men de veelheid van eigen waarnemingen kan zien en op basis daarvan al enkele conclusies kan trekken.
Er is geen "one size fits all" voor rivierwachters. Sommige beschermers vinden het vooral leuk om mee te doen aan praktische herstelacties, zoals het blokkeren van de sloten van een drooggelegd veengebied of het creëren van paaiplaatsen voor migrerende vissen, terwijl anderen zich liever alleen richten op hun monitoringinspanningen. Het aanbieden van verschillende manieren om deel te nemen helpt om veel mensen met verschillende interesses en sterke punten betrokken te houden. De beschermers kunnen ook suggesties doen over wat ze graag georganiseerd willen hebben als onderdeel van het programma, zoals workshops.
Het River Guardian Program is gebaseerd op de interesses en motivaties van de beschermers zelf. De beschermers kiezen de manieren en methoden waarop ze aan het programma willen deelnemen. Ze kiezen ook of ze alleen willen werken, met familieleden of als een grotere groep dorpelingen.
Dit is een andere aanpak dan de meer conventionele burgerwetenschap of vrijwilligersmonitoring waarbij wetenschappers de methoden, protocollen en doelstellingen van de monitoring bepalen die vervolgens door vrijwilligers worden gevolgd. Een bottom-up gemeenschapsgerichte aanpak zorgt ervoor dat door de gemeenschap gedefinieerde problemen worden aangepakt en maakt een wederzijdse dialoog mogelijk tussen de leden van de gemeenschap en het herstelproject. Rivierbeschermers worden betrokken bij de planning van hun monitoringwerk en bij de interpretatie van de resultaten.
Vrije, voorafgaande en geïnformeerde toestemming (FPIC) wordt tijdens het hele proces toegepast, ook wanneer rivierbeschermers samenwerken met andere leden van de gemeenschap, bijvoorbeeld bij het afnemen van interviews.
Bewustmaking van het belang van inheemse insectenbestuivers voor de appelteelt
Wilde bestuivers beschermen
Diversificatie van bestaansmiddelen voor boeren door bijenteelt en honingverwerking
Een meeslepende ervaring van "een week lang onderzoeker zijn".
Walvishaaien leren herkennen
Fundación MarAdentro
Wetenschappelijk toerisme is de belangrijkste activiteit van het initiatief. Gedurende meerdere dagen doen bezoekers uit verschillende regio's van het land en de wereld mee aan wetenschappelijk onderzoek gericht op het verzamelen van gegevens voor het behoud van walvishaaien. Een verscheidenheid aan activiteiten is ontworpen om dialoog, reflectie en leren over de ervaringen van de dag aan te moedigen, met als doel het bewustzijn te vergroten en deelnemers te inspireren om kennis te delen binnen hun gemeenschap.
Een cruciale factor in het succes van het initiatief is de samenwerking met het plaatselijke toerismebureau Bahía Solano Me Llama op het gebied van logistieke organisatie, planning van activiteiten, registratie van bezoekers en andere aanverwante activiteiten.
Daarnaast heeft het leggen van contacten met de lokale gemeenschap, met name degenen die zich bezighouden met ambachtelijke visserij, de uitbreiding van het bereik van het initiatief en de verspreiding van duurzame vispraktijken, verantwoorde consumptie en verantwoord toerisme mogelijk gemaakt.
Het hanteren van een vereenvoudigd wetenschappelijk perspectief is voordelig voor het effectief communiceren met een niet-wetenschappelijk publiek en maakt academische taal toegankelijker. Deze aanpak maakt kennisuitwisseling mogelijk en bevordert het begrip van het project als een kans voor natuurbehoud. Het is ook essentieel om de verspreiding van kennis om te zetten in een plezierige, eenvoudige en boeiende activiteit.
De lezingen bevatten didactisch materiaal en maken gebruik van foto's en video's om de deelname en de onderdompeling te bevorderen. Deze sessies zijn gestructureerd om vragen, uitwisseling en dialoog aan te moedigen, waardoor de conventionele dynamiek tussen instructeur en leerling geëlimineerd wordt. Na de waarnemingen en onderzoekssessies delen de deelnemers hun veldwaarnemingen om de collectieve kennis te vergroten. Het is belangrijk om de betrokkenheid van vissers en leden van de lokale gemeenschap in het educatieve proces te erkennen. Zij fungeren als opvoeders en verspreiders van traditionele kennis, vooral met betrekking tot goede praktijken en verantwoord vissen. Bijgevolg nemen ze de rol van "natuurbeschermingsleiders" op zich.
Het CaaS-model geeft kleine boeren en coöperaties toegang tot de infrastructuur voor gekoelde opslag op zonne-energie zonder de last van hoge initiële investeringen en eigendom. Een technologieleverancier (CoolCrop) installeert, beheert en onderhoudt de koelcellen op of nabij de boerderij en boeren of coöperaties betalen een vergoeding voor het gebruik van de faciliteit. Deze vergoeding kan gebaseerd zijn op de hoeveelheid opgeslagen producten, zoals gewicht of krat, of een vast bedrag zijn en is gebaseerd op de totale kosten van installatie, gebruik, onderhoud en financiering van de apparatuur. De levensvatbaarheid van de interventie hangt grotendeels af van de keuze van een geschikte prijsstrategie, die de operationele kosten dekt en toch betaalbaar blijft voor de vormers, en verder van de financiële structuur van de initiële investering. Serviceproviders verdienen inkomsten via opslag- en transportvergoedingen en mogelijk via nettometing van overtollige zonne-energie. Bovendien bevordert het model de toevoeging van diensten met toegevoegde waarde op de boerderij door diensten op te nemen die gewoonlijk in pakhuizen worden uitgevoerd. Machines op zonne-energie voor het sorteren en sorteren kunnen naast de koelhuizen worden geïnstalleerd, waardoor een extra inkomstenstroom voor het servicemodel ontstaat. Boeren en coöperaties profiteren van de vermindering van verliezen na de oogst, het behoud van kwaliteit en houdbaarheid en de mogelijkheid om de verkoop uit te stellen tot na de marktschaarste, wat leidt tot een beter inkomen.
In Himachal Pradesh zijn de opslagbedrijven door de slechte bereikbaarheid en zwakke wegeninfrastructuur blootgesteld aan hoge operationele kosten. Het beheer en onderhoud van de koelcellen blijft de grootste hindernis voor het bereiken van economische duurzaamheid. Om deze uitdagingen aan te pakken omvat het model een langetermijnstrategie om geografisch geclusterde koelcellen te distribueren. Dit wordt echter pas economisch levensvatbaar nadat het model is opgeschaald en op grote schaal is verspreid, waardoor in de beginfase een aanzienlijk startkapitaal of externe subsidies nodig zijn.
Interesse en coördinatiecapaciteit van boerengroepen of coöperaties om gedeeld gebruik en communicatie met de dienstverlener te ondersteunen
Een goed ontworpen gebruikersvergoedingsmodel dat de betaalbaarheid voor landbouwers in evenwicht brengt met de financiële levensvatbaarheid voor de dienstverlener
Betrouwbare vraag naar diensten voor gekoelde opslag binnen een bepaalde regio, ondersteund door seizoensgebonden appelproductie en voldoende verhandelbaar overschot
Toegang tot financiering of steunregelingen die de investeringslast helpen verminderen en de levensvatbaarheid in een vroeg stadium ondersteunen
Oplossingen voor hernieuwbare energie: Op maat gemaakt voor kleinschalige landbouw
Koude opslagplaatsen zijn niet nieuw voor de Indiase landbouw, met meer dan 15.000 opslagplaatsen met een capaciteit van ongeveer 1.000 MT verspreid over het hele land. Voor kleine boeren in afgelegen gebieden blijft de toegang hiertoe echter vrij beperkt. Om deze kloof te dichten zijn oplossingen nodig die geschikt zijn voor dergelijke afgelegen gebieden, en de door GIC gepromote koelopslag op zonne-energie is een haalbare optie.
De gepromote systemen zijn ideaal, omdat de kleinere eenheden van 5 tot 30 MT gedecentraliseerde opslag op de boerderij mogelijk maken. Het systeem maakt het mogelijk om de temperatuur en vochtigheid te regelen volgens de specifieke behoeften van de gekozen producten, waardoor boeren de houdbaarheid van hun gewassen kunnen maximaliseren. Naast de voordelen en inkomsten uit de opslag maakt de oplossing het mogelijk om overtollige energie te salderen, wat extra inkomsten oplevert en de haalbaarheid van het systeem vergroot.
Om de haalbaarheid van het servicemodel te vergroten, werden twee diensten met toegevoegde waarde geïntegreerd in de koelcellen op zonne-energie: sorteer- en sorteeractiviteiten op zonne-energie en de mobiele applicatie "Your Virtual Cold Chain Assistant" (YVCCA). Sorteer- en sorteermachines op zonne-energie werden geïnstalleerd bij de boerderij, waardoor boeren toegang kregen tot betrouwbare informatie over de kwaliteit van hun producten om hun positie in prijsonderhandelingen te versterken. YVCCA ondersteunt een beter gebruik van koude opslag door de houdbaarheid van appels te voorspellen op basis van kwaliteitsbeoordelingen bij de oogst en door de temperatuur en vochtigheid in de opslagruimtes te bewaken, waardoor boeren de opslagduur en de markttiming kunnen optimaliseren.
Beschikbaarheid van een technologieleverancier met de technische expertise om zonne-energie-koudeopslagunits te installeren, te bedienen en te onderhouden in afgelegen en hooggelegen gebieden
Basisinfrastructuur, waaronder wegverbindingen of toegang tot het elektriciteitsnet voor netmeting
Randilen Wildlife Management Area (WMA) genereert inkomsten uit toerisme die direct ten goede komen aan de ontwikkeling van de gemeenschap, duurzame groei stimuleren en de lokale bestaansmiddelen verbeteren. Inkomsten uit toeristische activiteiten, zoals entreegelden voor het park, rondleidingen en eco-lodges, worden opnieuw geïnvesteerd in belangrijke sectoren zoals onderwijs, gezondheidszorg en infrastructuur. Daarnaast versterken deze fondsen de lokale gemeenschappen door banen te creëren, de inspanningen voor natuurbehoud te vergroten en kleine bedrijven te ondersteunen. De inkomsten dragen ook bij aan cultureel behoud en duurzaamheid van het milieu, waardoor economische stabiliteit op de lange termijn wordt gegarandeerd en tegelijkertijd verantwoord toerisme wordt gestimuleerd dat zowel mensen als wilde dieren ten goede komt.
Het opbouwen van vertrouwen is essentieel voor een effectief feedbackmechanisme en zorgt ervoor dat belanghebbenden zich veilig voelen om hun zorgen te uiten. Zonder vertrouwen kunnen mensen aarzelen om problemen te melden uit angst voor vergelding of het uitblijven van actie, waardoor het doel van het systeem wordt ondermijnd.
Als belanghebbenden zien dat hun zorgen worden aangepakt, groeit het vertrouwen, wat leidt tot een grotere participatie en sterkere relaties tussen gemeenschappen en natuurbeschermingspartners. Na verloop van tijd zorgt dit vertrouwen ervoor dat conflicten beter worden opgelost en dat de lokale steun voor natuurbeschermingsinspanningen toeneemt.
Toegankelijkheid en vertrouwelijkheid zijn essentieel. Veilige kluisjes in elke zone maken veilige, vertrouwelijke inzendingen mogelijk, wat deelname aanmoedigt. Onpartijdigheid is ook cruciaal. Het responsteam met meerdere organisaties, waarin vertegenwoordigers van de Frankfurt Zoological Society, het Chitimbwa Iyendwe Conservation Project en Zambia's Department of National Parks and Wildlife FZS zitting hebben, stelt belanghebbenden gerust dat feedback en klachten eerlijk worden behandeld.
Consistente communicatie en follow-ups versterken het vertrouwen verder. Klagers op de hoogte houden van de voortgang en oplossingen toont betrokkenheid. Transparantie, inclusief het delen van algemene klachtenresultaten tijdens bijeenkomsten, versterkt het vertrouwen.
Voor het opbouwen van vertrouwen in het feedbackmechanisme is consistente betrokkenheid, transparantie en reactievermogen nodig. In het begin bleek de toegankelijkheid van cruciaal belang - het plaatsen van kluisjes in verschillende zones zorgde ervoor dat leden van de gemeenschap hun zorgen gemakkelijk en vertrouwelijk konden indienen. Het aanvankelijke gebrek aan bewustzijn beperkte echter de deelname, wat de noodzaak onderstreepte van herhaalde sensibiliseringsbijeenkomsten om het proces uit te leggen en mensen te verzekeren van vertrouwelijkheid.
Onpartijdigheid was een andere belangrijke les. Door meerdere organisaties (FZS, DNPW en CICP) bij het beoordelingsteam te betrekken, won het mechanisme aan geloofwaardigheid, waardoor de angst voor partijdigheid afnam. Tijdige antwoorden waren ook essentieel; vertragingen in het behandelen van grieven dreigden het vertrouwen aan te tasten, waardoor het belang van duidelijke tijdlijnen en tussentijdse updates werd benadrukt.
Daarnaast was het nodig om verwachtingen te managen. Niet alle problemen konden onmiddellijk worden opgelost en sommige vielen buiten het mandaat van het NTCP. Bij het opzetten van het mechanisme werd bepaald dat dergelijke kwesties moesten worden doorgegeven aan relevante instanties zoals de politie van Zambia (tot op heden zijn er geen ernstige klachten ontvangen die deze actie vereisten). Communicatie over wat het mechanisme wel en niet kon behandelen, hielp om het vertrouwen te behouden. Uiteindelijk bleken transparantie, opvolging en een voortdurende dialoog van vitaal belang om ervoor te zorgen dat de gemeenschap het proces als eerlijk en betrouwbaar beschouwde.