De eerste fase richtte zich op het mobiliseren van lokale gemeenschappen voor de participatieve identificatie van de belangrijkste waarden van het TNP enerzijds en de bijbehorende druk/bedreigingen anderzijds. De mobilisatie van deze groep belanghebbenden was ook cruciaal voor de participatieve formulering van oplossingen. Onze aanpak bestond uit het identificeren van de mensen die betrokken moesten worden bij het verzamelen van informatie over de waarden van het beschermde gebied, waarbij we ons concentreerden op hun diepgaande kennis van de lokale cultuur en gebruiken. Dit zijn voornamelijk gewoonterechtelijke autoriteiten, in het bijzonder kantonhoofden, landhoofden en dorpshoofden, evenals opinieleiders en hoofden van vrouwen- en jongerenverenigingen.

De lokale gemeenschappen zijn de belanghebbenden die het meest betrokken zijn bij de implementatie van de oplossing. Aan de gemeenschapsworkshops namen 232 lokale bewoners uit de 5 beheerssectoren deel, waaronder 67 vrouwen. Bovendien werden 10 vertegenwoordigers (2 per beheerssector) van deze gemeenschappen, waaronder 4 vrouwen, gemobiliseerd voor de workshops om de technische documenten te valideren.

Dit is het resultaat van een proces in meerdere fasen:

• Een discussiefase met gemeentelijke spelers;

• Een gemeenschapswerkfase;

• Een fase van analyse en verwerking van de verzamelde informatie;

• Presentatie van de verzamelde informatie in workshops, discussies en integratie in de IMET-tool wanneer een consensus is bereikt;

• terugkoppeling van de door IMET gegenereerde resultaten naar de belanghebbenden.

Het bos wordt verondersteld beheerd te worden door een gezamenlijke gemeenschap. Aangezien de twee gemeenten politieke rivalen zijn, behorend tot 2 verschillende politieke stromingen (de ene wordt geleid door de partij die aan de macht is en de andere door een oppositiepartij), is het belangrijk om te voorkomen dat alle bijeenkomsten en evenementen in één gemeente worden georganiseerd. Elke gemeente moet de andere op een alternatieve manier kunnen organiseren en ontvangen. De strategie om de bijeenkomsten afwisselend in de twee gemeenten te houden, maakte het mogelijk om de participatie met de steun van de administratieve en gemeentelijke autoriteiten aan te moedigen.

Gesprekken met belanghebbenden om het project in context te plaatsen en de rol van elke speler te identificeren om een effectievere uitvoering te garanderen. Er werd een veldmissie uitgevoerd om lokale autoriteiten (subprefecten en burgemeesters), de lokale administratie van het Ministerie van Bossen en Fauna (MINFOF), lokale verkozenen, traditionele stamhoofden, lokale elites en gidsen te ontmoeten.

De herbebossing van aangetaste stroomgebieden wordt gezien als een manier om het bewustzijn van de lokale gemeenschappen te vergroten. Het maakt ook het behoud van de lokale biodiversiteit mogelijk, waarbij het terugwinnen van het bos een manier is om bodemerosie tegen te gaan.

Het project is gebaseerd op bewustmakingsactiviteiten. In feite is het creëren van communicatiemedia een uitstekende manier om bewustmakingsactiviteiten te ondersteunen:

- de milieuhut die op de activiteitensite werd gebouwd, hielp bij de activiteiten die aan schoolkinderen werden voorgesteld om kennis door te geven over de erfgoedsoorten die op de panelen werden aangegeven. De lokale talen werden benadrukt, in nauwe samenwerking met het Agence des Langues Kanak, met vertaling in het Frans.

- Er werden foto's genomen om te verspreiden onder de lokale gemeenschappen die deelnamen aan de overlegvergaderingen. Er werden panelen gemaakt over erfgoedsoorten en de culturele waarden van drinkwaterbronnen.

- Een lid van het projectteam maakte een documentairefilm om het project te promoten na een videotraining die aan het begin van het project werd georganiseerd door een professionele dienstverlener;

- om het project meer bekendheid te geven, werden ecologische T-shirts, petten en tassen geproduceerd met de logo's van de financierende instanties.

Het doel van het organiseren van bewustmakingscampagnes over biodiversiteit en watervoorraden is om het publiek te informeren en bewuster te maken van milieukwesties en meer specifiek van lokale biodiversiteit en watervoorraden. Er zijn drie resultaten gedefinieerd

- de organisatie van de Wereldwaterdag om het publiek, vooral schoolkinderen, bewust te maken van de problemen en de traditionele knowhow in verband met watervoorraden;

- de organisatie van een uitwisselings- en overdrachtsdag over de diensten die de natuur levert, in het bijzonder waterbronnen;

- een presentatie in de stammen van de acties die tijdens de uitvoering van het project zijn uitgevoerd, gevolgd door de distributie van boekjes en een foto die tijdens de overlegvergadering is genomen.

Het doel van dit boekje is om een praktisch hulpmiddel of gids te maken voor de clanhoofden en traditionele leiders van alle stammen in de gemeente Hienghène, over op cultuur gebaseerde maatregelen voor milieubeheer. De inhoud van dit boekje omvat de methodologie voor het organiseren en uitvoeren van consultatiebijeenkomsten en samenvattingen van elke consultatiebijeenkomst. Er is ook een tabel met een samenvatting van de samenvattingen van alle afgelegen stammen van het wildreservaat. Hetzelfde geldt voor de 5 stammen in de buurt van het reservaat. Aangezien de mensen zich vrijelijk uitten in hun eigen taal, heeft de Académie des Langues Kanak, een belanghebbende bij het project, de teksten in de lokale talen geverifieerd. De laatste fase van het boekje bestaat uit computergrafieken en drukken, uitgevoerd door de externe dienstverleners van het project.

De bouwsteen benadrukte het belang van het gebruik van gegevens voor geïnformeerde besluitvorming bij natuurbeschermingsinspanningen. Om dit mogelijk te maken, bevorderde de oplossing het gebruik van natuurbeschermingstechnologieën zoals Survey 123, cameravallen en GIS-software. Het gebruik van deze technologieën maakte een efficiëntere en effectievere gegevensverzameling mogelijk en verbeterde de planning van strategische patrouilles, terwijl ook inlichtingen van leden van de gemeenschap werden meegenomen. Het gebruik van GIS-software en het beheersysteem voor beschermde gebieden (PAMS) met behulp van de Survey 123 mobiele datacollector bood hulpmiddelen om hotspotkaarten, tabellen en grafieken te maken, waardoor het gemakkelijker werd om prioriteitsgebieden te identificeren en gerichte interventies te plannen. Het gebruik van gegevens resulteerde in gerichte beschermingsinspanningen, die de algemene beschermingsstrategie verbeterden en de cruciale rol van gegevens in beschermingsinspanningen benadrukten, en in meer gezamenlijke beschermingsactiviteiten.

De oplossing trainde 214 Village Game Scouts (VGS) uit 19 aan USNFR grenzende dorpen, waaronder 32% vrouwen, op het gebied van mensenrechten, het gebruik van GPS-apparaten (Global Positioning System) en participatief beheer van het natuurreservaat. Daarnaast voorzag het project in patrouille-uitrusting zoals uniformen, rubberlaarzen, tenten, GPS-handhelds, etc., om effectieve mobiele campingpatrouilles mogelijk te maken. De oplossing ondersteunde ook gezamenlijke antistroperij patrouilles te voet (die de lokale gemeenschappen begeleiden), waarbij de lokale gemeenschappen werden begeleid om hun eigen patrouilles uit te voeren in de respectieve aan het bos grenzende gebieden. De patrouilleteams bestonden uit TSF-medewerkers (22,3%), VGS gevormd uit lokale gemeenschappen (44,5%) en rangers van de antistroperij-eenheid (33,2%), waarbij 10,4% vrouwen van alle deelnemers aangaven dat hun deelname was toegenomen. Deze inspanningen verhoogden de beschermingsactiviteiten, verminderden de druk van het bos en zorgden ervoor dat het aanbod van goederen en diensten die de bossen bieden op peil bleef. Als gevolg daarvan waren andere dorpelingen bereid om intelligente informatie over stroperijincidenten aan te bieden.