Sociale organisatie versterken

De groep producenten die de duurzame productiepraktijken die ze hadden geleerd wilden blijven toepassen, probeerden zich op een meer formele manier te organiseren, in het besef dat ze samen meer steun konden krijgen en hun eigen persoonlijkheid konden hebben tegenover verschillende instellingen.

Met steun van GIZ vormden ze een burgervereniging genaamd Agricultores en Ejes Sustentables A.C. (AESAC), een organisatie die volledig wordt gerund door de producenten van Apaseo el Grande. Naast de ontwikkeling en consolidatie van de technische capaciteiten van de producenten, overweegt AESAC de ontwikkeling van administratieve en managementcapaciteiten. Het doel hiervan is om bij de producenten de nodige managementcapaciteiten te genereren voor een efficiënte administratie, evenals de capaciteiten om de organisatie financieel duurzaam te maken en in de toekomst toegang te krijgen tot publieke en private middelen om het productiemodel voort te zetten en te verbeteren ten voordele van de producenten en de biodiversiteit.

  • De groep producenten was zich ervan bewust en geïnteresseerd om hun inspanningen te formaliseren in een organisatie die financiering kon krijgen.
  • De formalisering van de vereniging maakte registratie bij de belastingdienst mogelijk, waardoor een bankrekening kon worden geopend.
  • De training en het voortdurende advies van het GIZ-managementteam waren onmisbaar om het project vooruit te helpen, zowel bij de aankoop van goederen als bij de controle van uitgaven.
  • Het is altijd noodzakelijk dat de partners van AESAC middelen en mankracht bijdragen om het meeste te halen uit de steun die ze ontvangen.
  • Dit soort projecten hebben een lange looptijd en er zijn maar weinig regeringen en instellingen die willen meewerken, dus het is de interesse van de partners die het werk gaande houdt.
  • De partners hebben geleerd om hun fouten te erkennen en de uitdagingen van het creëren van een basisorganisatie aan te gaan. Dit is niet het geval in veel boerengemeenschappen.
Technische begeleiding

In 2013 startte het Nationaal Systeem van Plantgenetische Hulpbronnen voor Voeding en Landbouw (SINAREFI) samen met het Nationaal Instituut voor Bosbouw, Landbouw en Veeteeltonderzoek (INIFAP) een maandelijks trainingsprogramma voor kleine producenten in de gemeenschap van Ojo Zarco, in de gemeente Apaseo el Grande, Guanajuato. Er werd een zaadbank voor de gemeenschap opgezet en er werd een groep producenten gevormd die het criollo maïszaad beheren.

Aanvankelijk woonden veel boeren de trainingssessies bij in de hoop op financiële steun, maar toen Dr. Aguirre van INIFAP voorstelde dat elke boer experimenten zou uitvoeren om de beste omstandigheden voor zijn perceel te vinden, begon een groep van de meest geïnteresseerde boeren in het gebied zich te consolideren. In de experimenten werd het "traditionele" zaaien vergeleken met het zaaien waarbij een andere praktijk werd toegepast, met betrekking tot gegevens over de productie van granen en scheven. De resultaten in kleur en grootte van de planten moedigden de producenten aan, maar de resultaten in productiviteit waren doorslaggevend.

Het trainingsproces verloopt erg langzaam maar is effectief in de semi-aride regenlandbouwzone. Het duurt 6 tot 7 jaar om goede resultaten te behalen wanneer alleen kleine boeren hun eigen middelen hebben.

  • Het trainingsprogramma dat door SINAREFI en INIFAP werd uitgevoerd, stelde boeren in staat om het belang van de 5 assen te begrijpen. Hoewel het programma niet langer dan 3 jaar duurde, waren de boeren in staat om de geleerde goede praktijken te blijven toepassen.
  • De associatieve capaciteit van kleine producenten en hun vermogen om op hun eigen percelen te experimenteren.
  • De betrokkenheid van jongeren uit de gemeenschap bij het monitoren van acties.
  • Het gebruik van digitale hulpmiddelen is van fundamenteel belang geweest voor de succesvolle implementatie van coöperatieve projecten, maar nog meer om de activiteiten tijdens de pandemische periode niet stop te zetten.
  • De voortdurende technische begeleiding van INIFAP-medewerkers bood belangrijke ondersteuning bij de ontwikkeling van de 5 duurzaamheidsassen die nu deel uitmaken van het productiemodel van de Apaseo el Grande-producenten.
Communicatie met inheemse gemeenschappen en kampeerders en autoriteiten in het gebied

De inheemse en boerengemeenschappen die zich in het gebied van het RNM bevinden, zijn bondgenoten en nemen deel aan de waakzaamheidsactiviteiten in het binnenland van het RNM, in de amortiguamiento zone en in het gebied dat verbonden is aan het RNM en waar ze gebruik van maken. La información generada permite que se planteen estrategias conjuntas de acción para la protección de los ecosistemas o su uso sostenible por las comunidades y esta información a su vez es compartida con las autoridades para convocar, de acuerdo con sus competencias, su acción frente a la amenaza.

De positieve relatie met de lokale gemeenschappen is belangrijk geweest en heeft geleid tot een verandering in de positie van de gemeenschappen en een betere samenwerking met de autoriteiten in de omgeving om de doelen van de RNM te bereiken.

El trabajo articulado ha permitido fortalecer las capacidades de los comuneros que son contratados como guardaparques y de los que forman parte de los comités de vigilancia. Las informaciones sobre las amenazas son articuladas también con las autoridades que tienen competencias fuera de la RNM, para coordinar acciones hacia la conservación y aprovechamiento sostenible de los ecosistemas y recursos.

Efficiencia en resultados de la vigilancia y control con un sistema de manejo de información (Implementación del aplicativo SMART)

In la Reserva Nacional Matsés, la vigilancia y control se orientan a: a) la reducción de prácticas no sostenibles de aprovechamiento de los recursos naturales, y b) la reducción de ingresos a zonas y sectores no permitidos según la zonificación del área protegida. Om sneller en doeltreffender te reageren op amenazas wordt gebruik gemaakt van de SMART-applicatie, waarmee de gegevens die tijdens de bewakings- en controleactiviteiten zijn verzameld, efficiënter kunnen worden verzameld en gesystematiseerd.

La RNM heeft het programma SMART (traducido al español, herramienta de recojo de información y monitoreo espacial) aangenomen, dat sistematización en organización de los datos mogelijk maakt, in het bijzonder de amenazas al área protegida. Vóór de invoering van SMART werden de gegevens van de patrullajes niet of te laat gesystematiseerd en bleven ze steken in cuadernos de campo en hojas de datos, waardoor ze niet op de juiste manier werden gebruikt om het beheer van het ANP te ondersteunen.

De implementatie van de SMART-applicatie, na het capaciteitsopbouwproces, heeft een snelle acceptatie onder het bewakingspersoneel en de specialisten van de RNM opgeleverd, omdat het mogelijk is om de informatie die in het veld wordt verzameld, vrijwel onmiddellijk te observeren en omdat dit een vlottere communicatie tussen alle medewerkers mogelijk maakt, zodat er kan worden gereageerd op de gevaren.

Sectorización para la vigilancia y control

En base a sesiones de trabajo con el personal guardaparque, conocedores del territorio, la Reserva Nacional Matsés ha divido su área in sectores según su vulnerabilidad a las amenazas, para implementar las acciones de vigilancia que permitan el seguimiento de amenazas actuales o potenciales. Esto ha permitido redireccionar los esfuerzos para no vigilar exclusivamente el interior de la RNM sino la zona de amortiguamiento y paisaje asociado donde se originan las amenazas.

Considerando que las amenazas no son uniformes en el espacio se propuso la sectorización en función a criterios de: a) amenazas, b) accesibilidad al área protegida, c) centros poblados, d) recursos de interés y e) zonificación. Estos critérios permitam diferenciar los sectores según la vulnerabilidad del ANP.

En el caso de la Reserva Nacional Matsés, se han identificado ocho sectores, tres de ellos tienen un nivel de vulnerabilidad bajo, ya que no se han reportado amenazas, son de difícil acceso, no existen centros poblados y la zonificación del área protegida restringe ciertos usos a pesar de la existencia de recursos de interés. Otros tres sectores, tienen un nivel de vulnerabilidad alto, se han reportado amenazas y existen centros poblados colindantes, cuentan con fácil y múltiples accesos, cuentan con recursos de interés que vienen siendo aprovechados, y la zonificación permite el uso de recursos bajo ciertos lineamientos. Finalmente, los últimos dos sectores, tienen un nivel de vulnerabilidad medio, principalmente porque si bien cuentan con amenazas y centros poblados cercanos al área protegida, además del aprovechamiento de recursos, la accesibilidad es limitada.

Bewegwijzering en interpretatie van cultureel en natuurlijk erfgoed

Het bewegwijzeringssysteem van de Greenway is gebaseerd op het concept van 'wayfinding', een benadering waarbij ruimtes zo worden georganiseerd dat gebruikers er gemakkelijk doorheen kunnen navigeren. Binnen de Greenway is wayfinding cruciaal geweest om de ervaring van bezoekers te maximaliseren en hun relatie met de locatie te verbeteren. De aanpak is ook ondersteund door de installatie van fysieke bewegwijzering op basis van de goedkeuring van een masterplan (2016) en de zichtbaarheid die wordt gegeven door de creatie van een website, de ontwikkeling van een gids in vier talen waarin ook de EnjoyRespectFlorence-campagne is opgenomen, de organisatie van rondleidingen en de uitgave van video's en flyers. De interpretatie van de routes wordt ook toegankelijk gemaakt dankzij de restauratie van hun fysieke attributen zoals de hellingen, de herkwalificatie van nieuwe onderdelen zoals het Forte Belvedere en de productie van historische beschrijvingen die in de bewegwijzering zijn opgenomen. Tot slot brengt de oprichting van een Firenze Greenway Lab studenten, afgestudeerden en professionals samen voor de stedelijke en milieuplanning van het project.

De installatie van bewegwijzering voor interpretatie en bewegwijzering werd mogelijk gemaakt door de formalisering van het Masterplan na de oprichting van interinstitutionele partnerschappen en de beschikbaarheid van financiële steun van de CRF Foundation. Daarnaast hebben de beginselen van de Verklaring van Lille (2000) de inspanningen voor de institutionalisering en samenstelling van de Greenway geleid; en ten slotte hebben de communicatiestrategieën en de website de toegankelijkheid van informatie en bewegwijzering verbeterd en verbreed.

Dankzij deze initiatieven is het begrip van de drie routes die samen de Greenway vormen verbeterd en verspreid onder een breder publiek. Het belang van zowel de fysieke bewegwijzering als de virtuele informatie werd benadrukt dankzij de website in het Italiaans en Engels en de productie van ad-hocgidsen in verschillende talen. Het plannen van de routes en de bijbehorende bewegwijzering opent ook nieuwe mogelijkheden voor het toevoegen van extra componenten die de routes verrijken. Een voorbeeld hiervan is het Forte del Belvedere, een fort dat profiteerde van een verandering van eigenaar: als openbaar goed is het gebouw nu open voor het publiek, wat waarde toevoegt aan het project en een van de belangrijkste attracties van de Groene Route vormt. Tot slot heeft de COVID-19 pandemie het belang van deze groene stedelijke ruimten voor het welzijn van bewoners en stadsgebruikers benadrukt, waarbij het belang ervan adequaat werd gecommuniceerd op virtuele platforms.

Promenadologie' als een filosofie om erfgoed op alternatieve manieren te beleven

De implementatie van principes met betrekking tot langzaam toerisme en de creatie van drie stedelijke groene routes (een gericht op de Medici stad, een op de middeleeuwse componenten, een op de heuvels en de omgeving) is ook verbonden met het concept van 'Promenadologie', de wetenschap van het slenteren, een filosofie om de perceptie en ervaring van het milieu te verbeteren door te wandelen. In het geval van de Greenway vormt de 'Promenadologie' een alternatieve manier om de verbinding tussen de twee Werelderfgoedlocaties, evenals de relaties tussen natuurlijke en culturele elementen, alleen te voet of per fiets te ervaren. De wandeling wordt een krachtig instrument om na te denken over de esthetische en zintuiglijke kwaliteiten van erfgoed en natuur, en slaat een brug tussen bezoekers en de omgeving.

Het genieten van natuurlijke en culturele elementen te voet en op de fiets, en in het bijzonder tijdens wandelingen, wordt mogelijk gemaakt dankzij de creatie van ad hoc routes die geselecteerde tuinen en groene gebieden verbinden die al bekend staan om hun esthetische kenmerken. De routes verbinden de tuinen Bardini, Boboli en Bobolino en lopen door de heuvels van de wijk Oltrarno en de Villa di Poggio Imperiale. De wandeling wordt verder verbeterd door het ontbreken van vervuiling en verkeer, waardoor het welzijn van de bezoekers centraal staat in het project.

Het leggen van verbindingen tussen werelderfgoederen, stedelijke en historische tuinen en minder bekende buurten door middel van een wandelroute is een succesvolle strategie gebleken om duurzame en unieke reizen aan te moedigen. De wetenschap van het wandelen (Promenadologie) maakt het mogelijk om langzaam en groen toerisme aan te moedigen, de economische en duurzame ontwikkeling van verschillende delen van de stad buiten het stadscentrum en het welzijn van de gebruikers, die geen last hebben van files of geluids- en luchtvervuiling. Bovendien bevorderen de routes een nieuwe manier om de stad te ervaren zonder overprikkeld te worden door zintuiglijke input, activiteiten en informatie in het historische centrum, waardoor een eenvoudigere en interne reflectie op het dualisme tussen mens en natuur wordt bevorderd.

Het creëren van interinstitutionele partnerschappen tussen autoriteiten, belanghebbenden en werelderfgoedsites

Greenway Florence wordt gekenmerkt door de succesvolle coördinatie van onderzoeksinstellingen, de gemeente Florence, particuliere belanghebbenden en erfgoedinstellingen, die een interinstitutioneel partnerschap hebben geformaliseerd om het project te beheren, onderhouden en promoten. Tot de betrokken partners behoren de vereniging "Firenze Greenway", Fondazione Parchi Monumentali Bardini e Peyron, HeRe Lab - Heritage Research, de gemeente Florence (departement toerisme, directoraat economische activiteiten en toerisme, directoraat cultuur en sport, departement en directoraat milieu, bureau "Werelderfgoed Florence en relaties met UNESCO"), Fondazione CR Firenze en de Uffizi Galerij.

Het bestuurssysteem en de partnerschappen tussen belanghebbenden worden geformaliseerd door een intentieverklaring en een geïntegreerd kaartverkoopsysteem, evenals een route door de tuinen die toebehoren aan verschillende instellingen: de Bardini-tuin (Fondazione CR Firenze), de Boboli-tuinen (Uffizi Gallery) en de Bobolino-tuin (Gemeente Florence).

De Greenway is een succesvol project dat verschillende private en publieke instellingen samenbrengt door middel van een geplande intentieverklaring en een geïntegreerd ticket. De betrokkenheid van alle partijen en belanghebbenden heeft ervoor gezorgd dat de routes alle natuurlijke en culturele componenten bevatten die de routes vormen.

Stadslandschap: een benadering om natuur en cultuur te verbinden

Het concept van het stadslandschap wordt de laatste jaren steeds belangrijker als een manier om het traditionele dualisme tussen stad en platteland te overwinnen en holistische benaderingen aan te moedigen. Het creëren van routes die groene gebieden in de stad, het historische centrum van Florence en de Medici Villa's met elkaar verbinden is een succesvolle benadering om stedelijke centra op een duurzame manier te ervaren en de kern- en bufferzone van de twee Werelderfgoedlocaties met elkaar te verbinden. Het 'stadslandschap' is een oplossing geworden om tegemoet te komen aan de behoefte aan meer groene ruimten in steden, terwijl tegelijkertijd het welzijn van de bezoekers centraal staat.

Naast het aanleggen en creëren van fysieke routes, wordt het genieten van het stadslandschap en de valorisatie van stedelijke groene gebieden mogelijk gemaakt door herwaarderingsacties (d.w.z. de restauratie van de hellingbanen met fondsen die door de CRF Foundation in 2018 zijn verstrekt). Dergelijke initiatieven zijn gericht op het vergroten van de betekenis van buurten die niet zijn opgenomen in de traditionele routes door middel van restauratie en onderhoud van fysieke onderdelen, het plaatsen van bewegwijzering en een reeks onderzoeks- en promotieactiviteiten.

Het opnemen van groene stedelijke gebieden in erfgoedprocessen en culturele diensten is een praktijk die een holistisch begrip en genot van stedelijke ruimten mogelijk maakt. Steden worden nu niet alleen beschouwd als een geheel van gebouwde componenten, maar ook als de interrelatie tussen de natuur en de mens. Het welzijn van bewoners kan daarom worden verbeterd door groene ruimten aan te bieden en te valoriseren, zodat ze kunnen genieten van alternatieve, duurzame en milieuvriendelijke ervaringen.

© Guido Cozzi, Associazione Firenze Greenway
Stadslandschap: een benadering om natuur en cultuur te verbinden
Het creëren van interinstitutionele partnerschappen tussen autoriteiten, belanghebbenden en werelderfgoedsites
Promenadologie' als een filosofie om erfgoed op alternatieve manieren te beleven
Bewegwijzering en interpretatie van cultureel en natuurlijk erfgoed