Bella Unión: Gemeenschap beschermt biodiversiteit om hun levenskwaliteit te verbeteren
Volledige oplossing
Uitzicht op de Uruguay-rivier
GRUPAMA
De bewoners van Bella Unión stimuleerden de oprichting van een beschermd natuurgebied in Rincón de Franquía, op de driedubbele grens met Argentinië en Brazilië. Het doel was om de waardevolle biodiversiteit van het gebied te beschermen, om milieueducatie uit te voeren ter ondersteuning van het natuurbehoud en om natuurtoerisme te ontwikkelen. Hiertoe richtten ze een lokale NGO op: GRUPAMA. Na een lang proces slaagden ze erin om het gebied op te nemen in het Nationale Systeem van Beschermde Gebieden. Nu proberen ze samen met NGO's en lokale autoriteiten van naburige steden in Argentinië en Brazilië een drie-nationale biologische corridor te implementeren. Men hoopt dat dit, naast het behoud en het plezier van de lokale burgers, de creatie van een natuurtoeristisch aanbod mogelijk zal maken dat de economische reactivering na de pandemie zal bevorderen. De innovatie wordt gegeven door de betrokkenheid van de maatschappelijke organisaties in het hele proces, zowel lokaal als in de samenwerking met andere NGO's en de autoriteiten om een grensoverschrijdend beschermd natuurgebied te creëren.
Laatst bijgewerkt: 14 Sep 2021
2306 Weergaven
Context
Uitdagingen
De eerste milieu-uitdaging was om na te gaan of het gebied voldoende ecologische waarde had. Er werden studies uitgevoerd die de waarde en de hoge mate van biodiversiteit van het gebied aantoonden.
De volgende uitdaging, op sociaal gebied, was het vergroten van het bewustzijn onder de bevolking door het uitvoeren van een permanente milieu-educatiecampagne.
Een andere uitdaging was om de waarde van het gebied te vergroten door het te voorzien van infrastructuur en toezicht. Met de steun van het SGP werd dit bereikt.
Op het gebied van bestuur stelde GRUPAMA voor om het gebied samen met de lokale autoriteiten te beheren, wat door hen werd geaccepteerd.
De volgende uitdaging was om toe te treden tot het Nationale Systeem van Beschermde Gebieden (SNAP), op zoek naar nationale en permanente bescherming. Dit werd bereikt in 2013 en Rincón de Franquía werd het enige PNA in het land dat mede wordt beheerd door een NGO.
Tegelijkertijd wordt er een drie-nationale biologische corridor gecreëerd, met het Est. do Espinilho Park in Brazilië en een natuurreservaat gepland voor Monte Caseros in Argentinië.
Locatie
Bella Unión, Bella Unión, departement Artigas, Uruguay
Barra do Quaraí, Rio Grande do Sul, Brazilië
Monte Caseros, Provincie Corrientes, Argentinië
Zuid-Amerika
Proces
Samenvatting van het proces
In deze ervaring is de deelname van maatschappelijke organisaties onlosmakelijk verbonden met het behoud van lokale en grensoverschrijdende biodiversiteit, een continuüm dat onmogelijk te scheiden is.
Op hun beurt maken grensoverschrijdende beschermde gebieden, door het vergroten van het beschermde gebied, de levensvatbaarheid van bedreigde soorten haalbaarder, vooral die soorten die een groter gebied nodig hebben om zich te kunnen verplaatsen.
De voordelen zijn niet alleen biologisch. Grensoverschrijdende corridors zijn een ruimte voor samenwerking en begrip tussen nationale en in eerste instantie subnationale overheden en bouwen consensus op tussen gemeenschappen aan de basis. Dit is het geval bij de CBT, waarvan het idee afkomstig is van de burgermaatschappij en gesteund wordt door de lokale overheden van de drie nabijgelegen steden.
Bouwstenen
Deelname van maatschappelijke organisaties aan medebestuur
De burgermaatschappij fungeert als promotor en articulator van het voorstel voor behoud van biodiversiteit en ontwikkeling van natuurtoerisme.
Aan de andere kant zorgen participatie en medebeheer voor een brede basis in de samenleving om het voorstel te implementeren.
Lokale NGO's kennen de realiteit en problemen van het gebied en staan in horizontaal contact met de inwoners. Zij identificeren niet alleen de problemen, maar kunnen en moeten ook bijdragen aan de oplossing ervan.
Sleutelfactoren
Het maatschappelijk middenveld handhaaft over het algemeen de continuïteit van voorstellen in de loop van de tijd, terwijl politieke actoren elkaar afwisselen als gevolg van electorale veranderingen.
Aan de andere kant behoudt het maatschappelijk middenveld zijn focus en interesse in het project, terwijl de autoriteiten zich moeten bezighouden met een aantal zaken die hun aandacht afleiden.
Toch kunnen maatschappelijke organisaties bijdragen aan culturele, artistieke en sportieve kwesties.
Geleerde les
In het begin zorgde het machtsverlies dat met medezeggenschap gepaard gaat voor ongemak bij de politieke actoren. Het is moeilijk om de inmenging van derde partijen te aanvaarden die niet door het volk verkozen zijn.
Het was ook moeilijk voor vertegenwoordigers van het maatschappelijk middenveld om de exacte grenzen van hun bevoegdheden te bepalen en deze niet te overschrijden.
Het pluralisme en de onpartijdigheid van de groep, ook al handhaaft elk individu zijn eigen politieke voorkeuren en activiteiten, heeft de angst van de politieke actoren verminderd en hun respect en dat van de gemeenschap gewonnen.
Grensoverschrijdend biodiversiteitsbehoud en het beheer ervan
Het milieu is een continuüm dat zich niet aan politiek-administratieve grenzen houdt. Unilaterale maatregelen die door één land kunnen worden genomen om een gedeelde hulpbron te beschermen, zijn over het algemeen niet effectief en ongereguleerd gebruik van de hulpbron leidt vaak tot overexploitatie en vernietiging van de hulpbron.
Daarom moet het behoud van biodiversiteit in gebieden met een hoge ecologische waarde in grensgebieden gebeuren op basis van samenwerking en begrip tussen landen. Deze gebieden, die ver van de besluitvormingscentra liggen, zijn echter vaak geen prioriteit voor buitenlandse ministeries.
In deze gevallen spelen maatschappelijke organisaties een belangrijke rol, omdat zij zich kunnen bewegen en zich kunnen uitspreken met een vrijheid die regeringen op verschillende niveaus niet hebben.
Voor een effectief bestuur van grensoverschrijdende beschermde gebieden, zoals de Tri-nationale Biologische Corridor, zijn alle betrokken actoren nodig: lokale, regionale en nationale overheden, ondernemers en maatschappelijke organisaties.
Sleutelfactoren
Net als op lokaal niveau hebben maatschappelijke organisaties een continuïteit in de tijd die politieke actoren niet hebben.
Bovendien zijn ze niet gebonden aan protocollen en hiërarchie en kunnen ze rechtstreeks met elkaar en met anderen communiceren.
Net als op lokaal niveau kunnen NGO's zich ook richten op milieukwesties, in tegenstelling tot de politieke macht, die zich met een breed scala aan kwesties moet bezighouden.
Geleerde les
Coördinatie tussen NGO's in buurlanden kan gemakkelijk gebeuren. Soms zorgen interne problemen in een van de landen, zoals de relatie van een organisatie met de autoriteiten van dat moment, er echter voor dat een grensoverschrijdend project wordt vertraagd, vastloopt of juist wordt stopgezet.
De toevoeging van NGO's uit buurlanden zorgt ervoor dat overheden meer aandacht besteden aan de projecten in kwestie.
Invloeden
Een gebied met een belangrijke ecologische en landschappelijke waarde wordt behouden. Natuurtoerisme begint zich te ontwikkelen, vooral vogelobservatie en nautisch toerisme, met de daaruit voortvloeiende werkgelegenheid. Er zijn talrijke voorbeelden van milieueducatie en -opleiding ontwikkeld.
Ze hebben hun krachten gebundeld met NGO's in buurlanden en de grensoverschrijdende beweging van milieu-NGO's van de Triple Frontier gevormd. Deze organisatie strijdt niet alleen voor milieubehoud, maar streeft ook naar begrip en samenwerking tussen zusterlanden en bevordert de oprichting van de Tri-nationale Biologische Corridor.
Begunstigden
De gemeenschap geniet van een natuurlijke ruimte. De samenleving als geheel profiteert van de bescherming van de biodiversiteit en haar ecosysteemdiensten.
Toerisme verbetert het inkomen van KMO's en de Tri-nationale Biologische Corridor zal dit inkomen verhogen.
Duurzame Ontwikkelingsdoelen
SDG 1 - Geen armoede
SDG 3 - Goede gezondheid en welzijn
SDG 6 - Schoon water en sanitaire voorzieningen
SDG 8 - Fatsoenlijk werk en economische groei
SDG 15 - Leven op het land
SDG 17 - Partnerschappen voor de doelen
Verhaal
Bij de ingang van het beschermde gebied
GRUPAMA
In 2004 maakte een groep buren uit Bella Unión zich zorgen over de aantasting van de oeverbossen in het gebied Rincón de Franquía, op de driedubbele grens met Argentinië en Brazilië.
We begonnen elkaar te ontmoeten en stelden een project op om een beschermd natuurgebied te creëren, met als doel de biodiversiteit te behouden, milieueducatie te bevorderen en de ontwikkeling van duurzaam natuurtoerisme in het gebied aan te moedigen.
Vervolgens noemden we onszelf de Groep voor Actieve Milieubescherming(GruPAmA) en presenteerden we het project aan de rest van de gemeenschap en de autoriteiten, waarbij we hun steun kregen.
Het UNDP Small Grants Programme ondersteunt de start van het project. De acties omvatten het inhuren van een parkwachter en de bouw van een minimale infrastructuur. Er is ook begonnen met de herbebossing met inheemse bomen langs de Uruguay-rivier.
Daarnaast werd een diepgaande diagnose van het gebied (afbakening en karakterisering, flora- en faunaonderzoek en sociaaleconomisch onderzoek) uitgevoerd in samenwerking met de universiteit en "Aves Uruguay", waarbij de verdiensten van het gebied op het gebied van natuurbehoud en de sociale aanvaardbaarheid van het voorstel objectief werden vastgesteld. Dit leidde ertoe dat GruPAmA een aanvraag indiende voor de opname van Rincón de Franquía in het Nationale Systeem van Beschermde Gebieden van Uruguay (SNAP). Het was de eerste keer dat een verzoek vanuit de gemeenschap kwam. In april 2013 werd decreet 121/013 ondertekend, waarmee Rincón de Franquía werd uitgeroepen tot een beschermd natuurgebied. GruPAmA is momenteel de eerste maatschappelijke organisatie die een ANP mede beheert.
GruPAmA is ook actief lid van de grensoverschrijdende beweging van milieu-NGO's van de drievoudige grens, waarin het de oprichting van een drie-nationale biologische corridor (CBT) promoot , waarin het Espinilho Park in Brazilië, de monding van de Miriñay-rivier in Argentinië, de eilanden in de Uruguay-rivier en Rincón de Franquía worden geïntegreerd.
Met gezonde trots zagen we hoe ons voorstel werkelijkheid begon te worden en werd opgeschaald.