Via ecotoerisme directe stimulansen creëren om wilde dieren te beschermen

Volledige oplossing

door Paul Eshoo, Wildlife Conservation Society

Spotlighting voor wildlife bij nacht tour

Tony Deary / WCS

De Nam Nern Night Safari is een tocht in Nam Et-Phou Louey NPA, Democratische Volksrepubliek Laos, bedoeld om gemeenschappen te stimuleren om de illegale jacht op en verkoop van bedreigde diersoorten te verminderen. Naast handhavings- en voorlichtingsactiviteiten is toerisme geïnitieerd als maatregel om bedreigingen te verminderen. Er worden stimulansen gecreëerd door middel van een contract dat is ondertekend met de 1.186 families van 14 gemeenschappen aan de rand van het bos, waardoor de families verzekerd zijn van inkomsten voor elke toerist en elke waarneming van wilde dieren tijdens de tour.

Laatst bijgewerkt: 24 Sep 2025

5624 Weergaven

Foto- en videogalerij

Context

Uitdagingen

Stroperij

Gebrek aan alternatieve inkomstenbronnen

Slechte controle en handhaving

Slecht bestuur en slechte participatie

Illegale verkoop van wilde dieren en planten en jagen met illegale wapens De jacht voor de verkoop van wild vlees voor de binnenlandse en internationale markt brengt de biodiversiteit in Laos in gevaar. Het project heeft ernaar gestreefd om gemeenschappen duidelijke en directe stimulansen te geven om de bedreigingen voor belangrijke soorten te verminderen door het aantal mensen dat de volledig beschermde zone (TPZ) binnengaat, het jagen met illegale wapens (geweren en stalen vallen en strikken) en de illegale verkoop van wilde dieren te verminderen.

Schaal van implementatie

Lokaal

Subnationaal

Nationaal

Ecosystemen

Gematigd loofbos

Rivier, beek

Thema

Toegang en batenverdeling

Integratie van biodiversiteit

Ecosysteemdiensten

Gendermainstreaming

Steden en infrastructuur

Inheemse mensen

Lokale actoren

Toerisme

Menselijke gezondheid en welzijn, soorten en uitsterven

Locatie

Nam Et-Phou Louey NPA, Laos

Zuidoost-Azië

Proces

Samenvatting van het proces

De bouwstenen werken heel eenvoudig samen. De eerste stap is het creëren van een concept- en resultatenketen. Dit wordt gedaan door middel van een open discussie die zich richt op hoe acties zullen leiden tot het verminderen van bedreigingen. De tweede stap is het creëren van de benefit sharing contract(s), dat gebaseerd is op het algemene concept maar teruggebracht wordt tot de essentiële elementen die gemakkelijk begrepen kunnen worden door het doelpubliek, de gemeenschap. De derde stap omvat alles wat te maken heeft met de ontwikkeling, marketing en verkoop van je product. De laatste stap is regelmatig, adaptief beheer, namelijk het aanbrengen van wijzigingen en verbeteringen aan het/de contract(en) als dat nodig is.

Bouwstenen

Een model voor verandering creëren met je team

Voordat de contracten werden opgesteld, werd er een conceptueel model en een resultatenketen gecreëerd. Dit model schetst duidelijk hoe acties zullen resulteren in het aanpakken van de geïdentificeerde bedreigingen en welke indicatoren zullen worden gebruikt om de vooruitgang naar de doelen te monitoren. Dit is de fundamentele stap in het creëren van een solide model dat duidelijk bedreigingen aanpakt en identificeert hoe de acties verandering zullen beïnvloeden.

Sleutelfactoren

Het was belangrijk om een team te hebben met ervaring in het maken van conceptuele modellen en dat het belang van het planningsproces voor natuurbehoud waardeerde. Het team genoot van de vrijheid om te discussiëren en met een nieuw model te komen dat specifiek was voor de bedreigingen en de context, zonder vanaf het begin een rigide of voorschrijvend plan te hoeven volgen. Een collaboratieve werkomgeving die brainstormen en open discussie mogelijk maakte, was een belangrijke faciliterende factor voor deze bouwsteen.

Geleerde les

Tijdens het maken van het model werden de ideeën besproken, maar niet in het conceptuele modelprogramma (Miradi) gezet of visueel in kaart gebracht. Het wordt echter aanbevolen om het model te bespreken aan de hand van visuele aanwijzingen, hetzij papieren wanden om verschillende elementen van het model aan te geven of een computergegenereerd model. Visuele aanwijzingen kunnen mensen helpen het model beter te begrijpen en zich voor te stellen en de fijne kneepjes van de veranderingstheorie te bespreken.

Eenvoudige instandhoudingscontracten met gemeenschappen opstellen

Het project gebruikte één heel eenvoudig en duidelijk contract om de voordelen vast te leggen die elk gemeenschaps- en familielid zou verdienen als resultaat van hun inspanningen voor natuurbehoud. De contracten waren ongeveer één pagina lang en waren geschreven in een taal die voor de dorpelingen gemakkelijk te begrijpen was. Goedkeuring door het dorpshoofd alleen - een handig en traditioneel protocol - werd vermeden vanwege de onderliggende premisse van het model dat alle potentiële jagers gelijkelijk betrokken moeten worden bij het delen van de voordelen en verantwoordelijkheden. In plaats daarvan werden de contracten ondertekend door een vertegenwoordiger van elk gezin in elke gemeenschap om er zeker van te zijn dat iedereen de potentiële voordelen en de vereiste inzet begreep. Het contract werd ook niet gewoon hardop voorgelezen in elke gemeenschap, maar in plaats daarvan was er een vraag- en antwoordsessie om het begrip van de dorpelingen te peilen en hen te helpen het systeem te visualiseren.

Sleutelfactoren

Ambtenaren van beschermde gebieden, districten en provincies steunden het concept en stonden toe dat de contracten op deze niet-traditionele manier werden opgesteld vanwege hun belang bij natuurbehoud. Voordat de contracten bij de gemeenschappen werden geïntroduceerd, werden er bijeenkomsten gehouden met district- en dorpsambtenaren om de contracten begrijpelijk en eerlijk te maken vanuit een lokaal perspectief, en tegelijkertijd een efficiënter proces voor goedkeuring in de dorpen mogelijk te maken.

Geleerde les

Voor het opstellen van het concept moesten aparte bijeenkomsten worden gehouden met elke verschillende groep belanghebbenden. De eerste stap bij het opstellen van de contracten was het schetsen van de hoofdpunten, wat intern werd gedaan met belangrijke projectmedewerkers die de situatie begrepen en zich inzetten voor de algemene doelen van het project. Nadat de hoofdlijnen waren vastgesteld, werd een meer gedetailleerd conceptcontract voorgelegd aan overheidsmedewerkers die nauw met het project samenwerkten. Daarna werd het voor input voorgelegd aan andere overheids- en dorpsfunctionarissen die nauw met het project samenwerkten. Het was belangrijk om op deze manier te beginnen in plaats van alle belanghebbenden bij elkaar te brengen in één vergadering, omdat het concept nieuw was en omdat het nodig was om een solide en begrijpelijk ontwerp te presenteren aan degenen die minder bekend waren met het project.

Ontwikkeling en promotie van het toeristisch product

Deze bouwsteen omvat alles wat te maken heeft met de productie van je toeristisch product. Het wordt aanbevolen om een partner uit de particuliere sector te selecteren die de juiste marktgerichtheid en ervaring in ecotoerisme heeft, voordat er wordt begonnen met de ontwikkeling van toerisme, om duurzaamheid op de lange termijn te garanderen. Ons model had te lijden onder het feit dat we niet vanaf het begin een partner hadden, waardoor alle verantwoordelijkheid voor marketing en touroperatie bij het project kwam te liggen. De volgende belangrijke stap is het selecteren en trainen van de leden van de dienstverlenende groep voor dorpstoerisme, waarbij de leiders van de gemeenschap, de plaatselijke overheidsinstantie voor toerisme en de partner uit de privésector betrokken moeten worden. Contracten met leden van de servicegroep kunnen worden gebruikt om stimulansen te creëren voor goede service en bescherming van wilde dieren. Infrastructuur moet worden gebouwd als een gemeenschapsproject om maximale betrokkenheid te creëren. Een kosteneffectief marketinginstrument met een grote impact is (een) 'kennismakingsreis(sen)' voor touroperators en journalisten, in tegenstelling tot het drukken van brochures. Mond-tot-mondreclame is de belangrijkste factor en wordt uiteindelijk bepaald door een uniek en goed doordacht product.

Sleutelfactoren

Het is belangrijk dat belanghebbenden begrijpen hoe belangrijk het is om samen te werken met de privésector. Het is net zo belangrijk dat de privésector het product en de doelen van het project begrijpt. Als niet aan deze voorwaarden wordt voldaan, kan het zijn dat er geen geschikt partnerschap tot stand komt, wat het vermogen van het project om een gezond bedrijfsmodel te creëren in gevaar brengt. Als een partnerschap niet vanaf het begin kan worden opgezet, is het belangrijk om de financiële middelen te hebben om het product te incuberen totdat de omstandigheden beter zijn voor het vormen van een partnerschap.

Geleerde les

Partnerschap met de particuliere sector is de sleutel tot de ontwikkeling van een duurzaam bedrijfsmodel, vooral in afgelegen gebieden die een zware marketing nodig hebben om bezoekers aan te trekken. Als er geen duidelijk partnerschap is, moet het project klaar zijn om de tour uit te voeren, mogelijk met subsidies van donorfondsen als de touraantallen in het begin laag zijn. Dit wordt niet aanbevolen, omdat het middelen onttrekt aan andere projectonderdelen en het risico inhoudt dat het project mislukt. Infrastructuur die door de gemeenschap wordt gebouwd en onderhouden moet zo stevig mogelijk worden ontworpen om de onderhoudskosten te beperken. Bij het selecteren en trainen van leden van de dorpstoerisme-dienstverleningsgroep moet worden gestreefd naar verantwoordelijkheden die een evenwicht tussen mannen en vrouwen mogelijk maken.

Contracten herzien met inbreng van de gemeenschap (adaptief beheer)

Sinds de start van het project zijn er elk jaar vergaderingen gehouden in elke partnergemeenschap om de jaarlijkse voordelen en overtredingen samen te vatten en problemen te bespreken. Deze bijeenkomsten hebben geleid tot wijzigingen en verbeteringen in het contract voor de verdeling van de voordelen. Het is erg belangrijk dat contracten kunnen worden aangepast, veranderd en verbeterd, omdat niet alle problemen vanaf het begin kunnen worden voorzien. Het is ook belangrijk dat de veranderingen door de dorpelingen zelf worden aangebracht om hun eigenaarschap te vergroten. Hier volgen enkele voorbeelden van veranderingen die in de eerste vier jaar werden doorgevoerd: - Verhoogde straf voor het doden van Klasse I (beschermde) diersoorten zoals een tijger, luipaard of beer tot 100% verlies van het dorpsfonds. - Uitbreiding van het aantal deelnemende dorpen van 9 naar 14 om bedreigingen in het tourgebied verder te verminderen - Verdeling van voordelen per familie in plaats van per dorp om families gelijke verantwoordelijkheid te geven voor de bescherming van wilde dieren - Stimulansen geven om misdaden tegen wilde dieren in het eigen dorp te rapporteren door de regel in te voeren dat een dorpsfonds niet wordt verlaagd voor gevallen waarin de informatie door het dorp zelf wordt verstrekt.

Sleutelfactoren

Regelmatige jaarlijkse bijeenkomsten vergemakkelijkten het adaptief beheer. Door de opzet van de bijeenkomsten voelden de dorpelingen zich op hun gemak om hun stem te laten horen en suggesties te doen. Extra budget van donoren maakte dit ook mogelijk, omdat de jaarlijkse bijeenkomsten extra kosten met zich meebrengen die hoger zijn dan wat de inkomsten uit toerisme alleen kunnen bijdragen met lage toeristenaantallen in het begin. Een particulier bedrijf zou waarschijnlijk geen geld kunnen uitgeven aan dergelijke bijeenkomsten, waarvoor in elke gemeenschap een bijeenkomst nodig is.

Geleerde les

Er zijn problemen geweest met de procedure voor het wijzigen van contracten. Contractwijzigingen waren niet gepland, waardoor stemprocedures in het begin ontbraken. Het is ook belangrijk om op te merken dat het veel tijd en middelen kost om in elke gemeenschap vervolgvergaderingen te houden om over wijzigingen te stemmen. Bovendien hebben steeds meer wijzigingen in de contracten ervoor gezorgd dat ze voor de lokale bevolking moeilijker te lezen, te onthouden en te begrijpen zijn, waardoor ze minder effectief zijn. Voorgestelde wijzigingen zijn ook beïnvloed door leden van buiten de gemeenschap, zowel van de kant van de overheid als van niet-gouvernementele kant, waardoor de eigen inbreng van de gemeenschap is verzwakt.

Invloeden

Er worden drie maatstaven gebruikt om de impact van het project te bepalen. De eerste is het gemiddelde aantal waarnemingen van wilde dieren door toeristen plus het inkomen dat de gemeenschappen verdienen. Als het inkomen voor de gemeenschappen toeneemt, zouden de waarnemingen van wilde dieren door toeristen ook moeten toenemen. In de eerste vier jaar zijn de inkomsten en de waarnemingen van wilde dieren over het algemeen gestegen. Een toename in waarnemingen van wilde dieren alleen duidt echter niet op een positief effect, omdat meer toeristen langs de rivier jagers misschien alleen maar afschrikt naar andere gebieden, zonder dat de bedreigingen daadwerkelijk afnemen. Bedreigingen worden dus ook in de gaten gehouden. De ecotoerismecontracten creëren negatieve prikkels voor het overtreden van de regels voor beschermde gebieden door kortingen op de gemeenschappelijke en individuele voordelen. Hierdoor kon het project het aantal jachtovertredingen in de eerste vier jaar terugbrengen van zes naar nul. Het project vergeleek ook de totale jachtsignalen (bedreigingen) tussen patrouillesectoren om het comparatieve voordeel te bepalen van een sector met toerisme ten opzichte van sectoren zonder toerisme. Het project kon aantonen dat het aantal bedreigingen in de toeristische sector afnam, in tegenstelling tot de gemiddelde toename van het aantal bedreigingen in de niet-toeristische sectoren.

Begunstigden

14 gemeenschappen rondom het tourgebied (de Nam Nern Sector van het beschermde gebied) die 1.186 families omvat, National Protected Area management en districtsbestuur evenals de toeristische industrie in de provincie Houaphan.

Verhaal

Khampaeng is een van de twintig gidsen en bootsmannen uit Son Koua Village die werken aan de Nam Nern Night Safari. Hij gebruikt zijn deskundige kennis van het bos om toeristen te wijzen op wilde dieren, uitleg te geven over medicinale planten en etnische volksverhalen te vertellen. Hij maakte deel uit van de eerste groep dorpelingen die in 2010 als gids werd opgeleid. Alle leden van de toeristische dienstverlenende groepen moeten een contract ondertekenen met het nationale beschermde gebied waarin ze beloven dat zij en hun familieleden niet illegaal op wilde dieren zullen jagen of deze verkopen en dat ze hun baan als toerist kwijtraken als ze dat toch doen. Jagen is al generaties lang heel gewoon in het gebied en is een centraal onderdeel van de cultuur en manier van leven. Het is voor velen dan ook een hele uitdaging om zich aan het contract te houden, vooral voor degenen met buitengewone jachtvaardigheden, zoals Khamphaeng. De verleiding om voor de gidsen te jagen is vooral groot bij het zien van dieren tijdens de rondleiding, waarbij ze moeten vechten tegen de jagersreflex die ze van hun vaders en grootvaders hebben meegekregen. Veel van Khamphaeng's goede vrienden die werden opgeleid in de eerste groep gidsen kozen ervoor om te blijven jagen, ondanks het contract. Dit creëerde een enorme druk op hem als een van de meest bekwame jagers in de groep. Maar Khamphaeng koos ervoor het niet te doen en negeerde de verzoeken en verleidingen van zijn vrienden. Door zijn doorzettingsvermogen is hij nu een van de senior gidsen op de tour en helpt hij nieuwe gidsen op te leiden. Veel van zijn beste vrienden werken niet meer als gids omdat ze het contract hebben verbroken. Dit heeft zoveel vertrouwen gewekt bij zijn dorpsgenoten dat ze hem onlangs tot dorpshoofd hebben verkozen - een hele prestatie voor een jongen van zijn jonge leeftijd. Khamphaeng heeft ook een deel van zijn inkomsten uit toerisme gespaard en het eerste guesthouse in het dorp gebouwd. Hij is nu een van de belangrijkste woordvoerders voor het project en een voorbeeld voor het dorp.