Een vliegende start voor behoud van de zee door lokaal visserijbeheer
Volledige oplossing
Gevangen octopus
Blue Ventures
Vrijwillige en tijdelijke sluitingen van visgronden voor octopus worden gebruikt als een beginpunt voor behoud op gemeenschapsniveau. De sluitingen beslaan meestal 25% van het totale octopusvisserijgebied van een gemeenschap en gelden voor een periode van 2-3 maanden. Er is overtuigend bewijs dat dit de opbrengst van de visserij en de lokale inkomens verbetert, waardoor steun wordt opgebouwd voor de bescherming van natuurlijke hulpbronnen door middel van lokaal beheerde mariene gebieden (LMMA's); gebieden waar het beheer van de mariene hulpbronnen op zijn minst gedeeltelijk onder controle van de gemeenschap staat. Deze LMMA's maken vaak gebruik van mariene beheerstrategieën zoals een verbod op destructieve vispraktijken en door de gemeenschap opgelegde permanente no-take zones.
Laatst bijgewerkt: 30 Sep 2020
7195 Weergaven
Context
Uitdagingen
Klimaatverandering, overbevissing, toenemende armoede en voedselonzekerheid aan de kust, gebrek aan stimulansen voor natuurbehoud.
Veel inspanningen voor het behoud van de zee mislukken. Door van bovenaf te verklaren dat grote gebieden permanent verboden zijn voor de visserij, komt natuurbehoud maar al te vaak op gespannen voet te staan met de behoeften van kustgemeenschappen, waardoor de mensen die voor hun levensonderhoud afhankelijk zijn van de visserij, hun rechten verliezen. Voor veel tropische kustgemeenschappen is het afzien van vissen in beschermde gebieden een te grote economische opoffering en een te grote opportuniteitskost.
Locatie
Andavadoaka, Madagaskar
Oost- en Zuid-Afrika
Proces
Samenvatting van het proces
De bouwstenen werken samen om een dialoog over beheer tot stand te brengen en sterke steun van de gemeenschap te genereren. De peer-to-peer uitwisseling (BB2) laat zien dat gelijksoortige gemeenschappen positieve ervaringen hebben gehad en helpt gemeenschappen zich gesteund en bevoegd te voelen om de managementuitdaging aan te gaan. Intercollegiale uitwisseling kan ook een gevoel van gezonde concurrentie opwekken: "Als zij het kunnen, dan kunnen wij het ook" of zelfs "Ik wed dat wij het nog productiever kunnen afsluiten dan zij". Het doorlopen van elk van de stappen in het opzetten van de afsluiting (BB 3-4) bevordert een sterke deelname van de gemeenschap en het eigenaarschap van de afsluiting, zorgt ervoor dat lokale kennis wordt gebruikt en biedt ook een platform voor het bespreken van andere mogelijke beheerinitiatieven. Ten slotte vormt de steun van de gemeenschap voor het beheer, gegenereerd door de eerste diagnostische activiteiten (BB 1), de opening van een succesvolle sluiting (BB 5) en discussies over bredere beheerinitiatieven (BB 2-4), de basis voor de oprichting van een bestuurlijke structuur van de gemeenschap die lokaal beheerde mariene gebieden ondersteunt.
Bouwstenen
Communautaire beoordeling
Er wordt een voorbereidende diagnose uitgevoerd met de gemeenschappen om hun perceptie van de toestand van de mariene rijkdommen, de nood aan beheer en hun motivatie om de verantwoordelijkheid voor het beheer op zich te nemen, te evalueren. Om ervoor te zorgen dat de gemeenschap zich voldoende verantwoordelijk voelt, is het van cruciaal belang dat de ondersteunende organisatie (bijv. een NGO) de gemeenschap niet onder druk zet om in te stemmen met beheersmaatregelen die ze niet noodzakelijkerwijs gemotiveerd zijn om uit te voeren. Als er voldoende erkenning is voor de nood aan beheer en als de gemeenschap gemotiveerd is, kan de ondersteuningsorganisatie verdergaan met de volgende stap.
Sleutelfactoren
- De ondersteuningsorganisatie is flexibel genoeg om zich aan te passen aan de behoeften van de gemeenschap en/of gebrek aan interesse - De ondersteuningsorganisatie is bekend met diagnostische basisoefeningen, zoals probleembomen, conceptmodellen, enz.
Geleerde les
De ondersteunende organisatie moet afzien van het voorstellen van, of druk uitoefenen op de gemeenschap om in te stemmen met, beheermaatregelen (zoals een zeereservaat) voordat de behoefte aan beheer en de motivatie van de gemeenschap (voor beheer en handhaving) is vastgesteld. Anders kan de voorgestelde actie altijd worden gezien als een initiatief van een "buitenstaander" en lijden onder een gebrek aan betrokkenheid van de gemeenschap. - Als er voldoende erkenning is voor de behoefte aan beheer en motivatie van de gemeenschap, kan de ondersteuningsorganisatie verder gaan met de volgende stap. - De ondersteuningsorganisatie moet ook bereid zijn om weg te lopen als de gemeenschap aangeeft dat ze de noodzaak van beheer niet inziet of niet gemotiveerd is om verantwoordelijkheid te nemen.
Uitwisseling van peer-to-peer leren
Vissers uit de doelgemeenschappen bezoeken andere gemeenschappen die al tijdelijke visserijstops of andere strategieën voor marien beheer toepassen. Door rechtstreeks te leren van de echte ervaringen van vissers met een vergelijkbare achtergrond als zijzelf, realiseren de doelgemeenschappen zich dat dit iets is dat ze kunnen aanpassen aan hun eigen context. Ervaren gemeenschappen vertellen vaak niet alleen over de voordelen, maar ook over de uitdagingen die ze zijn tegengekomen bij het implementeren van gemeenschapsbeheer en stellen nieuwe gemeenschappen zo in staat om zich voor te bereiden op deze uitdagingen of ze zelf te vermijden.
Sleutelfactoren
- Financiering ter ondersteuning van een vissers-vissersuitwisseling - Een eerste managementbelang in de bezoekende/doelgemeenschap - Belangrijke vertegenwoordigers van vissers / gerespecteerde woordvoerders van bezoekende gemeenschappen om discussies te leiden in hun thuisgemeenschap - Een eerlijke en ondersteunende gastgemeenschap met relevante ervaring - Geplande follow-up na de uitwisseling
Geleerde les
Follow-up na een uitwisselingsreis is cruciaal. De ondersteunende organisatie moet er zeker van zijn dat de deelnemers de belangrijkste boodschappen van de gastgemeenschap hebben begrepen, een synthese hebben gemaakt van wat ze hebben geleerd en zich op hun gemak voelen bij het leiden van discussies in hun eigen gemeenschap. Deelnemers aan de uitwisselingsreis moeten leden van de gemeenschap zijn die in de ogen van de vissers legitiem zijn (d.w.z. de vissers zelf) en gerespecteerd worden. Het is ook nuttig om deelnemers te hebben die bekend staan als sceptisch en die moeilijke vragen stellen - dit soort mensen zal vaak het moeilijkst te overtuigen zijn en de eersten die zich verzetten tegen de instelling van een sluiting, dus het is een groot voordeel om hen vanaf het begin achter de sluiting te hebben staan.
Ontwerp van een gezamenlijke sluiting
Gemeenschappen kiezen een doelsoort voor tijdelijke sluitingen. Deze moet van korte duur zijn en snel groeien om duidelijke voordelen voor de visvangst mogelijk te maken, en bij voorkeur economisch belangrijk om financiële opbrengsten van de opening te garanderen. Een tweede stap is het selecteren van het gebied dat gesloten moet worden. Gemeenschappen bespreken de keuze van de locatie en het visgebied en bereiken overeenstemming over de instelling van de sluiting. Sloten zijn beter geschikt voor kleinere dorpen om te voorkomen dat ze op de openingsdag overbevist worden. Goede samenwerking tussen dorpen voor toezicht en verdeling van de voordelen bij de opening. Overleg met commerciële kopers van vis-, schaal- en schelpdierproducten voordat de sluiting wordt ingevoerd, om er zeker van te zijn dat zij op de hoogte zijn van de sluiting en deze ondersteunen. Als zij niet achter de sluiting staan, kunnen zij vissers aanmoedigen zich niet aan de sluiting te houden of weigeren vangsten te kopen van dorpen die de sluiting uitvoeren. Ze moeten er ook klaar voor zijn om op de openingsdag een overvloed aan vis te verwerken, wat logistieke problemen met zich mee kan brengen. Bepaal het tijdstip van sluiting en opening. Seizoensgebonden variaties in vis- en visgebruikspatronen kunnen betekenen dat een gebied alleen geschikt is voor sluiting gedurende bepaalde perioden van het jaar.
Sleutelfactoren
- Progressieve inkopers van vis-, schaal- en schelpdierproducten die het voordeel zien van gemeenschappen die sluitingen doorvoeren - Geen prijsdaling en zelfs prijsprikkels van inkopers van vis-, schaal- en schelpdierproducten voor gemeenschappen die sluitingen doorvoeren - Sterk lokaal leiderschap om steun voor de sluitingen te krijgen - Steun van de lokale overheid voor de sluiting
Geleerde les
- De kopers van visserijproducten moeten in een vroeg stadium worden geraadpleegd om steun te krijgen. - Dichtbij de dorpen om toezicht mogelijk te maken - Buiten frequent bereden routes - In een geschikte habitat voor de doelsoorten - Groot genoeg om lokale visserijvoordelen op te leveren en het over het algemeen grote aantal vissers dat een openingsdag bijwoont aan te kunnen - Niet zo groot dat dorpen het zich niet kunnen veroorloven om af te zien van het gebruik van het gebied - Beslis bij welk tij de opening moet zijn. Verschillende sluitingen tegelijkertijd in dezelfde zone om overbevissing en slechte invloed op de habitat in één gebied te voorkomen - Houd rekening met seizoensgebondenheid en milieufactoren - Houd rekening met nationale/regionale sluitingen van visserijen, aangezien dit juridische en economische gevolgen kan hebben - De timing van sluitingen en openingen moet volledig worden besproken met de vissers om ervoor te zorgen dat iedereen betrokken is bij de beslissing en zich bewust is van de timing - Geen prijsverlaging bij de opening en zelfs geen prijsprikkel.
Samen regelgeving opstellen
De regels en voorschriften voor de sluiting moeten worden vastgesteld in een dorpsbijeenkomst, waarbij zoveel mogelijk mensen moeten worden aangemoedigd om deel te nemen, zodat er een hoge mate van betrokkenheid en steun van de gemeenschap ontstaat. Als de regels niet door iedereen als eerlijk worden beschouwd, zullen ze moeilijk te handhaven zijn. Zodra de gemeenschap tevreden is met de regels en voorschriften voor de sluiting, moeten lokale wetten openlijk worden besproken en goedgekeurd. Boetes moeten een bedrag zijn dat realistisch is voor de vissers om te betalen, maar hoog genoeg om diefstal effectief te ontmoedigen. Het is ook belangrijk om procedures vast te leggen voor de handhaving van de lokale wetten op het moment dat ze worden opgesteld, om vertragingen en/of verwarring in de toekomst te vermijden als er een overtreding wordt vastgesteld. Het concept van lokale wetten is vaak vertrouwd in Madagaskar, en er kan al een gevestigde procedure voor handhaving zijn. In dat geval kan het best worden gewerkt met gevestigde procedures. Lokale wetten moeten formeel worden vastgelegd in regionale rechtbanken om de wettelijkheid te garanderen en sterke institutionele steun te bieden wanneer een overtreding van de lokale wetgeving voor de rechter moet worden gebracht.
Sleutelfactoren
Bestaan van een wettelijk kader voor gemeenschapsbeheer / gewoonterecht zoals de Dina in Madagaskar.
Geleerde les
Belangrijke punten bij het opstellen van regels: - Toegang tijdens de sluiting (voor het vissen op andere soorten, reizen) - Het betalen van een voogd zal meestal kostenverhogend zijn. Alle leden van de gemeenschap en naburige gemeenschappen worden beschouwd als bewakers voor lokale wetsbesprekingen: - Het meedelen van boetes aan mensen die aanwezig zijn bij handhavingsvergaderingen kan het vertrouwen in de vereniging vergroten en deelname aan vergaderingen aanmoedigen - Gedifferentieerde boetes kunnen een effectieve manier zijn om recidive te ontmoedigen, maar ook om medeleven te tonen met een overtreder die voor het eerst een overtreding begaat, zonder harde gevoelens te kweken bij de beheersvereniging - Illegale vangsten uit de sluiting moeten in beslag worden genomen en verkocht/verdeeld Logistiek moet door de hele gemeenschap worden besproken en goedgekeurd - Het in beslag nemen van vistuig totdat de boete is betaald, is niet effectief: Leden van andere gemeenschappen kunnen bij de opening komen vissen, maar moeten hun vangst verkopen aan het dorp dat de sluiting uitvoert.
Opening van sluitingen door de gemeenschap
Openingen van sluitingen kunnen een spannende en hectische tijd zijn. Alle sluitingen in een gebied moeten op dezelfde dag worden geopend (om massale overvloed in één gebied, lage individuele vangstpercentages en ongewenste gevolgen voor de habitat te voorkomen). Als ze niet goed gedefinieerd en georganiseerd zijn, kunnen ze leiden tot conflicten binnen en tussen dorpen en het gevoel bedrogen te zijn, en kunnen ze de instelling van toekomstige sluitingen (bijv. vistuigspecificaties) ontmoedigen. De procedures voor de openingsdag worden ruim van tevoren vastgesteld, met medewerking van alle betrokken dorpen en goed gecoördineerd met de kopers. Ze moeten goed gecommuniceerd worden, zodat iedereen de regels begrijpt en het gemakkelijk is om een boete op te leggen aan iemand die ze niet naleeft. Indien mogelijk wordt er op de openingsdag een eenvoudige vangstcontrole uitgevoerd om de gemeenschap snel en eenvoudig feedback te geven over de doeltreffendheid van hun sluiting.
Sleutelfactoren
Een effectieve, door de gemeenschap geleide tijdelijke sluiting voor octopusvisserij van ongeveer 2,5 tot 3 maanden voorafgaand aan de openingsdag.
Regelsysteem overeengekomen door alle deelnemers.
Geleerde les
- Alle sluitingen in een gebied moeten op dezelfde dag openen om massale overvloed op één plek te voorkomen, met als gevolg een lage individuele vangst en een slechte impact op de habitat. - Coördineer de opening met kopers, zorg ervoor dat alle producten gekocht kunnen worden, dat de prijs niet daalt door de overvloed aan producten en, idealiter, dat er een prijsprikkel is bij de opening. - Het is het beste om één startpunt te hebben, zodat iedereen op gelijke afstand is als de opening. Eén persoon zou verantwoordelijk moeten zijn voor het aankondigen wanneer de sluiting officieel open is, en deze aankondiging of dit signaal moet duidelijk zijn. - Als er een traditionele ceremonie wordt uitgevoerd, zorg er dan voor dat hier voldoende tijd voor is ingeruimd en dat de mensen die de ceremonie uitvoeren voldoende tijd hebben om zich voor te bereiden op het vissen als dat nodig is. Als de vangsten zullen worden gecontroleerd, zorg er dan voor dat er weegstations worden ingericht, dat er monitors worden voorbereid en dat er bij voorkeur op de gebruikelijke aankooppunten wordt gewogen, zodat de vissers geen extra moeite hoeven te doen om hun vangst te laten bemonsteren.
Bronnen
Invloeden
Onderzoek naar de effectiviteit van de octopussluitingen heeft aangetoond dat ze de vangst en het inkomen kunnen verbeteren, waarbij de aanvoer van de gesloten visplaatsen met meer dan 700% is gestegen in de maand na het opheffen van een sluiting en de vangst per visser per dag in dezelfde periode met bijna 90% is toegenomen. Gemiddeld hebben we ontdekt dat 1 dollar aan octopus die achterbleef in de gesloten vislocatie is gestegen tot 1,81 dollar aan het einde van een sluiting. In Madagaskar heeft het succes van de vroege sluitingen ertoe geleid dat andere gemeenschappen dit voorbeeld hebben gevolgd, met tot nu toe meer dan 270 sluitingen. De toepassing blijft elk jaar groeien, niet alleen in Madagaskar, maar nu ook in andere landen in de regio. De aanpak is ook geïntroduceerd in de ambachtelijke visserij op modderkrab en doornige kreeft. Na de succesvolle instelling van de sluitingen hebben visserijgemeenschappen in heel Madagaskar zich gegroepeerd om meer dan 190 beheersverenigingen en 70 LMMA's op te richten die destructieve visserijpraktijken verbieden. MIHARI, het LMMA-netwerk van Madagaskar, beslaat nu meer dan 17% van de zeebodem van het eiland en wordt gesteund op de hoogste regeringsniveaus. Aan het einde van 2017 heeft het werk van Blue Ventures in Madagaskar het leven van meer dan 200.000 mensen verbeterd. Het is nu zaak om deze succesvolle aanpak naar kustgemeenschappen in de hele Indische Oceaan te brengen.
Begunstigden
Kustvissersgemeenschappen in Madagaskar.
Duurzame Ontwikkelingsdoelen
SDG 12 - Verantwoord consumeren en produceren
SDG 14 - Leven onder water
Verhaal
Eerst markeert slechts een enkel zeil de scheiding tussen hemel en zee. Dan komt er nog een dichterbij. En nog meer, totdat zo'n twintig outriggerkano's zich verzamelen op een rifvlakte zes kilometer uit de kust van zuidwest Madagaskar. Als het tij begint af te nemen, stappen de traditionele Vezo-vissers uit hun kano's en trekken ze naar het ondiepe gedeelte van de rifvlakte. Twee en een halve maand eerder hadden ze deze specifieke rifvlakte gesloten voor het vissen op octopus. Ze hadden een traditionele wet gebruikt om de tijdelijke sluiting af te dwingen. Die werd goed nageleefd en vandaag zijn ze hier om de vruchten van hun investering te plukken. Speren in de hand, ze waaieren uit over de rifvlakte, scannen de hoeken en gaten van het ondiepe op zoek naar tekenen van octopus. Al snel is de menigte verspreid over een enorme uitgestrektheid van de rifvlakte. Velvetine, een 60-jarige octopussprokkelaar: "Octopus sprokkelen is de enige manier waarop ik geld kan verdienen. Octopus is echt het enige zeevoedsel dat wij vrouwen kunnen verkopen. Voordat we begonnen met octopusreservaten, vingen we maar twee of drie octopussen per dag, en sommige dagen vingen we helemaal niets. Met de reservaten maken we een klein offer, maar we kunnen nog steeds sprokkelen op andere riffen, en na het wachten vangen we meer octopus - de vangst is goed in de dagen na de openingen. Ik heb meer geld voor eten en voor mijn gezin. Daarom wil ik doorgaan met de octopusreservaten." Families verzamelen zich rond hun prauwen en hijsen de zeilen weer op. Eén voor één zetten ze koers naar het dorp. Daar verkopen ze grote bundels versgevangen octopus aan verwachtingsvolle kopers. Later komen de ophaalwagens om de vangst naar de regionale hoofdstad Toliara te brengen. Mannen dragen zakken vol octopus van de kraampjes van de kopers naar de ophaalwagens, gespannen onder het gewicht. Een manager van een van de exportbedrijven arriveert met zijn assistent om te controleren of alles in orde is, om ervoor te zorgen dat de octopus die vanochtend door lokale vissers aan land is gebracht, vers in Toliara aankomt en uiteindelijk op de Europese borden terechtkomt. En zo is management de levensader van dit dorp en zijn mensen geworden, net als in zoveel andere dorpen zoals dit langs de kust van het zuidwesten van Madagaskar. Sinds de eerste tijdelijke sluiting werd uitgeprobeerd, zijn de sluitingen overgenomen door andere dorpen langs de kustlijn, waardoor de vangsten en het inkomen van de vissers op korte termijn een impuls kregen en er blijvende steun ontstond voor ambitieuzere beschermingsinspanningen die worden geleid door gemeenschappen, voor gemeenschappen.