Fonds-voor-Werkgelegenheid mechanisme om toerisme in de gemeenschap te stimuleren en te zorgen voor directe economische inkomsten voor de lokale bevolking.
Volledige oplossing
Duurzaam toerisme en beschermde gebieden in een post-COVID-wereld
Richard Bazán
Een van de belangrijkste zwakke punten van toerisme op gemeenschapsniveau is het gebrek aan infrastructuur om een comfortabel verblijf te garanderen. Dit is te wijten aan het feit dat er geen financiering is voor dit soort werk, of dat het wordt uitgevoerd zonder kwaliteitscriteria.
Om dit probleem op te lossen, heeft het project Duurzaam toerisme en beschermde gebieden in een post-COVID wereld in het Amarakaeri gemeenschapsreservaat en het Rio Abiseo nationaal park (Peru) gekozen voor de ontwikkeling van het Cash-for-Work (CFW) mechanisme, ook bekend als Fonds voor Werk.
Via dit mechanisme wordt deze zwakte omgezet in een kans om meer impact te creëren door tijdelijke banen aan te bieden aan de bewoners van de 10 gemeenschappen van beide beschermde gebieden, in werkzaamheden die zij zelf hebben bepaald in hun Community Action Plan. Deze zijn voor 100% gefinancierd door het project.
Dit mechanisme heeft de lokale economieën versterkt en tegelijkertijd een groter saamhorigheidsgevoel gecreëerd.
Laatst bijgewerkt: 08 Dec 2022
1535 Weergaven
Foto- en videogalerij
Context
Uitdagingen
42% van de inwoners van Amarakaeri houdt zich bezig met toerisme. In Rio Abiseo is dat slechts 8%. Daarom had elk beschermd gebied een andere uitdaging op het gebied van ervaring, participatie en visie.
Amarakaeri heeft een bevolking tussen 36 en 65 jaar die voornamelijk (54,8%) werkzaam is in de landbouw (86,3%), met een gemiddeld maandinkomen tussen 40 en 100 USD, met een hoge deelname in het toerisme (47,6%). Met COVID-19 daalde hun tewerkstellingskans (37,3%), evenals de toeristenstroom naar de belangrijkste toeristische attracties (73,8%).
De bevolking in Rio Abiseo schommelt tussen 36 en 65 jaar oud (60,5%), houdt zich bezig met landbouw (45,9%), met een gemiddeld maandinkomen tussen 40 en 100 USD. In tegenstelling tot Amarakaeri is hun band met toerisme laag (6,8%). Als gevolg van COVID-19 daalde hun tewerkstellingskans (65,7%), net als de toeristenstroom naar hun belangrijkste toeristische attracties (64,4%).
Locatie
Peru
Zuid-Amerika
Proces
Samenvatting van het proces
Kwaliteitsborging in Fase 1 (ontwerp-planning) was de sleutel tot Fase 2 (ontwikkeling van infrastructuur in het kader van het mechanisme) in de volgende aspecten:
- Methodologie, vanuit een multiperspectiefbenadering met de kennis van de betrokkenen, en respectieve tests met het team ter plaatse.
- Bijeenroepen van deelnemers uit de gemeenschap, met volledige kennis van de verplichtingen die zij in de toekomst op zich zullen nemen.
- Workshop planconstructie, waarbij de articulerende en prospectieve rol van de projectleider essentieel is om alle creatieve variabelen die een rol spelen in het planningsproces wakker te schudden en te motiveren.
Het kritieke punt voor de start van de werkzaamheden was de socialisatie van het resulterende plan onder de betrokkenen (als overgangsfase). Dit proces omvatte daarom een bezoek aan elke gemeenschap (met alle deelnemers aan het project) om de resultaten van de workshop te socialiseren en te beginnen met het plannen van de uitvoering van elk werk, maar bovenal het delegeren (empowerment) van verantwoordelijkheden binnen elke groep. Het ontwerpen van specifieke instrumenten voor deze fase zorgde voor een betere controle en een gevoel van procedurele orde in de perceptie van de begunstigde gemeenschappen.
Bouwstenen
COMMUNAUTAIR ACTIEPLAN
Een participatieve planningstool gebaseerd op de volgende stappen:
- Voorbereiding: identificatie van actoren (gemeenschapsleiders en beheerders van het gebied), van eerdere overeenkomsten en logistieke voorbereiding voor de workshops.
- Workshop voor de constructie van het Plan.
- Socialisatie van het Plan onder de gemeenschappen en beheerders.
Tijdens de workshop voor de constructie van het plan wordt de deelname van de betrokken gemeenschappen (als geheel of via hun gekozen vertegenwoordigers) en de beheerders van het gebied aangemoedigd, onder begeleiding van het technische team van het project.
Zo wordt tijdens deze workshop (van ongeveer 8 uur) een Collectieve Droom van 12 maanden geïdentificeerd, gekoppeld aan het toerisme binnen hun territoriale ruimte en tegelijkertijd in overeenstemming met de inspanningen voor het behoud van hun beschermd gebied.
Zodra de Collectieve Droom is geïdentificeerd, bepalen de deelnemers:
- Doelstellingen.
- Doelen om het bereiken van hun doelen te meten.
- Activiteiten (en de mensen die daarvoor verantwoordelijk zijn) die hen in staat zullen stellen hun doelen te bereiken.
- Monitoringsindicatoren om de voortgang van de uitvoering van hun activiteiten te meten.
- Degenen die verantwoordelijk zijn voor zowel de doelen als de activiteiten.
- Geschattedeadlines en data.
- Middelen, van het project, van de agenten van de bestemming en van de beheerders van het gebied.
Sleutelfactoren
- Toeristische gebruiksplannen die worden bijgewerkt: hierdoor kon het Community Action Plan een referentiedocument worden voor de duurzaamheid van de toeristische bestemming.
- Full Life Plannen (in het geval van het Amarakaeri CR) die geactualiseerd worden: hierdoor kunnen de PAC's een precedent zijn in de identificatie van de visie en behoeften van de inheemse gemeenschappen.
- Betrokkenheid van de gemeenschappen en beheerders: dit maakte een actieve samenwerking mogelijk, als belangrijkste kenmerk van het bestuur van een gebied met een roeping voor duurzaam toerisme.
Geleerde les
In het proces van het ontwerpen van het Community Action Plan werd een methodologie ontwikkeld die moest worden gevalideerd door degenen die betrokken waren bij het project en overgedragen aan het team dat verantwoordelijk was voor het veldwerk. Hiertoe werden de ontwikkelde versies van de methodologie gesocialiseerd en werden de perspectieven van alle betrokkenen in deze fase op elkaar afgestemd, waarbij voorrang werd gegeven aan de natuurbeschermingsaanpak en gemeenschapstoerisme als een instrument met een grote impact dat kapitaliseerbare economische inkomsten uit de kennis van de deelnemende gemeenschappen bevordert.
Het implementatieproces vereiste een bijeenroepingsfase, waarvan de uitdaging de representativiteit was; het had ook te maken met geografische afstanden en de tijdsdruk van de vertegenwoordigers en managers van de gemeenschappen.
Hiervoor werden twee formats gebruikt (één voor elke PA): in het geval van Río Abiseo, één waarin twee vertegenwoordigers van de gemeenschap samenkwamen in een workshop van 8 uur; de andere (Amarakaeri), waarin de workshopformule werd uitgevoerd in één workshop per gemeenschap. Beide maakten representativiteit en assertief beheer van elke workshop mogelijk.
AANPASSING VAN HET WERKGELEGENHEIDSFONDSMECHANISME
Na de socialisatie en validatie van het plan worden de volgende stappen ondernomen:
- Uitvoering van het plan:
- Vergaderingen om het budget voor elk werk op te stellen (met offertes). Deze omvatten het samenstellen van werkploegen, het opstellen en ondertekenen van lijsten met werknemers, brieven met toezeggingen (met een akkoord over een vaste betaling) en tijdschema's binnen het tijdschema van het project.
- Beheer van het fonds: Het fonds werd verdeeld onder de deelnemende gemeenschappen in de 2 PA's en dekte de volgende uitgavencategorieën:
- Aankoop van gemeenschapsmaterialen. Met behulp van het instrument "Affidavit" voor de economische betaling ontvangen door de gemeenschapsleden die deze materialen hebben geleverd.
- Aankoop van bouwmaterialen (niet beschikbaar in de gemeenschap). Hiervoor werden betalingsbewijzen gebruikt als verificatiemiddel, samen met een certificaat van levering van materialen.
- Betaling van lokale arbeid: een onderscheidend element van dit mechanisme dat de erkenning mogelijk maakte van de tijd en inspanning van elke dorpeling in de bouw die hun eigen gemeenschap in hun plan had geïdentificeerd. Om dit te bereiken werden de volgende instrumenten ontworpen:
- Verbintenisbrieven, met de werkdag van elke dorpeling.
- Werkopvolgingsformulier, met de controle van de door elke dorpsbewoner gewerkte tijd.
Bevestiging van ontvangst van betaling.
Sleutelfactoren
De beperkte toegang tot andere bronnen van lokaal inkomen (arbeidskwetsbaarheid) maakte de betrokkenheid van mensen rond de geïdentificeerde werken mogelijk. Bovendien was de openheid van de begunstigde gemeenschappen essentieel voor de duurzame ontwikkeling van elk project.
In sommige gemeenschappen was de deelname van hun lokale en gemeenschapsautoriteiten essentieel om de werken legitimiteit te geven. Er moet worden opgemerkt dat er tijdens dit proces geen kinder- of jeugdarbeid (leden van de deelnemende families) werd gegenereerd of gestimuleerd.
Geleerde les
De werken die werden ontwikkeld dankzij het Fonds-voor-Werkgelegenheid mechanisme moesten in overeenstemming zijn met een toeristische productvisie; met andere woorden, ze moesten niet alleen de gemeenschap ten goede komen (in termen van bruikbaarheid), maar ook passen in de voorstellen voor toeristische ervaring die voor elke gemeenschap werden ontwikkeld. De articulerende en permanent controlerende rol van de Field Officers zorgde ervoor dat de werkzaamheden binnen de geplande deadlines werden uitgevoerd, volgens de principes van transparantie, flexibiliteit en assertieve communicatie.
Binnen elke gemeenschap werd een "bouwmeester" gekozen om de kwaliteit van het uitgevoerde werk te begeleiden; daarnaast leverde het project informatie en referentiemodellen voor de uitvoering van de werken.
De overdracht van materialen was een grote uitdaging vanwege de abrupte klimaatveranderingen waaronder beide natuurgebieden te lijden hebben, als gevolg van de opwarming van de aarde en de instabiliteit van de regenval. Preventie en permanente communicatie waren de sleutels om dit obstakel te overwinnen.
Invloeden
Gemeenschappen van het Abiseo Nationaal Park
- San Juan del Abiseo: 1 ontvangsthuis voor bezoekers. 17 directe begunstigden en 180 indirecte begunstigden.
- Pizarro: 1 toegankelijk toeristisch uitkijkpunt. 28 directe begunstigden en 600 indirecte begunstigden.
- Pucallpillo: renovatie van 3 bruggen. 30 directe begunstigden en 150 indirecte begunstigden.
- Santa Rosa: Verbetering van de toegang tot de plaatselijke botanische tuin, 1 ambachtelijke oven. 22 mensen profiteerden direct en 50 indirect.
- Dos de Mayo: 1 brug. 20 mensen profiteerden direct en 2000 indirecte begunstigden.
Gemeenschappen van het Amarakaeri-reservaat.
- Queros: 6 nieuwe daken voor huizen en nieuwe funderingen voor de toeristische brug "Aguajal". 26 mensen profiteerden direct en 30 indirect.
- Shintuya: 1 sanitaire put en 6 afvalhutten. 36 mensen profiteerden direct en 300 indirect.
- Puerto Azul Mberowe: 1 gemeenschapskantine. 15 mensen profiteerden direct en 60 indirecte begunstigden.
- Boca Isiriwe: 1 ontvangstcentrum voor bezoekers. 26 mensen profiteerden direct en 45 indirect.
- Barranco Chico: Aanplant van 200 sier- en productieplanten. 25 mensen profiteerden direct en 45 indirect.
Begunstigden
Nationaal Park Rio Abiseo -117 mensen:
- San Juan del Abiseo: 17
- Pizarro: 28
- Pucallpillo: 30
- Santa Rosa: 22
- Dos de Mayo: 20
Amarakaeri Gemeentelijk Reservaat -128 mensen:
- Queros: 26
- Shintuya: 36
- Puerto Azul: 15
- Boca Isiriwe: 26
- Barranco Chico: 25
Duurzame Ontwikkelingsdoelen
SDG 1 - Geen armoede
SDG 5 - Gendergelijkheid
SDG 8 - Fatsoenlijk werk en economische groei
SDG 10 - Ongelijkheid verminderen
Verhaal
Clara del Águila bereidt ambachtelijk brood
Richard Bazán
Clara del Águila is een boerin en ambachtelijke bakker uit de gemeenschap van Santa Rosa (Río Abiseo NP). Een deel van de inkomsten waarmee ze haar gezin onderhoudt is de verkoop van ambachtelijk brood, maar omdat ze geen eigen oven of apparatuur in goede staat heeft, huurt ze een ruimte van een lokale familie voor haar dagelijkse productie. Dit zorgde voor veel onzekerheid, omdat ze niet wist hoe lang ze deze activiteit zou kunnen voortzetten en financieel zou kunnen bijdragen aan haar huishouden.
In 2021 overleed haar man, Wilfredo Caballero, aan de gevolgen van COVID-19. Hij was degene die, door middel van de landbouw, het leven van haar man heeft gered. Hij was degene die via de landbouw voor het hoofdinkomen van het huishouden zorgde. Met zijn vertrek bleef Clara alleen achter met haar zoon José, een meningitispatiënt, en een steeds somberder wordende toekomst. De ziekte van José vereiste namelijk voortdurende medische zorg, waardoor de kosten toenamen die, met het vertrek van Wilfredo, moeilijker te betalen waren.
Een van de strategieën van het project"Duurzaam toerisme in beschermde gebieden in een post-COVID-wereld", geleid door Planeterra en de IUCN, was het ontwikkelen van een actieplan voor de gemeenschap, waarin elke gemeenschap en haar beheerders in consensus bepaalden welke infrastructuur nodig was en waarvan de aanleg tijdelijke werkgelegenheid zou genereren.
Zo werd in Santa Rosa besloten om een deel van de fondsen van dit mechanisme te besteden aan de bouw van een nieuwe oven voor Clara en de inrichting van een ambachtelijke bakkerij in de buurt van haar huis.
Op deze manier kon Clara niet alleen de verkoop van ambachtelijke broden omzetten in een meer zekere bron van inkomsten en producten van betere kwaliteit aanbieden aan de gemeenschap, maar ook zou ze met haar kennis en vaardigheden kunnen integreren in het toeristische circuit van Santa Rosa, waardoor het niet alleen mogelijk zou zijn om te proeven, maar ook om deel te nemen aan een ambachtelijke bakkerijervaring midden in het Amazonegebied voor bezoekers: een waarde die Clara en haar gemeenschap een concurrentievoordeel geeft binnen het Abiseo River National Park.
Tijdens dit proces genereerden zij en haar zoon ook economische inkomsten door deel te nemen aan de bouw van hun infrastructuur. Hierdoor kan Clara de toekomst met meer zekerheid tegemoet zien, heeft José betere mogelijkheden op het gebied van gezondheidszorg en kan ze op haar beurt doorgaan met een activiteit waar ze gepassioneerd over is en die hen elke dag weer sterker maakt.
