Gebruikelijke wetgeving aanvechten om bedreigde soorten op volle zee te beschermen
Volledige oplossing
Een vinvis cruised in de glasheldere wateren van het Pelagos heiligdom
Tethys Research Institute/Margherita Zanardelli
Bewijs van ernstige bedreigingen voor het recent ontdekte belang van het gebied voor zeezoogdieren werd in de jaren '80 door de wetenschappelijke gemeenschap onthuld en in de nationale en internationale media breed uitgemeten. De noodzaak van de oprichting van een internationale MPA, ondanks juridische problemen (>50% van de voorgestelde MPA's in ABNJ), werd benadrukt om de tekortkomingen in het behoud van de gewoonterechtelijke wetgeving te benadrukken in een voorstel met de naam "Project Pelagos", dat in maart 1991 aan de internationale gemeenschap werd gepresenteerd.
Laatst bijgewerkt: 29 Sep 2021
6513 Weergaven
Foto- en videogalerij
Context
Uitdagingen
Het uitroepen van een beschermd gebied op volle zee om zeezoogdieren te beschermen tegen menselijke bedreigingen. Een destructieve visserijpraktijk (pelagische drijfnetvisserij) veroorzaakte een onhoudbare sterfte onder veel zeezoogdierenpopulaties in het gebied. De oprichting van een internationale MPA zou het probleem hebben aangepakt, maar het grootste deel van het gebied viel buiten de jurisdictie van een land.
Locatie
Heiligdom Pelagos
West- en Zuid-Europa
Proces
Samenvatting van het proces
De bouwstenen zijn duidelijk met elkaar verbonden in tijd en logica. Wetenschappelijke actie (in dit geval wetenschap gebaseerd op NGO's in tegenstelling tot institutionele wetenschap) ontdekte het probleem, de burgermaatschappij bracht het probleem onder de aandacht van de politiek met de steun van NGO's en de media, er werd een oplossing geboden en de instellingen kwamen tussenbeide door een wettelijk instrument voor behoud en beheer te creëren. Aangezien dit laatste instrument als beperkt effectief werd beoordeeld, moeten de burgermaatschappij en de instellingen nu samenwerken om het nuttiger te maken; dit is de fase waarin we nu leven.
Bouwstenen
Media en populair momentum creëren
Verzameling en publicatie van wetenschappelijke ontdekkingen over het ecologisch belang van de Ligurische Zee en de ongewone sterfte onder walvisachtigen als gevolg van de drijfnetvisserij; betrokkenheid van de media; verspreiding van een petitie aan de Italiaanse regering om de drijfnetvisserij in het gebied te stoppen en het verzamelen van een groot aantal handtekeningen.
Sleutelfactoren
Het begin van ecologisch veldonderzoek in Italië en Frankrijk halverwege de jaren 1980, gepromoot door wetenschappelijke en belangenbehartigende NGO's; het begin van een op vrijwilligers gebaseerd netwerk voor het monitoren van aangespoelde walvisachtigen dat de omvang van de walvissterfte onthulde; aandacht van het grote publiek voor het behoud van zeezoogdieren in de jaren 1980; beschikbaarheid van de media om het verhaal te verslaan.
Geleerde les
De pers kan helpen om een momentum te creëren op regeringsniveau.
Een voorstel ontwikkelen voor de aanwijzing van een MPA
Op basis van een decennium van ecologische gegevens verzameld sinds het begin van de jaren 1980, die het ecologisch belang van het gebied voor zeezoogdieren benadrukten, werd een voorstel ("Project Pelagos") opgesteld door Tethys in samenwerking met Europe Conservation (een Italiaanse NGO), waarin de ecologische, sociaal-economische en bestuursaspecten van de oprichting van een internationale MPA in het gebied werden overwogen. Het voorstel werd op 2 maart 1991 gepresenteerd aan Rainier III, prins van Monaco.
Sleutelfactoren
Progetto Pelagos" werd gesteund en krachtig ondersteund door de Rotary Club (Milaan, Monaco, St. Tropez), die een verbinding met het Vorstendom Monaco tot stand bracht en de bijeenkomst in maart 1991 organiseerde tijdens welke het voorstel aan de Prins van Monaco werd gepresenteerd.
Geleerde les
Het betrekken van veel spelers uit verschillende landen was cruciaal voor het succes van het realiseren van een MPA. Achteraf gezien is het essentieel om formele overeenstemming te bereiken dat een beheersorgaan naar behoren gefinancierd en ingesteld zou worden en dat het gebied zich fundamenteel zou richten op behoud met specifieke richtlijnen.
Een internationale overeenkomst ontwikkelen en implementeren
Na de ondertekening (Brussel, 1993) van een gezamenlijke verklaring die leidde tot de aanwijzing van een zeezoogdierenreservaat door de ministers van Milieu van Frankrijk, Italië en Monaco, begonnen de onderhandelingen over een trilaterale overeenkomst. Na verschillende onderhandelingsvergaderingen werd een tekst voor de overeenkomst opgesteld en werd de overeenkomst in november 1999 in Rome ondertekend. De overeenkomst trad in 2002 in werking.
Sleutelfactoren
Politieke steun van de prins van Monaco en anderen.
Geleerde les
Strengere overeenkomsten die leiden tot de uitvoering van beheerplannen en behoorlijke financieringstoezeggingen.
Het internationaal recht aanpassen aan nieuwe instandhoudingseisen
Bij de herziening van het Protocol inzake speciaal beschermde gebieden bij het Verdrag van Barcelona, die in 1995 werd afgerond, werd het voor de mediterrane landen mogelijk om de plaatsgebonden bescherming uit te breiden tot de volle zee van de Middellandse Zee. Deze opname werd voorgesteld door juridische deskundigen die betrokken waren geweest bij de onderhandelingen over het Pelagos-heiligdom en leidde uiteindelijk tot de opname van het Pelagos-heiligdom als SPAMI.
Sleutelfactoren
Gelijktijdige herziening van het Verdrag van Barcelona en de bijbehorende protocollen; samenvallen van de onderhandelaars van het Pelagos-heiligdom met de onderhandelaars van de herziening van het Verdrag van Barcelona.
Geleerde les
Deze bouwsteen was voor een groot deel een toevalstreffer, aangezien het niet mogelijk zou zijn geweest om dit van tevoren te plannen. Het laat echter de voordelen zien van horizontale communicatie tussen de natuurbeschermings- en beleidsactoren op regionaal niveau.
Verbetering van het beleid inzake heiligdommen en managementpraktijken
Toen de betrokken regeringen tijdens opeenvolgende vergaderingen van de partijen begonnen met de uitvoering van de overeenkomst, werd het duidelijk dat de landen niet van plan waren een echt beheersorgaan voor het Pelagos-heiligdom op te richten en dat de beheersmaatregelen bijgevolg ontoereikend waren om de bestaande bedreigingen voor de walvisachtigen in het gebied (scheepvaart, verstoring, geluidsoverlast en chemische verontreiniging, enz.) Dit stimuleerde de NGO- en wetenschappelijke gemeenschappen in Frankrijk en Italië om druk uit te oefenen op overheidsinstanties en bewustmakingsacties te bevorderen via de media en andere middelen, de communicatie van wetenschappelijke resultaten en de verspreiding van een petitie om de effectiviteit van het behoud van het heiligdom te vergroten.
Sleutelfactoren
NGO-gemeenschap betrekken
Geleerde les
De politieke wil om MPA's aan te wijzen wordt niet noodzakelijkerwijs gevolgd door voldoende inzet om ervoor te zorgen dat de MPA's hun doelen bereiken; het laten vallen van het oorspronkelijke voorstel voor het Biosfeerreservaat was een vergissing.
Invloeden
De Pelagos Sanctuary Agreement heeft internationale aandacht gevestigd op de benarde toestand van walvisachtigen in de Middellandse Zee. Dit heeft het volgende gestimuleerd: a) substantiële veldonderzoeken die in de daaropvolgende decennia nieuwe ecologische kennis over walvisachtigen in het gebied hebben opgeleverd, in het bijzonder met betrekking tot de identificatie binnen de grenzen van wat binnenkort zal worden beschouwd als belangrijke zeezoogdiergebieden (Important Marine Mammal Areas, IMMA's); en b) een prominente zichtbaarheid van het ecologisch belang en de uniciteit van het gebied, een drijvende kracht achter latere processen die leiden van wijdverspreide bezorgdheid tot instandhoudingsinspanningen. De onderhandelingen over het Pelagosreservaat hebben ertoe geleid dat in de parallelle onderhandelingen over de herziening van het Protocol bij het Verdrag van Barcelona inzake speciale beschermingszones en biodiversiteit (ondertekend in 1995) een clausule is opgenomen die partijen toestaat SPAMI's (speciaal beschermde gebieden van mediterraan belang) in de volle zee van de Middellandse Zee in te stellen. Als gevolg hiervan werd het Pelagosreservaat na de uitroeping ervan 's werelds eerste MPA op volle zee (ABNJ). De Italiaanse drijfnetvisserij hield zich aan het drijfnetverbod, maar de Franse visserij hield voet bij stuk, zelfs nadat Frankrijk de aanwijzing van de MPA had ondertekend.
Begunstigden
Walvispopulaties die ecologisch beter bekend zijn (bijv. door de identificatie van IMMA's) en die meer aandacht krijgen voor natuurbehoud als gevolg van de Pelagos Sanctuary Agreement; kustgemeenschappen van Frankrijk, Italië & Monaco.
Duurzame Ontwikkelingsdoelen
SDG 14 - Leven onder water
Verhaal
In de jaren '90 onthulden gegevens van het nationale strandingsnetwerk van Italië dat de Ligurische Zee het toneel was van een massamoord op walvisachtigen van ongekende omvang als gevolg van de perverse praktijk van het vissen met drijfnetten. Terwijl honderden schepen uit Zuid-Italië de rijke noordelijke zomervisgronden binnenvielen op jacht naar zwaardvis, plaatsten ze elke nacht tienduizenden kilometers aan dodelijke netten in het water - volledig aangemoedigd door de FAO. De netten belemmerden de scheepvaart en doodden vele beschermde diersoorten zoals walvisachtigen en duivelsroggen. Zo ontstond het idee om een internationaal beschermd zeegebied in de Ligurische Zee te creëren om het hele pelagische ecosysteem te beschermen, waar niet alleen drijfnetten maar ook andere menselijke activiteiten een bedreiging vormden voor het voortbestaan van walvisachtigen. Op dat moment werd het idee dat internationale wateren - zoals de wateren die het grootste deel van de kritieke habitat van walvisachtigen in de Ligurische Zee bevatten, verder dan 12 zeemijl vanaf de basislijn - beschermd konden worden, door de gangbare juridische denkwijze afgedaan als belachelijk. Met steun van de Rotary Club, die een belangrijke rol speelde bij het trekken van de aandacht van Prins Rainier III van Monaco, en samen met Fabio Ausenda van Europe Conservation (een NGO), stelde ik een document op, genaamd "Project Pelagos", waarin de oprichting van een groot walvisreservaat in het gebied werd voorgesteld. In maart 1991 werd het voorstel in Monaco gepresenteerd aan Prins Rainier III, die het goedkeurde en hielp het te realiseren. Gedurende 8 jaar maakte het concept van het heiligdom langzaam vorderingen via bureaucratieën, met overleving dankzij de steun van het Wereld Natuur Fonds (WWF) en Greenpeace, totdat in 1999 in Rome de formele overeenkomst van het "Pelagos-heiligdom voor zeezoogdieren in de Middellandse Zee" tussen Frankrijk, Italië en Monaco werd ondertekend. Het reservaat werd 's werelds eerste MPA op volle zee en kreeg daarom veel bijval in de gemeenschap voor het behoud van de zee. Helaas is Pelagos er in de 17 jaar sinds de oprichting niet in geslaagd om zijn doel te bereiken, namelijk een aanzienlijke verbetering van de staat van instandhouding van de walvispopulaties in het gebied. Toch leeft het idee van Pelagos in de hoofden van de lokale mensen die geloven dat het gebied beschermd is. Een groeiend aantal Franse en Italiaanse kuststeden hebben met trots hun partnerschap met het heiligdom geformaliseerd, terwijl wetenschappers uit beide landen hard blijven werken om een solide ecologische kennis van de zoogdierenfauna op te bouwen (Giuseppe Notarbartolo di Sciara].
In contact komen met medewerkers
Andere medewerkers
Giuseppe Notarbartolo di Sciara
Onderzoeksinstituut Tethys
Erich Hoyt
Bescherming van walvissen en dolfijnen, Task Force Beschermde Gebieden voor Zeezoogdieren
