Grensoverschrijdend behoud in de Selva Maya door uitwisseling van parkwachters

Volledige oplossing

door Rudy Herrera, Deutsche Gesellschaft für Internationale Zusammenarbeit (GIZ) GmbH

Nationaal park Mirador Rio Azu

Selva Maya Programme GIZ

Door de uitwisseling van parkwachters van twee beschermde natuurgebieden van mondiaal belang aan de grens van Guatemala en Mexico, konden managers van deze gebieden gemeenschappelijke uitdagingen identificeren en gezamenlijke agenda's ontwikkelen. Het resultaat was dat beide partijen concrete bi-nationale acties implementeerden om de communicatie, controle en bewakingsstrategieën te verbeteren, de bedreigingen voor de regionale biodiversiteit te verminderen en zo het grensoverschrijdend bestuur van beschermde gebieden te verbeteren.

Laatst bijgewerkt: 10 Jul 2019

4568 Weergaven

Foto- en videogalerij

Context

Uitdagingen

Inefficiënt beheer van financiële middelen

Slechte controle en handhaving

Slecht bestuur en slechte participatie

Gebrek aan een wettelijk kader, beperkte communicatie en samenwerking bij de bescherming waren de drie grootste uitdagingen. De twee beschermde gebieden staan voor dezelfde uitdagingen, maar missen het wettelijke kader om samen te werken. De inspanningen om het natuurlijk erfgoed en de ecosysteemdiensten te beschermen zijn eerder parallel dan gecoördineerd. Daardoor is de communicatie beperkt en worden middelen inefficiënt gebruikt. Bovendien is de lineaire uitbreiding van de grens aanzienlijk, waardoor het nodig is om de samenwerking te verbeteren om deze te beschermen.

Schaal van implementatie

Subnationaal

Ecosystemen

Gematigd groenblijvend bos

Thema

Versnippering en aantasting van habitats

Connectiviteit / grensoverschrijdend behoud

Ecosysteemdiensten

Juridisch en beleidskader

Inheemse mensen

Werelderfgoed

Beleid en wetgeving, Managementplanning, Wetenschap en onderzoek

Locatie

Guatemala en Mexico

Centraal-Amerika

Noord-Amerika

Proces

Samenvatting van het proces

Hoewel de Selva Maya, die wordt gedeeld door Belize, Guatemala en Mexico, is erkend voor zijn wereldwijde belang, zijn er weinig inspanningen om duidelijk te maken dat dit ecosysteem wordt gedeeld door drie landen. Een meer gezamenlijke aanpak en bewustzijn zijn daarom nodig om de bestaande bedreigingen in en rond de vele beschermde gebieden te verminderen. Grensoverschrijdende uitwisselingen tussen parkwachters van twee aangrenzende beschermde gebieden zijn nuttig om de belangrijkste problemen die ze delen te herkennen en welke specifieke acties ontwikkeld moeten worden. Het geeft rangers en managers ook de kans om van elkaar te leren en ervaringen uit te wisselen. Het opbouwen van een gemeenschappelijk samenwerkingsplatform door middel van workshops helpt bij het opstellen van een gezamenlijk actieplan dat vervolgens wordt uitgevoerd. Om de capaciteit van de rangers te vergroten, worden er verschillende workshops gehouden om specifieke trainingsbehoeften aan te pakken, zoals brandbestrijding en biologische monitoring. Naast de technische uitwisseling is het van cruciaal belang om het politieke bewustzijn te vergroten en de basis te leggen voor wettelijke overeenkomsten via politieke groepen belanghebbenden op institutioneel niveau boven de beschermde gebieden.

Bouwstenen

Grensoverschrijdende uitwisseling om gemeenschappelijke activiteiten te definiëren

Vanwege de vele bedreigingen voor de integriteit van de ecosystemen die Guatemala en Mexico delen, besluiten directeuren en rangers van de instellingen die verantwoordelijk zijn voor de administratie, het beheer en de bescherming van de respectieve beschermde gebieden om uitwisselingen uit te voeren. Deze uitwisselingen dienen om activiteiten te definiëren die bijdragen aan het verminderen van de bestaande bedreigingen. Als gevolg van de uitwisselingen wordt de implementatie van binationale beheer- en behoudsstrategieën continu vastgelegd in een strategisch plan voor controle en gezamenlijke monitoring, onder andere gericht op het minimaliseren van de illegale handel in flora, fauna en archeologische overblijfselen.

Sleutelfactoren

Beide beschermde gebieden moeten gemeenschappelijke bedreigingen erkennen en bereid zijn om deze in een gezamenlijke visie aan te pakken. Beide partijen moeten ook in staat zijn om parkwachters te mobiliseren en hen het gevoel te geven dat ze als gelijken samenwerken om de bedreigingen voor het milieu te verminderen.

Geleerde les

Parkwachters beschikken over belangrijke kennis over de bedreigingen voor het milieu. Als ze gemotiveerd worden om samen te werken en hun kennis uit te wisselen, kunnen ze bijdragen aan de ontwikkeling van effectieve beschermingsstrategieën. De verschillende capaciteitsniveaus en vaardigheden van de parkwachters aan beide kanten helpen om samen te leren. Politieke omstandigheden (bijvoorbeeld een gebrek aan een wettelijk kader) kunnen een obstakel vormen voor het opstarten van de uitwisseling en een uitdaging zijn bij de implementatie.

Regelmatige herziening van het jaarlijkse operationele plan (AOP)

Tijdens de bovengenoemde uitwisselingen identificeren, evalueren en analyseren de parkwachters de belangrijkste gemeenschappelijke bedreigingen, de lokale gemeenschappen die betrokken zijn bij illegale activiteiten en de noodzaak om de lokale capaciteiten te versterken. Op basis hiervan wordt een jaarlijks operationeel plan (AOP) ontwikkeld en wordt de voortgang van de implementatie van het AOP regelmatig geëvalueerd. Deze evaluatie wordt gezamenlijk uitgevoerd door de managers van de instellingen in het grensgebied om bedreigingen te verminderen, gezamenlijke taken vast te stellen en synergieën tussen de instellingen te bevorderen. De evaluatie van het jaarlijkse operationele plan helpt het personeel om op koers te blijven wat betreft de uitvoering en maakt het mogelijk om het plan zo nodig aan te passen aan veranderende omstandigheden.

Sleutelfactoren

Een duidelijk begrip van de milieu- en geografische context is essentieel. Het is nuttig om leiders (parkwachters) aan te wijzen om het proces te stimuleren.

Geleerde les

Elk beschermd gebied ontwikkelt elk jaar zijn eigen AOP. De inhoud van het grensoverschrijdende en nationale AOP mag niet worden samengevoegd. Daarom moeten de grensoverschrijdende AOP's alleen betrekking hebben op die aspecten die niet in de afzonderlijke plannen aan bod komen. Om de continuïteit van het implementatieproces te garanderen en te voorkomen dat men terug moet naar het begin van het proces, is het nuttig om te voorkomen dat de parkwachter wordt vervangen.

Grensoverschrijdende uitwisselingsworkshops en training voor rangers

Om de capaciteit binnen de beschermde gebieden te verhogen en uitwisseling te bevorderen, wordt een reeks gebiedsspecifieke initiatieven voor capaciteitsontwikkeling uitgevoerd. Zo nemen rangers deel aan trainingsworkshops over geïntegreerd brandbeheer in grensoverschrijdende beschermde gebieden. De brandweercommissarissen van gemeenschappen in de buurt van het beschermde gebied worden uitgenodigd om deel te nemen om te leren over de kwestie vanuit een internationaal perspectief, hun bewustzijn te vergroten en te zorgen voor hun actieve deelname aan het oplossen en verminderen van bedreigingen van bosbranden. Er wordt ook een biologische monitoringworkshop gehouden om het bijhouden van gegevens over bedreigingen door in het wild levende dieren en soorten te standaardiseren. Daarnaast worden ervaringen uitgewisseld over gezamenlijke patrouilles om illegale activiteiten op te sporen en informatie uit te wisselen over waarnemingen van wilde dieren.

Sleutelfactoren

Door middel van deze workshops en training moeten parkwachters het gevoel krijgen dat ze deel uitmaken van de oplossing om bedreigingen (stroperij, branden, meer kennis over de verspreiding van wilde dieren, etc.) in het gebied te verminderen. . Een stimulans kan de toename van kennis over een specifiek onderwerp zijn. Het is ook cruciaal om teamwerk aan te moedigen om de sfeer van samenwerking te versterken.

Geleerde les

Een duidelijk begrip van de opleidingsbehoeften, vooral die welke bedreigingen op grensoverschrijdend niveau kunnen verminderen, zijn cruciaal voor het succes en de verbeterde beschermingsacties. Wanneer het federale (politiek hogere) niveau betrokken is bij de voorbereiding en uitvoering van deze workshops, lijkt niet alleen de participatie van de boswachters, maar ook die van de lokale gemeenschappen toe te nemen.

Transnationale institutionele werkgroep

Om de basis te leggen voor een toekomstig wettelijk kader voor grensoverschrijdend beheer van beschermde gebieden, wordt een aanvullende strategische werkgroep gevormd. De werkgroep fungeert als een politiek mechanisme dat de uitwisseling van beschermde gebieden bevordert en het besluitvormingsproces vergemakkelijkt dat gericht is op het oplossen van de reeks bedreigingen voor de ecologische integriteit van de regio. De werkgroep is verankerd op een institutioneel niveau boven de beschermde gebieden (federaal niveau) binnen de respectieve landen en werkt aan het opstellen van wettelijke overeenkomsten om grensoverschrijdend beheer te bevorderen.

Sleutelfactoren

De wil van één of meer relevante departementen/secretariaten/ministeries op federaal niveau is essentieel om een meer strategische en politiek relevante werkgroep op te richten. Het is belangrijk om vertrouwen te wekken en een transparante omgeving te creëren tijdens het proces.

Geleerde les

Als voortdurende dialogen worden bevorderd, zal het gemakkelijker zijn om belanghebbenden van een politiek hoger niveau samen te brengen. Het is ook relevant om eigenaarschap te creëren met betrekking tot het idee dat grensoverschrijdende en gezamenlijke inspanningen cruciaal zijn voor het behoud van milieudiensten, de bescherming van wilde dieren en dergelijke. Dit eigenaarschap op het niveau van het beschermde gebied en daarboven zal de daaropvolgende implementatie van activiteiten ondersteunen.

Invloeden

Verbeterde coördinatie tussen de beheersautoriteiten van beide beschermde natuurgebieden. Op basis van een gemeenschappelijk plan en een gedeelde werkagenda is er meer communicatie tussen lokale autoriteiten, wat de juiste besluitvorming en effectieve bescherming vergemakkelijkt. Dit komt weer ten goede aan de integriteit van het ecosysteem en zijn diensten. Verbeterde institutionele aanwezigheid en versterkte capaciteiten binnen de gemeenschappen langs de grens. Beide beschermde gebieden zetten hun tijd en personeel efficiënter in om milieubewustzijn te creëren over het belang en de voordelen van de bescherming van dit gedeelde bos. Versterkte capaciteiten van parkwachters op belangrijke aspecten zoals brandbeheer en biodiversiteitsmonitoring. Door middel van specifieke trainingen en uitwisselingen hebben parkwachters hun capaciteiten verbeterd en gemeenschappelijke strategieën ontwikkeld om de gevolgen van illegale jacht, branden en illegale houtkap te verminderen. Er is ook een gezamenlijk monitoringprogramma ontwikkeld voor belangrijke diersoorten zoals jaguars en tapirs. Dit vermindert op zijn beurt illegale activiteiten zoals stroperij en leidt tot een beter begrip van de populatiedynamiek van doelsoorten.

Begunstigden

Lokale gemeenschappen in en rond de beschermde gebieden en parkwachters.

Verhaal

Paco Asturias, de directeur van het beschermde gebied aan de Guatemalteekse kant, is een toegewijde man met de missie om zijn bos, het hart van de Selva Maya, te beschermen. Paco brengt veel tijd door in het bos, waar hij toezicht houdt op zijn parkwachters en waar hij de bewakings- en monitoringschema's plant. Hij is zich er voortdurend van bewust dat de middelen waarover hij beschikt beperkt zijn en dat de uitdagingen eindeloos lijken. Maar sinds het begin van de uitwisseling met Mexico weet hij dat de buren in het noorden voor dezelfde uitdagingen staan, misschien nog wel grotere. En omdat ze samenwerken, is de algehele bewaking en monitoring effectiever omdat de parkwachters van beide kanten hun krachten langs de grens bundelen. Paco ziet de motivatie van zijn parkwachters stijgen als er gezamenlijke activiteiten met Mexico worden gepland en ze hun uitdagingen kunnen uitwisselen met collega's uit een ander, maar toch zo vergelijkbaar park. Sterker nog, als de directeuren van de commissies voor beschermde gebieden aan weerszijden van elke county samenkomen als onderdeel van de strategische groep, ziet hij de waardering die de rangers voelen en de motivatie die dat geeft aan het hele team. Ook zijn persoonlijke motivatie is gestimuleerd - als hij ziet hoe de bewaking efficiënter wordt, hoeveel illegale activiteiten er worden ontdekt en hoe de capaciteit van zijn personeel toeneemt, is hij tevreden en heeft hij hoop voor de toekomst van Selva Maya en haar erfgoed.