Mainstreaming van het herstel van de zeevisserij en de mariene ecosystemen door collectieve actie en wetenschap
Volledige oplossing
Leiderschap in vissersgemeenschappen
COBI
Mexicaanse mariene ecosystemen zijn niet vrij van overbevissing. Ongeveer 17% van de Mexicaanse visserijen wordt overgeëxploiteerd, 70% bevindt zich op het niveau van de maximale duurzame opbrengst en slechts 13% wordt ondergeëxploiteerd. Aangezien 41% van de Mexicaanse bevolking in kustgemeenten woont en 11.000 kustgemeenschappen met minder dan 15.000 inwoners voornamelijk afhankelijk zijn van de mariene hulpbronnen en ecosystemen, is duurzame visserij van cruciaal belang om werkgelegenheid, inkomen en voedselzekerheid voor veel mensen te garanderen.
COBI heeft vier bouwstenen ontwikkeld om de achteruitgang van het mariene milieu te keren: 1) capaciteitsopbouw van leiders en visserijorganisaties, 2) duurzame visserij, 3) zeereservaten, en 4) ondersteuning van overheidsbeleid. Voor elk van deze bouwstenen ontwikkelt COBI demonstratiemodellen die kunnen worden overgenomen door visserijorganisaties en andere belanghebbenden in Mexico en elders.
De transversale elementen van ons werk zijn collectieve actie, burgerwetenschap en gendergelijkheid.
Laatst bijgewerkt: 04 Jan 2021
6793 Weergaven
Foto- en videogalerij
Context
Uitdagingen
1. Zwakke organisaties als gevolg van visserijorganisaties met weinig interne samenwerking en veel wantrouwen; een gebrek aan leiders die zich richten op het algemeen belang; en onvoldoende participatie van vissers in het maken van regels, handhaving en naleving.
2. Niet-duurzame visserijpraktijken als gevolg van weinig stimulansen om duurzame visserij te bevorderen; beperkte beschikbaarheid van hulpbronnen; en gebrek aan algemene normen om duurzame visserijpraktijken te definiëren.
3. Onvoldoende ecosysteemherstelpraktijken door gebrek aan informatie over de gezondheid van het ecosysteem; slechte organisatie voor alternatieve activiteiten; lage investeringscapaciteit van coöperaties en seizoensgebonden variabele inkomsten uit de visserij.
4. Een gebrekkig regelgevingskader dat geen criteria voor duurzame visserij bevat, het herstel van visserijen en mariene ecosystemen niet stimuleert en geen richtlijnen geeft voor effectieve participatie.
Locatie
Mexico
Caribisch
Noord-Amerika
Proces
Samenvatting van het proces
De bouwstenen voor duurzame visserij en zeereservaten vormen de kern van ons werk. De ervaring heeft ons echter geleerd dat deze bouwstenen niet kunnen worden geïmplementeerd als de visserijorganisaties zwak zijn. De bouwsteen voor capaciteitsopbouw van leiders en organisaties in de visserijsector maakt het mogelijk om de sterke punten en gebieden die voor verbetering vatbaar zijn (op het niveau van sociale en bestuurlijke systemen) te identificeren voordat duurzame visserij en zeereservaten worden geïmplementeerd. Bovendien kunnen we, om een grotere impact te hebben, er niet omheen om onze geleerde lessen te gebruiken om het beleid op nationaal niveau te informeren en te verbeteren.
Bouwstenen
Capaciteitsopbouw voor leiders en visserijorganisaties
We hebben drie programma's voor capaciteitsopbouw om legale, duurzame en concurrerende visserijpraktijken na te streven:
1. 1. Capaciteitsopbouw voor leiders: Dit programma richt zich op menselijke ontwikkeling op individueel niveau. We identificeren leiders van de gemeenschap en bieden hen de middelen en kennis om hun leiderschap te versterken voor het algemeen belang. De leiders ontwikkelen projecten voor duurzame visserij en behoud van de zee, die COBI opvolgt. We hebben 38 fellows uit 18 gemeenschappen gehad.
2. 2.Capaciteitsopbouw voor visserijcoöperaties: Het biedt juridische begeleiding en
en training aan visserijcoöperaties om hun activiteiten te verbeteren, concurrerender te worden en financiële duurzaamheid op de middellange en lange termijn te garanderen. 26 coöperaties hebben deelgenomen aan het programma.
3. Capaciteitsopbouw voor visserijcomités en -allianties: Ontworpen om collectieve actie te bevorderen in werkgroepen die verschillende belanghebbenden en belangen binnen een bepaald gebied of hulpbron vertegenwoordigen.
en belangen binnen een bepaald gebied of bron vertegenwoordigen. Het programma biedt begeleiding bij het definiëren van gemeenschappelijke doelen, regels voor besluitvorming en activiteiten, werkplannen en een vervolgstrategie. Vier comités en een alliantie hebben deelgenomen aan het programma.
Sleutelfactoren
1. Leiders in vissersgemeenschappen.
2. Coöperaties die bereid zijn hun organisatie en visserij te verbeteren.
3. Groepen met meerdere belanghebbenden die willen samenwerken aan een gemeenschappelijk doel.
Geleerde les
Inspanningen voor duurzame visserij en behoud van de zee zullen alleen succesvol zijn als de visserijorganisaties sterk zijn. We moeten genoeg aandacht besteden aan de individuen en organisaties waarmee we samenwerken. Alleen sterke organisaties kunnen investeren in duurzaamheid.
Duurzame visserij
We bevorderen het gebruik van internationale standaarden voor verantwoorde visserij in samenwerking met visserijorganisaties, overheden, de academische wereld en de industrie. We gebruiken de standaarden van Fair Trade (FT), Marine Stewardship Council (MSC) en Monterey Bay Aquarium (MBA) om onze actieplannen vorm te geven. De vier fasen van de bouwsteen zijn:
1. We evaluerende status van de visserijen om de juiste beheermethoden en -instrumenten te bepalen, afhankelijk van de visserijtak (bijv. vangstaandelen, inspanningsbeperking, groottebeperkingen).
2. Gezonde ecosystemen. We evalueren het effect van de visserij op
andere soorten en habitats, evenals de effecten van milieuveranderingen op de visserij en de gemeenschap. Dit laatste om aanpassing te bevorderen.
3. 3.Robuuste bestuurssystemen. We bevorderen de vorming van groepen om beheersregels op te stellen (zowel formeel als informeel).
beheerregels (zowel formeel als informeel) vast te stellen op een collectieve, transparante
en democratische manier. We berekenen ook de investeringskosten in duurzame visserij en stellen duurzame financiële plannen op.
4. We passen socialerechtvaardigheidsprincipes en -praktijken toe binnen de visserij: duidelijke toegangsrechten, naleving van arbeids- en gezondheidsnormen en toegang tot eerlijke prijzen.
Sleutelfactoren
1. Goed georganiseerde coöperaties die bereid zijn om verbeteringen in hun visserij door te voeren.
2. Bestaand wettelijk kader om de normen in te voeren.
3. Overheidsfunctionarissen die de overgang naar duurzaamheid willen ondersteunen.
4. Industrie die geïnteresseerd is in het betalen van premium prijzen voor vis-, schaal- en schelpdierproducten.
Geleerde les
De Mexicaanse visserijwet bevat geen definitie van wat duurzaamheid inhoudt. De internationale normen voor duurzame visserij bieden dus een goed kader en geweldige hulpmiddelen om mee te beginnen. De invoering van de normen kan alleen worden bereikt door collectieve actie. Geen enkele actor kan dit alleen. De projecten voor de verbetering van de visserij (FIP's) lijken een aantrekkelijke regeling voor de ambachtelijke visserij, ten eerste omdat de kosten betaalbaarder zijn en ten tweede omdat deze regeling bedoeld is om de markt te betrekken bij het streven naar duurzaamheid.
Zeereservaten (no-take zones)
In samenwerking met vissers en belangrijke lokale belanghebbenden ontwerpen, implementeren en monitoren we zeereservaten om het herstel van de visserij en mariene ecosystemen te bevorderen, zowel binnen als buiten de reservaten. Deze bouwsteen heeft drie takken:
1. Ontwerp. We houden workshops met gebruikers van de hulpbronnen om de theorie van de zeereservaten te presenteren en om de kaart van gebruiksmogelijkheden en ecosystemen te ontwerpen. Vervolgens voeren we acceptatie- en kostenanalyses uit. We definiëren de doelstellingen van de reservaten, selecteren de beste locaties om aan deze doelstellingen te voldoen en definiëren ten slotte operationele procedures, financiële duurzaamheidsplannen en formele overeenkomsten met de coöperaties.
2. Monitoring en evaluatie. We selecteren indicatoren en controlemethodes om de gegevens te verzamelen. Vervolgens trainen we de gemeenschap in de monitoringtechnieken zodat ze gegevens kunnen verzamelen, de voortgang kunnen evalueren en zich kunnen inzetten voor het proces.
3. Beheer. We ondersteunen onze gemeenschapspartners bij al het papierwerk om het reservaat officieel te maken en bij het uitwerken en verfijnen van operationele plannen voor het succes en adaptief beheer van het reservaat.
We hebben 79.500 hectare zeegebied beschermd, meer dan 300 soorten gemonitord en 100 Mexicaanse vissers (waaronder 18 vrouwen) opgeleid in onderzeese en oceanografische monitoringtechnieken.
Sleutelfactoren
1. Traditionele kennis.
2. Goed georganiseerde coöperaties die trots zijn om te investeren in het behoud van de zee.
3. Duikers die geïnteresseerd zijn in het leren over monitoringtechnieken.
4. Overheidsfunctionarissen die herstelinspanningen willen ondersteunen.
Geleerde les
Het recht om te vissen moet gepaard gaan met plichten voor de visserij en het herstel van het ecosysteem. No-take areas zijn een belangrijk instrument gebleken voor het herstel van de visserij en het ecosysteem. Ze kunnen ook worden ontworpen en geïmplementeerd in gebieden met weinig informatie, waar traditionele kennis beschikbaar is. Evaluatie en monitoring van zeereservaten zijn essentieel om de effectiviteit te garanderen. Vissers zijn zeer goed in staat gebleken om gegevens te verzamelen in gebieden met weinig informatie en om belangrijke gebieden voor bescherming aan te wijzen. Het trainen en betrekken van vissers bij het verzamelen van gegevens helpt niet alleen om een beter begrip te krijgen van het ecosysteem, maar ook om trots en eigenaarschap te creëren in de gemeenschap.
Bronnen
Overheidsbeleid ondersteunt
De resultaten van onze demonstratiemodellen geven ons aanbevelingen om het nationale overheidsbeleid te verbeteren en overheidsinstanties te versterken. De onderdelen van dit programma zijn:
1. Identificatie van problemen en potentiële oplossingen. We voeren participatief onderzoek uit waarbij zowel experts als lokale kennis worden betrokken.
2. Evaluatie van de werkomgeving. We ontwikkelen een stakeholderkaart en een beoordeling om de politieke context te bepalen en belangrijke bondgenoten te identificeren, waaronder onze gemeenschapspartners.
3. Weontwerpen een plan (strategieën en acties) dat is afgestemd op nationale doelen en internationale overeenkomsten, waarbij we gebruik maken van de best beschikbare informatie.
4. Uitvoering van het werkplan. We implementeren en evalueren onze activiteiten en strategieën om ervoor te zorgen dat onze impact het overheidsbeleid en instanties versterkt.
Op dit moment hebben we vijf strategieën: capaciteitsopbouw voor duurzame visserij en aquacultuur; het instellen van de Nationale Prijs voor Duurzame Visserij en Aquacultuur; het versterken van publieke participatie in visserijbeheer en onderzoek; en het afstemmen van lokale acties op internationale overeenkomsten en instrumenten (Aichi Goals, SDG14, en FAO SSF Guidelines).
Sleutelfactoren
1. Politieke wil.
2. Sterke internationale netwerken om de agenda voor mariene instandhouding en duurzame visserij verder te brengen.
Geleerde les
Het wettelijke kader ter ondersteuning van mariene instandhouding en duurzame visserij moet aanwezig zijn om van lokale demonstratiemodellen te komen tot grotere effecten op nationaal niveau. Dit vertegenwoordigt een niche in het werk in Mexico. Partners uit de gemeenschap zijn essentieel om deze agenda vooruit te helpen. Internationale overeenkomsten en instrumenten kunnen een goede leidraad vormen en zijn essentieel om een zinvolle dialoog met overheidsorganisaties op gang te brengen.
Invloeden
COBI en partners uit de gemeenschap hebben:
- De vaardigheden van 38 leiders, 26 coöperaties, vier visserijcomités en één regionale alliantie versterkt om te investeren in behoud van de zee en duurzame visserij.
- De bijdrage van vrouwen aan de visserijsector zichtbaar gemaakt.
- Biofysische, sociaaleconomische en bestuurlijke principes geïdentificeerd voor het ontwerp van zeereservaten in drie prioritaire ecosystemen: Baja California kelp forest, Gulf of California rocky reefs, Mesoamerican coral reefs.
- Bijgedragen aan het ontwerp, de implementatie en evaluatie van 790 m2 zeereservaten (no-take areas).
- Training van meer dan 200 gemeenschapsduikers (15% vrouwen, 85% mannen) voor het monitoren van 350 mariene soorten en milieuveranderingen op slecht geïnformeerde locaties.
- Implementatie van 'best practices' in 11 visserijen (chocolade venusschelpen, witte venusschelpen, rode venusschelpen, rode steenkreeft, oceaanpanvis, penschelp, Pacifische sardine, draadharing, stekelkreeft, zwemkrab, geelstaart).
- Bijgedragen aan 50% van de Aichi-doelen, 90% van de SDG14 doelen, 100% van de vrijwillige richtlijnen van de FAO voor het veiligstellen van kleinschalige visserij in de context van voedselzekerheid en armoedebestrijding.
- De resultaten, geleerde lessen en knowhow van demonstratiemodellen gepubliceerd in meer dan 100 collegiaal getoetste artikelen en technische rapporten.
- Demonstratiemodellen en geleerde lessen gedeeld met andere 11 landen.
Begunstigden
Alle belanghebbenden in de visserijsector, van ambachtelijke en industriële vissers tot overheid, markten en consumenten.
Duurzame Ontwikkelingsdoelen
SDG 2 - Honger nul
SDG 5 - Gendergelijkheid
SDG 14 - Leven onder water
SDG 17 - Partnerschappen voor de doelen
Verhaal
Ecosysteemgericht beheerproject in Puerto Libertad
COBI
De 250 vissers van Puerto Libertad, een geïsoleerd dorp aan de noordkust van de Golf van Californië, vissen van oudsher op belangrijke soorten als tandbaars, snapper, haaien en tweekleppigen om in hun levensonderhoud te voorzien. Vóór de interventie van COBI was er geen regelgevend kader of een robuust bestuurssysteem om de visserijactiviteiten duurzaam te beheren. Dit leidde tot een ongebreidelde winning van mariene hulpbronnen en ernstige conflicten tussen visorganisaties met een vergunning en vissers zonder vergunning en tussen industriële en kleinschalige visserij. Na een jaar werken met lokale onafhankelijke vissers, coöperaties en individuele vergunninghouders (kopers) aan een ecosysteemgericht beheerproject, besloten deze actoren om zichzelf te organiseren en de leiders te worden van de toekomst van hun gemeenschap. Ze richtten een lokaal comité voor visserij en aquacultuur op, waarmee ze een geavanceerd beheersplan hebben geïmplementeerd dat onder andere bestaat uit de regularisatie van traditionele vissers en visserijen, het verzamelen van visserijgegevens, IUU-vermindering, ecosysteemherstel door middel van no-take zones, ITQ's en een betere commercialisering van hun vis-, schaal- en schelpdierproducten. Door de gezamenlijke inspanning van alle belanghebbenden is er aanzienlijke vooruitgang geboekt bij het behalen van een collectief doel: het duurzame gebruik van gemeenschappelijke mariene goederen.
