Een groepsfoto van Wutong Foundation en medeoprichters van Beacon Food Forest in 2015
Wutong Foundation
Hsinchu Voedselbos vogeluitzicht
Wutong Foundation
Meer dan de helft van de wereldbevolking woont in steden en dit aantal zal naar verwachting toenemen. Steden brengen veel ecologische en sociale problemen met zich mee, zoals een lage biodiversiteit, hitte-eilandeffect, gebrek aan veerkracht, voedselonzekerheid en nog veel meer. Onze integrale oplossing is het aanleggen van voedselbossen in steden. Een voedselbos is een duurzaam ontwerp dat het ecosysteem van een natuurlijk bos nabootst, met voedselproductie in het achterhoofd. Het begon in Seattle, VS, waar mensen op het idee kwamen om een voedselbos te bouwen op een openbaar grasveld. We introduceerden het concept in Taiwan en bouwden het eerste openbare voedselbos in Hsinchu, waar een samenwerkingsverband werd opgezet met de lokale overheid en gemeenschap. Er worden werkfeesten en educatieve evenementen gehouden om mensen te betrekken bij holistisch leren en om de oogst met iedereen te delen, inclusief de natuur. Onze oplossing heeft gezorgd voor betaalbaar gezond voedsel voor de gemeenschap en demonstreert een op ecosystemen gebaseerde aanpassing die tegelijkertijd voor mensen en land kan zorgen.
Laatst bijgewerkt: 21 Jun 2021
12407 Weergaven
Foto- en videogalerij
Context
Uitdagingen
Voedselbos is een ontwerp dat is afgeleid van permacultuur, dat drie ethische basisprincipes heeft: zorg voor de aarde, zorg voor mensen en eerlijk delen. Elk van de ethische basisprincipes richt zich respectievelijk op ecologische, sociale en economische uitdagingen. VN-onderzoek stelt dat de concentratie van stedelijke bevolkingen de vervuiling doet toenemen, hitte concentreert die weerpatronen beïnvloedt, en nog veel meer andere problemen. Onze oplossing gaat dus de uitdagingen aan die veroorzaakt worden door verstedelijking, inclusief maar niet beperkt tot 1) milieu: verlies van habitat en inheemse soorten, onstabiele weerpatronen, bodemaantasting en waterafvoer; 2) sociaal: individuele segregatie, verlies van saamhorigheidsgevoel, generatiekloof, voedselonzekerheid, onevenwichtig onderwijs en de achteruitgang van de menselijke fysieke en mentale gezondheidstoestand; 3) economisch: grote afhankelijkheid van import en export, verlies van beschikbare landbouwgrond, overconsumptie en verspilling als gevolg van de lineaire economie en het concept van privébezit.
Locatie
Hsinchu, provincie Taiwan Taiwan
Oost-Azië
Proces
Samenvatting van het proces
De drie bouwstenen: een open en participatief proces, educatieve mogelijkheden en veerkracht dragen allemaal bij aan een duurzaam voedselproductiesysteem. Tegelijkertijd verlicht dit ook bestaande stedelijke problemen zoals het hitte-eilandeffect, voedselonzekerheid, onevenwichtig onderwijs en vele andere. Terwijl veerkracht ervoor zorgt dat je een voedselbos hebt dat de biodiversiteit verbetert en het onderhoud van energie en hulpbronnen minimaliseert, zorgt een open en participatief proces ervoor dat een openbaar voedselbos voldoet aan de behoeften van de meeste mensen, zo niet iedereen, en belooft daarom daadwerkelijke steun van de belanghebbenden. Het zou nuttig zijn om vanaf het begin een open en participatief proces te implementeren, zodat je niet alleen steun en objectieve suggesties krijgt van de belanghebbenden, maar ook van potentiële deelnemers op lange termijn. Mensen zullen eerder instemmen met en deelnemen aan projecten waarin ze een beslissende rol hebben gespeeld. Terwijl de twee bovenstaande bouwstenen je toelaten om vanaf het begin de juiste weg in te slaan, zal het voorzien van educatieve mogelijkheden (de 3de bouwsteen) zorgen voor een langdurige, continue deelname aan het project, wat bijdraagt tot een duurzaam voedselbos.
Bouwstenen
Een open en participatief proces
Hsinchu Food Forest is het resultaat van een open en participatief proces tussen de gemeente en verschillende belanghebbenden van de stad, zoals lokale bewoners, gemeenschapsgroepen, stadsagentschappen, scholen en zelfs degenen die het idee van een stedelijk voedselbos in eerste instantie misschien niet zien zitten. Om zeker te zijn van publieke participatie en steun, is het essentieel om van elke stap in het bouwen van het voedselbos een open en participatief proces te maken. We hebben meer dan 30 uur gesprekken gevoerd om de lokale en omliggende gemeenschappen te informeren over het idee van een voedselbos. We hebben zelfs de medeoprichters van het Beacon Food Forest uitgenodigd om hun ervaring te delen met de gemeentelijke overheid en de gemeenschappen, wat een grote hulp was bij het verkrijgen van het officiële jawoord. We organiseerden ook een wedstrijd om ideeën van mensen over het ontwerp van de locatie te verzamelen en vroegen later een landschapsontwerper om de ideeën van de winnende groepen te combineren. We onderhielden een nauwe relatie met de beherende ambtenaar en de lokale gemeenschappen (en media) om ervoor te zorgen dat de belanghebbenden op de hoogte zouden blijven van de laatste vorderingen van het voedselbos en om het ontwerp tijdig aan te passen als iemand met zorgen kwam die waren verwaarloosd, zoals mensen die zouden kunnen struikelen en 's nachts in de vijver zouden kunnen vallen. We voegden een korte haag en verlichting toe om dergelijke mogelijkheden te voorkomen.
Sleutelfactoren
1. Een groep met sterke drijfveren om het project uit te voeren, die kan onderhandelen met verschillende belanghebbenden en de verantwoordelijkheid op zich kan nemen.
2. Een open en positieve houding bij obstakels en verschillende meningen.
3. Volledig en duidelijk begrip van het project, mogelijke obstakels en andere informatie door alle belanghebbenden.
4. Steun van elke belanghebbende/gemeenschapslid. Dit is cruciaal als het project op openbaar terrein plaatsvindt.
5. Participatief ontwerp: de gemeenschap moet ook worden geraadpleegd en betrokken bij het ontwerp van de locatie.
Geleerde les
De steun van de landeigenaar, vooral wanneer dit de gemeentelijke overheid is, is erg belangrijk om dit project duurzaam te maken, omdat het helpt veel uitdagingen het hoofd te bieden en het project legitimiteit geeft. Tijdens het proces zal men zeker te maken krijgen met verschillende meningen of op gedragsproblemen stuiten, soms redelijk en soms niet. Veel van de suggesties van de lokale ouderen waren bijvoorbeeld in strijd met het "zorg voor de aarde"- of "eerlijk delen"-concept, zoals het willen gebruiken van pesticiden om ongedierteproblemen te verlichten, of het weren van mensen die ze niet mogen uit het voedselbos. Terwijl we een open en positieve houding aannamen en probeerden om iedereen gelijk en gelukkig te maken, vonden we het moeilijk om de gedragscode te handhaven omdat we geen ambtenaren of plaatselijke bewoners zijn. Hier zou de gemeentelijke overheid een rol kunnen spelen door conflicten te coördineren en het eindoordeel te vellen. Merk op dat dit misschien niet het geval is als het project plaatsvindt in een andere culturele omgeving.
Onderwijsmogelijkheden
Betrokkenheid bij de gemeenschap is erg belangrijk om steun, subsidies en algemene betrokkenheid te vergaren. Om een voortdurende betrokkenheid van de gemeenschap/vrijwilliger te garanderen, is het bieden van educatieve mogelijkheden voor persoonlijke ontwikkeling cruciaal. In onze oplossing omvatten deze mogelijkheden het bijwonen van educatieve workshops of werkgroepen in de voedselbossen, leiding nemen tijdens een werkgroep, lid worden van het kernteam om te leren en deel te nemen aan de ontwikkeling van het voedselbos, het plannen van educatieve of fondsenwervingsevenementen ... enz.
Technische kennis en vaardigheden worden aangeboden via maandelijkse werkgroepen. Mensen kunnen nieuwe vaardigheden leren door zelf aan de slag te gaan, en problemen/uitdagingen uitwisselen waarmee ze te maken krijgen bij het implementeren van vaardigheden thuis. Enkele onderwerpen die we hebben gehouden zijn compost maken, bijenhotels, afval omzetten in enzymen, zelf tandpasta maken en nog veel meer.
Het aanbieden van educatieve mogelijkheden kan ook helpen om betrokkenheid van scholen en universiteiten te krijgen. We krijgen veel aanvragen van scholen voor bezoeken ter plaatse. Leraren en studenten kunnen komen leren over trends en sociale activiteiten in de echte wereld en kunnen profiteren van de holistische manier van leren door het gebruik van hoofd, hand en hart in balans te brengen bij het werken in de voedselbossen.
Sleutelfactoren
1. Creëer leuke en deskundige workshops/evenementen met praktische activiteiten en reflectie.
2. Geduld en respect voor individuele verschillen: er is geen eenduidig antwoord in een voedselbos en iedereen leert en werkt anders. Geduld en respect zijn cruciaal om een succesvol educatief evenement te faciliteren.
3. Pro-actieve outreach kan helpen om het evenement bekend te maken en veel meer deelnemers en zelfs potentiële opvoeders aan te trekken.
Geleerde les
Het zou een hoge prioriteit moeten hebben om grotere groepen te vormen die zich inzetten voor het project, om te voorkomen dat het project in het slop raakt als de kernmensen niet langer in staat zijn om deel te nemen. Onze belangrijkste deelnemers zijn de ouderen die naast de site wonen. Hoewel ze toegewijd zijn aan de verzorging van de site, zijn ze misschien niet in staat om het voortouw te nemen bij het organiseren van educatieve evenementen of outreach. Daarom hebben we besloten om lokale scholen te benaderen en boomplantactiviteiten te organiseren om nieuwe vrijwilligers van andere leeftijden aan te trekken. De leerkrachten waren erg blij met deze educatieve mogelijkheden en de kinderen en hun ouders bleven de bomen ook na het evenement bezoeken.
Educatieve evenementen moeten leuk zijn en toepasbaar in het dagelijks leven van de deelnemers. Tegelijkertijd kan het creëren van een leuke en plezierige leergroep net zo belangrijk zijn als het bedenken van een aantrekkelijk onderwerp.
Veerkracht
Een stedelijk voedselbos symboliseert het vermogen van de stad om veerkrachtig te zijn op het gebied van klimaatverandering en voedselzekerheid. Dit systeem moet dus op zichzelf veerkrachtig zijn, met een minimale kwetsbaarheid (voor ziekten, milieu- of bestuursproblemen) en een maximale autonomie (energie, voedingsstoffen, waterbronnen).
Het stedelijke voedselbos is weinig afhankelijk van externe bronnen voor water en voedingsstoffen. Regenwater wordt opgevangen via een regenwateropvangsysteem en vervolgens hergebruikt om de vijver bij te vullen, het gereedschap te reinigen en de planten water te geven. Dood hout, bladeren, fruitschillen of onkruid worden gecomposteerd in verschillende compostbakken. Ze worden omgezet in compost van zeer goede kwaliteit en hergebruikt in de bostuin om de planten te voorzien van alle voedingsstoffen die ze nodig hebben.
Het voedselbos bestaat uit "boomgildes" die verschillende lagen vegetatie bevatten die samenwerken en elkaar helpen om sneller en gezonder te groeien. Er zullen bijvoorbeeld nectarplanten zijn om bestuivers aan te trekken, samen met stikstofbindende planten, bodembedekkende planten om te beschermen tegen onkruid. Daarom is het stedelijke voedselbos veerkrachtig voor schommelingen in het milieu en heeft het minimale menselijke energie nodig om onderhouden te worden.
Sleutelfactoren
1. Wateronafhankelijkheid dankzij een regenwateropvangsysteem.
2. Autonoom gebruik van voedingsstoffen en geen afval dankzij de compostbakken.
3. De planten laten samenwerken en elkaar helpen door middel van gezelschapsplanten en boomgildes.
Geleerde les
In het begin hadden de gemeenschappen geen idee hoe de compost werkt of wat gezelschapsplanten zijn. Daarom organiseerden we "werkgroepen": om hen te leren hoe het werkt, hoe ze het moeten doen en wat de basisprincipes van natuurlijke landbouw zijn. Nu zijn ze allemaal in staat om de compost zelf te onderhouden, een goede combinatie van planten te kiezen en, last but not least, kunnen ze op hun beurt deze goede praktijken aan bezoekers of media leren.
Een voedselbos heeft tijd nodig om te rijpen voordat het volledig veerkrachtig kan worden. Op dit moment zijn we zowel in Seattle als in Hsinchu nog gedeeltelijk afhankelijk van het gemeentelijk watersysteem vanwege de ontoereikendheid van het regenwateropvangvolume of de neerslag. Vrijwilligers zijn nog niet volledig uitgerust met kennis om technische problemen op te lossen. In Hsinchu ging het systeem een keer kapot en lekte er water. Geen van de vrijwilligers was in staat om dit technische probleem op te lossen en we moesten een expert bellen. We hebben dus geleerd dat de sleutel tot het snel oplossen van dit soort technische problemen is om ter plekke duidelijk op te schrijven hoe te handelen en wie te bellen in een bepaalde situatie.
Invloeden
Het stedelijk voedselbos biedt een aantrekkelijk model om bewustzijn te creëren en acties te inspireren. Nadat onze voedselbossen waren aangelegd op wat een grasveld met weinig gebruik was geweest, hebben we een verandering in het landschap en actieve deelname van mensen waargenomen. Meerdere lagen vegetatie bedekken nu het land, trekken bestuivers en vogels aan, koelen de stedelijke warmte af, verminderen de waterafvoer en verbeteren de vitaliteit van de bodem. Gemeenschappen kwamen bijeen om het onderhoud van de voedselbossen te delen en ouders maakten er een gewoonte van om hun kinderen mee te nemen om van de natuur te genieten.
Ons voedselbos is een samenwerkingsverband tussen de gemeenschap, niet-gouvernementele organisaties, de particuliere sector en overheden. De overheid bespaarde op hun budget voor het onderhoud van de ruimte, de mensen krijgen een ruimte om voedsel te verbouwen en met elkaar te communiceren, en er wordt voor het land gezorgd. Samenwerkingsverbanden met bedrijven hebben het mogelijk gemaakt kapitalistische winsten te gebruiken om een grotere niet-numerieke winst te genereren die gedeeld wordt door mensen en het milieu.
Er worden werkgroepen en educatieve workshops gehouden om een breed scala aan mensen aan te trekken en met elkaar te laten communiceren. Gepensioneerden komen hun kennis inbrengen, jongeren brengen creativiteit in en krijgen alternatief onderwijs over voedselzekerheid, en leraren en overheidsfunctionarissen komen leren over hoe ze dergelijke oplossingen elders zouden kunnen reproduceren.
Begunstigden
Bij het stadsvoedselbosproject zijn alle belanghebbenden van de stad betrokken: lokale bewoners, niet-gouvernementele organisaties, stadsagentschappen, scholen, universiteiten, de lokale overheid en het land zelf.
Duurzame Ontwikkelingsdoelen
SDG 2 - Honger nul
SDG 3 - Goede gezondheid en welzijn
SDG 4 - Kwaliteitsonderwijs
SDG 10 - Ongelijkheid verminderen
SDG 11 - Duurzame steden en gemeenschappen
SDG 12 - Verantwoord consumeren en produceren
SDG 13 - Klimaatactie
SDG 15 - Leven op het land
SDG 16 - Vrede, rechtvaardigheid en sterke instellingen
SDG 17 - Partnerschappen voor de doelen
Verhaal
Als een milieu-NGO - Wutong Foundation, zijn het verhogen van het milieubewustzijn van het publiek en het verzamelen van mensen om deel te nemen aan milieuacties onze basisdoelen. Maar omdat milieuproblemen altijd ernstig, ongrijpbaar en saai zijn voor mensen, hebben we gemerkt dat het essentieel is dat we naar leuke en praktische oplossingen zoeken om mensen aan te moedigen actie te ondernemen.
Drie jaar geleden besloten we een bezoek te brengen aan het Beacon Food Forest in Seattle, VS, een eetbare stedelijke bostuin op openbaar terrein. Hier kunnen buren samenkomen en samenwerken om de impact op het klimaat te verminderen, de lokale voedselzekerheid te verbeteren, educatieve mogelijkheden te bieden en het verbouwen van voedsel te vieren ten voordele van alle soorten.
Het Beacon Food Forest is het eerste openbare voedselbos dat door meer dan honderd vrijwilligers wordt onderhouden met minimale steun van de overheid. Wat echt verbazingwekkend is, is dat het begin van dit project niet meer was dan een permacultuurontwerp dat was gemaakt door twee burgers die later de medeoprichters werden. Ik had het voorrecht om in maart 2017 een van de werkfeesten bij Beacon Food Forest bij te wonen, waar ik leerde over het sterke gemeenschapsgevoel daar.
We begrepen al snel welke voordelen een dergelijk project Taiwan zou kunnen bieden. Een openbaar voedselbos zou een grote stimulans zijn voor zowel burgers als de overheid om dergelijke milieuacties te ondernemen, omdat het een bijna zelfvoorzienend systeem is, dat minimaal menselijk onderhoud vereist en tegelijkertijd veel educatief materiaal en gezond voedsel biedt.
Zo begon de samenwerking tussen de Wutong Foundation en Beacon Food Forest. In 2015 kwam Wutong Foundation met een subsidie om de medeoprichters van Beacon Food Forest in Seattle uit te nodigen om hun kennis en ervaring te delen in Taiwan. Het stadsbestuur van Hsinchu stemde onmiddellijk in met de implementatie van de eerste demonstratieplek voor stedelijk voedselbos in een openbaar gebied.
Ik had de leiding over de uitvoering van het Hsinchu Food Forest-project met hulp van het team. Na verschillende overlegvergaderingen met lokale gemeenschappen en meer dan 30 uur aan outreaching evenementen werd het Hsinchu Food Forest in 2016 gelanceerd. Tot op de dag van vandaag onderhoudt de gemeenschap het voedselbos en organiseert Wutong werkgroepen om het aanleren van nieuwe vaardigheden te vergemakkelijken.
Het stedelijke voedselbos is een repliceerbaar model dat kan worden geïmplementeerd in parken, gesloopte ruimtes, achtertuinen en zelfs daken en ik hoop meer voedselbossen te zien bloeien in de steden wereldwijd.
