Vissersvaartuigen merken om de naleving te verbeteren en inkomsten te genereren
Volledige oplossing
SmartFish
SmartFish
De oplossing biedt een oplossing voor de vraag hoe legale vissersschepen kunnen worden geïdentificeerd en ervoor kan worden gezorgd dat ze hun licentiegeld betalen aan de districtsautoriteiten, wat belangrijk is omdat hiermee het visserijbeheer en de handhavingsinspanningen van lokale overheidsstructuren worden gefinancierd. Het maakt gebruik van een kleurgecodeerde kleine plastic kabelbinder om vaartuigen met een vergunning te identificeren, zodat visserijambtenaren en lokale gemeenschapsstructuren kunnen bepalen of een vaartuig legaal is en de relevante vergoedingen voor een bepaald district heeft betaald.
Laatst bijgewerkt: 29 Mar 2019
4461 Weergaven
Foto- en videogalerij
Context
Uitdagingen
Veel ambachtelijke visserijen leven de visserijwetgeving slecht na. De uitdaging is om legale vissersvaartuigen te identificeren en ervoor te zorgen dat ze hun licentierechten betalen. Het identificeren van legale vissersvaartuigen en vissers met een groot aantal ambachtelijke vaartuigen is een enorm probleem. Een gebrek aan financiële middelen maakt het moeilijk voor de visserijbeheersautoriteiten om deze visserijen te beheren.
Locatie
Tanzania
Oost- en Zuid-Afrika
Proces
Samenvatting van het proces
Er werd een financiële regeling (bouwsteen 3) geïnitieerd om fondsen te verstrekken aan lokale overheden om de volgende uitdagingen aan te pakken:
- Verzameling van gegevens en informatie gecompromitteerd
- Capaciteitsontwikkeling laag door gebrek aan fondsen
- Co-beheer kon niet worden opgebouwd
Er werd vertrouwd op handhaving, beleidsbeïnvloeding, het bereiken van de gemeenschap en bewustmaking om het doel van de financiële regeling te bereiken, om fondsen te verschaffen voor het verzamelen van gegevens, om input te verschaffen in het vermogen tot gezamenlijk beheer om te zorgen voor verbeterde beheersinterventies.
Bouwstenen
Versterking van de managementvaardigheden van de lokale overheid
Visserijambtenaren van het district worden ondersteund om naar aanvoerplaatsen te reizen en briefingsessies uit te voeren met de lokale beheerseenheid (BMU), scheepseigenaren en vissers om het doel van het merken en de juridische gevolgen van niet-naleving uit te leggen.
Sleutelfactoren
- De bereidheid en het leiderschap van lokale overheden om hulpbronnen te beheren
- Goedkeuring en betrokkenheid van lokale afdelingen
- Goedkeuring en steun van de gemeenschap
- Personeel om het werk uit te voeren
Geleerde les
- Lokale overheden zijn bereid om middelen te investeren/uit te geven als hun investering rendeert.
- Lokale gemeenschappen zijn meestal bereid om te helpen bij de uitvoering van nalevingsactiviteiten als dit de visbestanden verbetert en/of de illegale visserij die hen treft, vermindert.
- Als de kans op effectieve handhaving / sancties klein is, zijn vissers geneigd om in gebreke te blijven en zich niet aan de gestelde wetten en voorwaarden te houden.
- Bestuur en beheer verbeteren naarmate de werkelijke aantallen vissersschepen en vissers per district bekend zijn.
- Verbeterde naleving van licentie- en registratiebepalingen van de visserijverordeningen, tot 110% in één district, leidde tot een afname van het aantal overtredende vissersschepen en vissers.
- Verbetering in de registratie en vergunningverlening leidde tot een vermindering van het aantal IUU-vissersvaartuigen en vissers, aangezien de vaartuigen en vissers zich nu aan de voorschriften hielden.
Kabelbandmarkeringen voor vissersvaartuigen met vergunning
Kleurgecodeerde (kleine plastic zip-lock kabelbandjes) tags worden bevestigd aan vissersvaartuigen met een vergunning in een proefaanpak om hun identificatie-effectiviteit te bepalen, waarbij twee kleuren per district worden gebruikt: een paarse voor registratie op een langetermijnlabel met alfanumeriek nummer, en een oranje voor de jaarlijkse visvergunning voor vissersvaartuigen.
Sleutelfactoren
- Goedkeuring en buy-in door politiek leiderschap van lokale overheid en lokale afdeling
- Goedkeuring en buy-in voor project door nationale overheid
- Bewustmaking, goedkeuring en steun van de gemeenschap
- Personeel om de tags in te zetten
- Startkapitaal voor de aanschaf van de apparatuur
- Visserijambtenaren en lokale gemeenschapsstructuren kunnen visueel vaststellen of een vaartuig legaal is en de relevante vergoedingen voor een bepaald district heeft betaald; vissersvaartuigen met een vergunning kunnen op de aanlandingsplaats met 100% zekerheid worden geïdentificeerd.
Geleerde les
- Robuust gereedschap is nodig om te kunnen werken in soms barre omstandigheden op zee. Dit geldt vooral voor elektrische apparatuur.
- Lokale BMU's kennen de timing en de verblijfplaats van (legale en illegale) boten. Het is daarom essentieel om hun medewerking en steun te verkrijgen.
- Tags kunnen niet gemakkelijk worden gekopieerd, waardoor het ongeoorloofd of illegaal merken/overtreden van vaartuigen tot een minimum wordt beperkt.
Een financieringsregeling via scheepsregistratie en -vergunningen
Vissersvaartuigen moeten worden "geregistreerd" als vissersvaartuig voordat ze een vergunning voor een vissersvaartuig kunnen krijgen. Het Department of Surface Transport geeft een scheepsregistratiedocument af, op basis van een steunbrief van de DFO, met daarop de naam van het vaartuig en andere specificaties. Vervolgens moet de visserijafdeling van de lokale overheid, in het bijzonder de DFO, worden benaderd om een vergunning voor een vissersvaartuig te krijgen. Nadat is vastgesteld dat het vaartuig naar behoren is geregistreerd, geeft de DFO een visvergunning af voor het specifieke vaartuig en wordt er een alfanumerieke code en nummer van het district aan toegekend, bijvoorbeeld TEM - 1001.
Sleutelfactoren
- De bereidheid en het grondige gedrag van lokale overheden
- Een financieel systeem en controlespoor
- Personeel om het werk uit te voeren
- Bereik en lokale betrokkenheid
Geleerde les
- In meer stedelijke gebieden met grote concentraties vissersvaartuigen was het voor districtambtenaren gemakkelijker om vaartuigen een vergunning te geven en hogere aantallen/inkomsten te realiseren. In gebieden met veel aanlandingsplaatsen verspreid over een groot gebied werd de inspanning duurder en tijdrovender.
- In sommige districten werden BMU's gecoöpteerd om de licenties en registraties uit te voeren op basis van kostendekking, maar dit zijn nog ontwikkelingsconcepten voor Tanzania die buiten het huidige bereik van deze oplossing vallen.
- De districtsautoriteiten incasseerden in de meeste districten meer inkomsten in vergelijking met de vorige registratieperiode (tussen 20 en 600% stijging, zie het projectrapport voor meer details) doordat booteigenaren IUU-vissersschepen vergunden en registreerden en vissers zichzelf registreerden om een visvergunning aan te vragen.
- De financiële middelen van de licentie-inkomsten voor de lokale visserijorganisaties zijn jaar na jaar gestegen als een eerste resultaat van het proefproject.
Invloeden
Verbeterde inning van inkomsten door zeven districtsautoriteiten - tussen 20 - 100% toename in de meeste districten doordat booteigenaren IUU-vissersschepen vergunden en registreerden en vissers zichzelf registreerden en vergunningen afnamen. Verbeterde naleving van vergunnings- en registratiebepalingen van de visserijverordeningen, tot 110% in één district, wat leidde tot een afname van het aantal nalatige vissersvaartuigen en vissers. De overtollige naleving wijst erop dat er meer boten in het district aanwezig waren dan in de registers stond. Dit kunnen vaartuigen zijn die nog niet geregistreerd waren bij de juiste DFO. Deze verbetering in registratie en vergunningverlening resulteerde in een vermindering van het aantal IUU-vissersschepen en vissers, omdat de schepen en vissers zich nu aan de regelgeving hielden. Verbetering in bestuur en beheer omdat de werkelijke aantallen vissersschepen en vissers per district bekend zijn.
Begunstigden
- Lokale gemeenschapsorganen voor visserijbeheer (strandbeheerseenheden) in het proefgebied
- Lokale overheden
- Centrale overheden
Duurzame Ontwikkelingsdoelen
SDG 14 - Leven onder water
Verhaal
De criminaliteit in de kustvisserij in Tanzania is extreem hoog. Officiële schattingen zijn ongeveer 50%, gekwantificeerd aan de hand van het aantal schepen dat geregistreerd staat als vissersvaartuig en een visvergunning heeft. Het werkelijke aantal ongeregistreerde vissers zonder vergunning kan rond de 70% liggen. De uitdaging voor Tanzania is dat bijna het hele beheer van de ambachtelijke visserij is overgedragen aan de lokale districtsoverheden. De districten zijn dus verantwoordelijk voor het genereren van inkomsten voor de uitvoering van visserijbeheersmaatregelen en voor de handhaving van de wetgeving. Hun belangrijkste inkomsten zijn afkomstig uit de registratie van vaartuigen en vergunningen voor visserijactiviteiten. Bij de registratie en vergunning moeten vissersvaartuigen het registratienummer van hun district aanbrengen. Als ze van district naar district trekken om op trekvis te jagen, moeten ze in elk district een vergunning betalen. Dit gebeurt zelden en vaak wordt er een willekeurig nummer dat overeenkomt met de code van het district op het vaartuig aangebracht en bij vluchtige observatie lijkt het vaartuig aan de wet te voldoen. De uitdaging was om een goedkope, effectieve, onvervalsbare en unieke visuele indicator te vinden die een visserij-inspecteur onmiddellijk kon laten weten dat het vaartuig een vergunning heeft om in dat bepaalde district te vissen. Bij wijze van proef werden kleurgecodeerde (kabelgebonden) tags gebruikt om de doeltreffendheid ervan vast te stellen, met twee kleuren per district: een paarse voor registratie op een langetermijnlabel met alfanumeriek nummer, en een oranje voor de jaarlijkse visvergunning voor vissersvaartuigen. De visserijambtenaren van de districten werden ondersteund om naar de aanlandingsplaatsen te reizen waar vissersvaartuigen samenkomen om vis te lossen - meestal gelegen binnen de jurisdictie van de plaatselijke strandbeheerseenheid (BMU). Er werd een briefing gehouden met de BMU, scheepseigenaren en vissers om het doel van het merken uit te leggen, evenals de wettelijke premisse voor het registreren van vaartuigen en vissers en het afgeven van vergunningen. In meer stedelijke gebieden met grote concentraties vissersvaartuigen was het voor districtambtenaren gemakkelijker om vaartuigen een vergunning te geven en hogere aantallen te bereiken. In gebieden met veel aanlandingsplaatsen verspreid over een groot gebied werd de inspanning duurder en tijdrovender. In sommige districten zijn BMU's gecoöpteerd om de vergunningverlening en registratie uit te voeren op basis van kostendekking, maar dit zijn nog ontwikkelingsconcepten voor Tanzania. In bijna alle districten was er een duidelijke stijging van de inkomsten tussen 20% en 200%.