
Voedsel, gemeenschap en biodiversiteit kweken met permacultuur - Beacon Food Forest

Het Beacon Voedselbos is een door de gemeenschap aangedreven permacultuurproject dat in 2009 van start ging met als doel een duurzaam model te creëren dat de gemeenschap kan ondersteunen met betaalbaar, gezond voedsel, kennis over het verbouwen van voedsel en biodiversiteit, en een gevoel van saamhorigheid in het licht van klimaatverandering en voedselzekerheid. Een voedselbos is een duurzaam model dat het ecosysteem van een natuurlijk bos nabootst, maar bepaalde soorten vervangt door soorten die dezelfde ecologische functie hebben en eetbaar zijn voor mensen.
Het project bevindt zich op een vrij toegankelijk openbaar terrein in Seattle en wordt volledig door vrijwilligers uit de buurt aangelegd en onderhouden. Alle oogsten kunnen door elke voorbijganger worden geplukt en het werk wordt door bewoners en nieuwkomers als groep gedeeld. Door het project open te stellen voor iedereen met een duidelijke gedragscode, verzamelde het project al snel honderden bewoners uit verschillende lagen van de bevolking, die gereedschap, vaardigheden en kennis inbrengen die verzameld en doorgegeven kunnen worden aan de jongere generatie.
Context
Uitdagingen
In grote steden waar het meeste voedsel wordt geïmporteerd, is voedselzekerheid een dreigende crisis in het licht van de klimaatverandering. Het project hoopt 7 hectare openbare grond te transformeren in een productief voedselbos dat kan helpen de lokale voedselbron veilig te stellen. Daarvoor moeten we ook de uitdaging aangaan om voedsel te verbouwen op een land met uitgeputte grond, watererosie en invasieve soorten.
Voedselrechtvaardigheid en een gevoel van verlies zijn twee sociale uitdagingen in grote steden. Het Beacon Food Forest is openbaar en pleit voor gratis voedsel voor iedereen, ongeacht achtergrond of deelname. Mensen tuinieren hier als groep in plaats van op individuele percelen. Dit helpt het gevoel van verdeeldheid te verminderen en moedigt voedselrechtvaardigheid aan; het helpt ook bij het gevoel van verlies omdat mensen zich inzetten voor een gemeenschappelijk belang.
Grootschalig kapitalisme heeft bewezen inefficiënt te zijn in termen van gebruikte hulpbronnen en afval. Het Beacon Food Forest is een voorbeeld van een kleinschalig, circulair economisch model door inputs en outputs te lokaliseren.
Locatie
Proces
Samenvatting van het proces
Het proces van het Beacon Voedselbos kan worden beschreven aan de hand van de volgende stappen: 1) breng een duidelijke visie naar voren, 2) verkrijg de toestemming om het land te gebruiken, 3) ontwerp het voedselbos, 4) bouw het voedselbos en de vrijwilligers, 5) gebruik en onderhoud het voedselbos. Veerkracht was de eerste bouwsteen in de eerste fase die het voedselbos duidelijk definieerde als een ecologisch duurzaam model. In fase 2 en 3 was diversiteit echter de belangrijkste bouwsteen omdat het betekende dat het voedselbos van algemeen belang was, wat een sleutel is tot het verkrijgen van veel steun. Bovendien hielp het opnemen van ideeën van diverse gemeenschappen in het ontwerp ook om het ontwerp beter te laten aansluiten bij de behoeften van deze gemeenschappen, waardoor hun kans op deelname in de latere fase toenam. In fase 4 en 5 was empowerment van de gemeenschap de belangrijkste bouwsteen die hielp om een groep vrijwilligers op te bouwen die het werk konden delen en, nog belangrijker, het werk konden voortzetten, zelfs als de initiatiefnemers er niet waren. Terwijl veerkracht het voedselbos definieerde als een ecologisch duurzaam model, definieerden diversiteit en 'community empowerment' het voedselbos als een sociaal duurzaam model.
Bouwstenen
Empowerment van de gemeenschap
Een succesvolle oplossing vereist een sterke gemeenschap waar iedereen genoeg kennis (oftewel macht) en vertrouwen krijgt om zich volledig in te zetten. Beacon Food Forest is mede opgericht door twee buurtbewoners, maar de actieve betrokkenheid van de bredere gemeenschap is de echte reden waarom het na 6 jaar nog steeds groeit en bloeit. Daarom is het opbouwen van een sterke gemeenschap met kennis, vaardigheden en vertrouwen de sleutel tot het voortbestaan van Beacon Food Forest.
Door de gemeenschap te versterken kan elk individu in de gemeenschap kennis en vaardigheden verwerven die nodig zijn om deel te nemen aan het besluitvormingsproces van Beacon Food Forest. Door educatieve mogelijkheden te bieden en waar mogelijk leiderschapskansen aan te bieden (bijv. tijdens workshops, werkgroepen, onderhoudsevenementen, discussies en vergaderingen), stellen we deelnemers in staat vertrouwen te winnen en vervolgens een passie en een gevoel van verantwoordelijkheid te ontwikkelen voor het land en de mensen die Beacon Food Forest beheert. Het is zo essentieel dat we dit doen, omdat elke oplossing alleen kan worden gedragen als de oplossing iets is waar iedereen zich mee bezig kan en wil houden.
Sleutelfactoren
-
Frequente evenementen of interacties binnen de gemeenschap die kansen creëren voor onderwijs, leiderschap en besluitvorming.
-
Sterke leiders om evenementen/discussies met gelijkwaardigheid te faciliteren.
-
De bereidheid van bestaande leiders om zich los te maken van hun leiderschapspositie.
Geleerde les
-
Het voedselbos is een multidisciplinair en continu leerproces en het is dus onwaarschijnlijk dat iemand - zelfs een bekwame leider - het helemaal bij het rechte eind heeft. Daarom zou het gepast zijn om altijd te luisteren naar verschillende meningen van de gemeenschap om empowerment te bevorderen.
-
Vertrouwen is de sleutel tot succesvolle empowerment. Zorg ervoor dat nieuwe leiders de volledige steun krijgen van bestaande leiders en andere leden van de gemeenschap. Voor bestaande leiders is het altijd moeilijk om de controle los te laten, maar dit is cruciaal voor een succesvolle empowerment.
-
In onze poging om de gemeenschap te empoweren, merkten we dat onze leiders voornamelijk blanke mensen zijn. Hoewel we ons best hebben gedaan om inclusief te zijn voor verschillende etniciteiten door evenementen in andere gemeenschappen te organiseren, cultuurspecifieke soorten te planten en ons prikbord in meer dan 5 talen te laten vertalen, is het duidelijk dat uitsluiting nog steeds voorkomt. Het zou belangrijk zijn om meer dan een paar leiders van verschillende etniciteiten te hebben, zodat het Beacon Food Forest kan zorgen voor mensen met verschillende achtergronden.
Diversiteit
Ecologisch gezien zorgt diversiteit voor een evenwichtig ecosysteem waar verschillende soorten elkaars groei helpen versnellen of afremmen. Sociaal gezien zorgt diversiteit voor integratie en gelijke deelname aan een openbaar voedselbos. In beide gevallen zorgt diversiteit voor conflicten en een dynamisch evenwicht om ervoor te zorgen dat geen enkele soort of specifieke groep mensen alle voordelen naar zich toetrekt door anderen uit te sluiten.
Diversiteit kan betrekking hebben op geslacht, leeftijd, ras, beroep, financiële status en nog veel meer. Aangezien het Beacon Food Forest zich op openbaar terrein in Seattle bevindt, een van de meest cultureel diverse steden in de Verenigde Staten, werden we in de beginfase van het project geadviseerd door de gemeente om onze ontwerpkaart van het Beacon Food Forest te laten zien in gemeenschappen van verschillende culturen. Het was een noodzakelijke stap om diverse steun te krijgen en te bewijzen dat dit project niet alleen in het belang is van één groep, maar van veel verschillende groepen mensen. Door deze verschillende culturen op waarde te schatten, kregen we uiteindelijk enorme e-mails met interesse en zelfs zaden en planten die uniek zijn voor het thuisland van deze mensen (buitenlands maar niet invasief), en natuurlijk de goedkeuring van de gemeenteraad om door te gaan met het project.
Sleutelfactoren
1. Het bewustzijn van inclusie en respect voor diversiteit.
2. Verschillende sectoren (bijv. de gemeente Seattle) die inzichten kunnen verschaffen waar anders niet alleen de gemeenschap aan zou denken.
3. Een universele waarde of interesse die wordt gedeeld door meer dan slechts één groep mensen. In ons geval biedt het Beacon Food Forest gezond en betaalbaar voedsel dat van algemeen belang is voor mensen ongeacht geslacht, leeftijd, cultuur en financiële status.
Geleerde les
Het binnengaan van gemeenschappen met verschillende culturele achtergronden werd geconfronteerd met twee grote uitdagingen:
-
Niet iedereen in de gemeenschap verstaat Engels, vooral ouderen niet, en daarom zou het hebben van een tolk die het project begrijpt helpen in het communicatieproces.
-
Culturele botsingen zijn onvermijdelijk, maar kunnen worden gezien als een positief proces om aan elkaar te wennen. Wij geloven dat de manier om het proces te versnellen is om gewoon met respect te blijven luisteren. Vanuit onze ervaring is de beste manier om conflicten tijdens de communicatie te minimaliseren om inclusief en rationeel te blijven en om onszelf te herinneren aan het uiteindelijke doel en de basisprincipes van het project.
Diversiteit in sectoren betekent ook meer middelen. We hebben het geluk dat we het stadsbestuur als derde partij hebben en een legitieme stem in tijden dat het nodig is. De Universiteit van Washington heeft ons een prachtige ontmoetingsplaats geschonken als resultaat van het project van de studenten en we zouden geen honderden studenten per jaar hebben kunnen opleiden zonder de steun van lokale scholen. Waardeer diversiteit.
Veerkracht
Een voedselbos is ontworpen om veerkrachtig te zijn ten opzichte van milieuveranderingen om het doel van duurzaamheid te bereiken. Veerkracht benadrukt het vermogen om 1) de gemeenschap in stand te houden wanneer er geen externe bron toegankelijk is en 2) te herstellen van verstoringen zoals klimaatverandering, vernieling of vandalisme.
De manier waarop veerkracht werkt is om a) de autonomie in water, voedingsstoffen, energie en voedsel te maximaliseren en b) het milieu en de mensen gezond te houden. Het Beacon voedselbos is uitgerust met een regenwatercollector en compostbakken om water op te slaan en voedingsstoffen te genereren uit organische materialen zoals bladafval, takken en groenbemesting. Hoewel we geen zonnepanelen of windmolens hebben, ligt onze energie in de gemeenschap die haar mankracht bijdraagt. Met het bovenstaande kunnen we langzaam voedselautonomie bereiken en de lokale gemeenschap in stand houden.
Het milieu en de mensen gezond houden is de sleutel tot snel herstel. Het Beacon Food Forest maakt gebruik van permacultuurtuinieren om chemicaliën uit het land te houden en het land op elk moment productief te houden, zodat wanneer er iets destructiefs gebeurt, de planten binnen de kortste keren weer kunnen aangroeien.
Sleutelfactoren
1. Waterautonomie met behulp van regenwatercollector.
2. Nutriëntenautonomie met behulp van compostbakken om ter plaatse organisch materiaal te composteren.
3. Laat de planten samenwerken en elkaar helpen door middel van gezelschapsplanten en boomgildes.
4. Een actieve groep vrijwilligers van alle leeftijden onderhouden om voldoende mankracht te garanderen.
Geleerde les
Gelukkig hebben we geen destructieve gebeurtenissen meegemaakt die onze veerkracht op de proef zouden stellen. Maar omdat het Beacon Food Forest open is om geoogst te worden door iedereen die daar behoefte aan heeft, werden we soms geconfronteerd met soortgelijke situaties, zoals alle rijpe vruchten van een boom die in één nacht verdwenen waren. Hoewel we onszelf hebben voorgelicht dat alle oogst aan het publiek toebehoort, voelden de meeste mensen zich toch overstuur in zulke situaties. Toch hebben mensen ook geleerd om zich mentaal los te maken van de oogst om hun gevoel van verlies te minimaliseren, wetende dat de vruchten zullen groeien zolang de boom leeft. We zien dit gelukkig als een realisatie van veerkracht.
Het kost tijd voor een voedselbos om te rijpen en volledig veerkrachtig te worden. In 2018 zijn we nog steeds gedeeltelijk afhankelijk van gemeentewater omdat er te weinig regenwater wordt opgevangen. De volledige ontwerpkaart van het Beacon Food Forest is 7 hectare groot en we hebben nog maar 2 hectare ontwikkeld. We hopen dat we door de volledige 7 hectare te ontwikkelen ons percentage voedselautonomie kunnen verhogen tot minstens 5%, wat waarschijnlijk meer zou zijn dan dat van elke grote stad in de VS.
Invloeden
De impact van Beacon Food Forest kan als volgt worden samengevat: een hoger niveau van biodiversiteit, een sterkere gemeenschap en een onmetelijke aanwinst voor onze toekomstige generatie.
Een hoger niveau van biodiversiteit werd bereikt door 1) het planten van veel inheemse soorten in aanvulling op alleen eetbare soorten, 2) het creëren van organische bodemlagen met sheet mulching techniek, waardoor de diversiteit van wormen en micro-organismen die gunstig zijn voor het voedselbos toenemen, en 3) het verzamelen van verschillende zaden van planten in het voedselbos, waardoor onze lokale genetische diversiteit hersteld wordt.
Er werd een sterkere gemeenschap opgebouwd door 1) een vrijetijdsland nieuw leven in te blazen in een ruimte waar mensen zich actief kunnen inzetten, 2) mensen kennis, respect en leiderschap bij te brengen door samen te tuinieren in een openbare groep, 3) gelijkheid en voedselrechtvaardigheid voor iedereen te bevorderen. Veel mensen hebben hun eigen achtertuin maar kiezen ervoor om te tuinieren in het Beacon Food Forest, wat suggereert dat tuinieren in een groep het gevoel van isolement in een grote stad compenseert.
Het Beacon Food Forest verzamelt en biedt een schat aan kennis, en misschien nog belangrijker, de juiste houding ten opzichte van het leven en het milieu. Dit zijn de waarden die veel kinderen niet op school leren, maar die wel essentieel zijn voor het cultiveren van een hogere persoonlijke integriteit die hen kan helpen bij het opbouwen van een duurzame samenleving in de toekomst.
Begunstigden
Het Beacon voedselbos komt direct ten goede aan het land en de lokale gemeenschappen. De stad heeft successen geboekt met het revitaliseren van openbaar land. Scholen, organisaties en bedrijven vinden het ook nuttig om hier een dag door te brengen om met het land te werken.
Duurzame Ontwikkelingsdoelen
Verhaal

Ik hoorde voor het eerst over het Beacon Food Forest als het eerste stedelijke openbare voedselbos ter wereld. Maar wat me echt inspireert is hoe een groep mensen hun visie realiseerde vanuit slechts een cursusproject, dat nu een onmisbaar middelpunt van het leven is geworden voor velen in de gemeenschap.
Het idee van een openbaar voedselbos werd in 2009 door Glenn Herlihy en Jacqueline Cramer naar voren gebracht als een cursusproject. Na afloop van de cursus werd het project voortgezet met de steun van familie en vrienden van Herlihy en Cramer. Het uitvoeren van een dergelijk project was echter een inspannend proces. Het betekende goedkeuring krijgen van de landeigenaren (stadsbestuur), brede steun krijgen van de lokale gemeenschap om aan te tonen dat het project van algemeen belang was, een gediplomeerd landschapsarchitect een legitieme ontwerpkaart laten tekenen en alle juridische procedures doorlopen om de vergunning en middelen te verkrijgen die nodig waren om het openbare landschap te veranderen.
Toen de eerste boom eindelijk werd geplant, was het al 2012. In die 3 jaar hadden honderden mensen samengewerkt voor een gemeenschappelijk doel. Mensen met verschillende achtergronden hadden arbeid, gereedschap, vaardigheden en zelfs een professionele ontwerpkaart gedoneerd. Terwijl de hoeveelheid inzet en geduld die de gemeenschap heeft getoond ongelooflijk is, is de bereidheid van Herlihy en Cramer om hun oorspronkelijke ontwerp los te laten om het project van iedereen te maken nog inspirerender.
Ik ging mee naar een werkfeest in het Beacon Food Forest in maart 2017, verrast door de 50 mensen die kwamen opdagen om hun handen vuil te maken op een koude, regenachtige dag. Ik was ook verrast door het feit dat de meeste mensen hier niet komen omdat ze gratis gezond voedsel kunnen verbouwen, maar omdat ze zich thuis voelen bij de mensen en de planten hier. Mr. Kenji Nakagawa, die vroeger hier in de straat woonde maar het grootste deel van zijn leven niet hier heeft doorgebracht, was een van die mensen. Nakagawa is nu lid van de stuurgroep. Ik denk dat Herlihy of Cramer dit niet hadden zien aankomen; dat een project dat begon met het verstrekken van voedsel en educatie een helende omgeving voor sociale eenzaamheid bleek te zijn.
Het idee van stadstuinieren is niet nieuw, maar het Beacon Food Forest is heel anders omdat het volledig open staat voor iedereen die wil deelnemen, hetzij in een langdurige verbintenis om voor het land te zorgen, hetzij in een eenmalige oogstactie. Ik denk dat het daarom nog steeds floreert.