Wet natuurpark Tubbataha Riffen

Volledige oplossing
Zeegezicht in koraalhard veld (© Robert Yin)

De wet op het natuurpark Tubbataha Reefs Natural Park (TRNP) is het meest succesvolle beheer van een afgelegen reservaat in de Filippijnen. De formulering van het beleid voor TRNP omvatte veelvuldig overleg met een dwarsdoorsnede van de samenleving, van dorp tot nationaal niveau. Het raadplegingsproces zorgde ervoor dat de betrokken gemeenschappen en belanghebbenden in staat waren om de contouren van de wet vorm te geven, waardoor eerlijkheid in de regelgeving werd verankerd en vrijwillige naleving werd gestimuleerd.

Laatst bijgewerkt: 05 Oct 2020
11094 Weergaven
Context
Uitdagingen
Gebrek aan toegang tot langetermijnfinanciering
Gebrek aan bewustzijn bij publiek en besluitvormers
Slechte controle en handhaving
Slecht bestuur en slechte participatie
De ecologische functie van de Tubbataha riffen als een belangrijke bron van koraal en vislarven in de Suluzee vereist dat de bronnen in een zo natuurlijk mogelijke staat worden gehouden, vandaar dat de antropogene druk tot een minimum moet worden beperkt. De oplossing is gericht op het versterken van capaciteiten, apparatuur en financiën om lokale gemeenschappen in staat te stellen deze afgelegen plek effectief en duurzaam te beheren.
Schaal van implementatie
Lokaal
Ecosystemen
Koraalrif
Thema
Bestuur van beschermde gebieden
Lokale actoren
Werelderfgoed
Locatie
Cagayancillo, Filippijnen
Zuidoost-Azië
Proces
Samenvatting van het proces
Het beheer van het mariene park is gedecentraliseerd en gedemocratiseerd, waarbij meerdere belanghebbenden van de gemeentelijke en lokale overheid, NGO's, de academische wereld, de particuliere sector en nationale en lokale overheidsinstanties betrokken zijn. De wet onderstreept de cruciale behoefte aan beleid op nationaal niveau om actie op lokaal niveau te ondersteunen, waardoor instellingen op lokaal niveau bestendigheid en macht krijgen. De TRNP-wet is een belangrijke stap in de richting van de implementatie van beleid op nationaal niveau, zoals de National Integrated Protected Areas System (NIPAS) Act van 1992, en soortgelijke wetgeving is aangenomen in het naburige Apo-rif. De oplossing werkt door middel van (1) directe betrokkenheid van de gebruikers van de hulpbronnen en andere relevante belanghebbenden bij de harmonisatie en formulering van wetten, operationele regels en voorschriften, (2) een op lokale samenwerking gebaseerd beheersorgaan, (3) door het leveren van de benodigde technische bewakingsapparatuur en het ontwikkelen van de benodigde handhavings-, exploitatie- en onderhoudscapaciteiten om het MPA beheersagentschap in staat te stellen het beleid uit te voeren, en (4) een duurzaam financieringssysteem dat tegelijkertijd de gemeenschappen compenseert voor economische verliezen.
Bouwstenen
Participatieve ontwikkeling van de wet

Een reeks raadplegingen en workshops met meerdere belanghebbenden om de wet op te stellen en te herzien, zorgde voor volledige deelname van belanghebbenden en bevorderde de naleving van de regelgeving. De Interne Regels en Reglementen (IRR) van de wet zijn sindsdien meerdere keren herzien en bijgewerkt en bevatten nu beleidsregels voor ecosysteemonderzoek, toerisme en een beheerplan voor de bufferzone. De wet werd aan het publiek bekend gemaakt door middel van outreachactiviteiten. Trainingen en informatiecampagnes bevorderden het bewustzijn en het begrip van het wereldwijde belang van deze hotspot voor biodiversiteit.

Sleutelfactoren
  • Nationale en internationale NGO's hebben gezorgd voor de eerste fondsen en technische knowhow
  • Er bestond al een goed inzicht in de problemen en de beheersopties
Geleerde les

De TRNP-wet institutionaliseerde de vertegenwoordiging van een brede sector van de samenleving in het beleidsvormingsorgaan, de Tubbataha Protected Area Management Board (TPAMB), waardoor belanghebbenden hun zorgen konden uiten en invloed konden uitoefenen op het maken van regels. Tubbataha heeft laten zien dat met zorgvuldig onderhandelde overeenkomsten met belanghebbenden lokale gemeenschappen niet de last van beschermde gebieden hoeven te dragen, maar er juist de belangrijkste begunstigden van kunnen zijn.

Informatiecampagnes

Om het bewustzijn en het algemene begrip van het wereldwijde belang van deze biodiverse hotspot te bevorderen, worden de ontwikkelde wet en het beleid onder de aandacht van het publiek gebracht door middel van verschillende outreach-activiteiten, bijv. via radioprogramma's en lokale kranten.

Sleutelfactoren
  • Publieksgerichte activiteiten in plaatselijke scholen en vissersdorpen dankzij de steun van de plaatselijke overheid en het schoolbestuur
  • Bijdragen van radiostations en lokale kranten door middel van gereduceerde tarieven
Geleerde les

Om het bewustzijn en het algemene begrip van het wereldwijde belang van deze biodiversiteitshotspot te bevorderen, worden de ontwikkelde wet en het beleid aan het publiek gecommuniceerd via verschillende outreachactiviteiten, bijv. via radioprogramma's en lokale kranten.

Lokaal parkbeheer en wetshandhaving

Lokale instellingen en gemeenschappen, gemeentelijke en nationale regeringsvertegenwoordigers, NGO's, de academische wereld en de particuliere sector zijn allemaal vertegenwoordigd in een lokaal orgaan voor parkbeheer en wetshandhaving. De rechtshandhaving wordt gewaarborgd door partnerschappen met de Filippijnse marine en kustwacht en lokaal gerekruteerde parkwachters die een grondige training en geschikte bewakingsapparatuur krijgen. De milieusituatie in het park wordt regelmatig gecontroleerd, terwijl de effectiviteit van het bestuur jaarlijks wordt gemeten met behulp van participatieve mechanismen.

Sleutelfactoren
  • Partnerschappen zorgen voor de ondersteuning die nodig is voor wetshandhavingsoperaties. De Filippijnse marine en kustwacht spelen de grootste rol door personeel te detacheren in het rangerstation en technische apparatuur te leveren.
  • Een lokaal managementorgaan dat zich uitsluitend bezighoudt met de uitvoering van het beheerplan van het park en de aanwezigheid in het park.
Geleerde les

Effectieve wetshandhaving vereist passende handhavingscapaciteit en -uitrusting op het niveau van de beheersinstantie van de MPA. Het beheer van een nationaal marien park vereist dat er een adequaat beleid voor het gebruik van de hulpbronnen wordt opgesteld en gehandhaafd, inclusief strenge straffen voor niet-naleving om illegaal gebruik te ontmoedigen. Deze wetten, regels en voorschriften moeten worden ondersteund en nageleefd door de legitieme gebruikers van de hulpbronnen en andere relevante belanghebbenden.

Financiering Parkmanagement

Tubbataha Reefs Natural Park (TRNP) wordt gerund met financiële steun uit verschillende bronnen. De door bezoekers betaalde vergoedingen voor natuurbehoud vormen de belangrijkste financieringsbron en zijn goed voor 74% van het jaarlijkse budget. Subsidies van NGO's en de particuliere sector vormen de overige 26%. Deze gelden worden gestort in een lokaal trustfonds dat wordt beheerd door de Tubbataha Protected Area Management Board en uitsluitend wordt gebruikt voor de administratie van het park.

Sleutelfactoren
  • Tubbataha's natuurlijke schoonheid en rijke mariene biodiversiteit is een voorwaarde voor duiktoerisme.
  • Effectieve handhaving van de regels resulteert in het behoud van de natuurlijke schoonheid.
  • Conservation fees, verankerd in de Tubbataha Reefs Natural Park Act, financieren handhaving en andere beheersactiviteiten.
Geleerde les

Tubbataha heeft voldoende financiële en personele middelen nodig om effectief te kunnen blijven beheren. Tot nu toe zijn de instandhoudingsvergoedingen, die de afgelopen 10 jaar gelijk zijn gebleven, de belangrijkste bron van inkomsten. Een verhoging van 66% van de conservation fees in 2017 zorgde voor meer inkomsten voor het beheer, waardoor het minder afhankelijk werd van externe steun. Aangezien toerisme een onstabiele bron van inkomsten kan zijn als gevolg van externe variabelen, moeten er meer gediversifieerde financieringsbronnen worden aangeboord. De verkoop van koopwaar en het verbreden van het netwerk van mogelijke financiers zijn enkele manieren die voor Tubbataha worden ingezet.

Economische stimulansen voor gemeenschappen

De lokale gemeenschappen van Cagayancillo worden gecompenseerd voor economische verliezen als gevolg van het beleid om de vangst te verbieden. Een deel van de instandhoudingsvergoeding gaat naar een fonds voor levensonderhoud dat leningen verstrekt voor ontwikkeling.

Sleutelfactoren
  • Instandhoudingsvergoedingen voor TRNP zijn verankerd in de TRNP-wet
  • Beleid om de lokale gemeenschappen een deel van de inkomsten uit toerisme te geven
Geleerde les

Het geven van economische stimulansen droeg bij aan het opbouwen van vertrouwen tussen de partijen. Het inhuren van lokale bewoners als een vorm van economische stimulans vermenigvuldigt het aantal ambassadeurs voor Tubbataha in de gemeenschappen. Interpretatie van gemaakte afspraken met lokale gemeenschappen kan worden beïnvloed door het politieke proces. Nieuwe leiders, nieuwe perspectieven op overeenkomsten.

Invloeden

Als belangrijke kraamkamer ondersteunt TRNP de lokale ambachtelijke en commerciële visserij buiten het park, omdat het in betere conditie en productiever is dan andere riffen; de visbiomassa is de afgelopen tien jaar voortdurend toegenomen. Alle gecontroleerde sociaaleconomische indicatoren laten een stijging zien in de levensstandaard van de lokale bevolking, bijv. een stijging van 90% in inkomen voor de dichtstbijzijnde vissersdorpen. Andere provincies nemen het TRNP-sanctieregime over om scheepseigenaren te laten betalen voor het beschadigen van riffen. De TRNP-wet staat model voor andere MPA's in de Filipijnen. Als UNESCO-werelderfgoed met een grote wereldwijde zichtbaarheid laat TRNP zien hoe juridische instrumenten effectief bestuur mogelijk maken.

Begunstigden
gemeente Cagayancillo, toerisme, mariene parkwachters en beheer en de bevolking
Verhaal
Op 17 januari 2013 om 4 uur 's ochtends zagen Rangers van het natuurpark Tubbataha Reefs een onbekend schip in de buurt. Het bleek te gaan om de USS Guardian, een oorlogsschip van de Amerikaanse marine dat aan de grond liep op het rif. Het 224 voet lange schip beschadigde een gebied van 2.345,67 vierkante meter, zoals vastgesteld door een beoordeling uitgevoerd door de Universiteit van de Filippijnen, Tubbataha Management Office en het World Wide Fund for Nature Filippijnen met de hulp van het Bureau of Fisheries and Aquatic Resources. Het schip moest in segmenten van het rif worden verwijderd, een operatie die ongeveer 10 weken in beslag nam. In eerste instantie gaf de Tubbataha Protected Area Management Board een kennisgeving van overtreding uit aan de Amerikaanse regering en na verwijdering van het schip van het rif op 30 maart 2013, communiceerde het de totale kosten van de schade en de boetes voor de overtredingen. Deze overtredingen omvatten het onbevoegd betreden van het rif, schade aan het rif, vernietiging van hulpbronnen, het niet betalen van instandhoudingsgelden voor het betreden van het parkgebied en het hinderen van wetshandhavers. Zo hangt de Amerikaanse marine een boete boven het hoofd van 58 miljoen Filippijnse peso's of US$1,4 miljoen nadat de mijnenveger schade had toegebracht aan het UNESCO Werelderfgoed. Dit bedrag is gebaseerd op boetes die zijn vastgelegd in Republic Act No. 10067, de Tubbataha Reefs Natural Park Act van 2009. Het berekenen van de schade was eenvoudig en ongecompliceerd omdat het gebaseerd is op duidelijk geformuleerde bepalingen in de TRNP-wet. De regering van de VS heeft herhaaldelijk haar intentie uitgesproken om de Filippijnen te compenseren voor de schade, maar moet deze belofte nog waarmaken.
In contact komen met medewerkers
Andere medewerkers
Angelique M. Songco
Tubbataha Beheer Kantoor (TMO)