Doğal sistemler ulusal sınırlarla sınırlı değildir ve karşılıklı ekonomik kazanımlara yol açan siyasi, teknik ve kültürel işbirliği için fırsatlar sağlayarak sınırların ötesinde bölgesel kalkınmanın temelini oluşturmalıdır. Aşağı Mekong bölgesindeki ortaklık dört üye ülkeyi birleştirdi ve yukarı Mekong ülkelerini kapsayacak şekilde genişledi ve ülkeler arasında odaklanmış koruma anlaşmaları için bir çerçeve sağladı.

Üye devletler, Özel Çevre Koruma kurumları, ekonomik planlama ve finans organları, kalkınma sektörleri ve koruma örgütlerinden oluşan sektörler arası çalışma gruplarını içeren ulusal kaynak ve politika incelemeleri yaparak işe başladılar. Ulusal incelemeler, en iyi kalkınma sonuçları için bölgenin ne kadarının ve hangi bölümlerinin doğal haliyle korunması gerektiğini belirlemek üzere bölgesel bir eylem planına yön verdi. Üye devletler ortak yönetim gerektiren konuların gözden geçirilmesinde işbirliği yapmış ve karşılaştırmalı analiz ve bölgesel işbirliğini kolaylaştırmak için aynı amaç ve hedefleri benimsemiştir. Ulusal incelemeler, bölge hükümetlerinin almak istedikleri bilgi ve yönelimlerin temelini oluşturmuştur ve sonuçlar her ülkenin ve uluslararası ortaklarının politikalarına, programlarına ve uygulamalarına entegre edilecektir.

Modelin başarısı, öncelikle özel sektör liderlik etiği ve karakteri tarafından tasarlanan ve yönlendirilen iş prensibine dayanmaktadır. Topluluk ve hükümet politikaları ve süreçleri çok fazla bürokrasi ve uyuşuklukla maluldür ve böylesine karmaşık bir süreci ileriye götüremez. Oysa özel sektör liderliği, iş içgüdüsü ve hırsı olan insanların, arazinin yaban hayatını desteklediği, bunun da turizmi destekleyerek gelir getirdiği bir kazan-kazan düzenlemesi yaratarak araziden gelir elde etme fırsatını görebilecekleri anlamına gelmektedir. Kira ücretlerinin ödenmesi koruma alanı için büyük bir ek yük oluşturduğundan, projeye öncülük eden özel sektör oyuncuları, yerel halka ve yaban hayatına fayda sağlayan topluluk yaban hayatı koruma alanlarını deneyimlemek için ödeme yapmaya istekli pazarlar ve insanlar bulabilmelidir. Koruma alanı modelini geliştiren ve uygulayan özel sektör çalışanları, topluluklarla yasal ve dürüst ortaklıklar kurabilmeleri ve uzun vadeli ve karlı ilişkiler geliştirebilmeleri için yüksek iş dürüstlüğüne sahip olmalıdır. Bu, habitatların ve ekosistemlerin gelişmesini ve pazarlama politikalarının zaman içinde meyve vermesini sağlayacaktır, çünkü her ikisi de uzun vadeli planlama, sabır ve her iki tarafın da büyük fedakarlıklarını gerektirir.

Araştırma çevre, tarih, arazi kullanım şekilleri ve hükümet politikaları hakkında veri toplar. Bu sayede kararlar almak ve topluluklar, özel sektör ve hükümetle etkileşim kurmak için bir temel elde etmek mümkün olur. Bizim durumumuzdaki araştırmacılar filler gibi hayvanların hareket koridorlarını ve antilop gibi diğer hayvanların göç yollarını ve mevsimlerini haritalandırmayı başardılar. Bu, koruma alanlarının sınırlarının belirlenmesinde ve politika yapıcılar ile toplulukların katılımının sağlanmasında faydalı bir kılavuzdur. Araştırma, yerel ve uluslararası tanıtım kampanyaları için faydalı bilgiler sağlayarak paydaşların desteğini kazanmayı kolaylaştırır.

Araştırma, olumlu ve olumsuz değişim eğilimlerini göstermek için projeksiyonlar yapmak ve izleme gerçekleştirmek için de yararlıdır. Büyük kediler gibi nesli tükenmekte olan bazı hayvan türlerinin şimdiye kadar azalan popülasyonlarının dramatik bir şekilde iyileştiğini gösteren çok faydalı araştırma verilerine sahibiz. Ayrıca, koruma alanının olumlu etkilerinin bir sonucu olarak koruma alanını çevreleyen topluluklarda artan gelir eğilimlerini ve daha iyi geçim sonuçlarını gösteren sosyo-ekonomik veriler de mevcuttur

Doğal Kaynak yönetimi ve toplum seferberliği, toplum koruma modelinin başarısı için çok kritik olan paydaşların karşılıklı etkileşimini gerektirir. Savunuculuk ve toplum eğitimine dahil olanlar vardır ve bunların katkısı farkındalık yaratma ve bilgi alışverişini kolaylaştırmada çok önemlidir. Bu, toplumun güven geliştirmesini ve çevrenin korunmasına ve nihayetinde ekonomik kalkınmaya katkılarını takdir etmesini mümkün kılar. STK'lar bilgi paylaşımında ve araştırma ve eğitimde uluslararası destek için davul çalmada önemli bir rol oynamaktadır. Diğer önemli işbirlikçiler arasında, topluluklarla işbirliği çerçevesi geliştiren ve geleneksel milli parklar ve rezervler dışındaki alanlarda yaban hayatının idaresi ve yönetimine ilişkin yönergeler belirleyen yerel ve ulusal hükümetler yer almaktadır. Devletin arazi ofisi çok önemlidir çünkü tüm arazi kararları onlara aittir ve kiralamalar ile bunları düzenleyen yasalar için kılavuz çizgileri onlar belirler. En önemlisi, gençler ve kadınlar da dahil olmak üzere toplumun tüm kesimlerinin koruma yönetimine ve fayda paylaşımına dahil edilerek korumaya dahil edilmeleri ve girişimin sürdürülebilirliğinin garanti altına alınmasıdır.

Topluluklar çözümün merkezinde yer almaktadır. Arazinin sahibi onlar ve arazi üzerinde mülkiyet hakları var. Buradaki zorluk, milli parkları çevreleyen meralarda tek tek parseller halindeki arazilerin ekonomik olarak verimli olmamasıdır. Topluluklar bireysel arazi parsellerini birleştirip büyük bir koruma birimi oluşturduklarında, ekolojik olarak koruma için uygun hale gelir ve büyük yaban hayatı popülasyonlarını ve habitat gereksinimlerini destekleyebilir. Bu yaban hayatı popülasyonları daha sonra tipik milli parklardan daha ayrıcalıklı olduğu için safari ve doğa gezilerinde ziyaretçileri premium bir ücretle çekerek turizm faaliyetlerini destekleyebilir. Bu da arazi sahiplerine arazilerini kullanmamanın maliyetini ödeyebilecek geliri yaratırken, istihdam ve eğitim gibi diğer toplum projelerine destek gibi diğer geçim kaynakları fırsatları yaratır. Temel amaç, topluluklara bu kavramı sevdirmek ve kendi arazilerini çitle çevirmeyerek ya da geliştirmeyerek ve bunun yerine diğer topluluk üyelerinin diğer parselleriyle birlikte bir yaban hayatı yaşam alanı olarak bırakarak kolektif olarak daha uzun vadeli faydalar elde edebileceklerini kabul ettirmektir.

İklim değişikliğine uyum önlemleri, iklim değişikliğinin etkilerinden kaynaklanan zararları ortadan kaldırmak veya azaltmak ya da bu etkilerden kaynaklanan fırsatları değerlendirmek amacıyla uygulanan girişimler ve eylemlerdir. ACCES projesi, nüfusla işbirliği içinde yenilikçi adaptasyon önlemlerini teşvik etmektedir:

- İklim değişikliğine adap te olmuş kültürler: Kuraklığa veya şiddetli yağışlara adapte olmuş kültürlerin kullanılması, popülasyonların dayanıklılığını artırmaya yardımcı olur.

- Risklerin yönetilmesi ve felaketlerin önlenmesi: Afin de réduire la vulnérabilité de la

burunda'daki̇ nüfusun olağanüstü i̇kli̇m deği̇şi̇kli̇kleri̇ne karşi korunmasi i̇çi̇n, nüfusun meteoroloji̇k öngörülere ulaşmasini ve olağanüstü i̇kli̇m deği̇şi̇kli̇kleri̇ durumunda önceden uyarilmasini sağlayacak bi̇r bi̇lgi̇ si̇stemi̇ni̇n kurulmasi önceli̇kli̇di̇r.

- Akasuga Tuvaletleri: AKASUGA olarak adlandırılan ekolojik tuvalet, katı ve sıvı insan atıklarının ayrıştırılarak geri kazanılmasını sağlar ve böylece toprak verimliliğini artırır.

- Bois'te iyileştirilmiş fuayeler: iyileştirilmiş fuayelerin yayılımı ve kullanımı, ormanların azalmasına ve akarsu kaynaklarının azalmasına katkıda bulunur

- Sezonluk öngörüler: PS'lerin yayılımı, tarım üreticilerinin kararlarını belirleyen bir faktördür.

Aldabra araştırma istasyonunda Seyşeller Adaları Vakfı, türler ve habitatlar için uzun vadeli izleme programları uygulamaktadır. Bu programların sonuçları, koruma ve yönetim stratejilerinin etkinliğini değerlendirmek ve tavsiyelerde bulunmak için kullanılmaktadır. Jeanne Mortimer tarafından kurulan kaplumbağa izi izleme programı, 1980 yılından bu yana Aldabra'nın dış kenarındaki 52 yuvalama kumsalında tutarlı bir şekilde yürütülmektedir. Her sabah korucular bir indeks yuvalama kumsalında gece boyunca ortaya çıkan kaplumbağa sayısını ve türünü kaydederken, diğer kumsallar konum nedeniyle daha az ziyaret edilmektedir. Aldabra'da kaplumbağalar için herhangi bir aktif yönetim müdahalesi yapılmamaktadır. 1968'den 2008'e kadar olan verilerin analizi, yeşil kaplumbağa popülasyonunda %500-800'lük bir artışla yılda tahmini 3100-5225 dişinin yuvaladığı sonucuna varmıştır (Mortimer ve ark. 2011) ve popülasyon artmaya devam etmiştir. Bu durum, kaplumbağa yuvalama habitatının bozulmadığı ve yetişkin kaplumbağaların güvende olduğu koruma alanlarının oluşturulmasının belirli türlerin korunmasında son derece etkili bir araç olduğunu ve birincil yönetim yaklaşımı olması gerektiğini göstermektedir. Bu sadece yuvalama kumsalını değil, aynı zamanda dişilerin art arda yuvalama girişimleri sırasında kalabilecekleri saçaklı resifi de kapsamaktadır.

Aldabra Mercan Adası yaklaşık 40 yıldır hem yasal olarak hem de uygulamada korunmaktadır. Aldabra araştırma istasyonu aracılığıyla Seyşeller Adaları Vakfı sahada aktif olarak bulunmaktadır. Ayrıca, Aldabra'nın plajlarının çoğunda aylık devriyeler gerçekleştirilmekte ve diğer araştırma faaliyetleri personeli haftalık olarak atolün çeşitli bölgelerine götürmektedir. Sonuç olarak, atol çevresinde güçlü bir varlık söz konusudur. Böylesine uzak bir konumda bulunan Aldabra'daki bu aktif ve sürekli varlık, kaçak kaplumbağa avcılarını mercan adasından caydırmakta ve kaçak avcıların yasadışı eylemde yakalanmaları halinde durdurulmalarını sağlamaktadır.

Bir ortak yönetim grubunun resmileştirilmesi, mevcut bilgilerde ve belirli kararların alınmasında şeffaflığı destekleyen bir tartışma alanı sağlar.

Balıkçılıktaki kilit paydaşlarla, görüşleri kendi tabanları tarafından doğru bir şekilde onaylanan bu diyalog alanı, tüm paydaşların bir yönetim planının tasarlanmasında birlikte çalışmasını sağlar.

Bu, sürdürülebilirliği sağlamak için uygulanacak önlemlerin kullanıcılar tarafından saygı görmesini sağlar, çünkü kararlar ve şu veya bu kararın alınmasının nedenleri hakkında tam bilgi vardır.

Bu çalışma stratejisi sisteme istikrar ve yönetişim sağlar.

Bu durumda, Taş yengeci balıkçılığı için bir yönetim planının tasarlanması üzerinde çalışması gereken Chiloé Eyaleti Kabuklular Yönetim Komitesidir. Şili'de yasa, bu ortak yönetim örneğini Balıkçılık ve Su Ürünleri Müsteşarlığına danışma organı olarak tanımaktadır.

Bu yapı taşı, balıkçılığın yaygın olarak onaylanmış bir sürdürülebilirlik standardına (bu durumda MSC Balıkçılık Standardı) göre harici ve objektif bir değerlendirmesiyle ilgilidir. Bir ön değerlendirmenin gerçekleştirilmesi, balıkçılık operasyonunun birçok yönünün teşhisini sağlar ve bu da balıkçılıkta düzenleyici ve doğrudan kullanıcı olarak yer alan paydaşlar için belirlenen her bir yönü iyileştirmek için bir yol haritası oluşturulmasına izin verir. Balıkçılığın sürdürülebilirliği ortak hedefine ulaşmak için her bir paydaşın çalışma gündemini kolaylaştırır.

Taş yengeci balıkçılığının bu ilk değerlendirmesine dayanarak, ilgili tüm taraflarla birlikte bir Balıkçılık İyileştirme Projesi (FIP) tasarlanmış ve uygulanmıştır. Bu süreçte, MSC'nin sürdürülebilirlik Standardına ulaşmak için gerekli eylemler önümüzdeki üç yıl boyunca planlanmıştır. Bu, faaliyetlerin gerçekleştirilmesi için sorumlulukların ve fon kaynaklarının belirlenmesini de içermektedir.