İklim değişikliği ve biyoçeşitliliğin temel yönlerinin belediye düzeyinde mekansal planlamaya entegre edilmesinde önemli bir faktör, mekansal planlama, ekosistem hizmetleri ve iklim değişikliğine uyum konularında yerel kapasitelerin güçlendirilmesiydi. Bu, belediye yönetimleri, Kolombiya Milli Parkları ve korunan alanlar personeli ve yerel topluluklar düzeyinde yapılmıştır. Bu alandaki kamu politikası önerilerinin geliştirilmesini kolaylaştıracak girdileri sağlamak için bilgi yönetimi de aynı derecede önemliydi. İki belediyedeki Temel Arazi Yönetim Planlarının teşhislerinin hazırlanması, ÖA'ların dahil edilme derecesinin analiz edilmesi ve daha fazla entegrasyon için öneriler üretilmesi; ÖA'ların bölgesel kalkınmadaki ve çevredeki nüfusun yaşam kalitesindeki önemini görünür kılmak için teşhislerin yapılması ve ekosistem hizmetlerinin tanımlanması; arazi kullanım planlaması bağlamında ekosistemlerin direncine katkıda bulunmak için yerel deneyimlerden iklim değişikliği ve uyum stratejileri ile ilişkili risklerin belirlenmesi gibi.

Ulusal Parklar Sistemi Kurumsal Eylem Planı ve SNAP Eylem Planında belirlenen hedeflere uygun olarak Parklar, KA'yı ulusal, bölgesel ve yerel teknik ve kamu politikası araçlarına entegre etme sürecini başlatmıştır. Cumhuriyet Kongresi tarafından Kolombiya Bölgesel Planlama Organik Yasasının çıkarılması ve aralarında Teknik Sekreter olan Ulusal Planlama Departmanının da bulunduğu 7 kurumdan oluşan Bölgesel Planlama Komisyonunun (COT) kurulmasıyla birlikte COT'un Özel Kurumlar Arası Komitesinin (CEI) oluşturulması süreci başlamıştır. Milli Parklar, çok düzeyli, kurumlar arası ve katılımcı bir yaklaşımla Genel Arazi Kullanım Planlaması Politikasının oluşturulmasına girdi sağlamak amacıyla kamu politikası, teknik belgelerin hazırlanması ve ülkenin farklı bölgelerinde 8 pilot uygulamanın geliştirilmesi konusundaki çabaları nedeniyle CEI'ye daimi olarak davet edilen 6 kurumdan biri olarak dahil edilmiştir. IUCN-Güney Amerika, "Biyoçeşitlilik için Entegre Arazi Kullanım Planlaması" küresel projesi aracılığıyla 2 pilot vakanın uygulanmasını destekleyerek bu ulusal sürecin bir parçası olmayı önermektedir.

Yaklaşımın başarılı bir şekilde uygulanabilmesi için sürdürülebilir ve bütünleştirici orman yönetiminin sadece sahada denenmesi ve uygulanması değil, aynı zamanda ulusal stratejilere, kalkınma planlarına ve uzun vadeli orman yönetimi planlaması ve izlemesine entegre edilmesi gerekmektedir. Sonuç olarak, yaklaşımı ulusal düzeyde yaygınlaştırmak kadar yerel düzeyde orman kiracılarıyla çalışmak da aynı derecede önemlidir.

Orman Yönetimine Katılım yaklaşımı 2011 yılında Tacikistan Orman Kanunu'na dahil edilmiştir. Bu, uygulamanın yasal temelini oluşturmakta ve ülkenin diğer bölgelerine daha fazla yayılmasını hızlandırmaktadır. 2016 yılından bu yana, sektörler arası diyaloğun kurulduğu daha bütüncül bir orman yönetimi uygulanmaktadır. Bu sektörler arası diyalog, orman teşkilatının yetki alanının ötesindeki çevresel, ekonomik ve sosyal zorlukların ele alınmasını kolaylaştırmaktadır. Orman izleme ve yönetim planlaması, orman teftiş biriminin desteklenmesi yoluyla güçlendirilmektedir. Ancak bir orman yönetim planlama sistemi ve orman izleme yapısı mevcutsa, bütüncül orman yaklaşımı gibi bir yaklaşım ülke genelinde yaygınlaştırılabilir ve kötü yönetim, yolsuzluk ve geniş çaplı yönetmelik ihlalleri (örneğin orman arazilerinde otlatma) önlenebilir.

Orman kiracılarının ve Devlet Orman İşletmelerinin (DOİ) yetkinliklerinin geliştirilmesi de aynı şekilde bütüncül orman yönetiminin önemli bir unsurudur.

Bir yandan, orman yönetim teknikleri konusunda eğitim ya doğrudan orman yönetiminde genellikle yeni olan orman kiracıları için ya da yerel ormancı ve DOB'nin diğer çalışanları için gereklidir. Eğitim, aşılama ve budama gibi silvikültürel teknikleri ve meyve ağacı türlerinin yönetimini içerir. Öte yandan, sözleşmenin iki tarafı olan orman kiracısı ve SFE'nin hak ve sorumlulukları konusunda eğitime ihtiyaç vardır.

Ayrıca, orman yönetim faaliyetlerini planlarken peyzaj perspektifini teşvik etmek amacıyla orman kiracıları ve ormancılar için modüler bir eğitim geliştirilmiştir. Bu eğitim modülleri kapsamında, kiracılar toplumlarının tehdit ve hassasiyetlerini tanımlamakta ve yeniden ağaçlandırmanın nasıl uygun bir afet riski azaltma stratejisi olabileceğini öğrenmektedir. Ayrıca, orman arazisi üzerindeki arazi kullanım çatışmaları ele alınmakta ve eğitim, orman arazilerinde hayvan otlatılıp otlatılamayacağı, ne zaman ve ne kadar hayvan otlatılabileceğinin düzenlenmesi gibi çözümlerin paylaşılması ve belirlenmesi için bir platform sağlamaktadır. Ayrıca, orman kiracıları çeşitli orman alanlarının faydaları ve yerel ağaç türlerinin dikimi ve aşılanmasının yararları hakkında bilgi edinmektedir.

Orman yönetimine peyzaj perspektifi uygulanarak ekosistem bir bütün olarak ele alınmaktadır. Bu çözüm için biyoçeşitlilik, iklim değişikliğine uyum ve mera yönetimine özel bir önem verilmiştir.

Çeşitlilik içeren bir orman arazisinin orman kiracısı için birçok faydası vardır. İlk olarak, kiracı gıda ve beslenme güvenliğine katkıda bulunan çeşitli bir hasada sahip olur. İkinci olarak, tür çeşitliliği haşere riskini azaltır ve toprak verimliliğini artırır. Üçüncü olarak, çeşitlilik gösteren ormanlar, meyve ve fındık ağaçları için çok önemli olan tozlayıcılar için bir yaşam alanı sağlar.

Tacikistan, aşırı hasat edilen doğal kaynaklar ve şiddetli etkileri olan iklim değişikliği ile daha da güçlenen afetlere yatkındır. Toprak kaymaları ve kuraklık sık görülen olaylardır ancak sıklık ve yoğunluk önemli ölçüde artmıştır. Yamaçlardaki ve nehir kıyılarındaki orman örtüsü önemli bir adaptasyon ve afet riskini azaltma stratejisidir.

Ayrıca, meraların az olması ve mevcut sınırlı arazinin aşırı kullanılması ve bozulması nedeniyle hayvanlar sıklıkla ormanlık alanlarda otlatılmaktadır. Orman otlatması toprak örtüsünü azaltır, kök sistemini engeller ve doğal orman yenilenmesini engeller. Bu nedenle, otlatma orman kiracıları ile birlikte ele alınmalı ve ormanlarda otlatmanın yasaklanmasının ötesine geçen çözümler belirlenmelidir.

Ortak Orman Yönetimi (JFM), yerel nüfusun - bireyler veya gruplar - orman yönetimine dahil olmalarını ve uzun vadede bozulmuş doğal ormanların rehabilitasyonunu desteklemelerini sağlayan katılımcı bir orman yönetimi yaklaşımıdır. Bu kişiler, arazi kullanım hakları için Devlet Orman İşletmeleri ile 20 yıllık bir süre için sözleşme imzalarlar. Bu, kiracıları genellikle 1-2 hektar büyüklüğündeki orman arazilerini sürdürülebilir bir şekilde yönetmeye ve rehabilite etmeye teşvik etmektedir. Sözleşmeye ek olarak, yönetim ve yıllık planlar orman yönetimi planlaması ve faaliyetlerin ve sonuçların izlenmesi için araç görevi görmektedir. Bu planlar Devlet Orman İşletmeleri ve her bir arsa için ilgili kiracı tarafından ortaklaşa geliştirilir. Yıllık planda belirtilen tipik görevler, araziyi hayvan otlatmasından korumak için alınacak önlemler, ağaç dikimi, hasat ve budamadır. Ayrıca yıllık plan, sözleşmede tanımlanan adil paylaşım ilkesine göre Devlet Orman İşletmelerinin ve orman kiracısının hasat paylarını belirler. Beş yıllık bir dönem için geliştirilen yönetim planı, bir sulama kanalının kurulması veya orman arazisinin çeşitlendirilmesi gibi uzun vadeli hedefleri belirlemektedir.

Restorasyon çalışmaları için yeterli miktarda yerli ve endemik bitki türünün temin edilebilmesi amacıyla, endemik ve yerli bitki türlerinin fidanlıklarda üretim kapasitesinin artırılması gerekmiştir. Bu projede önemli bir ortak olan Orman Kaynakları Bölge Müdürlüğü, proje başlamadan önce zaten endemik ve yerli ağaç türleri üretiyordu. Yerli ve endemik türlerin üretimi o zamandan bu yana önemli ölçüde artmıştır.

Ancak, daha fazla türe duyulan ihtiyaç ve özellikle de alanın daha yüksek oranda kaplanmasını sağlamak için otsu ve çalılık türlere duyulan ihtiyaç, Portekiz Kuşları Araştırma Derneği'ni yeni bir fidanlık kurmaya yöneltti. Bu fidanlık çoğunlukla otsu ve çalılık türlerin üretimine odaklanmıştır ve aynı zamanda hidro-tohumlama teknikleri için kullanılmak üzere tohum toplama amacıyla yerli ve endemik türlerin ekim alanları için de önemlidir. Halihazırda bu fidanlıklarda yıllık yaklaşık 40.000 bitki ve 160 kg civarında tohum üretilmektedir.

Bu fidanlıklar aynı zamanda çevre eğitimi faaliyetleri ve yerel türlerin bahçecilikte kullanımının halk tarafından teşvik edilmesi için de kullanılmaktadır.

Projenin iletişim stratejisi, basın ve sosyal medya aracılığıyla yerel nüfusa yönelikti. Basın bültenleri hazırlamak ve gazetecileri proje hakkında haber yapmaya davet etmek, internet ve sosyal medya aracılığıyla iletişim kurmak önemliydi.

Gönüllülük faaliyetleri de dahil olmak üzere halka yönelik düzenli bir faaliyet programı geliştirildi. Bu faaliyetler yerel halkın (ve bazen de ziyaretçilerin) koruma alanında gerçekleştirilen koruma faaliyetlerine katılmasına ve bu faaliyetler hakkında bilgi edinmesine ve Azor biyolojik çeşitliliği hakkında bilgi edinmesine olanak sağladı.

2007 yılının sonunda Priolo'nun Yorumlama Merkezi açılmıştır. Merkezin misyonu "Priolo" ve onun yaşam alanı olan Defne Ormanı hakkında farkındalık yaratmaktır. Merkezde Azor şakrak kuşunun hikayesini anlatan, sahada geliştirilen koruma eylemlerini açıklayan ve koruma alanının ve Azor takımadalarının biyolojik çeşitliliği hakkında konuşan bir sergi bulunmaktadır. Priolo'nun Yorumlama Merkezi projenin iletişim kapasitesini artırmıştır. Bu merkez, koruma alanını ziyaret edenler için bilgi sağlamakta ve okullar ile yerel halk için eğitim faaliyetlerini teşvik etmektedir. Bu merkezde ayrıca küçük bir hediyelik eşya dükkanı ve bağış kutusu bulunmakta ve projenin uygulanması için bir miktar fon toplanmaktadır.

Okul öncesinden 12. sınıfa kadar temel eğitimin tüm seviyeleri için ve mesleki eğitimi de içeren kapsamlı bir çevre eğitim programı geliştirilmiştir. Her yılın öğrenim müfredatına uyarlanmış etkinlikler içermektedir. Bu şekilde, okul çocukları doğanın korunması ve faydaları hakkında bilgi sahibi olurken, eğitimleriyle ilgili kavramları da öğrenmektedir. Bu faaliyetler okul tatillerinde yaygın eğitim gruplarına da sunulmaktadır. Adadaki tüm okullara ulaşan programa 20,000'den fazla öğrenci katılmıştır.

Çevre eğitim programı, bir eğitim stratejisinin tanımlanmasına yol açan çeşitli çalıştaylar aracılığıyla öğretmenlerin katkısıyla tasarlanmıştır. Program, okullarda geliştirilecek, dersler ve uygulamalı sınıf aktivitelerinden daha çok eğlence amaçlı aktiviteler ve eğitsel oyunlara kadar uzanan bir dizi aktiviteyi içermektedir. Ayrıca Priolo'nun Yorumlama Merkezi, Azor Bitkileri Fidanlıkları ve koruma alanına yapılacak bazı okul ziyaretlerini de içermektedir.

Program için ve öğretmenlerin bağımsız kullanımı için öğretim araçları ve çocuk dostu materyaller hazırlanmıştır. Şimdiye kadar 150 öğretmenin eğitim aldığı sertifikalı bir öğretmen eğitimi programı geliştirilmiştir.

Doğal kaynakları etkin bir şekilde korumak ve sürdürülebilir kalkınmayı kolaylaştırmak için, toplumların ve hükümetlerin ÖA'ları ve doğal kaynakları kalkınma sektörlerinin ve yerel toplulukların kuşatması altındaki kaynaklar olarak değil, ekonominin üretken birimleri olarak görmeleri için algıda bir değişim meydana gelmelidir. Aşağı Mekong ülkelerinde tutumlar değişmekte ve hükümetler ÖA'ları, sağladıkları kalkınma faydaları için dikkatle korunan ekonomik varlıklar olarak algılamaya başlamaktadır. Bu değişim halen devam etmekle birlikte, hükümetler ÖA'larda tutulan doğal sermayenin düzenli olarak envanterinin çıkarıldığı ve sonuçların GSYİH ve bütçelere yansıtıldığı bir duruma doğru ilerlemektedir. Üye devletler, ÖA'lara ve doğal sermayeye yatırım yapmanın, kalkınma ve ekonomik büyüme için hayati önem taşıyan ekosistem hizmetlerini üretmeye devam etmeleri için kaynakların sürdürülmesini, restore edilmesini ve genişletilmesini sağladığının farkındadır.