Training in het monitoren van wilde dieren

De lokale eco-bewakers die via een uitbestede dienst werden gerekruteerd, hebben een perfecte kennis van het hooggebergte en zijn bewoners. Ze wisten echter niet hoe ze bepaalde diersoorten moesten identificeren en ze hadden nog nooit gemonitord volgens een vooraf opgesteld protocol voor het verzamelen van gegevens.

Daarom was het essentieel dat ze konden profiteren van trainingssessies in deze trant: theoriesessies in het klaslokaal om vertrouwd te raken met de identificatiebladen voor soorten en de bladen voor het verzamelen van gegevens, en om te beginnen met het hanteren van technische apparatuur zoals GPS en digitale camera's (1 dag/sessie), en praktijksessies in het hart van het nationaal park Toubkal (PNTb) om de fysieke vaardigheden en kennis van de begunstigden over het berggebied te beoordelen, en om toe te passen wat ze tijdens de theoriesessies hadden geleerd (06 dagen/praktijksessie).

Het is belangrijk om een budget te hebben voor logistiek, d.w.z. accommodatie en maaltijden voor de begunstigden en de huur van kampeeruitrusting, met name voor de praktijksessies in het hooggebergte.

Tijdens de 1e sessie moesten bosbouwtechnici van het Toubkal National Park (PNTb) ook getraind worden door de wildlife expert om de volgende trainingssessies zelf te kunnen leiden, gepland door het management van het PNTb.

Er moeten verschillende trainingssessies worden georganiseerd om ervoor te zorgen dat de ecobewakers de prioritaire faunasoorten perfect kunnen identificeren en de verzamelbladen correct kunnen opstellen.

Het bleek echter dat de meeste eco-wachters ook analfabeet waren en grote moeite hadden met het invullen van de verzamelbladen: het beheer van het Nationaal Park van Toubkal was daarom van plan om de CyberTracker software aan te passen aan zijn monotoring en zijn eco-wachters erin op te leiden (vanaf eind oktober 2019) zodat de gegevensregistratie voor hen veel eenvoudiger zou zijn.

Innovatieve financieringsmechanismen ontwikkelen en uitproberen

Om innovatieve financieringsinstrumenten voor de voorgestelde beschermde gebieden te ontwikkelen, was het belangrijk om het profiel van de klanten van de eilanden grondig te begrijpen en mechanismen te ontwikkelen die niet zouden worden gezien als het afpersen van meer geld van klanten die al forse bedragen betalen voor hun vakantie op deze privé-eilanden.

Er moesten uitgebreide discussies over verschillende financieringsopties worden gevoerd op verschillende managementniveaus, zoals de eigenaren van de eilanden, de hotelmanagers en het marketingpersoneel, om inzicht te krijgen in de producten die voor de klanten van deze resorts konden worden ontwikkeld. De resorts bieden verschillende vakantiepakketten aan - van een vijfsterren all-inclusive vakantiepakket tot een viersterren duurzaam eilandconcept.

Daarom werden opties uitgeprobeerd om over te nemen, aan te passen of af te wijzen. Een voorbeeld hiervan was de boomplantactiviteit waarbij gasten belangrijke levensgebeurtenissen konden herdenken en zo betrokken raakten bij de bescherming van het milieu.

Het idee bleek een populaire en veelgevraagde financieringsoptie te zijn op Denis Island en er werd aangenomen dat het ook goed zou werken op Noordereiland. De regeling werd echter niet goedgekeurd, omdat North Island all-inclusive vakantiepakketten aanbiedt en het planten van bomen dus niet in rekening kon worden gebracht.

De goedkeuring van de financieringsoplossingen vereist de goedkeuring van de eigenaars en de bereidheid van de klanten om ervoor te betalen. Het is daarom belangrijk dat alle managementniveaus worden geraadpleegd en akkoord gaan met de voorgestelde mechanismen.

Verder moeten de mechanismen innovatief en aantrekkelijk zijn en niet worden afgeschilderd als het zoveelste product dat te koop wordt aangeboden. Om het stadium van goedkeuring van een financieringsregeling te bereiken, moet er bij het testen rekening worden gehouden met de praktijk en de mate waarin het past bij het product dat door de betreffende resorts wordt aangeboden.

De besprekingen en goedkeuring van innovatieve financieringsmechanismen nemen veel tijd in beslag, aangezien deze zakelijke beslissingen grondig geëvalueerd moeten worden en goedgekeurd moeten worden door het topmanagement of de eilandeigenaars.

Op kleine eilanden kan de beperkte expertise die lokaal beschikbaar is, de ontwikkeling van mogelijke financieringsregelingen beperken. Het kan belangrijk zijn om ideeën op te doen op regionale schaal of op locaties die overeenkomsten vertonen met de Noord- en Deniseilanden. In het geval van Noordereiland lijkt de context op die van Chumbe-eiland bij Zanzibar, dus was het nodig om te leren wat daar heeft gewerkt.

Ondersteuning van samenwerking tussen beschermde gebieden en gemeenschappen via de Vereniging van Vrienden van Beschermde Gebieden (FA)

Bij de start van het project werden noch de Mtirala noch de Machakhela National Parks ondersteund door lokale NGO's of steungroepen. Een dergelijke organisatie zou echter een belangrijke rol kunnen spelen bij: het promoten van de PA's, het opbouwen van samenwerking tussen de lokale gemeenschap en de PA's en het aanpakken van hun ontwikkelingsprioriteiten.

Op basis van een beoordeling van de internationale en nationale ervaring en met name de bestaande ervaring van andere PA's in Georgië, ondersteunde het project de oprichting en functionele capaciteitsopbouw van de Mtirala en Machakhela PA's Friends Association (FA).

Het belangrijkste risico was dat veel van dit soort organisaties veel steun krijgen van donoren en dat ze, zodra die steun wegvalt, problemen krijgen om financieel levensvatbaar te blijven. Daarom was de steun vooral gericht op het opbouwen van de capaciteit van de FA om op de lange termijn financieel duurzaam te zijn via een strategie die zorgt voor een basisfinanciering op de lange termijn uit betrouwbare bronnen.

De Mtirala en Machakhela FA werd opgericht in 2016 en heeft een verscheidenheid aan activiteiten ondernomen om relaties en samenwerking tussen de PA en de lokale gemeenschap op te bouwen, variërend van Junior en Community Ranger Programma's, organisatie van ecologische bezoeken door scholen, promotie van toerisme en toepassing/uitvoering van lokale ontwikkelingsprojecten met donorfondsen.

  • Bestaande nationale ervaring met de oprichting van een vergelijkbare NGO ter ondersteuning van een beschermd gebied (Nationaal Park Tusheti) en een actieve, relatief gevestigde burgermaatschappij in het land.
  • Een focus vanaf het begin op het opbouwen van de financiële duurzaamheid van de NGO en ervoor zorgen dat de bestaande capaciteit en ervaring in het land wordt ingezet om het eerste oprichtingsproces te ondersteunen.
  • Het bestaan van een nationaal "zomerkamp" programma en traditie voor scholen en dus een bestaande mogelijkheid voor de NGO om in te spelen op de vraag naar diensten.
  • Steun voor de oprichting van NGO's voor natuurbehoud/plattelandsontwikkeling is een populair mechanisme voor donorprojecten om activiteiten uit te voeren. Deze NGO's worden echter met aanzienlijke uitdagingen geconfronteerd als het gaat om het behoud van hun blijvende financiële levensvatbaarheid en de handhaving van hun oorspronkelijke mandaten en doelstellingen.
  • Er is vraag naar milieueducatie en bewustmakingsdiensten in Georgië, met name in de context van zomerkampen voor jongeren en soortgelijke evenementen voor ervaringsopbouw onder jongeren. Dit biedt een potentiële bron van basisfinanciering voor NGO's die actief zijn op het gebied van natuurbehoud en tegelijkertijd trouw blijven aan hun doelstellingen.
  • Er is beperkte ervaring en capaciteit binnen Georgië op het gebied van duurzame organisatie en beheer van NGO's/CBO's, met name wat betreft duurzame financiële planning. Dit is een aspect dat steun en aandacht van donoren nodig heeft.
  • De Junior Ranger-benadering om lokale gemeenschappen en de educatie van lokale toekomstige generaties te betrekken, is een populaire, zeer levensvatbare en kosteneffectieve benadering. De toepassing van de Community Ranger aanpak is een grotere uitdaging en vereist de juiste omstandigheden en aanpak.
Toeristische ontwikkeling binnen en naast het Machakhela Nationaal Park

Adequate ontwikkeling van toerisme is een belangrijk middel en een kans voor beschermde gebieden en gemeenschappen die eraan grenzen om aan hun doelen en behoeften te voldoen.

In het geval van de beschermde gebieden zijn de doelen

- een recreatieve dienst te verlenen aan bezoekers

- het vergroten van het publieke bewustzijn en begrip van het belang van natuurbehoud

- inkomsten genereren die het beheer verbeteren en duurzame financiering voor dat doel versterken.

In het geval van lokale gemeenschappen is het doel het verhogen van duurzame inkomsten en het verbeteren en diversifiëren van de bestaansmiddelen.

In beide gevallen ligt de nadruk op "gepast" toerisme, d.w.z. toerisme dat de fundamentele toeristische attractie (d.w.z. de ongerepte natuur en het cultuurlandschap) niet overweldigt of aantast. In het geval van de PA's ligt de nadruk ook op educatieve en bewustmakingsdoelen. Dit vereist dat de ontwikkeling van toerisme zorgvuldig wordt gepland en zich richt op het maximaliseren van de algemene voordelen op de lange termijn, in plaats van financiële voordelen op de korte termijn.

In deze context concentreerde de projectsteun zich aanvankelijk op de ontwikkeling van een degelijke strategische visie voor het Ajara PA-systeem als geheel en de afzonderlijke PA's in het colchic forest in het bijzonder. Op basis hiervan werd de ontwikkeling van het toerisme ter plaatse ondersteund, zowel in het nieuwe Machakhela NP als in de vallei in het algemeen.

  • Bestaan van een goed ontwikkelde toeristische sector aan de Zwarte Zeekust en een over het algemeen "pro-toeristisch" beleid van de Ajara en de Georgische regering.
  • De ontwikkeling van een langetermijnbeleid voor de ontwikkeling van toerisme, dat een evenwicht probeert te vinden tussen de voordelen en de belangrijkste instandhoudingsdoelen, heeft bijgedragen aan de totstandkoming van een eerste consensus over en een eerste begrip van de kwesties en benaderingen binnen de toeristische actoren op Ajara-niveau en de nationale PA-actor - het Bureau van PA's.
  • Het gebruik van regionale aannemers heeft geholpen om de inbreng en ervaring van de bestaande toeristische organisaties te integreren.

  • De belangrijkste "marketingwaarde" van PA's zijn hun intrinsieke landschappelijke en natuurwaarden, niet hun kunstmatige "attracties" die ongepast kunnen zijn.
  • Touroperators zijn vaak gericht op kwantiteit van de dienstverlening en niet op kwaliteit - voor ecologisch en cultureel gevoelige bestemmingen zoals Machakheli moeten touroperators prioriteit geven aan duurzaamheidscriteria en zich richten op kwaliteit boven kwantiteit.
  • Individueel overleg en training on the job lijken de meest succesvolle methode en aanvaardbaar voor de lokale bevolking in termen van capaciteitsopbouw.
  • Het management van de PA moet intensiever communiceren met de lokale gemeenschap en hen betrekken bij het besluitvormingsproces voor productontwikkeling. Machakhela NP moet door het agentschap van de PA, de lokale overheid en de toerismeafdeling van Ajara worden gecommuniceerd als integraal onderdeel van de vallei. Strategieën en actieplannen voor toeristische ontwikkeling moeten worden gecommuniceerd met de lokale gemeenschap.
Machakhela National Park (MNP) ondersteuning van de mobilisatie van gemeenschappen en hun betrokkenheid bij de planning en het beheer van beschermde gebieden.

Toen het project in 2014 van start ging, bestond er bij de lokale bevolking veel onbegrip, wantrouwen en verzet tegen de oprichting van het MNP en tegen acties in de vallei die werden gezien als een beperking van het bestaande landgebruik en de bestaansmiddelen.

Om hierop te reageren heeft het project:

a) onmiddellijke acties in gang gezet, zoals de trainingen voor PA-personeel en gemeenschapsbijeenkomsten die in elk dorp werden georganiseerd en waaraan nieuw opgeleid MNP-personeel deelnam, ter verbetering van

- de effectiviteit en het begrip van nieuw aangeworven personeel over de NP-doelstellingen en hoe te communiceren met lokale gemeenschappen en

- het inzicht van lokale gemeenschappen in de werkelijke impact van het NP en de potentiële voordelen ervan te verbeteren.

b) Ervoor gezorgd dat de grens- en afbakeningsactiviteiten voor het MNP zijn uitgevoerd met volledige raadpleging en betrokkenheid van de lokale gemeenschappen en dat de uiteindelijke grenzen in overleg met hen zijn vastgesteld.

c) actief met de lokale gemeenschappen hebben samengewerkt om hun capaciteit op te bouwen om zich te organiseren en te profiteren van de mogelijkheden die de oprichting van het NP met zich mee zou kunnen brengen

d) activiteiten geïnitieerd, met betrokkenheid van het MNP-bestuur, om prioritaire kwesties voor lokale gemeenschappen met betrekking tot bosbestanden en wilde dieren aan te pakken (bijv. brandhoutalternatieven, conflicten tussen mensen en wilde dieren).

  • Het MNP-bestuur begreep de noodzaak om de focus te verbreden van de "traditionele" beschermingsgerichte activiteiten en om praktische samenwerking met lokale gemeenschappen aan te moedigen met betrekking tot hun prioritaire kwesties (brandhout), conflictkwesties (schade aan wilde dieren) en levensonderhoudskwesties (toerisme).
  • De eerste onderzoeken die werden uitgevoerd tijdens de oprichtingsfasen van het MNP omvatten een beoordeling van relevante aspecten van de sociaaleconomische situatie en kwesties met betrekking tot het gebruik van natuurlijke hulpbronnen en relevante prioriteiten van de gemeenschap.
  1. Samenwerken met gemeenschappen die grenzen aan beschermde gebieden, met name tijdens het proces van het instellen van de PA's, kan aanzienlijke voordelen hebben voor het beheer van deze PA's in termen van: het opbouwen van lokaal bewustzijn en begrip van hun doelen, het verminderen van tegenstand en conflicten, en het vinden van positieve samenwerkingsmogelijkheden tot wederzijds voordeel.
  2. De oprichting van beschermde gebieden met een sterke steuncomponent van de gemeenschap kan een effectieve katalysator zijn voor plattelandsontwikkeling en bijdragen aan de opbouw van duurzamere en veerkrachtigere middelen van bestaan en meer verenigde gemeenschappen.
  3. In gemeenschappen met een zwakke cohesie of bestaande zelforganisatiestructuren is het belangrijk om de steun te beginnen met inspanningen om de consensus en het organisatievermogen van de gemeenschap te versterken - dit creëert een effectieve basis voor verdere betekenisvolle betrokkenheid.
  4. Ontwikkelingshulp moet worden gestuurd door de prioriteiten van de gemeenschap en de huishoudens, op voorwaarde dat ze niet in strijd zijn met de bredere doelstellingen voor behoud en duurzaam gebruik van hulpbronnen, en niet door prioriteiten die door "buitenstaanders" worden bepaald (donorprojecten, PA-agentschap, enz.).
Capaciteitsopbouw van het bestuur van beschermde gebieden en lokale belanghebbenden

Het doel van het project was om de effectiviteit op lange termijn van natuurbehoud en landgebruik in de colchische bossen van Ajara te vergroten, en hiervoor was het nodig om de capaciteit van alle relevante belanghebbenden op te bouwen om in de toekomst passende activiteiten en ontwikkeling te ondernemen.

Om deze capaciteit op te bouwen, volgde het project een veelzijdige aanpak die het volgende omvatte

  • levering van belangrijke apparatuur en infrastructuur aan het Nationale Park (NP) en lokale huishoudens
  • praktijkgerichte trainingen voor personeel van beschermde gebieden en lokale belanghebbenden - formele/semi-formele training door gespecialiseerde trainers of aannemers
  • studiereizen binnen Georgië
  • praktijkervaring tijdens het proces / op de werkplek

In het laatste geval was de projectstrategie om ervoor te zorgen dat de belanghebbenden bij het project zoveel mogelijk werden betrokken bij de activiteiten die werden geleid door externe aannemers en adviseurs. De achterliggende gedachte was om zoveel mogelijk lokale praktijkervaring op te bouwen om de begunstigden zoveel mogelijk mogelijkheden te bieden om dergelijke activiteiten in de toekomst zelf uit te voeren. Met andere woorden, om de praktische ervaring en "on-job" capaciteit van de begunstigden (PA-personeel, lokale gemeenschappen, lokale dienstverleners, etc.) op te bouwen.

  • Opbouwen van vertrouwen door betere communicatie. Tijdens de eerste implementatie werd bijzondere aandacht besteed aan het opbouwen van communicatie en vertrouwen tussen het Nationaal Park en lokale belanghebbenden om in de toekomst zinvolle samenwerking mogelijk te maken.
  • Het verkrijgen van een goed inzicht in de problemen en prioriteiten van lokale belanghebbenden. Studies die aan het begin werden uitgevoerd, waren van cruciaal belang voor het identificeren van de werkelijke behoeften aan capaciteitsopbouw van zowel het NP als lokale belanghebbenden en hielpen bij het oriënteren van projectsteun.
  • Participatie en inbreng van lokale belanghebbenden.

  • Het combineren van formele training met praktische toepassing van vaardigheden op de werkplek (indien mogelijk) is veel effectiever om duurzame capaciteit op te bouwen op de lange termijn. Bijvoorbeeld training in wetshandhaving
  • Een holistische trainingsaanpak die trainingen combineert en integreert die relevant zijn voor verschillende belanghebbenden in een PA-context (d.w.z. niet alleen PA-personeel, maar ook de lokale gemeenschap, gemeenten, NGO's, etc.) is een effectieve manier om zowel het begrip en bewustzijn van alle partijen te verbreden als een brede basis van lokale capaciteiten en kennis op te bouwen (bijv. bezoek van belanghebbenden aan andere PA's).
  • Het bestaan van een systematisch opleidingsplan/programma binnen het agentschap van beschermde gebieden (APA) en het bewaren van relevant opleidingsmateriaal en aanbieders van opleidingsdiensten (d.w.z. een clearinghouse-mechanisme voor opleiding) zou de toekomstige doeltreffendheid van relevante opleiding voor personeel van de PA's aanzienlijk kunnen verbeteren.
  • Samenwerking van de inspanningen voor capaciteitsontwikkeling met andere donorprojecten kan een doeltreffend middel zijn om te zorgen voor kosteneffectiviteit en toegang tot aanvullende middelen, en om te zorgen voor een beter gecoördineerde aanpak.
Technieken voor weidebeheer

Planning van weidebeheer in Tadzjikistan

Overbegrazing, vooral in de directe omgeving van dorpen, zet de gemeenschappelijke weidegronden onder grote druk en leidt tot ernstige bodemdegradatie. Deze bodemaantasting brengt het levensonderhoud en de voedselzekerheid van de Tadzjiekse plattelandsbevolking in gevaar. Ondanks de goedkeuring van de weidewet in 2013 (die het kader bepaalt), zijn mechanismen voor gecontroleerde begrazing op gemeenschapsniveau nog niet wijdverspreid. De belangrijkste redenen hiervoor zijn het ontbreken van verordeningen en een zwakke wetshandhaving. Planning van duurzaam weidebeheer is bijgevolg een cruciaal instrument dat door de gebruikers van de weiden moet worden toegepast.

1. Bestudering van de huidige weidebeheerplannen om vast te stellen welke verbeteringen nodig zijn

2. Catalogus van weideplanten

3. Instrument voor het berekenen van de draagkracht van de weide

4. Kalenders voor begrazing

5. Technieken voor duurzame voederproductie voor het winterseizoen

Voor een succesvolle implementatie van duurzame technieken voor weidebeheer moet het volgende in overweging worden genomen:

  • Beoordeel de huidige omstandigheden van de weide en kijk naar de huidige manier waarop de gemeenschap haar weide beheert;
  • Verbeter het algehele veemanagement en kijk niet alleen naar het weidebeheer;
  • Gebruik een eenvoudig hulpmiddel om de draagkracht van de weide te berekenen;
  • Zorg voor praktische oefeningen in het veld voor boeren, bijvoorbeeld via veldscholen voor boeren;
  • Ervoor zorgen dat de weiden kunnen regenereren na een begrazingsperiode en dat weiden niet te vroeg in het voorjaar worden begraasd;
  • Zorg voor goedkope afrasteringstechnieken;
  • Gebruik traditionele, lokale variëteiten van voederzaden;

  • Vergroot de plantendiversiteit die nectar levert voor bestuivers en nuttige insecten;

  • Erosie onder controle houden en voorkomen;

  • Zorgt voor economische voordelen voor boeren

  • Zorgen voor een optimaal gebruik van de voederproductiegebieden;

  • Zorgen voor toegang tot technologieën door documentatie van technieken op platforms zoals Wocat en PANORAMA.

Weidebeheer

Verbetering van het wettelijk kader

Tadzjikistan kampt met een groot probleem van niet-duurzame begrazing door grote veestapels en onvoldoende weidebeheer. Het land heeft dringend behoefte aan beter weidebeheer op basis van een solide wettelijke basis. Daarom heeft GIZ Tadzjikistan gewerkt aan de verbetering van het wettelijke kader en een dialoog tussen verschillende belanghebbenden gefaciliteerd.

Daarnaast is er samen met andere organisatieseen institutionele analyse van het weidebeheer in Tadzjikistan uitgevoerd, waarin de institutionele en wettelijke opzet en de verdeling van rollen en verantwoordelijkheden in de sector weidebeheer in Tadzjikistan worden beschreven om het bestuursproces in de toekomst te ondersteunen.

Verder is een netwerkplatform voor weidebeheer ondersteund. Het doel van het PMNP is om bij te dragen aan het duurzame beheer van weidegebieden in Tadzjikistan. Dit doel wordt nagestreefd door middel van een nationale dialoog en kennisuitwisseling op basis van praktische en praktijkervaringen van de leden van het netwerk voor weidebeheer.

1. Een institutionele analyse uitvoeren van weidebeheer in Tadzjikistan

2. Een sterke wet op weiland en uitvoerbare verordeningen ondersteunen

3. Ondersteunen van de oprichting van Unies van Gebruikers van weilanden (PUU)*.

*Unies van weidegebruikers (PUU) bestaan uit weidegebruikers en worden opgericht op het niveau van de jamoat (plattelandsgemeente) met leden uit verschillende dorpen. Het is een formele organisatie met een statuut, wettelijke registratie, postzegel en bankrekening.

Bij het verbeteren van het weidebeheer moet het volgende in overweging worden genomen:

  • Informeer alle belanghebbenden over de weidewet en ondersteun de handhaving van de verordeningen;
  • Specificeer de rollen en verantwoordelijkheden in het weidebeheer en zorg ervoor dat alle belanghebbenden zich bewust zijn van hun rollen en verantwoordelijkheden;
  • aanknopingspunten identificeren voor toekomstige verbetering van het wettelijk kader;
  • Zorgen voor goede donorcoördinatie;
  • Ondersteunen van de oprichting van Unies van Gebruikers van Weidegronden (PUU) en Commissie Weidegronden (CoP);
  • De kennisoverdracht van goede praktijken aanmoedigen.
Lokale gemeenschappen betrekken bij het conserveringsproces

Om politieke en lokale steun te krijgen voor het behoud van de Sangai in KLNP, is er gepleit voor samenwerking met alle belanghebbenden. Daarnaast worden er passende maatregelen genomen om de lokale bevolking bewuster te maken van het behoud van de soort en om Sangai als mascotte van duurzame ontwikkeling te promoten door middel van verschillende programma's voor capaciteitsopbouw.

1. Belang van het staatsbosbeheer.

2. Sangai is een belangrijk cultureel symbool in Manipur en wordt daarom door de lokale bevolking en de regering van Manipur beschouwd als de trots van Manipur.

3. Ondersteunende Indiase overheid die zorgt voor financiering en andere steun.

1. Een dialoog met meerdere belanghebbenden schept transparantie en vertrouwen.

2. Aandacht voor de bestaansmiddelen van lokale gemeenschappen die afhankelijk zijn van hulpbronnen is onmisbaar.

Bestaande populatie in Keibul Lamjao Nationaal Park veiligstellen

De bestaande populatie van de Sangai wordt beschermd door een geïntegreerd beheerplan dat wordt uitgevoerd door het Manipur Forest Department. Het geïntegreerde beheerplan omvat voortdurende strategieën voor habitatbeheer, habitat- en populatiemonitoring, verbeterde patrouillestrategieën, genetische studies en betrokkenheid van lokale gemeenschappen en verschillende belanghebbenden bij KLNP.

1. Belang van het staatsbosbeheer.

2. Sangai is een belangrijk cultureel symbool in Manipur en wordt daarom door de lokale bevolking en de regering van Manipur beschouwd als de trots van Manipur.

3. Ondersteunende Indiase overheid, die zorgt voor financiering en andere steun.

1. Rigoureus veldwerk is essentieel voor het vaststellen van de habitatvereisten van de Sangai en andere gerelateerde aspecten van populatiebeheer.

2. Voortdurende monitoring zorgt voor succes op lange termijn.