Particuliere burgers betrekken bij de implementatie van aanpassingsmaatregelen
Succesvolle implementatie van EbA vereist soms de betrokkenheid en steun van particuliere actoren in gevallen waarin de maatregelen op hun land moeten plaatsvinden. Dit kan een uitdaging vormen, aangezien het proces om individuele belanghebbenden te overtuigen om deel te nemen aan implementatieactiviteiten vaak aanzienlijke tijdsinvesteringen, financiële middelen en inspanningen om het publiek te bereiken vereist. In het geval van Kamen was het nodig om de waarde te bepalen van het loskoppelen van regenwater van het rioolstelsel voor particulieren en vervolgens deze informatie op een overtuigende manier over te brengen aan de betrokkenen. Twee openbare informatiebijeenkomsten werden gevolgd door één-op-één planningssessies waarbij een technicus individuele huizen bezocht en aangepaste oplossingen voor de afkoppeling ontwierp die aan de behoeften van elke burger voldeden. Bovendien werden er financiële prikkels gegeven aan de bewoners in de vorm van een onkostenvergoeding per ontkoppelde vierkante meter om deelname te motiveren.
Het succes van het project is te danken aan de deelname en betrokkenheid van particulieren. Hun steun voor het loskoppelen van regenwater van de riolering kwam voort uit een combinatie van verschillende factoren: voorlichtings- en bewustmakingsactiviteiten, overheidsfinanciering, vrijwilligheid, gericht en tweezijdig deskundig advies ter plaatse en een verlaging van de kosten voor afgekoppelde huishoudens.
Gezien het grote belang van de steun en deelname van burgers aan het project, werden aanzienlijke inspanningen en middelen geïnvesteerd in het motiveren van deelname. De gevolgde aanpak onderstreept de waarde van het investeren van tijd in één-op-één sessies, waarin informatie en argumenten voor deelname worden afgestemd op elke belanghebbende. Als gevolg van deze inspanningen waren de meeste vastgoedeigenaren in het gebied zich bewust van het project en van de noodzaak om zich aan te passen aan de klimaatverandering, en begrepen ze de waarde van hun bijdrage als individuele actor. Dit heeft ertoe geleid dat de bewoners de geïmplementeerde EbA-maatregelen in hoge mate accepteerden en een gevoel van eigenaarschap ontwikkelden, en dat ze openstonden voor verdere aanpassingsinitiatieven in de toekomst en deze zelfs aanmoedigden om de doelen voor aanpassing aan klimaatverandering te bereiken en extra bijkomende voordelen voor henzelf en het milieu te produceren.
Dorpsrangersysteem
Er zijn 18 dorpen die traditionele landrechten hebben binnen de grenzen van het park. De eerste 4-5 rangers per dorp werden geselecteerd door de gemeenschap op basis van hun bereidheid om rangers te worden, kennis van het gebied en beschikbare tijd. De eerste teams werden opgezet en getraind om te beginnen met het in kaart brengen van de paden van de dorpelingen. De vergoeding voor het monitoren van de biodiversiteit en het patrouilleren werd via onderhandelingen overeengekomen en gebaseerd op een eerlijke compensatie voor het zware en gevaarlijke werk van het wandelen in de bergen. De verdeling van het park in verantwoordelijkheidsgebieden van de dorpen wijst de werkgebieden van de dorpsrangers aan. Vanwege de verschillende grootte, het terrein en de bedreigingen gaven sommige dorpen aan dat er veel meer rangers nodig waren en dat de dorpsmilitie of politie erbij betrokken moest worden. Nu zijn 110 dorpswachters getraind in het gebruik van GPS-apparatuur en in het registreren van waarnemingen in gecodeerde boekjes. Ze gaan regelmatig het park in om wildlife en bedreigingen te registreren (monitoring) en zijn betrokken bij patrouilles voor wetshandhaving. De patrouillefrequentie wordt aangepast aan de binnenkomende informatie. Omdat de dorpswachters het gebied goed kennen, zijn ze bereid om naar zeer afgelegen plaatsen en in zeer moeilijke omstandigheden te gaan waar andere rangers zich meestal niet wagen.
Identificatie en acceptatie van de beperkingen door de overheid: afspraak om het gat op te vullen dat de overheid laat vallen door mensen voor patrouilles. Een systeem dat de overheid in de toekomst zou kunnen ondersteunen: zo goedkoop mogelijk maar een effectief patrouillesysteem; geen rangerstations en parttime werknemers. Gebruik de beperkte overheidsmiddelen zo effectief mogelijk omdat het personeel het gebied niet goed kent en niet onder afgelegen en moeilijke omstandigheden wil werken; maak gebruik van lokale kennis en geharde mensen voor rangeractiviteiten.
Het systeem van dorpswachters hangt af van de bereidheid van alle dorpsbewoners om zich aan de regels te houden die ze hebben opgesteld en afgesproken, want voor de dorpswachters is het niet mogelijk om hun buren te arresteren. Daarom is het belangrijk om een apart rangerteam te hebben dat zich richt op wetshandhaving vanuit de overheid/buitenwereld. Dorpswachters werken alleen in het gebied dat door hun eigen dorp wordt beheerd, omdat er vertrouwen tussen de dorpen moet worden opgebouwd. In Hin Nam No zijn de dorpswachterteams altijd inclusief dorpsmilitie of politie die wapens mogen dragen, wat een vereiste is om goed uitgeruste stropers tegen te houden. Er moet regelmatig worden getraind in toezicht houden, aanhouden en andere taken. Er moeten duidelijke procedures komen voor overtreders en er moet ondersteuning komen voor invallen in stroperskampen. Feedbacksessies zijn een belangrijk instrument om informatie uit te wisselen en de effectiviteit te verbeteren.
SMART-instrument voor gegevensverzameling
SMART is een gegevensverzamelingstool voor boswachters, specifiek voor het beheer van patrouilleactiviteiten. Omdat het een hulpmiddel is voor het verzamelen van ruimtelijke gegevens, werd de database opnieuw ontworpen om niet alleen te voldoen aan de behoeften voor patrouilles, maar ook voor het monitoren van wilde dieren en het verzamelen van locatiegegevens. Er werd training gegeven aan vrijwillig overheidspersoneel om met de software te werken en de database aan te passen, en aan rangers over het gebruik van het gegevensboekje. Er werden proeven gedaan en de database en het gegevensboekje werden aangepast aan de eisen van rangers en onderzoekers, d.w.z. kleine boekjes, wilde dieren per categorie (indicator, sleutel, bejaagd). Om systematisch gegevens te kunnen verzamelen en belangrijke kenmerken aan het management te kunnen rapporteren, is een hulpmiddel als SMART ideaal. Omdat de gegevens worden verzameld door personeel met beperkte lees- en schrijfvaardigheden, hebben we het boekje vereenvoudigd en gecodeerd, met de codes op de voor- en achterkant van het boekje. De gegevensinvoer (en rapportage) kan gedaan worden door een paar ervaren medewerkers. Omdat rangers tot 6 dagen in het veld blijven en elektronische apparatuur voor het verzamelen van gegevens niet over een dergelijke accu beschikt, is een geavanceerder systeem niet mogelijk. Voor geavanceerdere geografische analyse en kartering worden de gegevens overgebracht naar een GIS-systeem.
De tool wordt gepromoot door belangrijke spelers in de natuurbeschermingswereld en wordt daarom door de partnerorganisaties gezien als een aanvaardbare tool. De tool is gratis en dus zijn er, naast training, geen extra kosten nodig voor softwarelicenties. De zeer beperkte hoeveelheid gegevens vóór de invoering van SMART en het gebrek aan gekwalificeerd personeel om de vorige software te beheren, maakten de verandering gemakkelijk. Het is mogelijk om gegevens van een oud systeem over te zetten naar SMART.
Er moet minimaal één goed opgeleide medewerker zijn die verantwoordelijk is voor het invoeren van de gegevens, het analyseren van de resultaten en het maken van de rapporten voor het management. Meer mensen is beter omdat het regelmatig delen van de database gegevensverlies voorkomt. Het opleiden van het personeel dat verantwoordelijk is voor SMART neemt tijd in beslag omdat het complex is. Informatie verstrekken aan het management creëert bewustzijn en resulteert na verloop van tijd in verdere verzoeken om informatie. Dit motiveert degenen die betrokken zijn bij het verzamelen van gegevens (de rangers), analyse en rapportage (PA-medewerkers). Het is noodzakelijk om flexibel te zijn bij het begin van het gebruik van het instrument, zodat het kan worden aangepast aan de behoeften op het gebied van gegevensverzameling. Hiervoor zijn meerdere updates en proefrondes nodig; de database moet flexibel blijven. De rangers moeten meerdere keren worden getraind in het gegevensboekje en regelmatige feedback over de resultaten van patrouilles verhoogt de effectiviteit.
Het in kaart brengen van dorpspaden; het vastleggen van lokale kennis
Overheidsmedewerkers en omliggende dorpelingen kunnen met elkaar communiceren als er een gemeenschappelijke taal voor geografische kenmerken is. Dorpelingen rondom het beschermde gebied zijn opgevoed met de lokale kennis van het gebied, waaronder lokale namen en kenmerken. Het vastleggen van deze informatie gebeurt in drie herhaalde stappen. De eerste stap is het organiseren van dorpsbijeenkomsten met behulp van algemene topografische kaarten waarop de dorpelingen paden binnen de NPA en namen van gebieden, rivieren/stromen, heuvels etc. aangeven. Waar mogelijk geven de dorpelingen gebieden aan die ze controleren. De tweede stap is het trainen van teams van rangers (dorpelingen & PA-medewerkers) in het gebruik van GPS-ontvangers en hen alle paden te laten bewandelen om locatiespecifieke namen en grenzen met GPS-coördinaten te verzamelen. De derde stap is het maken van bijgewerkte kaarten met alle paden en met locatiespecifieke namen. De informatie op deze kaart wordt vervolgens geverifieerd in een dorpsbijeenkomst. Deze drie stappen kunnen meerdere keren herhaald worden. De resulterende kaarten worden vervolgens gebruikt in discussies over zonering en afbakening van het dorpsgebied, die bepalen in welk gebied de Village Rangers moeten patrouilleren en welke regels van toepassing zijn.
Aangezien er over het algemeen weinig bekend is over Hin Nam No, was er geen bezwaar bij het verantwoordelijke ministerie om te beginnen met het verzamelen van gegevens vanaf de basis. De dorpelingen zijn erg bereidwillig om hun kennis over het gebied te delen en er ontstaan levendige discussies tussen de dorpelingen wanneer verschillende percepties of namen bekend worden. Terugkomen met bijgewerkte kaarten zorgt voor veel begrip van beide kanten, en het direct bijwerken van de kaarten in de dorpsvergadering met beeldmateriaal met een hoge resolutie laat de dorpelingen het belang van hun kennis zien.
De eerste topografische kaarten die tijdens dorpsbijeenkomsten worden gebruikt, moeten nauwkeurig zijn en moeten rivieren en heuvels/kliffen tonen met de namen in de lokale taal (en schrift). Kaarten afgedrukt op vinylvellen stellen dorpelingen in staat om te schrijven en te wissen met whiteboardmarkers, wat discussies ondersteunt omdat labels kunnen worden veranderd. Het is moeilijk voor dorpelingen om grenzen tussen locaties te bepalen. Vooral voor gebieden zoals bossen zijn de grenzen moeilijk aan te geven omdat de grenzen alleen bekend zijn op de paden en niet verder weg. Sommige gebieden worden begrensd door fysieke kenmerken (rivieren, heuvels/rotsen) en daarom kunnen met teledetectie schattingen worden gemaakt, maar deze moeten worden geverifieerd. Daarom zijn er verschillende rondes van het in kaart brengen, bijwerken en vergaderen van paden nodig, waarbij dorpelingen en overheidspersoneel van elkaar leren welk type informatie nodig is voor een gemeenschappelijk begrip. De resulterende kaarten moeten worden besproken met verschillende groepen in het dorp om ervoor te zorgen dat iedereen akkoord gaat en ze allemaal begrijpt.
Publieke beloningen voor de beste acties
Al het werk wordt vastgelegd in foto's en video's en verspreid via sociale media. De beste acties en praktijken worden bekroond tijdens openbare evenementen. De vereniging komt bijeen op haar Algemene Vergadering en elk lid stemt voor een persoon die wordt uitgeroepen tot vrijwilliger van het jaar. De persoon met de meeste stemmen wordt publiekelijk bekroond en vermeld in de lokale en nationale media.
Bestaan van en samenwerking met een lokaal radiostation.
Door iemand publiekelijk te belonen, motiveer je hem of haar en inspireer je anderen om hetzelfde voorbeeld te volgen. Je moet ervoor zorgen dat het proces duidelijk en eerlijk is om ontevredenheid te voorkomen.
Strandpatrouilles van de gemeenschap
De strandpatrouilles vinden 's nachts plaats om gegevens te verzamelen en ervoor te zorgen dat de vrouwelijke schildpadden niet worden gestoord en geslacht. De patrouilles worden uitgevoerd door 2 tot 4 gemeenschapsgroepen die worden geleid door een meer ervaren persoon van de Caretta Association. We verzamelen gegevens zoals de lengte en breedte van het dier, de aanwezigheid van externe parasieten, verwondingen en de lokalisatie van het nest. De gegevens worden verzameld en ingevoerd in een formulier voor een verder rapport en publicatie. Onze constante aanwezigheid op het strand is ook een boodschap om de stropers weg te jagen.
De nabijheid van het strand. Gewekte nieuwsgierigheid om een zeeschildpad eieren te zien leggen.
Deze praktijkgerichte activiteit bood de gemeenschap een ander perspectief en ontwikkelde een gevoel van saamhorigheid. Daarvoor zouden ze allemaal een training moeten volgen om ervoor te zorgen dat de aanwezigheid van mensen zonder ervaring geen bedreiging vormt.
Opschoning van het strand door de gemeenschap
We organiseren regelmatig schoonmaakacties op het strand in het weekend, vooral tijdens vakantieperiodes met studenten, om plastic zakken en afval te verzamelen. We communiceren met de gemeenschap via de lokale gemeenschapsradio en openbare evenementen.
Een partnerschap aangaan met de milieudienst van het stadhuis om afval naar de eindbestemming te brengen.
De betrokkenheid van de gemeenschap bij het oplossen van hun eigen problemen is erg inspirerend en werkt positief aanstekelijk. Het verbetert de impact. Ik zou echter een zeer efficiënte communicatie adviseren om niemand buiten te sluiten. Alle leden van de gemeenschap moeten zich nuttig voelen in het proces.
Integratie van vissers
Vissers worden op hun werkplek aangesproken in informele gesprekken om hen bewust te maken van de gevolgen van hun gedrag. Ze worden ook regelmatig uitgenodigd om deel te nemen aan trainingssessies waarin wetenschappelijke gegevens worden gedeeld. Hiermee geven we uiting aan de behoefte aan veranderingen in hun gedrag. We delen wetenschappelijke gegevens zoals de staat van instandhouding van onechte karetschildpadden als bedreigde diersoort door de inname van plastic, oceaanvervuiling en andere menselijke handelingen (UICN). We delen ook informatie zoals de voorspelling van de Ellen MacArthur Foundation en het World Economic Forum dat "er in 2050 meer plastic dan vis in zee zal zijn" als we ons gedrag niet veranderen.
Vissers zijn eenvoudige en bescheiden mensen die gemakkelijk te bereiken zijn omdat ze lid zijn van dezelfde gemeenschap als de oplossingsaanbieders. Nadat ze hun vertrouwen hebben gewonnen, worden ze goede oplossingspartners.
Lokale vissers zijn zeer deskundige mensen en hun ervaringen zijn zeer nuttig en moeten in aanmerking worden genomen. Hun dagelijkse activiteiten leveren hen nuttige informatie op die gebruikt is om de oplossing te verbeteren. Ze weten waar de bedreigingen sterker zijn en waar zeeschildpadden kwetsbaarder zijn voor de jacht. Hun kennis heeft ons ook geholpen bij het bepalen van het beste moment van de dag waarop de zeeschildpadden eieren leggen, de belangrijkste plekken en de periode waarin ze uit het ei komen.
Succes door betrokkenheid van lokale gemeenschappen
De gemeenschap is verdeeld in 2 groepen, kinderen en volwassenen. De kinderen doen regelmatig mee aan strandschoonmaakacties in het weekend en helpen met het naar zee brengen van de uitgekomen zeeschildpadden. Volwassenen nemen deel aan het zwaardere werk, zoals nachtelijke strandpatrouilles en het verzamelen van plastic uit de zee.
Sommige leden van de gemeenschap maken deel uit van de oplossing. Het vergemakkelijkt het overbrengen van boodschappen naar de gemeenschap en lost problemen op. Door iemand uit de gemeenschap aan onze kant te hebben, wekt het meer vertrouwen en brengt het meer mensen samen.
Elk milieuproject kan niet slagen zonder de betrokkenheid van de lokale gemeenschap. Zij zijn de mensen die hun gemeenschap beter kennen. Door hen erbij te betrekken zorg je ervoor dat het project in de toekomst blijft bestaan en wordt doorgegeven aan de volgende generaties. Ze moeten betrokken worden bij de besluitvorming, planning en de uitvoering van acties.
Multifactor-diagnosekaart
Deze bouwsteen helpt bij het identificeren van de factoren die zeeleeuwpopulaties bedreigen met een ruimtelijk-expliciete, multifactoriële benadering. Het resultaat is een reeks voorgeschreven acties voor elke populatie in hetzelfde geografische gebied, afhankelijk van hun diagnostische kenmerken, waardoor een algemene, mogelijk ineffectieve oplossing wordt vermeden. Voor elke kolonie of populatie zeeleeuwen wordt een reeks omgevingsfactoren geselecteerd en beschreven met een historisch perspectief. Voorbeelden van relevante factoren zijn: zeetemperatuur, upwelling index, pH, chlorofyl, samenstelling van het dieet van zeeleeuwen, microbiële belasting, zware metalen. Vervolgens wordt een groep drivers geïdentificeerd die de regio van belang beïnvloeden en voor een bepaald jaar wordt hun invloed in factoren bepaald en gekwalificeerd. Factoren kunnen zijn: ENSO, klimaatverandering, overbevissing, vervuiling. Het eindresultaat kan zijn dat slechts enkele of meerdere kolonies beïnvloed worden, zelfs in dezelfde geografische regio of subregio.
1. Informatie over de populatie: totaal aantal individuen; aantal jongen; aantal vrouwtjes, informatie over het dieet van zeeleeuwen, gegevens over vervuiling. 2. Beschikbaarheid van milieuvariabelen. Beschikbaarheid van milieuvariabelen. Alle tijdreeksen van milieuvariabelen werden opgehaald van gespecialiseerde openbare internetsites.
Omdat deze bouwsteen een behoorlijke hoeveelheid gegevens vereist, is het mogelijk dat sommige basisinformatie niet beschikbaar is. Uiteindelijk moet men, gebruikmakend van een gegevensarme benadering, een set beschikbare omgevingsvariabelen gebruiken, namelijk temperatuur, chlorofyl en upwelling.