Vraag creëren naar biologische producten in binnenlandse, stedelijke ontwikkelingsmarkten
Lokaal geteelde biologische groenten en gewassen zijn tegenwoordig hard nodig voor consumenten in stedelijke gebieden. Door deze producten gemakkelijk verkrijgbaar te maken via de boerenmarkt, worden meer consumenten verleid om de producten te bezoeken en te kopen. Als gevolg daarvan creëert de toename van consumenten op de markt meer vraag naar lokale, verse en biologische producten, wat uiteindelijk de boeren zal stimuleren om meer groenten, fruit, granen en linzen te produceren.
De groeiende populariteit van biologische producten in de stedelijke gebieden van Nepal
Een groeiende interesse in gezonde "superfoods" zoals Avocado en Moringa producten
De bereidheid van de Jasrame huishoudens om te voldoen aan de vraag in de nabijgelegen stad samen met de hoofdstad
De groei van gezonde voedselconsumenten heb ik zelf ervaren in onze hoofdstad Kathmandu, samen met de belangrijkste stedelijke gebieden van het land.
Door onderzoek op basis van "Kennis, Houding en Praktijk" enquêtes, leerde ik dat de overgrote meerderheid (meer dan 95%) van de kleinschalige boeren in het interventiegebied de facto al biologisch was, maar dat geen van hen maatregelen had genomen om certificering te verkrijgen en zich te verbinden met stedelijke markten.
Een waardeketen opzetten voor afgelegen kleine boerenbedrijven
Productieve heuvelachtige grond, omgeven door groene bossen (leefgebied van wilde dieren) en geïnteresseerde boeren die willen overstappen op commerciële biologische landbouwhuishoudens zijn een zegen voor ons initiatief. De teelt van reguliere gewassen, fruit en groenten zoals maïs, gierst, boekweit, bloemkool, tomaat, kurkuma, jackfruit, mango, enz. zal worden gestimuleerd om in volume te groeien. In de tweede fase zullen ook enkele hoogwaardige gewassen zoals kiwi, avocado, chiazaad en moringa worden geïntroduceerd. Deze producten zullen rechtstreeks in contact worden gebracht met de dichtstbijzijnde stadsgebieden door middel van boerenmarkten die één en/of twee keer per week worden gehouden. De directe verbinding van de biologische producten van lokale boeren met de consumenten via boerenmarkten zal vertrouwen en een positieve relatie tot stand brengen.
De steun van IFOAM - Organics International en Rare in de vorm van praktische capaciteitstrainingen heeft de gemeenschap gemotiveerd en de interesse in commerciële biologische landbouw doen toenemen. Door deze de facto biologische boeren te koppelen aan markten zal de overstap naar commerciële biologische landbouw mogelijk worden, wat hun inkomensverwerving zal bevorderen en tegelijkertijd hun ecologie in stand zal houden.
Ik zie een enorm enthousiasme in de gemeenschap om hun status te verhogen door middel van commerciële biologische landbouw, samen met het behoud van de biodiversiteit. Het leggen van persoonlijke contacten en het mogelijk maken van interpersoonlijke communicatie over biologisch door middel van een verscheidenheid aan aantrekkelijke middelen zoals liedjes, billboards, toneelstukken en religieuze teksten heeft geholpen om de gemeenschap te inspireren.
Een waardeketen opzetten voor afgelegen kleine boerenbedrijven
Vraag creëren naar biologische producten in binnenlandse, stedelijke ontwikkelingsmarkten
Capaciteitsopbouw voor de facto maar niet gecertificeerde biologische producenten
Een stimuleringsregeling ontwerpen en implementeren
Een pijler van de herstelinspanningen is het ontwerp en de implementatie van een betalingssysteem voor ecosysteemdiensten (PES) in het Mngeta stroomgebied. Gemeenschappen die stroomopwaarts wonen, worden geholpen om water te besparen zodat er stroomafwaarts voldoende water is voor de kleine boeren die afhankelijk zijn van de rijstteelt. Deze boeren zijn gekoppeld aan de Kilombero Plantations Company Ltd. (KPL) voor toegang tot technologie. (KPL) voor toegang tot technologie om hun productiviteit en toegang tot markten te verbeteren.
AWF bracht dorpscomités voor landgebruik, verenigingen van kleine boeren, verenigingen van watergebruikers, het Rufiji Basin Water Office, KPL en NGO's, zoals de Tanzania Forest Conservation Group, samen om het PES-programma te ontwikkelen. Lokale overheden zijn ook betrokken en ondersteunen het proces. Het betrekken van zo'n diverse groep belanghebbenden is essentieel voor het ontwikkelen van een regeling die realistisch, duurzaam en verantwoordelijk is.
KPL wilde graag relaties aangaan met bosgemeenschappen stroomopwaarts om waterbronnen voor energie en irrigatie te beschermen.
Het doel is om dit programma te testen en op te schalen naar de belangrijkste stroomgebieden in SAGCOT, maar een potentieel risico is dat stroomopwaarts gelegen gemeenschappen niet genoeg gestimuleerd worden om ontbossing te verminderen of andere activiteiten die de waterstroom en -kwaliteit beïnvloeden te stoppen.
Er zijn aanwijzingen dat dit model ook toepasbaar is op andere waardeketens en dat er partners zijn die zich hiervoor willen inzetten.
Met behulp van satellietbeelden van de bedekking en verandering van landgebruik en andere karteringsinstrumenten kon het team beginnen met het identificeren van waar bescherming of herstel nodig is en waar duurzame agrarische uitbreiding zou kunnen plaatsvinden. Ze genereerden ook scenario's die verschillende aspecten in overweging namen, zoals de behoeften van wilde dieren, ecosysteemdiensten en landbouwproductiviteit, zodat synergieën en compromissen konden worden geïdentificeerd en beoordeeld.
Er werden bijeenkomsten gehouden met de verschillende belanghebbenden die invloed hebben op veranderingen in landgebruik, van districtsautoriteiten en bedrijven tot gemeenschappen en natuurbeschermers, om te proberen een participatief planningsproces op landschapsniveau te garanderen.
Technologische vooruitgang zoals satellietbeelden en de kwaliteit van karteringshulpmiddelen.
Creëren van ruimte voor open discussie en bereidheid onder belanghebbenden om naar de perspectieven van anderen te luisteren.
Het is van cruciaal belang om alle belanghebbenden erbij te betrekken om te onderhandelen en realistische doelstellingen te formuleren en om aanbevelingen te doen die conflicten tussen landgebruik tot een minimum beperken.
Er moet een duidelijke zakelijke reden zijn om te investeren in natuurbehoud en bedrijven moeten bereid zijn om nieuwe partnerschappen aan te gaan.
Welke instellingen en welk beleid zijn nodig om inclusieve groene groei te bevorderen? Dit was de eerste en meest kritische vraag die de partners zich stelden. Samen beoordeelden ze het beheer van natuurlijke hulpbronnen in Kilombero aan de hand van een door IUCN opgesteld raamwerk. Ze gebruikten een op rechten gebaseerde aanpak om de sociale en economische integratie in het district te verbeteren, waarbij ze zich richtten op dorpen in het lager gelegen Mngeta.
Dorpsplannen voor landgebruik (VLUP's) worden gezien als de sleutel tot het aanpakken van concurrerende belangen en het oplossen van conflicten. Veel van de factoren die VLUPs belangrijk maken, zoals een hoge biodiversiteitswaarde, schaarse grond, machtsongelijkheid, concurrerende belangen en verantwoordingsplicht, maken het echter ook een uitdaging om ervoor te zorgen dat ze op een eerlijke manier worden ontwikkeld en geïmplementeerd. Er lijkt heel weinig planning op landschapsniveau of tussen dorpen te zijn, ook niet binnen het onlangs voltooide Land Use Framework van het Kilombero District.
Het bedrijf, KPL, toonde interesse om meer rijst en maaldiensten te betrekken van lokale kleine boeren en wilde duurzame praktijken aanmoedigen.
Het oprichten van verenigingen van watergebruikers en comités voor stroomgebiedbeheer waarbij dorpen betrokken zijn, helpt hen om het beheer van het watergebruik in eigen handen te nemen. Een voorbeeld hiervan is dat lokale mensen zijn getraind in het gebruik van een meetinstrument, Mini Stream Assessment Scoring System (miniSASS), om de gezondheid van de rivier de Mchombe te meten en hierover te rapporteren.
Het SAGCOT-initiatief - om verantwoorde en inclusieve landbouwinvesteringen in deze zuidelijke corridor te katalyseren - kan verschillende uitdagingen verergeren, waaronder conflicten over land, als het niet expliciet ingaat op kwesties rond rechten en gelijkheid.
Sociale en milieubeoordelingen en ervaringen met bestaande landbouwprogramma's in Kilombero wijzen op aanzienlijke risico's voor de rechten en belangen van de meest kwetsbaren, waaronder vrouwen, veehouders en kleine boeren.
Er is duidelijk behoefte aan capaciteitsversterking om het bestuur te verbeteren en een op rechten gebaseerde aanpak te integreren door middel van voortdurende training van het personeel binnen de partnerorganisaties.
Een dynamische dialoog tussen belanghebbenden creëren
Door middel van een dynamisch dialoogproces met meerdere belanghebbenden bood het project een platform om conflicten tussen belanghebbenden op te lossen en opnieuw te investeren in instellingen. Het hielp belanghebbenden ook om samen te komen, een consensus te bereiken en samen alternatieve oplossingen te ontwikkelen voor de uitdagingen waarmee ze geconfronteerd werden.
Door de illegale houthakkers in groepen te organiseren, was het ook gemakkelijker om met hen samen te werken en ervoor te zorgen dat aan hun ondersteuningsbehoeften werd voldaan.
Het project bracht verschillende belanghebbenden binnen de bosbouwsector bij elkaar om te onderhandelen over haalbare opties voor het aanpakken van kettingzagen, die synoniem waren geworden met illegale houtkap.
Door de illegale houthakkers de mogelijkheid te bieden om deel te nemen aan legale zakelijke activiteiten, met name ambachtelijke mijnbouw, bood het project een alternatieve manier om in hun levensonderhoud te voorzien en een stimulans voor hen om deel te nemen, wat talrijke positieve gevolgen had.
Vergroten van bewustzijn en efficiëntie door het delen van informatie
Het project ontwikkelde een strategie die inhield dat zowel illegale houtkappers als anderen werden bereikt, waaronder de bosgemeenschappen en de partijen die verantwoordelijk zijn voor regelgeving en handel. Dit deden ze door sterke en relevante stimulansen voor betrokkenheid te presenteren, gebaseerd op empirische informatie over de huidige situatie en de prognose voor de milieubronnen van het land in de toekomst, en door hen ook de mogelijkheid te bieden om mee te werken aan de ontwikkeling van alternatieve oplossingen voor deze uitdagingen.
Opmerking: hoewel het project zich voornamelijk richtte op de illegale houtkappers en de mogelijkheid om alternatieve middelen van bestaan voor hen te ontwikkelen, was de secundaire doelgroep de Forestry Commission, die verantwoordelijk is voor het beheer van de bosrijkdommen van Ghana. In de loop der jaren heeft ook de Commissie
geconfronteerd met tal van uitdagingen, van moord op boswachters en beschuldigingen van corruptie tot slechte communicatie met bosbeheerders en bosgemeenschappen.
Er werd een strategische aanpak ontwikkeld op basis van gegenereerde informatie, een gevoelde behoefte en een sterk gevoel van vertrouwen. De discussies bevestigden de behoefte aan alternatieve middelen van bestaan voor het illegale kettingzagen en het concept van ondersteuning voor ambachtelijk frezen kwam naar voren.
Om het project effectief te laten zijn, was het essentieel om de uiteindelijke begunstigden erbij te betrekken. Daarom werden er dialogen gefaciliteerd tussen belanghebbenden, waaronder illegale houtkappers, op districts-, regionaal en nationaal niveau. Dit zorgde voor input en consensusvorming op alle niveaus.
Het was noodzakelijk om de vissers die deel uitmaken van het proces te trainen op het gebied van duurzaamheid en goede vispraktijken. In ons geval richtte dit zich op de invoering en implementatie van vislogboeken.
Presentaties boden een eerste benadering van duurzaamheidskwesties. Ze gaven voorbeelden van visserijen die wereldwijd op een duurzame manier zijn ontwikkeld en dit bleek goed te worden geaccepteerd. De overdracht van informatie door middel van video's of infographics bleek beter ontvangen te worden dan presentaties door experts.
Voor de implementatie van visserijlogboeken was eerst uitleg en training nodig over waarom en wat nodig is. De logboeken werden met succes uitgelegd als een boekhoudsysteem dat, indien goed beheerd, informatie kan verschaffen om het werk van de vissers te vergemakkelijken, zoals de vroegtijdige identificatie van visgebieden met lage opbrengsten, slechte visseizoenen, economische opbrengsten van de vloot, enz.
De implementatie van visserijlogboeken werd in drie fasen uitgevoerd:
1. Oefeningen aan land om de logboeken te vullen met fictieve visserijactiviteiten;
2. Implementatie van een pilot op zee, begeleid door een professional aan boord;
3. Uitvoering in de vloot met sporadisch toezicht van een professional aan boord om vulfouten op te sporen.
- Het is cruciaal om trainingsprocessen in duurzaamheidszaken uit te voeren met de sociale groep die aan het hoofd van de oplossing staat. Dit helpt om vertrouwen op te bouwen in de voordelen van de oplossing.
- Informatieverstrekking via grafische methoden zoals video's en afbeeldingen werd goed ontvangen door de vissers.
- Om de logboeken te valideren, was de samenwerking met een nationaal erkende instantie op het gebied van visserijonderzoek van cruciaal belang. In dit geval was dat het Fisheries Development Institute (IFOP).
Voor de implementatie van logboeken was het nuttig om een visser aan te wijzen die verantwoordelijk is voor het beheer van de levering van logboeken aan de vloot en voor het ontvangen en verwerken van de informatie. Idealiter zou deze functie moeten worden gecompenseerd om ze op termijn levensvatbaar te maken. In dit geval werd hiervoor een fonds gebruikt dat bestond uit bijdragen van de leden van de vissersorganisatie, plus externe fondsen die via stichtingen werden beheerd.
