Kwalitatief en kwantitatief onderzoek wordt uitgevoerd om profielen op te stellen van zowel de visserijen als de vissers. De uiteindelijke beslissing voor de implementatielocaties en institutionele partners voor het eerste cohort in Brazilië was gebaseerd op:

1) geschiktheid van de locatie (geschikte ecologische, visserij- en sociale dynamiek);

2) potentieel voor het versterken van de implementatie van TURF's (=Territoriale Gebruiksrechten voor de Visserij) en het creëren en implementeren van no-take zones;

3) regionale ervaring en geleerde lessen

4) financieringsmogelijkheden;

5) prioriteiten van de overheid (ICMBio) en partners als mogelijkheden voor schaalvergroting; en

6) analyse van potentiële bedreigingen voor de ontwikkeling van een TURF-reservaat (zoals dammen stroomopwaarts, vervuiling, enz.).

Dit proces is ook belangrijk om partnerschappen te ontwikkelen met lokale verenigingen en leiders om de implementatie van de campagnes in alle sites goed te keuren.

Zich bewust van de kwetsbaarheid van de ecosystemen van de Franse Zuidelijke Landen (TAF), pleitte de wetenschappelijke gemeenschap voor een betere bescherming ervan, wat leidde tot de oprichting van het natuurreservaat in 2006. Het eerste beheerplan (2011-2015) definieerde 90 instandhoudings- en onderzoeksacties die moesten worden uitgevoerd op het grondgebied (voornamelijk terrestrisch), waarvan 35% acties voor toegepast onderzoek. Het tweede beheerplan (2018-2027) is van toepassing op de gehele EEZ van TAF (grotendeels marien), in overeenstemming met het uitbreidingsdecreet en de verordening betreffende de beschermingsperimeter rond het natuurreservaat. In deze context en gezien het gebrek aan kennis over mariene ecosystemen, in het bijzonder voor diepe en offshore ecosystemen, werd in nauwe samenwerking met wetenschappers een hele reeks nieuwe acties voor marien onderzoek en behoud geïdentificeerd. Terwijl meer dan 40% van de in het beheerplan gedefinieerde acties gericht is op kennisverbetering, is 60% daarvan specifiek gericht op mariene ecosystemen. De uitbreiding van het natuurreservaat en de uitwerking van dit nieuwe beheerplan creëren een nieuwe onderzoeksdynamiek en synergiemogelijkheden voor wetenschappelijke en beschermingsacties. Er wordt ook gezocht naar nieuwe internationale wetenschappelijke samenwerkingsverbanden om het socio-ecologische netwerk van het TAF te versterken.

Het proces van de selectie van aanpassingsmaatregelen is een van de pijlers van bouwsteen 1 (Vertrouwen opbouwen met de gemeenschap en lokale partners), maar is zelf ook een belangrijke bouwsteen die samen met de gemeenschap moet worden ontwikkeld. De gekozen aanpak is om de selectie van maatregelen te baseren op de lokale kennis en voorkeuren van de bevolking. Dit betekent dat zij beslissen welke activiteit (of activiteiten) voor hen het meest geschikt is (zijn). Zij hebben een gedegen kennis van de lokale realiteit in termen van kansen en uitdagingen en het is voldoende om richtinggevende vragen te stellen om samen met hen de voorwaarden te bepalen om een bepaalde aanpassingsmaatregel uit te voeren. Er bestaan hulpmiddelen om dit te doen, zoals de CARE "Climate Vulnerability and Capacity Analysis" en CRiSTAL (Toolkit for Integrating Climate Change Adaptation into Development Project).

Sinds 2011 is de wetenschappelijke gemeenschap bezig met ecoregionalisatie, wat heeft geleid tot de identificatie van belangrijke mariene gebieden in de Franse zuidelijke gebieden (TAF) en de aangrenzende volle zee. In dit kader zijn er ecologisch of biologisch belangrijke mariene gebieden aangewezen door de CBD die een groot deel van de TAF-wateren omvatten. In 2016 vormden de resultaten van het CROMEBA-programma (Crozet Marine Ecosystem Based Approach) en een workshop over de mariene ecosystemen van de Kerguelen de basis voor de ruimtelijke conserveringsplanning van het uitgebreide TAF-natuurreservaat. Wetenschappelijke input maakte het mogelijk om meer dan 128.000 km2 strikt beschermd gebied (Cat. Ia. IUCN) aan te wijzen en prioriteiten voor acties te identificeren voor het nieuwe beheerplan. In een context van grote hiaten in de kennis over mariene ecosystemen draagt de versterking van onderzoeksprogramma's in slecht gedocumenteerde gebieden, met name over diepzee- en offshore-ecosystemen, bij aan de regelmatige actualisering van de beheerdoelstellingen, regelgeving en beschermingsstatus van het natuurreservaat. Dit werk zal ook bijdragen aan de ontwikkeling van het CCAMLR MPA-netwerk op Antarctica en de bevordering van de oprichting van MPA's op volle zee.

Deze bouwsteen is een essentieel onderdeel van de EbA-benadering en werd uitgevoerd voorafgaand aan de implementatie van EbA-maatregelen in het Nor Yauyos-Cochas Landschapsreservaat. Het werd belangrijk geacht om inzicht te krijgen in de kwetsbaarheid voor klimaatverandering van ecosystemen en van bevolkingsgroepen die in het reservaat wonen en die voor hun levensonderhoud rechtstreeks afhankelijk zijn van de ecosysteemdiensten van het reservaat.

Het doel was om aan de hand van huidige waarnemingen en toekomstscenario's de mate van gevoeligheid en het vermogen om te gaan met de nadelige gevolgen van klimaatverandering en extreme gebeurtenissen te bepalen. Op basis van de resultaten van deze kwetsbaarheids- en impactstudies werden de districten geïdentificeerd met een hogere kwetsbaarheid van ecosystemen en ecosysteemdiensten - als de huidige beheerpraktijken zouden worden voortgezet.

Deze informatie diende niet alleen om proefgebieden te selecteren, maar ook om te bevestigen dat eerder geïdentificeerde EbA-maatregelen toereikend waren om de veerkracht van ecosystemen tegen klimaatverandering te vergroten.

Op basis van de resultaten van de diagnostische evaluatie uitgevoerd door ons Impact team, ontwerpt SmartFish een verbeteringsplan om de groep en haar producten klaar te stomen voor preferentiële markten. Na een grondige evaluatie met de visserspartners en eventuele externe partners (bijvoorbeeld een faciliterende NGO), ondertekenen SmartFish en de vissersgroep een formeel contract dat de voorwaarden van de interventie vastlegt.

Vervolgens begeleidt SmartFish de vissersgroep bij het verbeteren van hun visvangst, behandeling, verwerking en andere zakelijke praktijken om zeevruchten van topkwaliteit te produceren die onafhankelijk verifieerbaar zijn als sociaal en ecologisch verantwoord of verbeterend.

Om hun vis-, schaal- en schelpdierproducten op preferentiële markten te brengen, helpt SmartFish de partnervissers om het volgende te bereiken:

• onafhankelijke evaluatie of certificering van milieuduurzaamheid (bijv. MSC, Seafood Watch of FIP)
• onafhankelijke evaluatie van sociale duurzaamheid (bijv. FairTrade)
• optimalisatie van vangst, behandeling, verwerking, verpakking, transport en andere technische aspecten
• optimalisatie van algemene bedrijfspraktijken
• integratie van een traceerbaarheidssysteem
• benutten van lokale infrastructuur om zoveel mogelijk waarde lokaal te behouden, inclusief kansen voor vrouwen en andere leden van de gemeenschap

Om goed toezicht te kunnen houden op de participatieve uitvoering van het programma is een "Community Management Group" (CMG) opgericht. De leden van de groep werden geselecteerd via een open stemming waarbij alle gemeenteleden betrokken waren. De leden van de CMG vertegenwoordigen alle economische en sociale groepen die afhankelijk zijn van natuurlijke hulpbronnen (bijv. veehouders, imkers, tuiniers...), inclusief vrouwen en jongeren. Tijdens de plannings- en implementatiefase van de erosiebeheersingsmaatregelen komt de CMG regelmatig bijeen, informeert over de huidige situatie, bespreekt uitdagingen en beslist over verdere stappen. De CMG legt haar voorstel en opmerkingen over het beheer van openbare grond (gemeentegrond) voor aan relevante belanghebbenden van het districtsbestuur, het eigendomscomité, de landbouwafdeling van het rayon en de regionale afdeling van het ministerie van Ecologie. Na verwerking van de feedback van de verschillende belanghebbenden keurt de CMG de uitvoering van de programma-activiteiten goed. Bovendien is de CMG een mechanisme om te onderhandelen over uiteenlopende belangen en om conflicten op te lossen.

Om de participatieve aanpak te ondersteunen en duurzame resultaten te bereiken, worden lokale capaciteiten voortdurend ontwikkeld. Daarom zijn internationale en lokale experts uitgenodigd om lokale gemeenschappen te trainen in het implementeren en onderhouden van erosiebeheersingsmaatregelen, bijv. bebossing, onderhoud van boomkwekerijen, boomgaardbeheer of bijenteelt. Lokale en regionale bijeenkomsten tussen gemeenschappen worden gebruikt om activiteiten te promoten en kennisuitwisseling te verbeteren. Trainingen over het integreren van ecosysteemdiensten in ontwikkelingsplanning worden ook gegeven aan lokale autoriteiten en vertegenwoordigers van partners.

Om nationale en regionale uitwisseling mogelijk te maken, is er een handboek voor erosiebeheersing ontwikkeld met voorbeelden van geïmplementeerde ECM in proefregio's. Dit handboek zal worden verspreid onder relevante ministeries, onderzoeks- en opleidingsinstituten, NGO's, bouwbedrijven en deskundigen.

Geïmplementeerde erosiebeheersingsmaatregelen dragen bij tot het behoud van de biodiversiteit door de natuurlijke rijkdommen te beschermen tegen door de mens veroorzaakte erosieprocessen en door de aangetaste gebieden te herstellen. Er wordt speciale aandacht besteed aan de oorzaken en onderliggende oorzaken van erosie om strategieën te ontwikkelen voor een betere erosiebeheersing op lokaal niveau. Samen met nationale partners werd het district Ismayilli in Azerbeidzjan geselecteerd als proefregio.

Verschillende erosiebestrijdingsmaatregelen worden geconceptualiseerd en geïmplementeerd in samenwerking met nationale en lokale partners, waarbij relevante belanghebbenden, internationale en lokale experts en lokale dorpsbewoners worden betrokken. Om het geërodeerde land te herstellen en verdere aantasting van het land te voorkomen, worden lokaal toepasbare erosiebeheersingsmaatregelen geïntroduceerd bij de gebruikers van het land. De maatregelen omvatten zowel 'grijze' maatregelen (terrassen, hekken) als 'groene' maatregelen (bebossing, boomgaardbeheer) en worden gecombineerd met alternatieve inkomensgenererende praktijken.

De sociaaleconomische en ecologische voordelen van beter landbeheer en erosiebeheersingsmaatregelen worden gecontroleerd, gedocumenteerd en gedemonstreerd aan de omliggende gemeenschappen.

De oude dieselgenerator op Cousin Island Special Reserve werd vervangen door een modern en robuust fotovoltaïsch zonne-energiesysteem. Er was onderzoek nodig om apparatuur aan te schaffen die bestand was tegen het hoge zoutgehalte, de hitte en de vochtigheid op een tropisch eiland. Eenmaal in de Verenigde Staten moesten de verschillende onderdelen door de NGO Nature Seychelles (die het Special Reserve beheert) zelf worden geïmporteerd. Alle apparatuur, inclusief de stands die gemaakt moesten worden van roestvrij staal van hoge kwaliteit, moest naar het eiland verscheept worden - Cousin Island Special Reserve heeft geen dok, haven of kade en het aan land brengen van de apparatuur ging gepaard met moeilijkheden. Het autonome fotovoltaïsche energiesysteem van 5 kW werd in juli 2015 geïnstalleerd. Sindsdien moesten 2 regelaars worden vervangen vanwege corrosie.