De implementatie van een nieuw project vereist de sociale acceptatie van de lokale bevolking. De doelstellingen, de te volgen strategieën, de conceptuele benadering van de implementatie (in dit geval ecosysteemgerichte aanpassing aan klimaatverandering) moeten worden gecommuniceerd en de communicatie- en coördinatiemechanismen voor de implementatie moeten worden vastgesteld.

Het EbA-project in Amazonia, dat samen met SERNANP en ECA's(Ejecutor del Contrato de Administración de la Reserva / Uitvoerder van het Administratief Contract van het Gemeentelijk Reservaat) - vertegenwoordigers van de gemeenschappen - wordt uitgevoerd, moet één front vormen met alle betrokken actoren. Dus vanaf de dag dat de gemeenschappen binnenkwamen, stelde het project concrete rollen vast voor alle actoren bij de implementatie van activiteiten (bijv. SERNANP en ECA's). Dit genereert een visie van eenheid en projectie van activiteiten na de looptijd van het project (duurzaamheid), aangezien SERNANP en ECA's entiteiten zijn die voortdurend in contact staan met de lokale bevolking.

In het onderdeel "Herstel van technologieën en groen-grijze infrastructuur" werd de Chacara-dam hersteld en werd een oud en ongebruikt waterkanaal hersteld. Hierdoor kon een netwerk van oude sloten in de gemeenschappelijke landbouwgronden en in de hooggelegen gebieden van Yanaututo en Pumapanca worden hersteld. Deze gebieden voorzien 560 ha weiland van water (Hidroandes, 2015). Daarnaast vult het water tijdelijke vijvers en ondergrondse watervoerende lagen aan, die water leveren aan putten en bronnen in het lagere deel van het microstroomgebied Jaramayo en het deelstroomgebied Cochas - Pachacayo (Idem, 2015). Een proefgebied van 3 ha werd omheind om weilanden te beschermen terwijl ze zich herstellen. Het wordt bewaakt door het bestuur van het landschapsreservaat met steun van de gemeenschap. De gemeenschap heeft ook mankracht bijgedragen aan de activiteiten in dit onderdeel.

Als onderdeel van het onderdeel "Versterking van lokale vaardigheden en kennis" hebben we cursussen en workshops gegeven, discussiebijeenkomsten gefaciliteerd en training gegeven over het toepassen van weidehersteltechnieken en het evalueren van de effectiviteit ervan. Deze activiteiten hielpen om de boeren in de gemeenschap te sensibiliseren en inspireerden hen om nieuwe, kleine projecten op te zetten, zoals het omheinen en herstellen van weidegronden of water- en veebeheer. Daarnaast laat het toegepaste monitoringsysteem zien dat de vaardigheden voor weidebeheer, met betrekking tot evaluatie, afrastering en herstel op gezins- en gemeenschapsniveau, zijn toegenomen (IM, IUCN, 2015). Als onderdeel van de communicatieactiviteiten werden een informatieve showcase en twee participatieve video's, een theaterstuk en publicaties geproduceerd. Dit droeg bij aan de bewustwording van de groep veehouders met betrekking tot weidegronden, water en veebeheer en hielp bij de verspreiding van informatie over het project op gemeenschaps- en landschapsreservaatniveau (IM, IUCN, 2015). Er werd informatie gegenereerd door middel van participatieve rurale diagnostiek (specifieke onderzoeken naar water, weiland, archeologie, sociale organisatie, productieve activiteiten) en een hydrogeologisch onderzoek in het invloedsgebied van het waterkanaal.

In het kader van het onderdeel "Versterking van de gemeenschapsorganisatie" werd een beheerplan ontwikkeld om een geïntegreerd beheer van weiden, water en vee te bevorderen in het hele gemeentelijke gebied van Canchayllo. Het doel was om de organisatie van de gemeenschap te versterken, zodat water effectiever kon worden verdeeld en weidegronden konden profiteren van een betere rotatie. Het proces om het beheerplan te ontwikkelen werd gefaciliteerd door The Mountain Institute met behulp van een methodologie om capaciteiten te versterken en collectieve en sociale praktijken binnen de gemeenschap te stimuleren. Het plan wordt gedefinieerd als een reeks ideeën die voortkomen uit een bepaalde populatie door middel van een diepgaand analyseproces op basis van hun eigen perspectieven. Het beheerplan kan ook dienen als instrument voor lokaal beheer op middellange termijn.

Volgens de grote belangstelling van deze gemeenschap hebben de analyse en planning zich gericht op graslanden en water. Het plan moedigde de gemeenschap ook aan om een comité op te richten dat de gerenoveerde waterinfrastructuur onderhoudt en beheert, zodat het water blijft stromen en de graslanden geïrrigeerd blijven worden. Daarnaast werd er een document met technische aanbevelingen ontwikkeld voor het beheer van gemeenschappelijke graslanden.

In de infrastructuurcomponent werden de volgende acties uitgevoerd:

• uitbreiding van het omheinde gebied van het Yanacancha-wetland,
• reparatie van de waterleiding van Yanacancha: segment van Curiuna naar Huaquis.
• sectorisatie (door omheining) van Curiuna tot Tuntinia,
• reparatie en aanleg van vijf drinkplaatsen (Curiuna, Wayacaña, Pampalpa, Colulume en Tuntinia), en
• de bouw van een "watergrot" bij de ingang van Huaquis.

Bij de uitvoering van dit onderdeel leverde de gemeenschap een bijdrage door middel van gemeenschappelijke taken. De gemeenschap was ook verantwoordelijk voor het overbrengen van bouwmaterialen naar dit afgelegen gebied.

Een gedeeld begrip, betrokkenheid en inzet van de belangrijkste belanghebbenden en de beschikbaarheid van capaciteiten en middelen zijn essentieel. Klimaatverandering en ecosysteemdiensten bleken van meet af aan uitstekende onderwerpen te zijn om meningen van deskundigen en verschillende perspectieven van belanghebbenden samen te brengen, zodat ze samen aan gemeenschappelijke uitdagingen konden werken.

Een intersecretariële workshop bracht vertegenwoordigers van verschillende afdelingen van de gemeentelijke overheid van Duque de Caxias samen. Deze (eerste) gelegenheid om over deze onderwerpen van gedachten te wisselen, hielp hen om te bespreken hoe belangrijk het is om in hun gemeentelijke planningsinstrumenten rekening te houden met risico's die samenhangen met klimaatverandering. De participatieve identificatie van de gevolgen van klimaatverandering bevorderde een gemeenschappelijk begrip van klimaatverandering als een transversaal probleem dat alle gemeentelijke sectoren raakt. De mix van inbreng, discussies en het werken aan de concrete casus versterkte de geest van samenwerking en het zoeken naar synergieën bij de voorbereiding op (ecosysteemgerichte) aanpassing aan klimaatverandering in de regio Duque de Caxias.

Het uiteindelijke resultaat was de oprichting van een interdepartementale werkgroep klimaatverandering, die streeft naar coördinatie en samenwerking om het succes van de aanpassing te vergroten.

Het doel van deze stap was het in kaart brengen en evalueren van ecosysteemdiensten (ES) die door de ecosystemen in de regio worden geleverd, met behulp van de IES-aanpak (Integrating Ecosystem Services into Development Planning).

De eerste stap van de workshop was een participatieve selectie van de meest relevante ES, zodat er in ruimtelijke planningsprocessen rekening mee kan worden gehouden. In een tweede stap werden met behulp van de matrixmethode de volgende activiteiten ondernomen om de ES in kaart te brengen:

1. Aanleggen van een database (huidig landgebruik, huidige en toekomstige omstandigheden van ES), opstellen van interviewrichtlijnen.
2. In kaart brengen van relevante geïnterviewden (specialisten, besluitvormers en vertegenwoordigers van de gemeenschap), uitvoeren van de interviews.
3. Aanmaken van de ES-kaarten met behulp van GIS/QGIS. De kaarten tonen de locatie en intensiteit van de ES en de belangrijkste oorzaken van de achteruitgang van ecosystemen.

De analyse identificeerde conflicten tussen zones van het huidige masterplan en sommige landschappen die belangrijke ES leveren. Bovendien werden verschillende stukken inheemse vegetatie binnen stedelijke gebieden geïdentificeerd als leveranciers van ES, wat nieuwe informatie opleverde voor stadsplanning. De kartering leverde ook voor het eerst gegevens op met expliciete informatie over culturele diensten.

Er zijn verschillende cruciale organisaties binnen de gemeenschappen die ontwikkeld of versterkt moeten worden om het succes van het visserijbeheer op de lange termijn te garanderen. Campagnes moeten ervoor zorgen dat de visserijraden, de beheersorganen en de vissersverenigingen georganiseerd zijn en goed functioneren. Ze worden getraind in onderwerpen als adaptief visserijbeheer, managementessentials, vrijwilligersbeheer en teambuilding.

Het campagneteam voor gedragsverandering in elke gemeente gebruikt een mix van creatief materiaal en activiteiten om de gemeenschap te mobiliseren om vissers en hun families te inspireren en voor te lichten over de voordelen van samenwerking om hun visserij beter te beheren. In de 'Readiness'-fase zijn de boodschappen erop gericht om vissers te laten registreren als visser, de basisviswetten na te leven en deel te laten nemen aan bijeenkomsten. In de tweede fase, nadat de beheerde toegangsgebieden zijn geïnstitutionaliseerd, richten de boodschappen zich op het opbouwen van naleving van de regels en het monitoren van hun vangst. Door middel van sociale marketing kan Fish Forever gemakkelijker de steun van de gemeenschappen verwerven om de beste vispraktijken te volgen en nieuwe innovaties van de gemeenschappen voor duurzaam visserijbeheer aanmoedigen.

Met behulp van de gegevens uit profilering worden vissers en leiders van de gemeenschap betrokken bij een serie workshops die hen begeleiden bij a) het definiëren van hun gemeenschapsdoelen met betrekking tot visserij en natuurbehoud, b) het evalueren van hun reservaten, c) het afbakenen van gebieden voor beheerde toegang en d) het overeenkomen van de regels binnen hun beheerde toegangsgebieden. Zodra deze zijn overeengekomen, worden ze vastgelegd in beleid en worden institutionele regelingen getroffen voor de implementatie.

Door middel van campagnes voor gedragsverandering verhoogt Fish Forever de productiviteit van beheersorganen. Deze organen zijn dan bezig met het plannen en goedkeuren van nieuwe wetten en taken voor de visserij die een positief effect hebben op de gemeenschap.