Het management nodigde lokale gemeenschappen uit om samen met hen te patrouilleren langs de grenzen van het park, om bezoekersdiensten en lokale logistiek te organiseren, om dag- en nachttochten door het park te ontwerpen en uit te voeren en om voormalige stropers te betrekken bij de bewaking. Het hielp de gemeenschap eigenaar te worden van de hulpbronnen in het park en bood alternatieve mogelijkheden om inkomsten te genereren.

Tuinprojecten met gecentraliseerde controle en beperkte toegang mislukken vaak als gevolg van politieke geschillen, het verlies van een sleutelfiguur of aanjager van het project, of een gebrek aan financiering. Tegelijkertijd creëren ze een politiek van toegang: wie heeft toegang tot de middelen en hoe worden ze gedeeld? We hebben voor een open benadering gekozen door onze medicinale tuinen op aangetast en gemakkelijk toegankelijk land te planten. Hierdoor kan iedereen naar behoefte van de medicinale planten oogsten, voor de behandeling van zichzelf of anderen, of om te verkopen als middel om in zijn levensonderhoud te voorzien. Er zit een zekere kwetsbaarheid aan deze aanpak, aangezien de planten vernietigd kunnen worden door individuen of dieren. We geloven echter dat de potentiële voordelen opwegen tegen de nadelen van een dergelijke aanpak.

De Autoriteit ging een partnerschap aan met de eigen organisatie van de Mandingalbay Yidinji volken, Djunbunji Land and Sea Program. Samen ontwikkelden we een tijdlijn voor projectactiviteiten en een Memorandum of Understanding (MoU) voor de levering van bepaalde resultaten door Djunbunji. Deze resultaten omvatten de bouw van modeltabellen, het faciliteren van betrokkenheid van de gemeenschap en de coördinatie van P3DM activiteitendagen. Tijdens een eerste bijeenkomst met de gemeenschap werd de bredere gemeenschap ingelicht over de parameters, risico's en mogelijke resultaten van het project. De gemeenschap werd stap voor stap door het voorgestelde proces geleid en kreeg een film te zien van de Ovalau P3DM activiteit. Tijdens deze bijeenkomst nam de gemeenschap een aantal belangrijke beslissingen, namelijk - de geografische coördinaten van het gebied dat door het 3 dimensionale model moet worden bestreken (een cruciaal resultaat omdat het bepalend is voor verschillende acties in het vervolg) - de schaal van het model - een kalender met data voor de bouw van het model, de legenda en de populatie van informatie op het model - om deel te nemen aan de ontwikkeling van een video van het proces - een toezegging om tot het einde aan het project te werken

Lokaal beheerde mariene gebieden (LMMA) legaliseren op districts- en provinciaal niveau. Implementeren van een initieel 2-jarig beheerplan dat regelmatig wordt herzien. Regelmatige controle en rapportage omvat jaarlijkse bijeenkomsten van alle leden die betrokken zijn bij gezamenlijk beheer. In lopende interventies en het beheerplan rekening houden met de aanpassing van bestaansmiddelen aan de klimaatverandering, evenals met veranderingen in het overheidsmechanisme (personeel en capaciteit) en opkomende lokale behoeften. Mobiliseer financiering van instellingen en organisaties.

Tijdens het eerste jaar van het project ontwikkelden we een partnerschap met een reeks groepen en individuen die geïnteresseerd zijn in economische waardebepaling en behoud van de zee in Belize. Onze kernpartners waren WWF-Centraal-Amerika en World Conservation Society, maar we werkten ook samen met meer dan 10 Beliziaanse NGO's, MPA's die medebeheerden, overheidsdepartementen en faculteiten aan de universiteiten van Belize. In 2007 hielden we een workshop in Belize om de economische waardebepaling te introduceren en in het daaropvolgende jaar hielden we verschillende vervolgworkshops die zich afzonderlijk richtten op kustbescherming, visserij en toerisme. Het projectpartnerschap vertegenwoordigde de standpunten en expertise van een breed scala aan primaire, secundaire en externe belanghebbenden. Het partnerschap speelde een belangrijke rol bij het helpen opzetten van de waarderingsstudie, het identificeren van potentiële beleidstoepassingen en mogelijkheden voor outreach, het verzamelen van gegevens en het communiceren van de resultaten naar beleidsmakers.

Kaartgegevens met hoogtecontouren vormen de sleutel tot het creëren van een 3D-model, aangezien elke laag van het model correspondeert met een hoogtecontour. Op het kantoor van de Autoriteit werden twee sets kaarten op schaal 1:10.000 afgedrukt die de hoogten met intervallen van 20 m en de kustlijn weergeven, zodat ze precies in de tabellen van het model passen. Op verzoek van de gemeenschap hebben we ook grootformaat topografische/satellietbeelden van het gebied afgedrukt. Deze fase omvatte ook de inkoop en aanschaf van materialen voor de constructie en weergave van de modellen. Er werd eerst onderzoek gedaan naar wat lokaal verkrijgbaar was en hoeveel het zou kosten. We gebruikten foamcore karton voor het model, acrylverf voor scholen, acrylwolgaren en punaises om informatie op het model af te beelden. De hoeveelheid schuimkarton of karton die werd aangeschaft, is afhankelijk van het aantal contourlagen dat op de maquette wordt afgebeeld. Deze fase werd vanwege tijdgebrek volledig uitgevoerd door de facilitator van de Autoriteit. Tegelijkertijd bouwde de Djunbunji organisatie de tafels voor de modellen, met behulp van specificaties die zijn aangepast van Rambaldi, G (2010) Participatory 3 Dimensional Modelling: Richtlijnen en toepassingen

Er werden twee institutionele niveaus opgericht. Op het niveau van het park werd een onafhankelijke vereniging opgericht die mensen gemakkelijk konden benaderen en die op een flexibele manier kon worden beheerd. Op gemeenschapsniveau werden Eco Development Committees (EDC) opgericht die een revolverend fonds opzetten en beheren om leningen tegen eenvoudige voorwaarden te verstrekken aan leden om uit de schuldenval te komen.

In samenwerking met partners verzamelden we gegevens over rif- en mangrovegerelateerd toerisme, visserij en bescherming van de kustlijn uit verschillende bronnen (meestal bronnen in Belize): - Toerisme: gegevens over accommodatie van de Belize Tourism Board, geschaald op basis van het percentage toeristen dat te maken heeft met rif- of mangrovegerelateerde activiteiten (bepaald via de mening van deskundigen in elk district), gegevens over rif- en mangrove-recreatie en cruisetoerisme van de Belize Tourism Board: gegevens over de vangst van visserscoöperaties, onderverdeeld in (1) export via coöperaties, (2) lokale verkoop via coöperaties, (3) alle andere lokale verkoop - Bescherming van de kustlijn: Er werden verschillende ruimtelijke datasets verzameld, waaronder gegevens over de kustlijn (SERVIR), hoogte (NASA Shuttle Radar Topography Mission 90m DEM), koraalriffen (Belize Tropical Forest Studies Ecosystem Map, Wildlife Conservation Society, Belize Coastal Zone Management Authority and Institute), mangroves (Belize Forestry Department, LANDSAT), kustgeologie, koraalkenmerken, stormregime en waarde van kusteigendommen (zoeken op internet).

Misbruik van traditionele kennis, geschiedenis en een soms verbrokkelde relatie tussen inheemse volkeren en regeringen in Australië, heeft ervoor gezorgd dat Aboriginals vaak terughoudend zijn om hun kennis over cultureel erfgoed te delen of bloot te geven. De beslissingen over wat er in de modellegende moest komen te staan, werden genomen door de Mandingalbay Yidinji, via een zorgvuldig gefaciliteerd proces. De facilitator van de Autoriteit nam de deelnemers mee in een participatief brainstormproces om elk kenmerk (natuurlijk, cultureel, historisch enz.) van hun traditionele land en wateren op te sommen. Eén kenmerk per kaart. Als groep toonde de gemeenschap vervolgens de kaarten, groepeerde en sorteerde ze in thema's en nam de uiteindelijke beslissing over wat wel en niet in de legenda moest worden opgenomen. Zodra er overeenstemming was bereikt, bepaalden de deelnemers gezamenlijk de symbologie voor elk legenda-item. Een hardcopy legende werd gemaakt door ouderen en jongeren op de locatie en de facilitator vertaalde deze naar softcopy. Dit proces nam meerdere bijeenkomsten in beslag, zodat de deelnemers de tijd hadden om na te denken en zonder druk over uitsluitingen te discussiëren.

De best beschikbare wetenschap werd aangepast aan de lokale omstandigheden in de vorm van onderzoeksmethoden en veldactiviteiten (d.w.z. de aanpak van herbeplanting van mangrovebossen op gemeenschapsniveau). Bij het ontwerp en de implementatie van onze aanpak waren zowel wetenschappers uit de wetenschappelijke literatuur als lokale wetenschappers betrokken. We maakten gebruik van internationale en nationale wetenschappelijke expertise en ervaring om de gebieden te ontwerpen die ontbost moesten worden (luchtonderzoeken, GIS-kartering, satellietbeelden) en de soorten die herplant moesten worden (afhankelijk van de onderzochte natuurlijke mangrovezonering). Daarnaast is de aanpak om lokale belanghebbenden te betrekken gebaseerd op vergelijkbare ervaringen in de Filipijnen. Voor de schatting van de blauwe koolstof hebben we de methoden gebruikt die zijn overeengekomen door een internationale groep wetenschappers op het gebied van blauwe koolstof, en deze methoden zijn geïmplementeerd door lokale wetenschappers. De schatting werd geleid door een wetenschappelijke expert op dit gebied en volgde de internationale richtlijnen, en er werd een botanicus ingehuurd om de mangrove herbeplanting te leiden.