Betaalbare toegang tot koude opslag op zonne-energie

Koude opslagplaatsen zijn niet nieuw voor de Indiase landbouw, met meer dan 15.000 opslagplaatsen met een capaciteit van ongeveer 1.000 MT verspreid over het hele land. Voor kleine boeren in afgelegen gebieden blijft de toegang hiertoe echter vrij beperkt. Om deze kloof te dichten zijn oplossingen nodig die geschikt zijn voor dergelijke afgelegen gebieden, en de door GIC gepromote koelopslag op zonne-energie is een haalbare optie.

De gepromote systemen zijn ideaal, omdat de kleinere eenheden van 5 tot 30 MT gedecentraliseerde opslag op de boerderij mogelijk maken. Het systeem maakt het mogelijk om de temperatuur en vochtigheid te regelen volgens de specifieke behoeften van de gekozen producten, waardoor boeren de houdbaarheid van hun gewassen kunnen maximaliseren. Naast de voordelen en inkomsten uit de opslag maakt de oplossing het mogelijk om overtollige energie te salderen, wat extra inkomsten oplevert en de haalbaarheid van het systeem vergroot.

Om de haalbaarheid van het servicemodel te vergroten, werden twee diensten met toegevoegde waarde geïntegreerd in de koelcellen op zonne-energie: sorteer- en sorteeractiviteiten op zonne-energie en de mobiele applicatie "Your Virtual Cold Chain Assistant" (YVCCA). Sorteer- en sorteermachines op zonne-energie werden geïnstalleerd bij de boerderij, waardoor boeren toegang kregen tot betrouwbare informatie over de kwaliteit van hun producten om hun positie in prijsonderhandelingen te versterken. YVCCA ondersteunt een beter gebruik van koude opslag door de houdbaarheid van appels te voorspellen op basis van kwaliteitsbeoordelingen bij de oogst en door de temperatuur en vochtigheid in de opslagruimtes te bewaken, waardoor boeren de opslagduur en de markttiming kunnen optimaliseren.

Het CaaS-model geeft kleine boeren en coöperaties toegang tot de infrastructuur voor gekoelde opslag op zonne-energie zonder de last van hoge initiële investeringen en eigendom. Een technologieleverancier (CoolCrop) installeert, beheert en onderhoudt de koelcellen op of nabij de boerderij en boeren of coöperaties betalen een vergoeding voor het gebruik van de faciliteit. Deze vergoeding kan gebaseerd zijn op de hoeveelheid opgeslagen producten, zoals gewicht of krat, of een vast bedrag zijn en is gebaseerd op de totale kosten van installatie, gebruik, onderhoud en financiering van de apparatuur. De levensvatbaarheid van de interventie hangt grotendeels af van de keuze van een geschikte prijsstrategie, die de operationele kosten dekt en toch betaalbaar blijft voor de vormers, en verder van de financiële structuur van de initiële investering. Serviceproviders verdienen inkomsten via opslag- en transportvergoedingen en mogelijk via nettometing van overtollige zonne-energie. Bovendien bevordert het model de toevoeging van diensten met toegevoegde waarde op de boerderij door diensten op te nemen die gewoonlijk in pakhuizen worden uitgevoerd. Machines op zonne-energie voor het sorteren en sorteren kunnen naast de koelhuizen worden geïnstalleerd, waardoor een extra inkomstenstroom voor het servicemodel ontstaat. Boeren en coöperaties profiteren van de vermindering van verliezen na de oogst, het behoud van kwaliteit en houdbaarheid en de mogelijkheid om de verkoop uit te stellen tot na de marktschaarste, wat leidt tot een beter inkomen.

In Himachal Pradesh zijn de opslagbedrijven door de slechte bereikbaarheid en zwakke wegeninfrastructuur blootgesteld aan hoge operationele kosten. Het beheer en onderhoud van de koelcellen blijft de grootste hindernis voor het bereiken van economische duurzaamheid. Om deze uitdagingen aan te pakken omvat het model een langetermijnstrategie om geografisch geclusterde koelcellen te distribueren. Dit wordt echter pas economisch levensvatbaar nadat het model is opgeschaald en op grote schaal is verspreid, waardoor in de beginfase een aanzienlijk startkapitaal of externe subsidies nodig zijn.

Om grootschalige toepassing van het CaaS-model mogelijk te maken, is financiële steun nodig om de hoge initiële investeringskosten te verlagen. De proefinitiatieven werden gefinancierd door GIZ en UNDP. Voor grootschalige toepassing zijn echter aanzienlijk grotere financieringsvolumes nodig, die in de Indiase context realistisch gezien het best haalbaar zijn via openbare steunmechanismen die kleine boeren kunnen bereiken.

Om dit aan te pakken heeft GIC nauw samengewerkt met zijn politieke partners om de oprichting van een overheidssteunmechanisme onder de Missie voor Geïntegreerde Ontwikkeling van de Tuinbouw (MIDH) te bevorderen. Als onderdeel van deze inspanning heeft GIC meegewerkt aan de ontwikkeling van een koelhuis bij het National Centre for Cold Chain Development (NCCD), dat als basis dient voor het opstellen van officiële richtlijnen. Deze richtlijnen omvatten technische specificaties en criteria om in aanmerking te komen voor overheidssubsidies voor gedecentraliseerde koelopslagsystemen.

Zodra deze richtlijnen zijn aangenomen, zullen ze helpen om de oplossing te institutionaliseren en de toegang voor kleine boeren uit te breiden, waardoor de betaalbaarheid wordt verbeterd en een bredere toepassing in afgelegen en achtergestelde gebieden mogelijk wordt.

Naast het ondersteunen van de toegang van boeren tot koelhuizen en diensten met toegevoegde waarde, gaf het GIC-project bewustwordingstrainingen voor boeren over niet alleen de werking van de technologie zelf, maar ook over bredere inzichten in het voorkomen van verliezen na de oogst. Deze trainingen werden ontworpen als een herhaalbare trainingsmodule waar boeren op grotere schaal van kunnen profiteren. De module stelt andere praktijkmensen en organisaties in de ondersteunende omgeving in staat om te leren over de aanpak en praktische kennis door te geven aan boeren, zodat zij hun producten op de juiste manier kunnen beheren en zo hun inkomen kunnen maximaliseren.

De module omvat verschillende onderwerpen die erop gericht zijn boeren een uitgebreid en bruikbaar overzicht te geven van de behoefte aan koude opslag, de beschikbare technologieën en methoden en hoe ze deze effectief kunnen toepassen, inclusief informatie over financiering en overheidsprogramma's die de toegang hiertoe mogelijk maken.

Naast bewustmaking richtte GIC zich op het versterken van de capaciteit van boeren om gebruik te maken van koelopslagsystemen in de praktijk en behandelde onderwerpen zoals de werking van systemen en gewasspecifieke opslagbehoeften.