Een door het park geleid educatief model voor natuurbehoud: Ranger gaat naar school in Komodo Nationaal Park

Het Ranger Goes to School (RGTS) programma heeft belangrijke inzichten opgeleverd over de rol van natuurbeschermingseducatie bij het aanpakken van milieuproblemen, het stimuleren van gedragsverandering bij mensen en het uitrusten van de volgende generatie met de middelen om de biodiversiteit te beschermen en klimaatverandering tegen te gaan. Hieronder volgen enkele lessen uit dit programma:

1. Lokale bescherming koppelen aan wereldwijde uitdagingen

• Door de lessen af te stemmen op lokale problemen zoals de achteruitgang van habitats en het verlies aan biodiversiteit wordt het programma toegankelijk, terwijl het koppelen aan wereldwijde uitdagingen zoals klimaatverandering de urgentie en relevantie vergroot.
• Leerlingen begrijpen hoe lokale acties, zoals het verminderen van afval en het bevorderen van duurzaam toerisme, bijdragen aan wereldwijde milieudoelstellingen.

2. De kracht van meeslepend leren

• Excursies in het veld en ervaringen uit de echte wereld bevorderen een beter begrip en het vasthouden van ecologische concepten.
• Tools zoals drones, apps voor het identificeren van planten en cameravallen vergroten de betrokkenheid en maken complexe onderwerpen zoals klimaatverandering en ecosysteemdynamiek tastbaar en herkenbaar.

3. Inspireren tot verandering van menselijk gedrag

• Gemeenschapsgericht onderwijs bouwt een rimpeleffect op, waarbij de inspanningen van leerlingen voor natuurbehoud worden versterkt door ouders, onderwijzers en lokale leiders.
• Het programma legt de nadruk op uitvoerbare stappen, zoals het verminderen van plasticgebruik, die leerlingen in staat stellen een zinvolle bijdrage te leveren.

4. Een beroepsbevolking voor natuurbehoud opbouwen

• Het programma moedigt leerlingen aan om een loopbaan als parkwachter of natuurbeschermer te overwegen, waarmee wordt voorzien in de behoefte aan meer geschoolde professionals in het veld.
• De certificaten die aan de deelnemers worden uitgereikt openen wegen naar stages en hoger onderwijs, waardoor een pijplijn ontstaat van natuurbeschermingsgerichte afgestudeerden die kunnen terugkeren naar Labuan Bajo om Komodo National Park te ondersteunen.

5. Potentieel schaalvergroting

• Het succes van het programma heeft regionale belangstelling gewekt: de provinciale overheid van Oost-Nusa Tenggara overweegt RGTS als verplichte cursus voor alle studenten in de provincie.
• Internationale erkenning op forums zoals het 2e Asia Parks Congress en UNESCO-conferenties benadrukt de schaalbaarheid van het programma als model voor natuurbeschermingseducatie wereldwijd.

6. Klimaatverandering aanpakken via onderwijs

• Lessen over de rol van ecosystemen zoals mangroven en koraalriffen in klimaatbestendigheid leren leerlingen over de onderlinge verbondenheid van milieu en maatschappelijk welzijn.
• Door onderwijs over klimaatverandering in het programma te integreren, bereidt RGTS studenten voor op het aangaan en beperken van toekomstige milieu-uitdagingen.

Lessen van parkwachters. Het docententeam (parkwachters en praktijkmensen) dat het RGTS-programma leidt, heeft waardevolle inzichten opgedaan in hun veranderende rol als opvoeders, natuurbeschermers en pleitbezorgers van de gemeenschap. Een aantal van de lessen die we vanuit ons perspectief hebben geleerd zijn:

1. Rollen uitbreiden tot meer dan alleen natuurbehoud

• Parkwachters hebben geleerd om hun vaardigheden aan te passen zodat ze ook educatie en betrokkenheid bij de gemeenschap kunnen aanbieden, wat het belang van hun aanwezigheid als rolmodel voor de jeugd aantoont.
• Door in onderwijsrollen te stappen, overbruggen rangers de kloof tussen veldwerk en begrip bij het publiek en laten ze zien dat natuurbehoud een gedeelde verantwoordelijkheid is.

2. Lokale kennis benutten

• De grondige kennis die rangers hebben van de ecosystemen en uitdagingen van het Komodo National Park stelt hen in staat om authentieke, impactvolle lessen te geven aan leerlingen.
• Het delen van hun ervaringen, zoals het monitoren van Komodovaranen of het verminderen van conflicten tussen mens en dier, voegt geloofwaardigheid toe en inspireert leerlingen om hun bijdragen te waarderen.

3. Leiderschaps- en communicatievaardigheden ontwikkelen

• Het programma heeft de vaardigheden van rangers verbeterd om complexe ecologische en natuurbeschermingsconcepten effectief over te brengen aan een divers publiek, waaronder jongeren en gemeenschapsleiders.
• Het leiden van RGTS heeft rangers gepositioneerd als betrouwbare stemmen in de gemeenschap, waardoor relaties zijn versterkt en lokale betrokkenheid bij natuurbeschermingsinspanningen is bevorderd.

4. Inspelen op de behoefte aan meer boswachters

• RGTS heeft de noodzaak onderstreept om de volgende generatie parkwachters te inspireren en op te leiden. Studenten die via het programma in contact komen met boswachters zullen eerder een carrière in natuurbehoud overwegen, waardoor het tekort aan arbeidskrachten op dit belangrijke gebied wordt aangepakt.

5. De rol van rangers wereldwijd onder de aandacht brengen

• Het presenteren van RGTS op internationale forums heeft de unieke bijdragen van parkwachters als drijvende kracht achter innovatie in natuurbeschermingseducatie onder de aandacht gebracht. Deze erkenning positioneert rangers niet alleen als beschermers van biodiversiteit, maar ook als opvoeders en wereldwijde ambassadeurs voor natuurbehoud.

6. Bevorderen van samenwerking en professionele groei

• De samenwerking met leerkrachten, NGO's en lokale leiders heeft de professionele netwerken van rangers uitgebreid en hun perspectieven op interdisciplinaire benaderingen van natuurbehoud verrijkt.
• Deze samenwerking versterkt het idee dat rangers een integraal onderdeel zijn van het opbouwen van holistische, door de gemeenschap gestuurde oplossingen voor natuurbehoud.

Conclusie

De lessen die geleerd zijn van het RGTS programma en de leiders van de parkwachters benadrukken het belang van educatie en samenwerking bij het aanpakken van milieuproblemen. Terwijl RGTS laat zien hoe educatie op maat de jeugd kan inspireren en gedragsverandering kan stimuleren, onderstrepen de ervaringen van de parkwachters hun centrale rol als opvoeders, leiders en pleitbezorgers in het bevorderen van een duurzame toekomst. Samen versterken deze inzichten de behoefte aan schaalbare, door de gemeenschap gestuurde oplossingen om klimaatverandering tegen te gaan en biodiversiteit wereldwijd te beschermen.

Een krachtige les is dat verbondenheid voorafgaat aan behoud. Leerlingen zullen eerder zorgen voor een plek waar ze zich emotioneel en cultureel mee verbonden voelen en deze beschermen. We hebben ook geleerd dat gehechtheid aan een plek niet kan worden afgedwongen, maar moet worden verdiend door middel van authentieke, betekenisvolle ervaringen. Het opbouwen van vertrouwen tussen begeleiders en leerlingen kost tijd, maar is essentieel voor succes. Een ander inzicht is het belang van culturele relevantie: verhalen, taal en voorbeelden uit lokale contexten verdiepen de resonantie en het geheugen. Tot slot gaat gehechtheid aan een plaats niet alleen over nostalgie of trots - het kan een krachtige motor zijn voor transformatie. Als leerlingen zich eigenaar voelen van het Komodo National Park, beginnen ze natuurbehoud niet te zien als de taak van iemand anders, maar als een persoonlijke verantwoordelijkheid. Door deze verschuiving veranderen leerlingen van toeschouwers in voorvechters en worden klaslokalen lanceerplatforms voor toekomstige natuurbeschermingsleiders.