Proje, küresel ölçekte ilgi çeken bir konu olan Gözetim Zinciri ve İzlenebilirlik üzerinde birlikte çalışmak üzere kuruluşlar arasında işbirliğini teşvik etmiştir.
Bu proje üzerinde çalışan başlıca kuruluşlar, Endonezya'daki bir uygulama STK'sı olan MDPI, ilerici el hattı ve sırık ve hat orkinos şirketlerini bir araya getiren bir endüstri birliği olan AP2HI ve Birleşmiş Milletler Sınai Kalkınma Örgütü (UNIDO) Smart-Fish Indonesia idi.
Tüm kuruluşlar, sektörün izlenebilirlik konusunda ilerlemesini ve bu konunun anlaşılmasını sağlamada güçlü bir çıkara sahiptir ve başarılı proje sonuçları elde etmek için güçlü sektör ilişkilerine ihtiyaç duymaktadır. Bu işbirliği projesi, farklı geçmişlere, ilgi alanlarına, uzmanlıklara ve hedeflere sahip kuruluşların bu alandaki çıkarlarını elde etmek için koordine olmalarına ve çalışmalarına olanak sağlamıştır.
Bu yaklaşım, endüstri ile yakın işbirliği yapmamızı, tedarik zincirlerini denetlemek için izin almamızı ve iyileştirme konusunda doğrudan onlarla birlikte çalışmamızı sağladı. Bu işbirliği, projenin odağını sadece Gözetim Zinciri'nden değil, aynı zamanda artan pazar ve mevzuat talepleriyle ilgili daha genel bir kavram olan izlenebilirlikten de genişletmek için ek fonların kullanılabilmesini sağladı.
ABD pazarında 2018 yılında yeni ithalat yönetmelikleri yürürlüğe girecek ve AB'nin 2018-2019 yıllarında yönetmeliklerini güncelleyeceğine dair öneriler yapıldı. Bu durum, sektörün pazar taleplerini karşılamak için tedarik zincirlerinde değişiklik ve iyileştirmelerin gerekli olduğunun farkına varmasını sağladı. Smart-Fish Endonezya programı ve USAID Oceans projesi gibi uluslararası projeler veri, izlenebilirlik ve şeffaflık konularına odaklanarak bu dönemde işbirliğini kolaylaştırıyor.
Bu projede olduğu gibi, çeşitli kuruluşlar arasındaki koordinasyon zaman ve enerji gerektirir, bu da en başından itibaren iş planlaması ve bütçelemeye dahil edilmelidir. Bu durum, bir projenin uygulama aşaması ile sözleşme ve raporlama aşamaları için dikkate alınmalıdır.
Daha geniş bir projede alt sözleşmeler şeklinde diğer kuruluşları yönetmek, çok ayrıntılı iş planlaması ve teslim edilebilir beklenti tartışmaları gerektirir. Projenin sonucu, çıktılar ve beklentiler hakkında iyi bir iletişime dayanır.
Daha büyük bir işbirliği çabası içindeki tüm kuruluşlar kendi hedefleri üzerinde çalışabilir, ancak ortak bir vizyon ve bazı ortak hedefler ilerlemeyi hızlandırmak ve desteklenen konunun geçerliliğine ve ihtiyacına güç katmak için yararlıdır. Üzerinde mutabık kalınan ortak bir vizyon, paydaşlara ve projenin dış ortaklarına iletilen çelişkili yaklaşımların potansiyelini azaltabilir.
