Implementatie van gemeenschapsmonitoring van jaguars en zoogdierdiversiteit met cameravallen

We ontwikkelen het monitoren van wilde katten en potentiële prooien op gemeenschapsniveau met de families die verbonden zijn aan Serraniagua in hun privé natuurreservaten door een kleine set van vijf valcamera's te gebruiken.

De bereidheid van eigenaars van natuurreservaten om monitoringactiviteiten op hun land te ontwikkelen
Beschikbaarheid van vangcamera's, dit is een beperkte bron voor onze organisatie
Beschikbaarheid van financiële middelen
Openbare orde
Gunstige klimatologische omstandigheden

Door middel van biodiversiteitsmonitoring op gemeenschapsniveau zijn veel nieuwe, endemische en/of bedreigde plantensoorten, amfibieën, reptielen, vogels en zoogdieren geregistreerd, wat heeft bijgedragen aan de wetenschappelijke kennis en de implementatie van technologieën die de identificatie van wilde dieren en het behoud van habitats ondersteunen.

Een opmerkelijk resultaat van deze inspanning is de documentatie van zes van de zeven katachtigen van Colombia in het gebied, waaronder de herontdekking van de jaguar in het Andesgebied van Valle del Cauca, Colombia. Antonio, geïdentificeerd als een individu dat op vee aast, is getraceerd, wat een bewegingsroute aan het licht bracht. We zijn van plan om deze route te onderzoeken als een strategie voor landschapsbeheer door een robuust meetprogramma met valcamera's te implementeren om potentiële antropogene invloeden op wilde zoogdieren te identificeren.

Ontwikkeling van een transdisciplinair plan voor het beheer van interacties tussen mens en jaguar op regionale schaal in de DRMI Serranía de los Paraguas

Zowel de uitbreiding van landbouwsystemen als het uitroepen van nieuwe openbare en particuliere beschermde gebieden dragen bij aan de intensivering van HWC's. In deze context zal de ontwikkeling van regionale plannen die gebiedsspecifieke problemen en contexten aanpakken en alle relevante belanghebbenden integreren, een preventief, alomvattend en duurzaam beheer van de interacties tussen mens en jaguar mogelijk maken, waardoor de levenskwaliteit voor zowel mensen als jaguars verbetert.

  • De belanghebbenden zijn bereid om samen te werken
  • Beheergroepen van beschermde gebieden, waaronder gemeenschapsgerichte, agroculturele, gendergerichte en overheidsinstanties op regionale en lokale schaal die samenwerken om beheerplannen te maken.
  • Fondsbevinding: Het co-beheerscomité werkt samen om financiële en technische steun te vinden om om te gaan met HWI binnen beschermde gebieden.
  • Lokale initiatieven met een bottom-up benadering krijgen voorrang boven top-down initiatieven die de belangen van bedrijven buiten het gebied bevoordelen.

Nationale financieringsbronnen hebben voornamelijk top-down initiatieven ondersteund, met plannen die buiten het gebied door externe groepen zijn ontworpen. Door middel van een bottom-up benadering is er een eerste traject ontwikkeld om niveau 1 HWC's aan te pakken, waarbij milieuautoriteiten, landbouwvoorlichtingseenheden en boerenorganisaties aan de basis betrokken zijn. Dit heeft het verzamelen van rapporten over de aanwezigheid van jaguars en aanvallen op huisdieren vergemakkelijkt, waardoor we beter begrijpen hoe jaguars het gebied gebruiken. Tussen september en november ontwierp de groep een proefproject voor regionale gemeenschapsmonitoring van wilde zoogdieren met behulp van valcamera's (TC) in beschermde watergebieden en privéreservaten, waarbij Antonio twee jaar na zijn laatste waarneming wordt geregistreerd. In 2025 (of 2026).

We streven ernaar om onze planning uit te breiden naar een meer operationele en administratieve schaal door middel van de Plan4Coex aanpak, voortbouwend op de positieve gedeeltelijke resultaten die tot nu toe zijn bereikt.

Inclusief en participatief onderzoek naar natuur/milieucultuur en de inspanningen van CEPA

Toen het Ministerie van Milieu de Amami-archipel wilde aanwijzen als nationaal park met het oog op registratie als werelderfgoed, stelde het twee beheerconcepten voor, "Ecosysteembeheer Type" en "Natuur/Milieu Cultuur Type", met de steun van de Universiteit van Kagoshima, die het Kagoshima Milieustudie Project had gelanceerd, een publiek-private samenwerking gericht op het oplossen van milieuproblemen in de regio. Het "Ecosystem Management Type" concept is gericht op het behoud van het gebied als geregistreerd werelderfgoed, terwijl het "Nature/Environmental Culture Type" concept de culturele waarde ondersteunt door bezoekers de kans te geven de geschiedenis en cultuur te ervaren van mensen die in harmonie hebben geleefd met de natuur in het gebied en deze vakkundig hebben gebruikt en doorgegeven aan toekomstige generaties. Het doel van de nationale parken in Japan is om natuurgebieden te beschermen, het gebruik ervan te bevorderen en bij te dragen aan het behoud van de biodiversiteit. Het "Amamigunto Nationaal Park" was het eerste nationale park dat het concept voorstelde van een "Natuur/Milieu Cultuur Type" nationaal park dat zich richt op de natuur en cultuur van de regio. De term "Amamigunto" betekent "de Amami-archipel".

Het Ministerie van Milieu en de Universiteit van Kagoshima hebben in samenwerking met de plaatselijke bewoners in het satoyama-gebied van Amami, een kandidaat-gebied voor een nationaal park, een enquête gehouden om de taal en de geest te visualiseren die de cultuur van de eilandbewoners vertegenwoordigen en hoe zij leven met behulp van de natuur, en om de plaatselijke natuur/milieucultuur te begrijpen die heeft samengeleefd met de natuur. Door middel van vele workshops en symposia, waaronder webgebaseerde workshops, werden de resultaten van het onderzoek gedeeld met lokale bewoners en mensen van Amami die in de stad wonen, en door het begrijpen van het unieke karakter en de waarde van de lokale milieucultuur verspreidde het besef zich dat de natuur/milieucultuur de potentie heeft om de identiteit van de gemeenschap te versterken en een onafhankelijke economische ontwikkeling in de regio op gang te brengen. Dit bewustzijn is zich blijven verspreiden.

Wat is milieucultuur?
Het concept van milieucultuur is nauw verbonden met de koppeling natuur-cultuur.
In Kagoshima is dit concept al in gebruik sinds ongeveer 1990, en meer recentelijk is het gedefinieerd als: "Het algemene bewustzijn, de levensstijl en de productiestijl die lokale mensen hebben gevormd en verworven door interactie met de natuur en door elkaar te beïnvloeden."


Voorbeeld 1) De topografie en geologie van het "hoge eiland" en het "lage eiland" van de Amami-archipel bepaalden de hoeveelheid water in rivieren en grondwater, die op hun beurt bepaalden hoe de eilandbewoners aan water kwamen voor dagelijks gebruik en brandhout. Op het "hoge eiland" bloeide de door waterraderen aangedreven suikerproductie, die profiteerde van de overvloed aan water in de rivieren. De "lage eilanden" hadden moeite om aan brandhout te komen door het gebrek aan goed ontwikkelde bossen en er ontstond handel om brandhout van naburige eilanden te krijgen, wat de culturele uitwisseling bevorderde. Deze "hoge" en "lage" eilanden hebben de cultuur van de eilandbewoners en hun bewustzijn van het belang van hulpbronnen sterk beïnvloed. Tegelijkertijd hebben deze cultuur en dit bewustzijn de benadering van de natuur door de eilandbewoners beïnvloed en de natuurlijke omgeving van de eilanden bepaald.

Voorbeeld 2) Het bewustzijn van het verbodene door de yokai Kenmun in de folklore van de eilanden is een middel geworden om de natuurlijke hulpbronnen op de juiste manier te beheersen en met de natuur samen te leven.De "yokai" is nauw Engels woord voor "spook" of "bovennatuurlijk wezen".

Gebruik van participatieve methoden voor gemeenschapsonderzoek
Het gevoel van effectiviteit en het gevoel van eigenaarschap werd vergroot door samen lokale kennis te genereren, in plaats van kennis te geven in een eenrichtingsrapport...

Erkenning van het belang van historische perspectieven:
Het is belangrijk om respect te tonen voor het bewustzijn van de lokale bewoners van natuur en cultuur vanuit een historisch perspectief.

Integreer bestaand onderzoek op meerdere studiegebieden en gebruik het om de holistische milieucultuur van de regio te begrijpen.

Gebruik van participatieve methoden voor gemeenschapsonderzoek
Het gevoel van efficiëntie en eigenaarschap werd vergroot door samen lokale kennis te genereren, in plaats van kennis te geven in een eenrichtingsrapport.

Erkenning van het belang van historische perspectieven:
Het is belangrijk om naast de relatie tussen natuur en cultuur ook respect te tonen voor het bewustzijn van lokale bewoners op basis van historische perspectieven.

Gebruik van bestaand onderzoek:
Het gebruik van bestaand onderzoek over een breed scala aan onderwerpen.

Ons idee

In de context van visserij en aquacultuur vertegenwoordigt de visval een evolutie van bestaande vangstmethoden. In tegenstelling tot actief vistuig, zoals zegens, vereisen de visvallen minder arbeid en energie, waardoor ze zeer efficiënt zijn in termen van vangstinspanning. Bovendien brengen de fuiken geen fysieke schade toe aan de gevangen vis, zodat de vis levend en in goede gezondheid uit de fuik gehaald kan worden. De eerste experimenten met gedeeltelijke oogsten in de aquacultuur in Malawi dateren uit de jaren 1990, toen verschillende hulpmiddelen voor intermitterende oogsten werden getest. Vanwege de inefficiëntie en arbeidsintensiviteit van de methoden is er echter geen brede toepassing of verdere ontwikkeling geweest.

Op basis van deze kennis, verder literatuuronderzoek en discussies met deskundigen ontstond het idee om een fuik te bouwen en te testen waarmee de jonge vis van het oorspronkelijke visbestand regelmatig geoogst kan worden. Deze innovatie is bedoeld om de bezettingsdichtheid onder controle te houden, het gebruik van aanvullend voer te optimaliseren en de draagkracht van de vijver niet te overschrijden. Idealiter zou een succesvolle toepassing van de visval ertoe leiden dat huishoudens hun totale productiviteit in de aquacultuur verhogen, terwijl ze veel regelmatiger kleine hoeveelheden vis oogsten dan tot nu toe gebruikelijk was in de aquacultuur. De met tussenpozen geoogste vis kan binnen het huishouden worden geconsumeerd of worden gebruikt om kleine hoeveelheden regulier inkomen te genereren. Ondertussen wordt het oorspronkelijke visbestand (oudervis) opgekweekt tot een groter formaat voor de uiteindelijke oogst.

De uitdaging

In een visminnend land als Malawi, waar vis de belangrijkste bron van dierlijke eiwitten is, maar waar de opbrengst van de visserij afneemt, is er veel hoop en moeite gestoken in de ontwikkeling van aquacultuur. Een betere toegang tot en regelmatige consumptie van vis, een belangrijke bron van eiwitten en essentiële micronutriënten, kan een belangrijke bijdrage leveren aan het overwinnen van ontwikkelingsuitdagingen. En voedselonzekerheid is een van de grootste problemen voor de volksgezondheid. Vooral vrouwen en kinderen worden getroffen door ondervoeding. De uitbreiding en promotie van duurzame aquacultuur is een belangrijke benadering om aan de groeiende vraag naar vis te voldoen.

Deze ontwikkeling vereist - naast vele andere aspecten - innovaties die bijdragen aan een succesvolle aanpak van de uitdagingen in de sector. Met een focus op aquacultuur op het platteland biedt het Aquaculture Value Chain for Higher Income and Food Security Project in Malawi (AVCP), onderdeel van het Global Programme 'Sustainable Fisheries and Aquaculture' onder het speciale initiatief 'One World - No Hunger' van het Duitse Ministerie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling, technische training aan 4.500 kleinschalige producenten in Malawi. Het kweken van vis helpt hen om zowel hun inkomen als hun voedselzekerheid te verbeteren.

Een van de veelvoorkomende en complexe uitdagingen in de aquacultuur op het platteland is het gebruik van Tilapia-peulvruchten van gemengd geslacht in systemen met een lage input. Dit betekent dat boeren slechts een beperkte selectie en hoeveelheid bijproducten uit de landbouw beschikbaar hebben om een snel groeiende vispopulatie in de vijver te voeden. Dit leidt tot toenemende concurrentie om zuurstof en voedsel, wat leidt tot lage groeisnelheden en vaak een versnelde geslachtsrijpheid. Bijgevolg bestaan de uiteindelijke oogsten vaak uit eerder kleine vissen, wat niet beantwoordt aan de wijdverspreide verwachtingen van het oogsten van eetbare - "bordenvullende" - vis uit de aquacultuur.

Gezien het feit dat er in de landelijke aquacultuur geen mono-seksuele pootvis, visvoer en beluchters beschikbaar of verboden zijn, werd het project uitgedaagd om een alternatieve oplossing te vinden om de productiviteit van de landelijke aquacultuur en de bijdrage ervan aan de voeding van huishoudens te verbeteren.

Gegevensverzameling

Met behulp van het Google Earth Engine (GEE) platform werden systematisch teledetectiegegevens van de Landsat-reeks van 1990 tot 2022 verzameld, waaronder TM5, ETM+ (Landsat 7), OLI (Landsat 8) en OLI (Landsat 9) sensoren. Om de kwaliteit van de gegevens voor latere analyses te garanderen, werden de belangrijkste spectrale banden - NIR (Naber-infrarood), rood en groen - geselecteerd en samengevoegd.

GBF uitlijning: Ondersteunt GBF Doel 21.
Bijdrage: Verbetert de besluitvorming met real-time, gevalideerde datasets en voegt waarde toe aan bestaande beschermingsinspanningen door middel van technologische innovatie.

  • Alleen teledetectiebeelden met een wolkendek ≤10% werden geselecteerd, gevolgd door radiometrische en atmosferische correctie via batchverwerking.
  • Vegetatiespecifieke informatie werd geëxtraheerd met behulp van geoptimaliseerde bandcombinaties, waarbij vooral de hoge reflectie van vegetatie in het NIR-bereik werd benut.
  • Beperkingen in de ruimtelijke, temporele en spectrale resoluties introduceerden potentiële onzekerheden, waardoor het belang van robuuste radiometrische en geometrische correctiemethoden werd benadrukt.
  • Het samenvoegen van gegevens van verschillende Landsat-sensoren was essentieel om consistente lange-termijn tijdreeksen te verkrijgen, maar vereiste aanzienlijke extra bewerkingen om de ruimtelijke en temporele resoluties te harmoniseren.
Team & Uitvoeren

Habitatmonitors van de gemeenschap worden geselecteerd door de dorpsbegrazingscomités om maandelijks de geselecteerde plots te monitoren. De waarnemers krijgen training over de protocollen voor gegevensverzameling, beste praktijken in het gebruik van geospatiale technologie en basistechnieken voor het oplossen van problemen met de gebruikte mobiele telefoons en toepassingen. Daarna bezoeken de waarnemers elke maand elk perceel en vullen ze een aangepast Survey123-formulier in met vragen over de hele weide en kwantitatieve gegevens die zijn verzameld bij 20 monsters langs een transect van 100 meter binnen de weide. De gegevens worden verzonden naar een cloud-gebaseerde server gehost door Esri. De gegevensverzameling richt zich op het begrijpen van de huidige graaskwaliteit, de bestaande beschikbaarheid van hulpbronnen en de frequentie van invasieve soorten om trends in het oprukken van struiken en smakelijkheid te voorspellen.

De gegevens over de weidekwaliteit voor elk perceel worden in realtime geanalyseerd via ArcGIS Dashboards. Voor de meer complexe trends in invasieve soorten gebruikt het APW MELA team een Arcade script om de verandering in de frequentie van verschillende problematische planten op perceelsniveau te berekenen. Het Dashboard is aangepast om dit weer te geven als een trend-over-tijd seriële grafiek, met elke gemonitorde soort gevisualiseerd op een lijngrafiek.

Traditionele praktijken zijn vaak haalbaarder, beter geaccepteerd en relevanter voor de leiders van de gemeenschap dan nieuwe benaderingen van het beheer van de weidegronden. Tijdens de voorbereidende fasen besteedt het team veel tijd aan het leren over inheemse methoden van weidebeheer en biofysische ingrepen. Veel gemeenschappen van herders passen bijvoorbeeld van oudsher zoneringspraktijken toe door middel van wisselbegrazing of controle op diersoorten. Aangezien deze praktijken al een manier van leven zijn voor de veehouders in deze gemeenschappen, zorgt de integratie ervan in het projectontwerp en de implementatie voor een initiële acceptatie en steun voor verdere interventies. Dit, in combinatie met een sterke training onder leiding van onze Geospatial Data and Conservation Technology Officer, en gericht op jongeren die ervaring hebben met technologie, is de sleutel tot het uitzetten van het onderzoek en het verzamelen van gegevens.

Door traditionele praktijken te versterken met moderne, gebruiksvriendelijke technologie, behoudt APW de steun van de dorpsleiding en introduceert tegelijkertijd innovatieve methoden voor het verzamelen, analyseren en terugkoppelen van gegevens. Dit zorgt voor eigenaarschap en vertrouwen in de gemeenschappen, wat leidt tot succes op de lange termijn. Om ervoor te zorgen dat de protocollen worden gevolgd, zijn er jaarlijkse opfristrainingen en een WhatsApp-groep geïmplementeerd om waarnemers op de hoogte te houden en een ondersteunend netwerk op te zetten.

Trainingssessies

Fase 2: Er werden trainingssessies gehouden voor lokale boeren over hydrocultuurtechnieken en veebeheer, met de nadruk op duurzame praktijken en efficiënt gebruik van hulpbronnen.

Om deze visie tot leven te brengen werd een gerenommeerde Spaanse leverancier, bekend om zijn geavanceerde hydrocultuursystemen, geselecteerd via een competitief aanbestedingsproces. Dit bedrijf, met tientallen jaren ervaring in het ontwikkelen van hydroponische technologieën, leverde een volledig dienstenpakket, inclusief bedrijfsadvies, systeemfabricage, levering, installatie en installatie. Onlangs bracht een expert van het bedrijf een bezoek aan Tadzjikistan om toezicht te houden op de installatie van het hydrocultuursysteem en om praktische training te geven aan lokale boeren. Tijdens deze sessies kwamen veelvoorkomende uitdagingen in de hydrocultuur aan bod, zoals het omgaan met wortelrot en bacteriële ziekten, zodat de boeren hun nieuwe systemen vanaf het begin effectief konden beheren.

Loodsen

In samenwerking met lokale partners hebben we kwetsbare gebieden geïdentificeerd en een onderzoek uitgevoerd in het dorp Matondoni, Lamu, waar traditionele kooktoestellen veel voorkomen. Het onderzoek beoordeelde de kookbehoeften en -methoden en maakte mensen bewust van de voordelen van ICS voor zowel de mangroven als het menselijk welzijn. In eerste instantie werden twee fornuizen opgezet om gedurende twee maanden feedback van eindgebruikers te verzamelen over hun ervaringen, voordelen en uitdagingen. Na deze pilot zijn er nog eens 51 fornuizen gebouwd om de opschaling in andere gebieden van Lamu te ondersteunen.

Programma's voor duurzame ontwikkeling

In samenwerking met de Shangri-La Group en het Jinhua Grand Hotel zijn er projecten geïmplementeerd op het gebied van maatschappelijk verantwoord ondernemen, wat heeft geresulteerd in aanzienlijke steun voor lokale industrieën zoals de teelt van Chinese honingbijen en Cornus officinalis, met een cumulatieve investering van bijna 300.000 yuan. In samenwerking met de Xi'an Pengxiang Driving School wordt al enkele jaren op rij de donatiecampagne "Caring for Qinling Mountain Area - Education Aid and Poverty Alleviation" gehouden, waarbij financiële steun wordt gegeven aan 67 universiteitsstudenten uit berggebieden, met een totale donatie van ongeveer 300.000 yuan.

Er zijn inspanningen gedaan om de lokale bevolking te mobiliseren om deel te nemen aan natuurbeschermingsactiviteiten, waardoor een coöperatieve aanpak wordt gestimuleerd om kritieke habitats voor belangrijke soorten te behouden en een bevorderlijk ecologisch milieu te creëren. Het reservaat heeft 30 bewoners uit de omliggende gemeenschappen aangenomen als boswachters, sanitaire medewerkers en beveiligingspersoneel, van wie velen uit verarmde gezinnen komen. Door te voorzien in de werkgelegenheidsbehoeften binnen de gemeenschap is de relatie tussen het reservaat en de omliggende gemeenschappen aanzienlijk versterkt.

De beheersautoriteit van het Shaanxi Zhouzhi National Nature Reserve houdt actief toezicht op kritieke habitats, soorten, ecologische processen en culturele waarden binnen het reservaat. Door middel van transparante communicatie en wederzijds vertrouwen tussen de lokale gemeenschappen en/of inheemse bewoners en de beheerders van het reservaat, ondernemen ze projecten die het welzijn van de gemeenschap verbeteren en tegelijkertijd de hulpbronnen van het reservaat behouden. De lokale gemeenschappen en/of inheemse bewoners ondersteunen actief de natuurbeschermingsinspanningen van het reservaat. Op dit moment zijn de belangrijkste componenten van biodiversiteit, ecologische en culturele waarden in het Zhouzhi reservaat goed bewaard gebleven en de ontwikkeling van het reservaat heeft de lokale gemeenschappen aanzienlijke economische voordelen opgeleverd.

De ervaring met het behoud van biodiversiteit in het Shaanxi Zhouzhi National Nature Reserve onderstreept de noodzaak van uitgebreide betrokkenheid en ondersteuning van de gemeenschap. Door onderwijs en voorlichting wordt het publiek bewuster gemaakt van het belang van biodiversiteit, waardoor de leden van de gemeenschap actieve deelnemers worden in plaats van louter toeschouwers. Effectieve beheerplannen moeten een stevige wetenschappelijke basis hebben. De praktische ervaring van het Zhouzhi reservaat benadrukt het belang van regelmatige ecologische monitoring en gegevensverzameling om snel inzicht te krijgen in de status en trends van de biodiversiteit. Behoud van biodiversiteit vereist nauwe samenwerking tussen verschillende departementen en instellingen, waaronder die voor milieu, landbouw, bosbouw en watervoorraden. Een van de belangrijkste successen van het Zhouzhi reservaat is de oprichting van een effectief samenwerkingsmechanisme tussen de departementen, waardoor het delen van middelen en informatie tussen alle partijen gewaarborgd is. Daarnaast heeft het reservaat, door het implementeren van ecologische compensatie en economische stimuleringsmaatregelen, met succes lokale boeren en gemeenschappen gemobiliseerd, waardoor ze economische voordelen hebben en tegelijkertijd bijdragen aan het behoud van de biodiversiteit.