2. Inclusiviteit in besluitvorming

Een participatief projectcomitéproces en platforms zoals de SMAG zorgden ervoor dat verschillende belanghebbenden, waaronder de overheid, NGO's en lokale gemeenschappen, ideeën inbrachten. Deze inclusieve aanpak gaf alle deelnemers inspraak in het vormgeven van activiteiten en bevorderde samenwerking en verantwoording. Inclusiviteit bouwde vertrouwen op en versterkte de resultaten van de behoeftenevaluatie door een breed scala aan perspectieven te betrekken bij de planning en uitvoering van het project.

Een satellietgebaseerd IoT-communicatiesysteem opzetten

Relevante ecologische processen en incidenten die van belang zijn voor onderzoek naar milieuveranderingen vinden meestal plaats in afgelegen gebieden die buiten het bereik liggen van terrestrische communicatie-infrastructuren. Gegevens die in het veld worden gegenereerd met behulp van diertags in deze regio's kunnen vaak slechts met een vertraging van dagen of zelfs weken worden verzonden. Om deze vertraging te overbruggen en ervoor te zorgen dat het waarschuwingssysteem geen vertraging oploopt, ontwikkelt GAIA een satellietcommunicatiemodule voor de tags en een nanosatelliet die in een lage baan om de aarde (LEO) opereert: Om verzamelde gegevens en informatie rechtstreeks van het zendende knooppunt naar de LEO-satelliet (Low Earth Orbit) te kunnen sturen, wordt een krachtige satelliet IoT-radiomodule in de nieuwe tags geïntegreerd. Dit garandeert een onmiddellijke, veilige en energiezuinige overdracht van de verzamelde gegevens. Het communicatiesysteem is gebaseerd op de terrestrische mioty®-technologie en zal voor het project worden aangepast aan satelliettypische frequentiebanden zoals de L- en S-band. Typische communicatieprotocollen, die soms worden gebruikt in de IoT-sector, zijn meestal ontworpen voor kleine pakketgroottes. De verdere ontwikkeling van het mioty® -systeem zal daarom ook gericht zijn op het verhogen van de datasnelheid en de berichtgrootte om toepassingsscenario's zoals beeldtransmissie mogelijk te maken.

Het satelliet IoT-systeem zal essentieel zijn voor communicatie zonder vertraging en dus voor een systeem voor vroegtijdige waarschuwing. Het levert een grote bijdrage aan het GAIA-systeem bij het bereiken van GBF-doelstelling 4 "Uitsterven een halt toeroepen, genetische diversiteit beschermen en conflicten tussen mens en wild beheren".

Een aanzienlijk deel van het onderzoek en de ontwikkeling van GAIA werd gefinancierd door de Duitse ruimtevaartorganisatie DLR. Dit leverde niet alleen budgetten op voor de ontwikkeling van de mioty® communicatiemodules in de tags en de eerste modules en concepten van de nanosatellieten, maar ook toegang tot een ecosysteem van ruimtevaarttechnologische belanghebbenden. De start-up Rapidcubes werd een belangrijke partner in het initiatief voor de ontwikkeling van de satelliet en de plannen voor volgende projectfasen omvatten samenwerking met bestaande DLR-infrastructuur zoals de Heinrich Hertz-satelliet.

De aanpassing van de aardse mioty® -protocollen voor satellietcommunicatie was succesvol. Met de Ariane 6 werd in juli 2024 een experimentele nanosatelliet in een lage baan om de aarde gebracht. Sindsdien worden de communicatieprotocollen getest en verfijnd voor toekomstige toepassing voor het GAIA-systeem voor vroegtijdige waarschuwing.

Educatieve initiatieven

Programma's zoals eco-klaslokalen, rondleidingen en samenwerking tussen scholen zorgden voor bewustwording, terwijl meeslepende ervaringen, zoals het observeren van zalm in zijn natuurlijke habitat, de betrokkenheid van het publiek bevorderden.

  • De Formosan landlocked zalm is een belangrijke milieu-indicator; de bescherming van deze soort draagt bij aan de algehele verbetering van het milieu.
  • Initiatieven op het gebied van milieu-educatie omvatten interpretatieve diensten en rondleidingen langs de Qijiawan rivier, gezamenlijke educatieve inspanningen van gemeenschappen en inheemse stammen, op natuurbehoud gerichte cursussen en ecologische kampen in samenwerking met scholen, en het werven van vrijwilligers voor praktisch natuurbehoudswerk.
  • Er zijn plannen voor de introductie van meeslepende ervaringsklassen, waar deelnemers een wetsuit kunnen aantrekken en de beek in kunnen gaan om de Formosan landlocked salmon in zijn natuurlijke habitat te observeren. Deze ervaringen zijn bedoeld om het begrip van het publiek te verdiepen, zorg te stimuleren en aan te zetten tot actie om beekecosystemen en waterbronnen te beschermen.
  • Het grote publiek is zich onvoldoende bewust van de Formosan landlocked salmon. Milieueducatie via verschillende kanalen is essentieel om meer steun te krijgen voor de instandhoudingsinspanningen.
Zalm herintroduceren in zijn historische habitat (behoud ex situ)

Na herstel van de habitat, waaronder het verwijderen van slibvangers en herbebossing langs de rivieroevers, werd de zalm opnieuw uitgezet in vijf historische stromen. Technologieën zoals mini-radiozenders werden gebruikt om het gedrag van de zalmen te volgen en de geschiktheid van hun herstelde habitats te beoordelen.

  • De Formosan niet aan zee grenzende zalm is een belangrijke soort in de ecosystemen van rivieren en zijn aanwezigheid helpt het ecologisch evenwicht in stand te houden. Het herstel van populaties in historisch verspreide gebieden bevordert de integriteit en stabiliteit van lokale ecosystemen.
  • Het driefasendoel dat in 2000 tijdens het Formosan Landlocked Salmon Conservation Research Symposium werd vastgesteld, is gericht op het herstel van de natuurlijke habitats, de uitbreiding van het natuurlijke verspreidingsgebied van de soort en het verminderen van de overlevingsrisico's die worden veroorzaakt door zaken als klimaatverandering.
  • In het kader van het geïntegreerde plan voor langetermijnmonitoring van de Wuling-stroom (2005-2013) werden habitats en soorten gemonitord voorafgaand aan het plan voor de verbetering van de slibvangputten, waarmee de basis werd gelegd voor het herstel van het ecosysteemevenwicht.
  • In 2017 maakte een regio-overschrijdende samenwerking met het Taroko National Park het mogelijk om Formosan landlocked zalm uit te zetten in de Hehuan en Nanhu rivieren, die hoger gelegen zijn dan de Qijiawan rivier.
  • Het uitzetten van zalm in verschillende stromen en verschillende delen van dezelfde stroom bevordert de evolutionaire diversiteit en draagt bij aan de genetische diversiteit van de Formosan landlocked zalm.
  • In oktober 2023 werd door een doorbraak in herintroductietechnieken de uitdaging van het vervoeren van vis over lange afstanden overwonnen. Door middel van vervoer zonder water werden de eitjes vervoerd en opnieuw uitgezet in de bovenloop van de Nanhu-rivier, op een hoogte van 2.200 meter in de Zhongyangjian-rivier.
  • In 2004 zorgde tyfoon Aere voor zware regenval en aardverschuivingen die de broederij langs de Qijiawan rivier verwoestten. De eerdere inspanningen werden weggespoeld, wat een onderbreking van 2-3 jaar veroorzaakte in het behoudswerk buiten de locatie. Onderzoekers en natuurbeschermers, uitgerust met eerdere ervaring, bleven echter vastbesloten om door te gaan met hun inspanningen. Om de gevolgen van toekomstige extreme weersomstandigheden te beperken, begonnen ze ook met het uitzetten van zalmen in meerdere stromen, waardoor de risico's van dergelijke klimatologische uitdagingen werden verspreid.
Uitgebreid fokprogramma voor levenscyclus (behoud ex situ)

In vier jaar tijd werd een uitgebreid kunstmatig kweekprogramma opgezet dat jaarlijks 10.000 vissen produceerde voor behoud en herintroductie. Uitdagingen waren onder andere een lage genetische diversiteit en habitatspecifieke vereisten.

  • Er werd een genenbank opgericht gebaseerd op het concept van de Ark van Noach, met als doel de populatie van de Formosan landlocked salmon te vergroten door kunstmatige kweek.
  • In 2000 werd het Formosan Landlocked Salmon Conservation Symposium gehouden, waar een uitgebreid kader voor behoud werd ontwikkeld. Het doel was om de vijf historische stromen in de bovenloop van de Dajia rivier, waar de zalm oorspronkelijk floreerde, binnen 30 jaar geleidelijk te herstellen. Er werd gekozen voor een tweeledige strategie van behoud in situ (ter plaatse) en ex situ (buiten het gebied).
  • Puur kunstmatige kweekmethoden kunnen de genetische diversiteit verminderen, dus is het essentieel om een compleet en duurzaam kweekprogramma op te zetten.
  • Er is beperkte ervaring met het herintroduceren van bedreigde soorten, waardoor het cruciaal is om de levensgeschiedenis en habitatvereisten van de Formosan landlocked salmon te begrijpen.
De oprichting van het Shei-Pa Nationaal Park in 1992

Het Shei-Pa National Park heeft het stroomgebied van de Qijiawan rivier opgenomen in zijn beschermd gebied, met behoudsplannen die zich richten op het behoud van habitats en fokprogramma's.

  • De Formosan landlocked salmon, ontdekt in 1917, is een unieke soort die wordt beschouwd als een "glaciaal relict". De zalm komt uitsluitend voor in de hooggelegen stromen van centraal Taiwan en is daarmee de meest zuidelijke en hooggelegen wilde zalmsoort ter wereld. Deze soort wordt beschouwd als een natuurmonument en een iconische nationale schat.
  • In 1984 was de Formosan landlocked salmon bijna uitgestorven. 90% van zijn historische verspreidingsgebied over vijf stromen was gereduceerd, waardoor er nog maar ongeveer 200 individuen over waren.
  • In 1989 werd de Wildlife Conservation Act van kracht, waarmee de Formosan landlocked salmon op de lijst van bedreigde diersoorten (EN) werd geplaatst.
  • Tijdens het economische wonder van Taiwan in de jaren 1960 tot 1980 breidde de menselijke ontwikkeling zich uit naar de bergen, wat leidde tot overbevissing, watervervuiling en vernietiging van habitats. Om de Formosan landlocked salmon te beschermen werd de Wildlife Conservation Act uitgevaardigd en werd Shei-Pa National Park opgericht om de beschermingsinspanningen te versterken.
Validatie van een modelovereenkomst voor toegang tot heilige plaatsen in het CNP met gemeenschappen in aanwezigheid van lokale autoriteiten

De workshop ter validering van de overeenkomst over de toegang tot het PNC in het kader van de verering van heilige plaatsen werd bijgewoond door een aantal spelers, waaronder de prefectorale autoriteiten, GIZ, de lokale dorpen in de sectoren Bouna en Nassian en lokale radiostations. Het DZNE en zijn partner GIZ/Pro2GRN werkten perfect gecoördineerd om ervoor te zorgen dat deze vergadering kon plaatsvinden.

Deze fase vereiste een voorbereidende fase, die bestond uit het opstellen en valideren van de taakomschrijving en de ontwerpovereenkomst voor toegang tot de sites. Het managementteam van het OIPR-DZNE stelde het ontwerpakkoord voor aan alle deelnemers. Twee (2) werkgroepen werden opgericht om de overeenkomst, die al was opgesteld voor commentaar (suggesties en aanbevelingen), te onderzoeken.

Elke groep presenteerde de resultaten van zijn besprekingen. De suggesties en aanbevelingen die tijdens de plenaire sessies over de ontwerpovereenkomst werden gedaan, werden gepresenteerd en besproken.

Dankzij deze workshop kon de modelovereenkomst voor toegang tot het CNP in het kader van de verering van heilige plaatsen volledig worden herzien, konden de meningen van de belanghebbenden worden verzameld en in aanmerking worden genomen overeenkomstig de beheersregels voor nationale parken en natuurreservaten in Ivoorkust en kon de modelovereenkomst voor toegang tot het CNP in het kader van de verering van heilige plaatsen worden gevalideerd.

De studie die werd uitgevoerd om heilige plaatsen in het CNP te identificeren, maakte het mogelijk om dorpen langs de rivier te identificeren met bestaande plaatsen in het beschermde gebied en die de behoefte uitspraken om deze praktijken nieuw leven in te blazen. Dit vergemakkelijkte de mobilisatie van deze dorpen voor de validatie van de modelovereenkomsten.

Informatie en gegevens verzamelen door middel van studies over de bijdrage van sociaal-culturele praktijken aan de opleving van ecotoerisme in het Comoé Nationaal Park

De eerste fase was gericht op het uitvoeren van een studie om religieuze plaatsen in het CNP en de omliggende dorpen te identificeren. De afdeling Noordoostelijke Zone van het OIPR is van plan om het ecotoerisme in het Comoé National Park (CNP) nieuw leven in te blazen. Daartoe is een strategie bepaald die de promotie van traditionele lokale gebruiken voor toeristische doeleinden omvat. Rekening houdend met de ontstaansgeschiedenis van het CNP, is het bekend dat het heilige plaatsen in het binnenland heeft geërfd waarover weinig informatie beschikbaar is. Met dit in gedachten is er een onderzoek gestart door het Institut National Polytechnique Félix Houphouët Boigny met de titel "Contribution des pratiques socio-culturelles à la relance de l'écotourisme au Parc national de la Comoé" (Bijdrage van de sociaal-culturele praktijken aan de heropleving van het ecotoerisme in het Nationaal Park van de Comoé) om informatie te verzamelen over culturele locaties en attracties die zouden kunnen bijdragen aan de heropleving van het ecotoerisme in het CNP.

Een van de succesfactoren was de bereidheid van de landhoofden en voorvechters van tradities om informatie te verstrekken tijdens de onderzoeken. De verkregen resultaten tonen aan dat het CNP een diversiteit aan sites bevat en dat de bevolking van de perifere zone (ZP) culturele attracties heeft die kunnen bijdragen aan de heropleving van het ecotoerisme in het CNP. In de sector Bouna zijn zesendertig (36) heilige plaatsen geïdentificeerd, waarvan eenentwintig (21) in het park en vijftien (15) in de periferie, en dertig (30) plaatsen in de sector Nassian, waarvan tweeëntwintig (22) in het park en acht (8) in de periferie.

Er zijn echter problemen vastgesteld in verband met hun waardevermindering. Om deze uitdaging aan te gaan, zijn er doelstellingen gedefinieerd en twee strategische gebieden geïdentificeerd om ervoor te zorgen dat deze praktijken bijdragen aan de heropleving van het ecotoerisme. Dit zijn (i) de medewerking en motivatie van de lokale bewoners en (ii) de promotie van cultureel toerisme door de beheerder.

Lokale gemeenschappen hebben sterke banden met het Comoé National Park door de religieuze plaatsen die er bestaan, en zetten zich in voor het behoud en de ontwikkeling ervan.

Implementatie van adaptieve strategieën voor veebeheer op boerderijen die grenzen aan waterbronbeschermingsbossen en openbare en particuliere reservaten

Door hun ligging in de buurt van bossen die waterbronnen en openbare en particuliere reservaten beschermen, zijn veel landbouwproducten kwetsbaar voor conflicten tussen mens en wild. Deze kwetsbaarheid, in combinatie met een gebrek aan of ontoereikende planning van boerderijen en de prevalentie van verouderde veehouderijpraktijken, brengt de productiviteit in deze bergsystemen, het behoud van de biodiversiteit, de watervoorraden en de bijbehorende ecosysteemdiensten in gevaar.

We passen hernieuwbare energietechnologieën toe, zoals zonnepanelen om elektrische hekken van stroom te voorzien, de beschikbaarheid van water voor de veestapel te verbeteren en verlichting met sensoren om de economische verliezen te beperken die veeboerderijen lijden door predatie op huisdieren. Tegelijkertijd helpen we boerenfamilies op het platteland om toegang te krijgen tot elektriciteit en om hun voedselproductiviteit, economie en voedselvoorraden te verbeteren.

Beschikbaarheid van financiering
Bereidheid van landeigenaren om nieuwe technologieën op te nemen in hun landbouwsysteem
Adaptieve strategieën voor veebeheer, ontworpen in samenwerking met landbouwvoorlichtingsdiensten, lokale kleinschalige boeren en andere professionals met relevante ervaring.

De predatie van huisdieren door wilde roofdieren is door lokale overheden en externe stichtingen aangepakt als een technische kwestie, door de implementatie van "strategieën tegen predatie" zoals elektrische hekken, kraalhokken en andere beschermende maatregelen. Deze acties worden echter zelden gecontroleerd op effectiviteit of continuïteit en eindigen vaak met het afsluiten van contracten met particuliere uitvoerende instanties. Onze ervaring heeft geleerd dat deze maatregelen effectiever zijn als ze gericht zijn op het verbeteren van de productiviteit van boerderijen en de levenskwaliteit van kleinschalige boeren, op basis van de specifieke context van elk landgoed. Bovendien zijn monitoring en evaluatie duurzamer en efficiënter wanneer ze worden uitgevoerd door lokale actoren zoals landbouwvoorlichtingseenheden, milieuautoriteiten en gemeenschapsorganisaties, waardoor de kans op succes op de lange termijn en de continuïteit van deze strategieën toeneemt.

We hebben repliceerbare technologische strategieën geïmplementeerd om economische verliezen door predatie door wilde katachtigen te beperken door het aantal aanvallen van poema's en jaguars op vee in het Cerro El Inglés reservaat met 100% te verminderen, door kwetsbare individuen te beschermen met elektrische hekken op zonne-energie en bewegingsmelders en door de toegang van huisdieren tot het bos te beperken door de watervoorziening voor vee te verbeteren en elektrische hekken op zonne-energie te plaatsen. Het hebben van een demonstratief en repliceerbaar systeem dat gebruikt wordt voor onderwijsdoeleinden met boeren uit de regio.

Een gedragsveranderingsaanpak toepassen om menselijke aspecten in verband met jaguars aan te pakken in strategische gebieden waar de soort voorkomt

Volgens de IUCN-richtlijnen voor coëxistentie met in het wild levende dieren zijn educatieve benaderingen effectiever als ze gericht zijn op het bevorderen van gedragsverandering ten opzichte van in het wild levende dieren. Dit kan worden bereikt door middel van goed ontworpen processen die gericht zijn op de belangrijkste groepen belanghebbenden en die zich richten op specifieke acties, zoals het doden van jaguars of hun potentiële prooien, of de implementatie van veranderingen in productiesystemen, binnen een bepaald tijdsbestek.

Deze benadering is gebaseerd op de Theorie van Gepland Gedrag, die stelt dat menselijke acties worden beïnvloed door intenties, die op hun beurt worden gevormd door attitudes, subjectieve (of sociale) normen en waargenomen gedragscontrole.

Ons doel is om educatieve strategieën voor het behoud van de jaguar te ontwikkelen die zich richten op deze drie belangrijke determinanten van menselijk gedrag. Op deze manier willen we niet alleen structurele maar ook functionele connectiviteit voor de jaguar garanderen door een cultuur van samenleven met andere levensvormen te bevorderen.

  • Identificatie van de belangrijkste belanghebbenden
  • Geïnformeerde toestemming van de gemeenschap
  • Passende openbare orde voorwaarden om de veiligheid van de deelnemers te waarborgen

De meeste milieueducatieve benaderingen die in het gebied zijn ontwikkeld om conflicten tussen mens en dier aan te pakken, zijn gericht op het geven van informatie over de ecologie van wilde katten en het promoten van afschrikmethoden op de korte termijn. Deze activiteiten hebben echter een beperkte bijdrage geleverd aan het bevorderen van coëxistentie op de lange termijn. Daarentegen hebben ervaringen met meer diepgaande processen, zoals de actieve deelname van de lokale gemeenschap aan het monitoren van wilde dieren en de implementatie van adaptieve strategieën voor veebeheer in privéreservaten, positieve effecten laten zien op gedragsverandering, met name onder voormalige jagers.