Het implementatieproces begon met de oprichting van de PHOENIX-See Entwicklungsgesellschaft (EG ) - als dochteronderneming van het gemeentelijke nutsbedrijf - om dit grootschalige project te beheren. Er werd een externe projectleider aangesteld en er werden deskundige ingenieursbureaus ingehuurd. De EG was betrokken bij alle onderwerpen met betrekking tot het waterbeheer van de Emscher en het Pheonix-meer. Van overheidszijde was een groot aantal instanties bij het proces betrokken. Publieksparticipatie vond plaats via formele en informele bijeenkomsten en discussies. Van belang waren ook de haalbaarheids- en beoordelingsstudies die in 2001 werden gestart om het ontwerp van de oplossing te verbeteren en de beleidsmakers ervan te overtuigen dat de risico's aanvaardbaar waren. Het plan werd uiteindelijk in 2005 goedgekeurd en de graafwerkzaamheden begonnen in 2006. Een jaar later was het nieuwe afvalwaterriool klaar en in 2009 begon de vernieuwde Emscher in zijn nieuwe bedding te stromen. Uiteindelijk werd het meer in 2010 onder water gezet en in 2011 officieel geopend. De bouw van huizen langs het meer begon in deze periode en in 2013 "leverde" de Entwicklungsgesellschaft het meer terug aan de stad Dortmund.

Omdat deze oplossing verschillende doelen dient en aan verschillende doelstellingen voldoet, was het mogelijk om voldoende financiering te krijgen van verschillende partijen, domeinen en financieringsinstanties om de volledige implementatie van het project te dekken. In het geval van de creatie van het Phoenix-meer omvatte dit financiering voor waterbeheer van het waterschap; financiering voor ecologie van het ecologische financieringsprogramma van de federale staat; financiering voor stedelijke ontwikkeling van enz. Het waterschap verstrekte bijvoorbeeld het geldbedrag dat al was begroot voor de bouw van een overstromingsretentiebekken. Dit bassin was niet meer nodig, omdat het meer al de vereiste functie had om overstromingen tegen te houden. Sommige aanvullende potentiële financieringsbronnen werden uiteindelijk zelfs niet gebruikt, omdat dit de marketing van het onroerend goed zou hebben vertraagd en het project zou hebben gebonden aan bepaalde beperkingen, die niet gewenst waren door de besluitvormers.

Om een EbA-oplossing te vinden voor bijvoorbeeld de ontwikkeling van een gebied waar meerdere actoren belang bij hebben, is het belangrijk om verschillende belangen, ambities, uitdagingen en doelen synergetisch te combineren.

Dit proces werd geleid door het General Department of Land Administration (GDLA) en het Department of Appraisal and Environmental Impact Assessment (DAEIA) van de Vietnam Environment Administration (VEA) met technische steun van GIZ en in samenwerking met het Institute of Strategy and Policy for Natural Resources and Environment (ISPONRE). Dit was de allereerste inspanning op dit gebied in Vietnam zonder precedent. SEA is een instrument bij uitstek voor het integreren van een reeks duurzaamheidsgerelateerde aandachtspunten in zogenaamde 'strategische' beslissingen over de hele wereld. Dit wordt bijvoorbeeld weerspiegeld in het toenemende aantal kwesties dat zowel de MEB als de SMEB geacht worden te omvatten: van menselijke gezondheid en welzijn tot aanpassing aan de klimaatverandering. Vietnam heeft een vrij goed geïnstitutionaliseerd systeem van SMEB, met de eerste wetgeving die in 2005 werd ingevoerd en een tweede generatie wettelijk kader dat in 2011 werd geïmplementeerd. SEA wordt dus beschouwd als een goede gelegenheid/instrument om het EbA-onderwerp toe te voegen aan het strategische planningsproces. Verwachte effecten zijn onder andere een verbetering van het regelgevend kader voor de integratie van EbA in het SEA-proces en het planningsproces in Vietnam.

Provinciale instellingen (overheidsfunctionarissen en opleidingsinstituten) ontwikkelen capaciteiten om EbA te mainstreamen op basis van een capaciteitsontwikkelingsstrategie (CDS) langs 4 dimensies: mensen, organisaties, netwerken & samenwerking, en randvoorwaarden. De CDS en uitrol omvat de volgende stappen: 1. Beoordeling van capaciteit en behoeften van a) doelgroepen met betrekking tot EbA-kennis en leergewoonten via interviews b) 10 potentiële aanbieders van trainingsdiensten, rekening houdend met trainingservaringen van internationale organisaties (IUCN, WWF, UNDP). 2. Het uitwerken van op maat gemaakt trainingsmateriaal over de GIZ "Integrating climate change adaptation into development with a focus on ecosystem-based Adaptation" op basis van de Harvard Case Method en aangepast aan de Vietnamese context met de terminologie van het IPCC SREX-rapport. 3. Uitvoeren van een testtraining om te komen tot intercultureel gevoelige didactische concepten en kernthema's. 4. Uitvoeren van ToT's voor trainingsdienstverleners. ToT's uitvoeren voor aanbieders van trainingsdiensten om de EbA-training op de lange termijn te institutionaliseren. 25 deelnemers van 4 verschillende ervaren aanbieders van trainingsdiensten in Vietnam werden getraind. 5. Aangepaste trainingen geven aan provinciaal technisch personeel door dienstverleners op basis van TOT-ervaringen.

Lokale belanghebbenden leren milieubewuste leiders te worden. Ze leren over de realiteit van hun water. Als mensen de lokale problemen en de verantwoordelijkheid van hun gemeenschap begrijpen, kunnen ze vergelijkbare groepen belanghebbenden uit andere gemeenschappen aan de andere kant van het conflict ontmoeten en met hen in gesprek gaan. De gemeenschappelijke basis voor deze conflictoverstijgende bijeenkomsten is de bescherming van het gedeelde stroomgebied en de gemeenschappen gaan productieve bijeenkomsten aan om oplossingen te vinden. Samen identificeren ze projecten die in het eigenbelang van beide partijen zijn. Door dit proces krijgen de gemeenschappen het vermogen om oplossingen te bevorderen, zelfs in een turbulente politieke omgeving. In de meeste gevallen creëert de combinatie van een sterk jeugdprogramma en uitgesproken leiderschap van volwassenen de politieke wil van burgemeesters en andere gemeentelijke leiders om betrokken te raken.

Top-down is het proces om een breder politiek bewustzijn van de kwestie te creëren. Het omvat pleiten voor nationale en internationale steun. Gewoonlijk wordt dit proces in gang gezet door een conceptdocument waarin het probleem wordt uitgelegd, met verder onderzoek om de problemen te ondersteunen en te documenteren. Het is belangrijk om een beroep te doen op de nieuwsmedia, omdat hun aandacht nodig is om het politieke bewustzijn van de kwesties te vergroten en de informatie aan het publiek over te brengen, wat resulteert in het creëren van een bredere publieke vraag naar actie. Media-aandacht mobiliseert nationale en internationale betrokkenheid en kan de mobilisatie van binnenlandse en internationale middelen bevorderen. Onze ervaring is dat de publieke opinie een doorslaggevende rol speelt bij het dicteren van de politieke agenda aan zowel lokale leiders als nationale beleidsmakers.

Het doel van de ontwikkeling van een grensoverschrijdend actieplan was om de toekomst van de samenwerking tussen de vijf beschermde gebieden over de internationale grenzen heen veilig te stellen voor blijvende natuurbescherming en duurzaam natuurtoerisme. Het plan is beschikbaar in het Engels, Fins en Russisch en bestaat uit twee delen. Deel A beschrijft de kenmerken van het gebied, waaronder basisinformatie over natuur- en cultuurgeschiedenis, wetgeving, landgebruik en beheer van de gebieden. De basisinformatie is nuttig voor wie nieuwsgierig is naar het grensoverschrijdende gebied. Beheerplannen, gebiedsplannen en regionale plannen zijn nodig voor de coördinatie van natuurbescherming en duurzaam natuurtoerisme tussen en binnen landen. Kennis van internationale overeenkomsten, wetgeving, praktijken en planning in elk gebied is ook nodig voor grensoverschrijdende samenwerking. In deel B beschrijft de 10-jarenvisie de gezamenlijke doelen en strategieën van de samenwerking. Wederzijdse strategieën omvatten: samenwerking, natuurmonitoring, verspreiding van informatie en natuurtoerisme. Tot slot worden concrete acties voorgesteld en kunnen meer concrete plannen worden gemaakt om de planning op korte termijn te sturen. Het plan werd daarom beschouwd als een adviesplan, gericht op gemeenschappelijke begeleiding op lange termijn.

Dankzij het stimuleringsprogramma voor landgebruiker van DEA en de cofinanciering van CSA-donoren kan CSA het ruimen van uitheemse planten in prioritaire stroomgebieden financieren. Eco rangers worden dan ingezet om samen te werken met boeren, op rotatiebegrazing, ze controleren begrazing van vee en zorgen ervoor dat rotatiebegrazing wordt gehandhaafd. Ze houden gebieden vrij van uitheemse wezens, helpen vee te beschermen door mobiele kraaling en verzamelen ook gegevens over vee en biodiversiteit, monitoren de toestand van het veld en bepalen wanneer een gebied gesloten moet worden voor begrazing. Ze zorgen er ook voor dat de gebieden waar rust heerst worden nageleefd en rapporteren de gebieden die zich niet aan de regels houden. Ze zorgen ook voor bescherming van de biodiversiteit tegen stroperij. Ecorangers spelen ook een cruciale rol om ervoor te zorgen dat uitheemse invasieve planten niet terugkomen en zijn verantwoordelijk voor het uittrekken van zaailingen die teruggroeien. Het is ook hun verantwoordelijkheid om aangetaste gebieden te herstellen waar erosiedonga's beginnen te verschijnen. Stimulansen voor landeigenaren omvatten niet alleen ecorangers, maar ook vaccinaties en toegang tot markten via veilingen. Bronnen en beekjes die waren opgedroogd begonnen weer te stromen nadat deze aanpak was geïmplementeerd.

CSA gebruikte de Lets Respond Toolkit en een faciliteringsmiddel dat ze hebben ontwikkeld om te helpen bij de implementatie van de toolkit om de Alfred Nzo District Municipality te helpen bij het mainstreamen van klimaatverandering in hun district en de ontwikkeling van een faciliterende omgeving voor EbA te ondersteunen. CSA heeft samen met de Alfred Nzo District Municipality een kwetsbaarheidsanalyse ontwikkeld die ecologische, sociale en institutionele kwetsbaarheid voor klimaatverandering omvat. In het proces werden de lagen van kwetsbaarheid vertaald naar GIS en werd een overkoepelende EbA-prioriteitenkaart ontwikkeld die als leidraad dient voor de besluitvorming binnen het district. De VA bevat ook een index die wordt gebruikt om de kwetsbaarheid in de loop van de tijd te monitoren. CSA hielp vervolgens ook het ANDM bij het ontwikkelen van een responsstrategie voor klimaatverandering op basis van de VA en de kaarten om belangrijke prioriteiten voor aanpassing (en mitigatie) te ontwikkelen waarvan EbA deel uitmaakte. Het was van cruciaal belang om dit plan vervolgens te integreren binnen ANDM en het gebruik van het ANDM-klimaatveranderingscomité was hierbij een integraal onderdeel, evenals het monitoren van de kwetsbaarheid.