Om de bescherming van het park te versterken, rationeel gebruik te maken van natuurlijke hulpbronnen en de duurzame ontwikkeling van het park te garanderen, werd in 2007 een verordening over de bescherming van het park uitgevaardigd en geïmplementeerd. Wudalianchi Geological Park werd het eerste geologische park in China dat bescherming en toezicht uitvoert met wettelijke ondersteuning. Er werd een masterplan ontwikkeld voor de ontwikkeling van het park voor 2007 - 2025, om de ontwikkelingsdoelen te formuleren voor de bescherming van hulpbronnen, toerisme, land- en bosbouw. Het park heeft meer dan 100 regelgevende werksystemen geformuleerd in 8 aspecten, waaronder atmosfeer, water, geologische overblijfselen, bosbouw, grasland en biologie. Er is ook een uitgebreid inspectieteam opgericht van 120 mensen van afdelingen voor milieubescherming, binnenlandse zaken, planning, bosbouw en anderen. Sinds 2003 zijn meer dan 20 gevallen van vernietiging van hulpbronnen onderzocht en aangepakt, waardoor de invloed van menselijke activiteiten op het milieu van het kerngebied en de bufferzone effectief is verminderd. Al deze maatregelen moeten ervoor zorgen dat de bescherming en ontwikkeling van het park voldoen aan wet- en regelgeving, dat het beheer rationeel is en dat het beheer wordt uitgevoerd door bekwame professionals.

ESN-training en mentoring wordt in beschermde gebieden gegeven door Business Mentors die worden gerekruteerd bij ESN-bedrijfspartners. Business Mentors hebben een scala aan ervaring en expertise op het gebied van bedrijfsplanning, bijvoorbeeld op het gebied van financiën, marketing, operationeel management en personeelszaken. Ze moeten ook de vereiste persoonlijke en professionele leiderschapskwaliteiten hebben om als succesvolle mentoren en trainers te kunnen functioneren.

Business Mentors zullen eerst een Mentor Development Course volgen die hen zal trainen om hun bestaande vaardigheden en kennis toe te passen op een beschermd gebied context. Getrainde mentoren en managers van beschermde gebieden worden dan samengebracht in een residentieel trainingsprogramma in een inspirerende natuurlijke omgeving, waar ze de kans krijgen om hun ervaring te delen en de mentorrelatie op te bouwen.

We verkopen de grondstoffen in wereldwijde toeleveringsketens, waardoor internationale merken de kans krijgen om eersteklas producten met een positief verhaal op sociaal en milieugebied te kopen, waardoor visserijgemeenschappen een transparantere en betrouwbaardere prijs krijgen en waardoor duurzame financieringsbronnen voor lokale natuurbehouds- en ontwikkelingsacties ontstaan. Dit zorgt voor de duurzaamheid van grotere, effectievere mariene beschermde gebieden met meerdere habitats, en kwaliteitscontroles en normen kunnen onafhankelijk van externe donoren worden gehandhaafd.

We bevorderen het gebruik van internationale standaarden voor verantwoorde visserij in samenwerking met visserijorganisaties, overheden, de academische wereld en de industrie. We gebruiken de standaarden van Fair Trade (FT), Marine Stewardship Council (MSC) en Monterey Bay Aquarium (MBA) om onze actieplannen vorm te geven. De vier fasen van de bouwsteen zijn:

1. We evaluerende status van de visserijen om de juiste beheermethoden en -instrumenten te bepalen, afhankelijk van de visserijtak (bijv. vangstaandelen, inspanningsbeperking, groottebeperkingen).

2. Gezonde ecosystemen. We evalueren het effect van de visserij op

andere soorten en habitats, evenals de effecten van milieuveranderingen op de visserij en de gemeenschap. Dit laatste om aanpassing te bevorderen.

3. 3.Robuuste bestuurssystemen. We bevorderen de vorming van groepen om beheersregels op te stellen (zowel formeel als informeel).

beheerregels (zowel formeel als informeel) vast te stellen op een collectieve, transparante

en democratische manier. We berekenen ook de investeringskosten in duurzame visserij en stellen duurzame financiële plannen op.

4. We passen socialerechtvaardigheidsprincipes en -praktijken toe binnen de visserij: duidelijke toegangsrechten, naleving van arbeids- en gezondheidsnormen en toegang tot eerlijke prijzen.

We hebben drie programma's voor capaciteitsopbouw om legale, duurzame en concurrerende visserijpraktijken na te streven:

1. 1. Capaciteitsopbouw voor leiders: Dit programma richt zich op menselijke ontwikkeling op individueel niveau. We identificeren leiders van de gemeenschap en bieden hen de middelen en kennis om hun leiderschap te versterken voor het algemeen belang. De leiders ontwikkelen projecten voor duurzame visserij en behoud van de zee, die COBI opvolgt. We hebben 38 fellows uit 18 gemeenschappen gehad.

2. 2.Capaciteitsopbouw voor visserijcoöperaties: Het biedt juridische begeleiding en

en training aan visserijcoöperaties om hun activiteiten te verbeteren, concurrerender te worden en financiële duurzaamheid op de middellange en lange termijn te garanderen. 26 coöperaties hebben deelgenomen aan het programma.

3. Capaciteitsopbouw voor visserijcomités en -allianties: Ontworpen om collectieve actie te bevorderen in werkgroepen die verschillende belanghebbenden en belangen binnen een bepaald gebied of hulpbron vertegenwoordigen.

en belangen binnen een bepaald gebied of bron vertegenwoordigen. Het programma biedt begeleiding bij het definiëren van gemeenschappelijke doelen, regels voor besluitvorming en activiteiten, werkplannen en een vervolgstrategie. Vier comités en een alliantie hebben deelgenomen aan het programma.

Een trustfonds biedt een financieringsbron voor de lange termijn om activiteiten te financieren die zijn gedefinieerd in het implementatie- en monitoringplan. Het fonds is gebaseerd op duurzaamheid, onafhankelijkheid, eenvoud, flexibiliteit en transparantie. De stichtende partners fungeren als beheerders, terwijl de begunstigde de nationale beschermde gebieden van het land zijn.

De resultaten van de multisectorale dialogen komen tot uiting in overeenkomsten over uitvoeringsplannen. Deze overeenkomsten vormen de basis voor het vaststellen van het bestuursmodel, of met andere woorden de reeks formele en informele regels en hun handhavingsmechanismen. De overeenkomsten documenteren de opvattingen van de belanghebbenden over de geografische afbakening van het gebied, de zonering en de beheerscategorie. Ze leggen ook de stappen vast die moeten worden gevolgd in het proces voor de implementatie van de beheergebieden, zoals de consolidatie van een bestuursmodel door middel van een Lokale Raad, een figuur die juridische ondersteuning biedt en bestaat uit verschillende vertegenwoordigers.

Om vrijwillige deelname te bevorderen en consensus te bereiken tussen de belangrijkste betrokken sectoren, worden belanghebbenden, waaronder lokale autoriteiten, vissers en omwonenden, geïdentificeerd door vooraf de actoren in kaart te brengen. De verschillende sectoren stellen vervolgens hun vertegenwoordigers voor die zich formeel aan het proces verbinden door een document te ondertekenen. Er wordt een multisectoraal dialoogplatform opgericht en de belangen van de belanghebbenden worden besproken door middel van een aanpak van collaboratieve facilitering en alternatieve geschillenbeslechting. Dit platform behandelt de geografische afbakening van het beheergebied en het bestuursmodel met rollen en verantwoordelijkheden per sector en gebruiksgebied.

De lokale natuurbeschermingsautoriteiten hebben een bestuurlijke resolutie opgesteld om de technische, sociale, juridische en financiële haalbaarheid te bepalen van de implementatie van beschermde gebieden in de gebieden die van belang zijn voor het natuurbehoud. De resolutie houdt rekening met informatie uit wetenschappelijke studies en benadrukt het belang van het opzetten van een participatief proces door de oprichting van een multisectoraal dialoogpanel. Tegelijkertijd heeft de lokale overheid een follow-up comité opgericht met institutionele vertegenwoordigers van de nationale autoriteit voor het beheer van beschermde gebieden om het proces te legitimeren en ervoor te zorgen dat het wordt gedocumenteerd en geïnstitutionaliseerd.

Drie wetenschappelijke studies leveren technische informatie om gebieden te identificeren die moeten worden opgenomen in het nationale systeem van beschermde gebieden. Een evaluatie van mariene ecoregio's in Meso-Amerika was de eerste stap om te komen tot een agenda voor het behoud van de mariene en kustbiodiversiteit op regionaal niveau. Om te voldoen aan de doelen die zijn vastgesteld voor het eco-regionale niveau, werden hiaten in representativiteit en integriteit voor de mariene en kustbiodiversiteit in Costa Rica geïdentificeerd door middel van een vergelijking van het nationale systeem van beschermde mariene gebieden met de locaties die van belang zijn voor natuurbehoud geïdentificeerd tijdens de evaluatie. Nationale gebieden die van belang zijn voor het behoud van de biodiversiteit kregen prioriteit in de analyse van de hiaten. Er werden aanvullende technische evaluaties uitgevoerd om de staat van instandhouding op het niveau van de lokale locaties uit te werken. Deze wetenschappelijke informatie hielp om overwegingen op te stellen voor prioriteiten op lokaal niveau, en het huidige en potentiële gebruik samen met de gebruiksconflicten.