Om innovatieve financieringsinstrumenten voor de voorgestelde beschermde gebieden te ontwikkelen, was het belangrijk om het profiel van de klanten van de eilanden grondig te begrijpen en mechanismen te ontwikkelen die niet zouden worden gezien als het afpersen van meer geld van klanten die al forse bedragen betalen voor hun vakantie op deze privé-eilanden.

Er moesten uitgebreide discussies over verschillende financieringsopties worden gevoerd op verschillende managementniveaus, zoals de eigenaren van de eilanden, de hotelmanagers en het marketingpersoneel, om inzicht te krijgen in de producten die voor de klanten van deze resorts konden worden ontwikkeld. De resorts bieden verschillende vakantiepakketten aan - van een vijfsterren all-inclusive vakantiepakket tot een viersterren duurzaam eilandconcept.

Daarom werden opties uitgeprobeerd om over te nemen, aan te passen of af te wijzen. Een voorbeeld hiervan was de boomplantactiviteit waarbij gasten belangrijke levensgebeurtenissen konden herdenken en zo betrokken raakten bij de bescherming van het milieu.

Het idee bleek een populaire en veelgevraagde financieringsoptie te zijn op Denis Island en er werd aangenomen dat het ook goed zou werken op Noordereiland. De regeling werd echter niet goedgekeurd, omdat North Island all-inclusive vakantiepakketten aanbiedt en het planten van bomen dus niet in rekening kon worden gebracht.

Het aanwijzen van Temporele Beschermde Gebieden kwam tot stand na het voortdurend verzamelen van gegevens over de broedstranden, die specifieke stranden aanwezen als de belangrijkste broedplaatsen voor de karetschildpadden op het hoofdeiland Mahe.

Meer dan 15 jaar lang werd het hele jaar door gepatrouilleerd, waarbij de frequentie afhing van de piek- en daluren van het broedseizoen van de schildpadden. De procedure omvat het fysiek bewandelen van de volledige lengte van de stranden om de activiteiten van de zeeschildpadden te identificeren. Als alternatief worden drones gebruikt om over het patrouillegebied te vliegen om de taak te vergemakkelijken. De gegevens die de patrouilles opleveren zijn het aantal sporen/opduikingen op de stranden, een set van het op- en neergaande spoor per schildpad. Elke set wordt vervolgens gekoppeld aan een verschijning, die aangeeft of de schildpad met succes heeft genesteld of niet. Geslaagde nesten worden gemarkeerd, gelokaliseerd en gevolgd tijdens de broedperiode totdat het broedsel succesvol is. Wanneer er schildpadden worden gezien, volgen de patrouilleagenten het hele broedproces om extra bescherming te bieden en ervoor te zorgen dat de broedende vrouwtjes veilig terugkeren naar zee.

Het doel van deze bouwsteen is om samen met de getroffen gemeenschap de belangrijkste problemen en onderliggende oorzaken te identificeren met behulp van participatieve instrumenten. In Sanzara begon het proces met een kwetsbaarheidseffectbeoordeling waarin zowel wetenschappelijke als participatieve instrumenten werden gecombineerd om de potentiële klimaateffecten, de mate van uitputting van ecosysteemdiensten, risico's en huidige aanpassingsmaatregelen te identificeren. Er werd een gemeenschapskaart ontwikkeld van de meest aangetaste gebieden in het stroomgebied; op basis hiervan werd een probleem/oplossingenmatrix opgesteld die details verschafte over de belangrijkste klimaatuitdagingen en -effecten, hoe deze verschillende categorieën mensen beïnvloedden en een reeks mogelijke herstel- en aanpassingsinterventies. Dit proces culmineerde in een 10-jaren visiekaart en een strategie om deze visie te bereiken. Er werd doelbewust naar gestreefd om alle categorieën leden van de gemeenschap (vrouwen, jongeren, ouderen, enz.) te mobiliseren, te timen en de bijeenkomsten zo te organiseren dat ze actief konden deelnemen. Het proces plaatste de leden van de gemeenschap in het middelpunt, waardoor eigenaarschap van de resulterende visie en strategie werd bevorderd. Dit eigenaarschap droeg bij aan een gezamenlijke inspanning om deze interventies te ondersteunen met duidelijke actieplannen en een door de gemeenschap gestuurd monitoringkader.

Op basis van een beoordeling en inventarisatie van de biodiversiteit in en grenzend aan het Machakhela National Park (MNP) werd vastgesteld dat sommige waardevolle gebieden om verschillende praktische/sociale redenen niet waren opgenomen in het territorium van het MNP, met name riviergebieden langs de Machakhela rivier zelf.

Met het oog hierop heeft het project een specifiek onderzoek uitgevoerd naar de beheersopties voor de Machakhela National Park Support Zone, met als doel het identificeren van de meest pragmatische en duurzame opties voor het verbeteren van de bescherming van belangrijke biodiversiteitscomponenten en ecologische functies buiten het MNP.

Op basis van analyse en uitgebreid overleg met belanghebbenden is het Beschermd Landschap (PL), IUCN-categorie 5, gedefinieerd als de meest relevante beheeroptie. Het voorgestelde PL zal zorgen voor het behoud van gebieden buiten het MNP met belangrijke ecologische, biologische, culturele en landschappelijke waarden en voor de ontwikkeling van ecotoerisme en duurzaam landgebruik.

Het project heeft een gedetailleerd verslag van de situatieanalyse en een wetsontwerp voor de oprichting en het beheer van het Machakheli PL opgesteld en ingediend bij de regering van de Achara Autonome Republiek. Momenteel is de regering bezig met het opstellen van de wet in het parlement van Georgië.

De oprichting van het nationale park had een aantal specifieke gevolgen voor de gemeenschappen in de vallei, zoals een beperkte toegang tot brandhout en een verergering van het conflict tussen mens en wild.

De klassieke aanpak van het PA-systeem om beide scenario's aan te pakken is gebaseerd op controle en bestraffing van illegale activiteiten. De benadering van het project was echter om te proberen de onderliggende oorzaak van de problemen aan te pakken en zo de basis voor conflicten tussen het MNP en de lokale gemeenschappen te verminderen.

In het geval van brandhout heeft het project activiteiten geïnitieerd die de totale vraag proberen te verminderen door een efficiënter gebruik en door alternatieven voor brandhout. In nauw overleg met lokale huishoudens heeft het project potentiële alternatieven beoordeeld, de gekozen opties praktisch getest en gedemonstreerd met de huishoudens, en op basis daarvan de resultaten verspreid en navolging aangemoedigd.

Ook in het geval van conflicten tussen mens en wild bestond de projectaanpak uit het testen van methoden om het probleem te verminderen door de situatie te beoordelen en benaderingen te testen die werden geselecteerd na een evaluatie van de uitvoerbaarheid en haalbaarheid.

In beide gevallen was een belangrijk aspect de directe betrokkenheid van het MNP-bestuur, zodat het gezien kan worden als een deel van de oplossing voor problemen van lokale huishoudens, in plaats van een oorzaak.

Bij de start van het project werden noch de Mtirala noch de Machakhela National Parks ondersteund door lokale NGO's of steungroepen. Een dergelijke organisatie zou echter een belangrijke rol kunnen spelen bij: het promoten van de PA's, het opbouwen van samenwerking tussen de lokale gemeenschap en de PA's en het aanpakken van hun ontwikkelingsprioriteiten.

Op basis van een beoordeling van de internationale en nationale ervaring en met name de bestaande ervaring van andere PA's in Georgië, ondersteunde het project de oprichting en functionele capaciteitsopbouw van de Mtirala en Machakhela PA's Friends Association (FA).

Het belangrijkste risico was dat veel van dit soort organisaties veel steun krijgen van donoren en dat ze, zodra die steun wegvalt, problemen krijgen om financieel levensvatbaar te blijven. Daarom was de steun vooral gericht op het opbouwen van de capaciteit van de FA om op de lange termijn financieel duurzaam te zijn via een strategie die zorgt voor een basisfinanciering op de lange termijn uit betrouwbare bronnen.

De Mtirala en Machakhela FA werd opgericht in 2016 en heeft een verscheidenheid aan activiteiten ondernomen om relaties en samenwerking tussen de PA en de lokale gemeenschap op te bouwen, variërend van Junior en Community Ranger Programma's, organisatie van ecologische bezoeken door scholen, promotie van toerisme en toepassing/uitvoering van lokale ontwikkelingsprojecten met donorfondsen.

Adequate ontwikkeling van toerisme is een belangrijk middel en een kans voor beschermde gebieden en gemeenschappen die eraan grenzen om aan hun doelen en behoeften te voldoen.

In het geval van de beschermde gebieden zijn de doelen

- een recreatieve dienst te verlenen aan bezoekers

- het vergroten van het publieke bewustzijn en begrip van het belang van natuurbehoud

- inkomsten genereren die het beheer verbeteren en duurzame financiering voor dat doel versterken.

In het geval van lokale gemeenschappen is het doel het verhogen van duurzame inkomsten en het verbeteren en diversifiëren van de bestaansmiddelen.

In beide gevallen ligt de nadruk op "gepast" toerisme, d.w.z. toerisme dat de fundamentele toeristische attractie (d.w.z. de ongerepte natuur en het cultuurlandschap) niet overweldigt of aantast. In het geval van de PA's ligt de nadruk ook op educatieve en bewustmakingsdoelen. Dit vereist dat de ontwikkeling van toerisme zorgvuldig wordt gepland en zich richt op het maximaliseren van de algemene voordelen op de lange termijn, in plaats van financiële voordelen op de korte termijn.

In deze context concentreerde de projectsteun zich aanvankelijk op de ontwikkeling van een degelijke strategische visie voor het Ajara PA-systeem als geheel en de afzonderlijke PA's in het colchic forest in het bijzonder. Op basis hiervan werd de ontwikkeling van het toerisme ter plaatse ondersteund, zowel in het nieuwe Machakhela NP als in de vallei in het algemeen.

Toen het project in 2014 van start ging, bestond er bij de lokale bevolking veel onbegrip, wantrouwen en verzet tegen de oprichting van het MNP en tegen acties in de vallei die werden gezien als een beperking van het bestaande landgebruik en de bestaansmiddelen.

Om hierop te reageren heeft het project:

a) onmiddellijke acties in gang gezet, zoals de trainingen voor PA-personeel en gemeenschapsbijeenkomsten die in elk dorp werden georganiseerd en waaraan nieuw opgeleid MNP-personeel deelnam, ter verbetering van

- de effectiviteit en het begrip van nieuw aangeworven personeel over de NP-doelstellingen en hoe te communiceren met lokale gemeenschappen en

- het inzicht van lokale gemeenschappen in de werkelijke impact van het NP en de potentiële voordelen ervan te verbeteren.

b) Ervoor gezorgd dat de grens- en afbakeningsactiviteiten voor het MNP zijn uitgevoerd met volledige raadpleging en betrokkenheid van de lokale gemeenschappen en dat de uiteindelijke grenzen in overleg met hen zijn vastgesteld.

c) actief met de lokale gemeenschappen hebben samengewerkt om hun capaciteit op te bouwen om zich te organiseren en te profiteren van de mogelijkheden die de oprichting van het NP met zich mee zou kunnen brengen

d) activiteiten geïnitieerd, met betrokkenheid van het MNP-bestuur, om prioritaire kwesties voor lokale gemeenschappen met betrekking tot bosbestanden en wilde dieren aan te pakken (bijv. brandhoutalternatieven, conflicten tussen mensen en wilde dieren).

Het doel van het project was om de effectiviteit op lange termijn van natuurbehoud en landgebruik in de colchische bossen van Ajara te vergroten, en hiervoor was het nodig om de capaciteit van alle relevante belanghebbenden op te bouwen om in de toekomst passende activiteiten en ontwikkeling te ondernemen.

Om deze capaciteit op te bouwen, volgde het project een veelzijdige aanpak die het volgende omvatte

• levering van belangrijke apparatuur en infrastructuur aan het Nationale Park (NP) en lokale huishoudens
• praktijkgerichte trainingen voor personeel van beschermde gebieden en lokale belanghebbenden - formele/semi-formele training door gespecialiseerde trainers of aannemers
• studiereizen binnen Georgië
• praktijkervaring tijdens het proces / op de werkplek

In het laatste geval was de projectstrategie om ervoor te zorgen dat de belanghebbenden bij het project zoveel mogelijk werden betrokken bij de activiteiten die werden geleid door externe aannemers en adviseurs. De achterliggende gedachte was om zoveel mogelijk lokale praktijkervaring op te bouwen om de begunstigden zoveel mogelijk mogelijkheden te bieden om dergelijke activiteiten in de toekomst zelf uit te voeren. Met andere woorden, om de praktische ervaring en "on-job" capaciteit van de begunstigden (PA-personeel, lokale gemeenschappen, lokale dienstverleners, etc.) op te bouwen.

Planning van weidebeheer in Tadzjikistan

Overbegrazing, vooral in de directe omgeving van dorpen, zet de gemeenschappelijke weidegronden onder grote druk en leidt tot ernstige bodemdegradatie. Deze bodemaantasting brengt het levensonderhoud en de voedselzekerheid van de Tadzjiekse plattelandsbevolking in gevaar. Ondanks de goedkeuring van de weidewet in 2013 (die het kader bepaalt), zijn mechanismen voor gecontroleerde begrazing op gemeenschapsniveau nog niet wijdverspreid. De belangrijkste redenen hiervoor zijn het ontbreken van verordeningen en een zwakke wetshandhaving. Planning van duurzaam weidebeheer is bijgevolg een cruciaal instrument dat door de gebruikers van de weiden moet worden toegepast.