Herstel van de noordelijke waterleiding

De toegang tot schoon water voor mensen, vee en wilde dieren voorkomt verwondingen en sterfte onder wilde dieren. In september 2012 heeft het IFAW onderzoek uitgevoerd en de provincie geholpen bij het verkrijgen van financiering voor het herstel van de Northern Water Pipeline, die water levert aan gemeenschappen in het noorden van Amboseli. Als het project eind 2019 is voltooid, zal het naar verwachting 300 boerderijen, 3.000 mensen en meer dan 6.000 veestapels van betrouwbaar water voorzien. Door het herstel van de pijpleiding zorgt het project voor de beschikbaarheid en het duurzame beheer van schoon water en sanitaire voorzieningen voor de Maasai gemeenschap, waardoor conflicten tussen mens en olifant als gevolg van de toegang tot water worden verminderd.

Participatieve betrokkenheid van de gemeenschap heeft binnen de gemeenschap geleid tot vertrouwen in het IFAW en het project. Daarom heeft diepgaande participatie van leden van de gemeenschap in het project sociale duurzaamheid mogelijk gemaakt. Bovendien wordt het project, na aanzienlijke investeringen in opleiding en capaciteit, grotendeels gerund door leden van de gemeenschap, die nu over de vaardigheden beschikken om de infrastructuur en initiatieven te onderhouden en uit te breiden. Vanwege de lokale capaciteit wegen de baten duidelijk niet op tegen de kosten.

Een uitdaging waar het project met name tegenaan liep, was het gebrek aan infrastructuur, apparatuur en training. Daarom maakte het project er een prioriteit van om capaciteit binnen het dorp op te bouwen om interventies te bouwen (bijv. het gemeenschapscentrum), te repareren (bijv. de noordelijke waterpijpleiding) of anderszins te beheren. Een les die we hebben geleerd is dat het altijd beter is om capaciteit binnen de gemeenschap op te bouwen. In ons voorbeeld hebben de leden van de lokale gemeenschap nu niet alleen extra vaardigheden die ze voor andere projecten kunnen gebruiken, ze hebben ook een gevoel van eigenaarschap en trots.

Onderwijs, training en andere capaciteitsopbouw voor de gemeenschap

Het IFAW vergroot de veiligheid van wilde dieren in het Amboseli landschap door gemeenschapswildwachters uit te rusten met expertise en vaardigheden door middel van training in het beperken van conflicten tussen mens en wild en door operationele middelen te verstrekken zoals rantsoenen, salarissen, GPS-apparatuur, uniformen en een patrouillevoertuig voor gebruik door de rangers.

Het IFAW initieerde ook een studiebeurs om 60 studenten financieel te ondersteunen bij hun studie aan middelbare scholen, hogescholen en universiteiten, en 50 wildlife scouts. Door studiebeurzen te verstrekken en de capaciteit van wildlife rangers op te bouwen, zorgt het IFAW voor inclusief en rechtvaardig onderwijs en bevordert het mogelijkheden voor levenslang leren en alternatieve middelen van bestaan voor de lokale gemeenschap.

Het IFAW werkt ook samen met lokale vrouwen om markten te ontwikkelen voor inkomensgenererende activiteiten zoals kralenwerk en veeteelt. Door een middelbare kostschool voor meisjes op te richten en het genereren van inkomen onder vrouwen te vergemakkelijken, bevordert het project gendergelijkheid en empowerment voor alle vrouwen en meisjes in Amboseli, waardoor niemand wordt achtergelaten.

Een van de meest stimulerende factoren in dit project was het feit dat de belangrijkste belanghebbenden en eigenaars van het land erkenden dat het verlies, de achteruitgang en de versnippering van habitats een probleem was voor zowel widlife als mensen en dat ze er iets aan moesten doen. Door samen te werken met het OOGR en het KWS verzekerde het project de betrokkenheid van de gemeenschap en bevorderde het vreedzame en inclusieve samenlevingen voor de duurzame ontwikkeling van de lokale gemeenschap.

Buy-in van de lokale gemeenschappen en de overheid (KWS) is uiterst belangrijk voor het succes van het project. Als advies aan andere uitvoerders kan het werken binnen bestaande overheidskaders helpen bij de implementatie. Tegelijkertijd is hand in hand werken met de lokale gemeenschappen essentieel om ervoor te zorgen dat er draagvlak is en dat projectactiviteiten en interventies daadwerkelijk leiden tot de gewenste resultaten.

Samenwerking met de Olgulului Olalarashi Group Ranch en KWS

In het Amboseli National Park leven enkele van de grootste olifantenpopulaties van Kenia, die voor hun migratie afhankelijk zijn van het land van de omringende gemeenschap. In 2008 erkenden de belanghebbenden dat het verlies van habitats, degradatie en versnippering zouden leiden tot verlies van bestaansmiddelen en inkomsten uit toerisme en kozen ze ervoor om de duurzaamheid van het ecosysteem te waarborgen. Het IFAW werkte daarom samen met belanghebbenden om kritieke corridors en verspreidingsgebieden voor olifanten in gemeenschapsgebieden van het Amboseli landschap veilig te stellen. Om dit te bereiken heeft het IFAW een meerjarige verbintenis aangegaan om 26.000 hectare veilig te stellen als trek- en verspreidingsgebied voor wilde dieren in het Amboseli landschap (de Kitenden Corridor, een van de laatst overgebleven trekroutes voor olifanten die Kenia en Tanzania met elkaar verbindt).

De strategie voor het geleasde land was om de Kitenden Community Wildlife Conservancy te ontwikkelen, die een drieledig voordeel zal blijven bieden aan de wilde dieren en hun habitat, de lokale gemeenschap (via milieuvriendelijke, compatibele toeristische en ondernemingsprojecten) en investeerders via toeristische ontwikkeling en investeringen. In 2017 heeft het IFAW samengewerkt met de lokale Maasai gemeenschap om de Kitenden Conservancy Trust te registreren - een belangrijke stap om dit deel van het land veilig te stellen als een gemeenschapsconservaat dat duurzaam levensonderhoud ondersteunt.

Het IFAW werkte samen met de gemeenschap van de Olgulului Olalarashi Group Ranch (OOGR, die 90 procent van het park omringt) om ervoor te zorgen dat de voordelen van de bescherming van wilde dieren werden gekoppeld aan verbeteringen van het menselijk welzijn. Het veiligstellen van de Kitenden Corridor zou bijvoorbeeld niet mogelijk zijn geweest zonder de inzet van het IFAW om afzonderlijke overeenkomsten te sluiten met 2600 inheemse landeigenaren. Dit heeft geleid tot opmerkelijke voordelen voor zowel de mensen in de gemeenschap als de wilde dieren in het Amboseli National Park. Het combineren van de expertise van op wetenschap gebaseerde natuurbeschermings- en ontwikkelingsinitiatieven binnen de gemeenschap bleek essentieel en zou bij toekomstige projecten toegepast moeten worden. Het op een gestructureerde en diepgaande manier integreren van de inbreng van de gemeenschap heeft geleid tot unieke interventies die op maat gemaakt zijn voor deze specifieke gemeenschap en tot interventies die duurzaam en populair zijn onder de gemeenschap. Zowel het lokale leiderschap als de gemeenschap zijn vanaf het begin van het project sterk bij het project betrokken geweest.

Opbouwen van partnerschappen en allianties met bedrijven

Om de stroomafwaartse gemeenschappen erbij te betrekken heeft KENVO pitch-documenten opgesteld in de vorm van factsheets en documentaires die gebruikt kunnen worden om met potentiële stroomafwaartse kopers te praten. KENVO ontmoette kopers op hun eigen kantoren en nodigde hen ook uit om naar de KBA en de bosgebieden te komen. Dit was om hen te laten zien waar het water vandaan kwam en wat er gedaan moest worden om de stroming en kwaliteit ervan in stand te houden. Dit hielp de kopers om het belang van de PES-regeling beter te begrijpen. KENVO identificeerde potentiële kopers, waaronder industrieën, waterbedrijven en theeplantages.


In een participatief proces werd een business case voor de locatie ontwikkeld. Onderhandelingsteams voor de gemeenschap werden getraind in onderhandelingsvaardigheden om hun capaciteit op te bouwen om de bedrijven erbij te betrekken.

Beschikbaarheid van bereidwillige

tussenpersoon (KENVO) om de relaties te bemiddelen

Directe koppeling tussen de bedrijven en water uit het bos

Bedrijven (watergebruikers) zijn bereid om met "verkopers" in zee te gaan zolang ze de voordelen die ze uit het bosecosysteem halen kunnen kwantificeren.

De privésector heeft strikte financiële procedures die geloofwaardige instellingen vereisen voor betrokkenheid.

Nood aan regelmatige overlegvergaderingen tussen bedrijven en gemeenschapsinstellingen

Mobilisatie en capaciteitsopbouw van gemeenschapsinstellingen

KENVO heeft de gemeenschapsinstellingen (CFA's en WRUA's) gemobiliseerd in een georganiseerde groep en hun capaciteit opgebouwd om zich in te zetten voor PES. Verder werd het bewustzijn over het beleid verhoogd onder de gemeenschap stroomopwaarts. Om de CFA's en WRUA's te versterken, werden ze getraind in alle aspecten van PES - beleid, praktijken, rechten, verantwoordelijkheden, fondsbeheer, toezicht en naleving.

Er werden gemeenschapsraadplegingen gehouden met CFA's en WRUA's en er werden actieplannen opgesteld. De belangrijkste doelstellingen van de actieplannen waren het ondersteunen van landgebruikpraktijken die de waterkwantiteit en -kwaliteit verbeteren en het opbouwen van de capaciteit van de lokale gemeenschap om het herstel van het stroomgebied veilig te stellen door middel van een waterbetalingssysteem.

KENVO was bereid om te bemiddelen in relaties tussen de gemeenschap en de bedrijven.

De gemeenschapsinstellingen bestonden en waren bereid om deel te nemen en zich in te zetten voor de bedrijven.

- De lokale gemeenschapsinstellingen, CFA's en WRUA's zijn een troef voor bosherstel omdat ze voldoende arbeidskrachten hebben om het werk uit te voeren.

- De lokale gemeenschap, vertegenwoordigd door CFA's en WRUA's, heeft steun nodig om te onderhandelen met het bedrijfsleven.

- Bedrijven zijn bereid om samen te werken met lokale gemeenschapsinstellingen, CFA's en WRUA's die kunnen aantonen dat ze in staat zijn tot financieel beheer en de geplande doelen kunnen halen.

Een instrument ontwikkelen om te testen of jongeren willen betalen om natuurbehoudsvaardigheden te leren

1) Natuurbehoud is een steeds populairdere carrièrekeuze geworden voor jonge mensen over de hele wereld. Maar veel natuurbeschermingsorganisaties klagen dat jonge afgestudeerden niet de juiste houding of de echte vaardigheden hebben. Nature Seychelles creëerde het Conservation Boot Camp (CBC) op Cousin Island Special Reserve om te testen of het eiland gebruikt kon worden als een laboratorium om jonge mensen uit te rusten met conservatievaardigheden en tegelijkertijd de betaalde vergoedingen te gebruiken als een duurzaam financieringsmechanisme voor de MPA. Het programma werd financieel ondersteund door het GEF van april 2016 tot december 2019. Het GEF-project betaalt voor een fulltime CBC-coördinator, uitrusting en materialen en andere zaken. De coördinator beheert de aanvraagprocedure en ontvangt en integreert deelnemers in het programma. Een natuurbeschermingsmanager leidt het natuurbeschermingswerk, terwijl de Chief Warden alle logistiek beheert. Het CBC is exclusief en er kunnen maximaal 6 personen per sessie deelnemen. Elke sessie duurt 4 weken en kost 1000,00 euro (exclusief vliegtickets en voedsel). Een 2-weeks programma is geïntroduceerd vanwege de vraag. Nature Seychelles is een particulier trainings- en opleidingsinstituut onder de wetgeving van de Seychellen en aan het einde van de training wordt een certificaat van voltooiing uitgereikt.

  1. Cousin Island Special Reserve - het 50 jaar oude succesverhaal op het gebied van natuurbehoud - als laboratorium om het programma te testen.
  2. Financiering om de eerste implementatie en het testen van het programma te ondersteunen
  3. Nature Seychelles is wettelijk gecertificeerd als particulier opleidingsinstituut
  4. Leiderschap en mentorschap van de CE die meer dan 35 jaar ervaring heeft in natuurbescherming
  5. Bestaande human resources om de implementatie te ondersteunen
  1. Aanvangsfinanciering is belangrijk omdat het programma alleen levensvatbaar en duurzaam is als alle plaatsen gevuld zijn. Niet alle slots waren het hele jaar door gevuld.
  2. Bekende successen zorgen voor geloofwaardigheid en helpen bij het aantrekken van deelnemers.
  3. Noodzakelijke informatie in een CBC-handboek zorgde voor voorkennis voordat men zich inschreef.
  4. One size does not fit all - hoewel gericht op mensen die geïnteresseerd zijn in een carrière in natuurbehoud, hadden sommige deelnemers geen eerdere of latere interesse in natuurbehoud.
  5. Mentorschap met bekende figuur helpt om het zelfvertrouwen te vergroten en natuurbeschermingscarrières te katalyseren.
  6. Programma is niet in staat om het hele jaar door deelnemers aan te trekken. Wordt herzien om de aantallen te verbeteren zodat het levensvatbaar blijft nadat de GEF-financiering is afgelopen.
  7. Het programma was waardevol voor mensen uit de regio, in het bijzonder uit Madagaskar (18 deelnemers), vooral daar waar er geen
    niet in aanraking komen met succesverhalen over natuurbehoud.
Het NMS-COUNT Iteratieve raamwerk: Fase 4

In fase 4 worden in een veldstudie de methodologie en de prestaties van de maatregelen getest. De resultaten van het onderzoek en alle fasen zullen worden gebruikt om methoden te valideren en te standaardiseren en om de ontwikkeling van bezoekindicatoren en modellen te bevorderen. Afhankelijk van het aangepaste pakket methoden dat in fase 3 is ontwikkeld, zou fase 4 een veelheid aan technieken kunnen bevatten waarbij zowel gegevens ter plekke worden verzameld via enquêtes en observaties als gegevens worden verzameld uit bestaande bronnen of activiteiten van andere instanties.

Fase 4 vereist een synthese van gegevens van meerdere agentschappen en belanghebbenden. Deze integratie is cruciaal voor het succes van het NMS-COUNT proces. Een volledig begrip van gegevensanalysemethoden en gegevenssynthese is vereist. Deze fase wordt ook mogelijk gemaakt door gezamenlijke planning op locatieniveau om de juiste ruimtelijke en temporele kenmerken van bemonstering te bepalen.

Fase 4 is de voortdurende verzameling van gegevens om de hiaten op te vullen die in de eerste drie fasen zijn geconstateerd. Een van de meest kritieke hiaten die via NMS-COUNT aan het licht zijn gekomen in de bestaande gegevens over het aantal bezoekers is de frequentie van de steekproeven of wanneer en hoe vaak steekproeven worden genomen. Vanwege dit hiaat zal het onderzoeksteam interviewers op twee duikboten plaatsen om waarnemingen van bezoekersaantallen in het heiligdom op te nemen en om interviews met de toerende deelnemers af te nemen. Er zullen ook verschillende rondtrekkende enquêteurs zijn die gegevens van bezoekers verzamelen als ze de kustlijn verlaten of terugkeren van offshore voor bezoekersactiviteiten. Bestaande gegevensstromen zullen de schattingen van het bezoek blijven voeden met modellen die rekening houden met ruimtelijke en temporele veranderingen die door bemonstering ter plekke zijn gedetecteerd. Na het verzamelen van de gegevens zullen de resultaten worden gedeeld met collega's uit de academische wereld en instanties. Bronbeheerders zullen het gebruik blijven controleren en waar nodig aanpassen om te voldoen aan de vereisten van het agentschap of andere beheerplannen.

Het NMS-COUNT Iteratieve raamwerk: Fase 3

In fase 3 worden de gegevens van het deskundigenpanel geanalyseerd en de hiaten geïdentificeerd. Op basis van deze analyse wordt een methodologie ontworpen die specifiek is voor het reservaat. Deze methodologie wordt aangepast aan elke specifieke MPA, gebaseerd op gegevens die in fase 1 en 2 zijn verzameld en op feedback van beheerders en belanghebbenden om het vertrouwen in specifieke bemonsteringstechnieken te beoordelen.

Net als in fase 1 ligt de grootste last in fase 3 bij de onderzoeker. Een geschikte methodologie stelt onderzoekers in staat om de beperkingen van bestaande gegevens vast te stellen en lacunes te illustreren die managers ervan weerhouden om het gebruik van bezoekers volledig te begrijpen. Een combinatie van het oordeel van experts en feedback stelt onderzoekers in staat om het nut van specifieke steekproeftechnieken te bepalen. Het modelleren van bestaande gegevensbronnen binnen een kader dat vertrouwen toekent aan elke bron helpt bij het creëren van een startpunt voor bezoekcijfers waarop in latere iteraties kan worden voortgebouwd.

In fase 3 verzamelden de onderzoekers de gegevens die door de verschillende belanghebbenden waren gedeeld. Voor Gray's Reef werden de gegevens samengevoegd en geëvalueerd om de correlatie in het vertrouwen van de belanghebbenden in de gegevens te begrijpen. Met behulp van een 10-punts vertrouwensschaal werden de percepties van de belanghebbenden over hun vertrouwen in de gegevens getabelleerd. Uit het panelonderzoek bleek dat gegevens over het aantal bezoekers werden verzameld door meerdere instanties (d.w.z. NOAA, U.S. Coast Guard, GADNR) en bronnen, waaronder satelliet, bootradar, smart-buoy, patrouilles ter plaatse en hydrofoons onder water. Deze grote hoeveelheid gegevens kon alleen worden verkregen door het NMS-COUNT proces te volgen, aangezien de gegevens tijdens de tweede en derde fase van het proces naar voren kwamen. Het NMS-COUNT proces hielp iedereen die betrokken was bij het beheer van de visitatie samen te werken en inzicht te krijgen in de soorten gegevens die door meerdere instanties werden verzameld. Het proces vergemakkelijkte ook de integratie van meerdere gegevensbronnen om een beter inzicht te krijgen in het bezoek aan het heiligdom.

Het NMS-COUNT Iteratieve raamwerk: Fase 2

Fase 2 brengt verschillende agentschapsmanagers, lokale belanghebbenden en onderzoekers samen om een reeks beheerdoelstellingen en de bijbehorende monitoringbehoeften aan te pakken. In dit samenwerkingsproces brengen alle belanghebbenden hun kennis en perspectieven in op het gebied van wettelijke mandaten, beleid en factoren die van invloed zijn op bezoek en gebruik binnen een specifiek reservaat. Beheerders en lokale informanten nemen deel aan een reeks enquêtes en workshops die overgaan van een vragenlijst met een bredere basis naar een vragenlijst met specifiekere vragen op basis van eerdere feedback. Het deskundigenpanel bespreekt bezoekerstrends en uitdagingen die specifiek zijn voor het monitoren van het bezoek op hun locatie. De resultaten van elke iteratieve enquête en workshop geven een gedetailleerd inzicht in de huidige stand van kennis over bezoek en het niveau van vertrouwen in de manieren waarop deze informatie is verkregen.

Fase 2 vereist volledige betrokkenheid tussen de lokale beheerders en onderzoekers. Wanneer managers lokale belanghebbenden betrekken en hen informeren over het proces, is de informatie die aan onderzoekers wordt verstrekt uitgebreider. Dit deel van het proces is afhankelijk van de ontwikkeling van interpersoonlijke relaties voor zowel onderzoekers als belanghebbenden. De ontwikkeling van dergelijke werkrelaties via workshopcontacten en andere interacties helpt bij het leggen van een basis van vertrouwen en samenwerking waarop het NMS-COUNT proces kan voortbouwen.

In fase 2 schakelde het onderzoeksteam managers en belanghebbenden in om de huidige bezoekstatus van het heiligdom beter te begrijpen. In samenwerking met het NOAA Office of NMS kregen de onderzoekers toegang tot 32 lokale managers en belanghebbenden met institutionele kennis over de locatie. Dit stelde het onderzoeksteam in staat om een panelonderzoek te ontwikkelen en de lokale belanghebbenden te betrekken bij een panelforum. Alle belanghebbenden kregen een eerste vragenlijst toegestuurd waarin werd gevraagd naar hun mening over het bezoek aan het heiligdom in het algemeen. Drie belanghebbenden beantwoordden de vragenlijst en gaven algemene feedback over bezoekersactiviteiten, temporele en ruimtelijke gebruikspatronen, paden naar en door het heiligdom en de huidige telling van bezoekers. Op basis van deze feedback werd een tweede ronde vragenlijsten verfijnd voor gebruik tijdens de panelworkshop. Tijdens de persoonlijke workshop werden de geïdentificeerde uitdagingen voor het monitoren van het bezoek aan Gray's Reef NMS uitgebreid besproken. Er werd ook gedetailleerd gediscussieerd over de beschikbaarheid van bestaande gegevens voor de eerste strategieën voor bezoekmonitoring en modellering.

Het NMS-COUNT Iteratieve raamwerk: Fase 1

In fase 1 bestuderen de onderzoekers de literatuur voor een uitgebreid begrip van methoden voor het bemonsteren, schatten en monitoren van bezoekers in verschillende omgevingen. Op basis van dit onderzoek worden potentiële methoden en de soorten gegevens die ze opleveren geïdentificeerd, evenals de voor- en nadelen van het gebruik van elke methode op verschillende schalen. Om te onderzoeken welke methoden en bezoekindicatoren het meest effectief zijn in een gekozen NMS, worden alle gebiedskenmerken, bezoekersactiviteiten en omstandigheden (sociaal, biofysisch, regelgevend, ruimtelijk en temporeel, etc.) van het reservaat geïnventariseerd. Onderzoekers bepalen vervolgens welke methoden mogelijk geschikt zijn voor dat specifieke heiligdom, op verschillende betrouwbaarheidsniveaus (laag tot hoog). Gray's Reef National Marine Sanctuary zal in deze oplossing als voorbeeld worden gebruikt om NMS-COUNT beter te begrijpen.

In deze fase is een hoge mate van interactie van de onderzoekers vereist. Tijdens fase 1 verzamelden en compileerden onderzoekers materiaal om de lay-out van het gebied, de kenmerken, de omstandigheden en de gerapporteerde recreatieactiviteiten te begrijpen. Onderzoekers moeten een grondige beoordeling uitvoeren om de indicatoren en normen voor het beheer van het beschermde gebied, de waarden die geassocieerd worden met de omgeving en eventuele unieke kenmerken van de omgeving die niet naar andere omgevingen gerepliceerd kunnen worden, volledig te begrijpen.

Er zijn twee primaire activiteiten in Gray's Reef geïdentificeerd - duiken en vissen, waarbij de primaire activiteit recreatief vissen is. Dit helpt het NMS-COUNT proces te voorzien van gerichte gegevensbronnen die het volume, de frequentie en de impact van dit dominante type bezoek identificeren. Sommige bestaande gegevensbronnen ondersteunen het proces, zoals de bezoekcijfers die door andere onderzoeksmethoden zijn verzameld (bijv. patrouilles van wetshandhavers, geautomatiseerde scheepsidentificatiesystemen, etc.). Naast de bestaande gegevensbronnen zijn ook de volgende potentiële bezoekersschattingsmethoden onderzocht voor dit volledig offshore beschermde gebied: door boten bestuurde drones, vliegtuigen met vaste vleugels en onderzoek ter plaatse.